യഹോ​വ​യു​ടെ ഓർമി​പ്പി​ക്ക​ലു​കൾ നമ്മെ ആത്മീയ​മാ​യി ഉണർവു​ള്ള​വ​രാ​ക്കു​ന്നു​വോ?

¹ “നിന്റെ സാക്ഷ്യങ്ങൾ [“ഓർമി​പ്പി​ക്ക​ലു​കൾ,” NW] എന്റെ ധ്യാന​മാ​യി”രിക്കുന്നു എന്നു പറഞ്ഞു​കൊണ്ട്‌ സങ്കീർത്ത​ന​ക്കാ​രൻ യഹോ​വയെ സ്‌തു​തി​ച്ചു. (സങ്കീ. 119:99) യഹോവ തന്റെ നിയമ​ങ്ങ​ളി​ലും വ്യവസ്ഥ​ക​ളി​ലും ചട്ടങ്ങളി​ലും കൽപ്പന​ക​ളി​ലും ശാസന​ങ്ങ​ളി​ലും പ്രസ്‌താ​വി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നത്‌ അവൻ നമ്മുടെ മനസ്സു​ക​ളി​ലേക്കു കൊണ്ടു​വ​രു​ന്നു എന്ന ആശയമാണ്‌ “ഓർമി​പ്പി​ക്ക​ലു​കൾ” എന്ന എബ്രായ പദം നൽകു​ന്നത്‌. നാം പ്രതി​ക​രി​ക്കു​ന്നെ​ങ്കിൽ അവ നമ്മെ ആത്മീയ​മാ​യി ഉണർത്തു​ക​യും സന്തുഷ്ട​രാ​ക്കു​ക​യും ചെയ്യും.—സങ്കീ. 119:2.

² യഹോ​വ​യു​ടെ ജനമെന്ന നിലയിൽ നമുക്കു നിരന്തരം പ്രബോ​ധ​ന​വും ബുദ്ധ്യു​പ​ദേ​ശ​വും ലഭിക്കു​ന്നു. ഇവയിൽ പലതും നാം മുൻപു കേട്ടി​ട്ടുണ്ട്‌. ഈ പ്രോ​ത്സാ​ഹനം നാം വിലമ​തി​ക്കു​ന്നു​വെ​ങ്കി​ലും നാം വിസ്‌മ​രി​ക്കാൻ പ്രവണ​ത​യു​ള്ള​വ​രാണ്‌. (യാക്കോ. 1:25) യഹോവ സ്‌നേ​ഹ​മ​സൃ​ണ​മായ ഓർമി​പ്പി​ക്ക​ലു​കൾ ക്ഷമാപൂർവം പ്രദാനം ചെയ്യുന്നു. ‘കർത്താ​വി​ന്റെ കൽപ്പന​കളെ ഓർത്തു​കൊ​ള്ളാൻ തക്കവണ്ണം നമ്മുടെ വ്യക്തമായ ചിന്താ​പ്രാ​പ്‌തി​കളെ ഉണർത്തുന്ന’തിന്‌ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​നായ പത്രോസ്‌ ഈ ഓർമി​പ്പി​ക്ക​ലു​ക​ളിൽ ചിലതു രേഖ​പ്പെ​ടു​ത്തി.—2 പത്രോ. 3:1, 2, NW.

³ വ്യക്തി​പ​ര​മായ പഠനത്തി​ന്റെ​യും യോഗ​ഹാ​ജ​രി​ന്റെ​യും പ്രാധാ​ന്യ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു നമ്മെ ആവർത്തി​ച്ചാ​വർത്തിച്ച്‌ ഓർമി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. നമ്മുടെ ആത്മീയാ​രോ​ഗ്യ​ത്തിന്‌ ഈ പ്രവർത്ത​നങ്ങൾ ജീവത്‌പ്രധാ​ന​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നാ​ലാണ്‌ ഇതു ചെയ്യു​ന്നത്‌.—1 തിമൊ. 4:15; എബ്രാ. 10:24, 25.

⁴ പ്രസം​ഗി​ക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള ക്രിസ്‌തീയ ഉത്തരവാ​ദി​ത്വം നിറ​വേ​റ്റു​ന്ന​താ​ണു ചിലരെ സംബന്ധി​ച്ചി​ട​ത്തോ​ളം ഏറ്റവും വലിയ വെല്ലു​വി​ളി. അതിനു ശ്രമവും ദൃഢതീ​രു​മാ​ന​വും സ്ഥിരോ​ത്സാ​ഹ​വും ആവശ്യ​മാണ്‌. ഇതു നമ്മിൽനി​ന്നു വളരെ​യ​ധി​കം ആവശ്യ​പ്പെ​ടു​ന്നു​വെ​ങ്കി​ലും “സമാധാ​ന​സു​വി​ശേ​ഷ​ത്തി​ന്നാ​യുള്ള ഒരുക്കം കാലിന്നു ചെരി​പ്പാ​ക്കി”ക്കൊണ്ട്‌ ‘ഉറച്ചു നിൽക്കാൻ’ നാം സഹായി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു.—എഫെ. 6:13, 15.

⁵ നമ്മുടെ സേവനം യഹോ​വ​യു​ടെ നിബന്ധ​ന​ക​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള വെറും മാനസിക ബോധ​ത്താൽ മാത്രമല്ല പ്രേരി​ത​മാ​യി​രി​ക്കേ​ണ്ടത്‌. “രക്ഷക്കായി ഏറ്റുപറ”യുന്നതി​നാ​വ​ശ്യ​മായ പ്രേരണ ഹൃദയം പ്രദാനം ചെയ്യു​ന്നു​വെന്ന്‌ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​നായ പൗലോസ്‌ നമ്മെ ഓർമി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. (റോമ. 10:10) നമുക്ക്‌ ഉറച്ച വിശ്വാ​സ​മു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്ക​യും യഹോ​വ​യു​ടെ ഓർമി​പ്പി​ക്ക​ലു​ക​ളി​ലേക്കു നമ്മുടെ ഹൃദയം ചായ്‌വു​ള്ള​താ​യി​രി​ക്കു​ക​യു​മാ​ണെ​ങ്കിൽ അവന്റെ നാമത്തി​നു സ്‌തുതി കരേറ്റും​വി​ധം സംസാ​രി​ക്കാൻ നാം പ്രേരി​ത​രാ​യി​ത്തീ​രും.—സങ്കീ. 119:36; മത്താ. 12:34.

⁶ സത്‌പ്ര​വൃ​ത്തി​കൾ ചെയ്യു​ന്ന​തിൽ നാം കഠിനാ​ധ്വാ​നം ചെയ്യു​മ്പോൾ അതു നമുക്കു സന്തോഷം കൈവ​രു​ത്തു​മെന്നു നാം ഉചിത​മാ​യും പ്രതീ​ക്ഷി​ക്കു​ന്നു. (സഭാ. 2:10) യഹോ​വ​യു​ടെ ആത്മാവി​ന്റെ ഒരു ഫലമായി പൗലോസ്‌ സന്തോ​ഷത്തെ തിരി​ച്ച​റി​യി​ക്കു​ന്നു. അതു പ്രകട​മാ​ക്കു​ന്ന​തിൽ ‘നാം വർധി​ച്ചു​വ​രണം.’ (ഗലാ. 5:22) സന്തോഷം കൈവ​രു​ത്തുന്ന ഫലകര​മായ ശുശ്രൂ​ഷ​യാൽ “കഠിന ശ്രമ”ത്തിന്‌ പ്രതി​ഫ​ല​ലബ്ധി ഉണ്ടാകു​മെന്നു പത്രോസ്‌ കൂട്ടി​ച്ചേർത്തു.—2 പത്രൊ. 1:5-8.

⁷ നാം ഒരു വെല്ലു​വി​ളി​യെ അഭിമു​ഖീ​ക​രി​ക്കു​മ്പോൾ, അപ്പോ​സ്‌ത​ലൻമാ​രു​ടെ ഉറച്ച നിലപാ​ടു നാം ഓർക്കേ​ണ്ട​തുണ്ട്‌. “ഞങ്ങൾക്കോ ഞങ്ങൾ കണ്ടും കേട്ടു​മി​രി​ക്കു​ന്നതു പ്രസ്‌താ​വി​ക്കാ​തി​രി​പ്പാൻ കഴിയു​ന്നതല്ല” എന്ന്‌ അവർ പ്രഖ്യാ​പി​ച്ചു. (പ്രവൃ. 4:20) ‘ഇവ ചെയ്യു​ന്ന​തി​നാൽ നാം നമ്മെയും നമ്മുടെ പ്രസംഗം കേൾക്കു​ന്ന​വ​രെ​യും രക്ഷിക്കും’ എന്ന്‌ ഓർക്കു​ന്നത്‌ വേലയിൽ തുടരു​ന്ന​തി​നു നമ്മെ ശക്തരാ​ക്കു​ന്നു.—1 തിമൊ. 4:16.

⁸ തുടർച്ച​യാ​യി ഓർമി​പ്പി​ക്ക​ലു​കൾ ലഭിക്കു​ന്നതു നമ്മെ അസഹ്യ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ക​യോ നമുക്കു നീരസം ഉളവാ​ക്കു​ക​യോ ചെയ്യു​ന്നില്ല. പകരം, അവയുടെ ശ്രേഷ്‌ഠ മൂല്യം നാം ആഴമായി വിലമ​തി​ക്കു​ന്നു. (സങ്കീ. 119:129) ഈ ദുർഘ​ട​സ​മ​യ​ങ്ങ​ളിൽ സത്‌പ്ര​വൃ​ത്തി​കൾക്ക്‌ ഉത്സാഹ​മു​ള്ള​വ​രാ​യി​രി​ക്കാൻ നമ്മെ പ്രേരി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​നും ആത്മീയ​മാ​യി ഉണർവു​ള്ള​വ​രാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നും യഹോവ തുടർച്ച​യാ​യി ഓർമി​പ്പി​ക്ക​ലു​കൾ നൽകു​ന്ന​തിൽ നാം നന്ദിയു​ള്ള​വ​രാണ്‌!—2 പത്രൊ. 1:12, 13.