നാൾതോ​റും നമ്മുടെ പ്രതിജ്ഞ നിറ​വേ​റ്റൽ

¹ സങ്കീർത്ത​ന​ക്കാ​ര​നായ ദാവീദ്‌ യഹോ​വ​യോട്‌ ഇപ്രകാ​രം പറയാൻ പ്രേരി​ത​നാ​യി: “ഞാൻ തിരു​നാ​മത്തെ എന്നേക്കും കീർത്തി​ക്ക​യും എന്റെ നേർച്ച​കളെ [“പ്രതി​ജ്ഞ​കളെ,” NW] നാൾതോ​റും കഴിക്ക​യും ചെയ്യും.” (സങ്കീ. 61:8) ഒരു പ്രതിജ്ഞ ചെയ്യു​ന്നതു തികച്ചും സ്വമേ​ധ​യാ​യുള്ള ഒരു സംഗതി​യാ​ണെന്നു ദാവീദ്‌ അറിഞ്ഞി​രു​ന്നു. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, ഒരു പ്രതിജ്ഞ ചെയ്‌തെ​ങ്കിൽ അതു നിറ​വേ​റ്റാൻ താൻ കടപ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു​വെ​ന്നും അവൻ മനസ്സി​ലാ​ക്കി. എന്നിട്ടും, നാൾതോ​റും തന്റെ പ്രതി​ജ്ഞ​കളെ നിറ​വേ​റ്റാ​നുള്ള അവസര​ത്തിന്‌ അവൻ യഹോ​വയെ പുകഴ്‌ത്തി.

² നാം യഹോ​വ​യ്‌ക്കു നമ്മുടെ സമർപ്പണം നടത്തി​യ​പ്പോൾ, നാം അവന്റെ ഇഷ്ടം ചെയ്യു​ന്ന​തി​നു സ്വമന​സ്സാ​ലെ പ്രതിജ്ഞ ചെയ്‌തു. നാം നമ്മെത്തന്നെ ത്യജി​ക്കു​ക​യും യഹോ​വയെ സേവി​ക്കു​ന്നതു ജീവി​ത​ത്തി​ലെ നമ്മുടെ പ്രഥമ അനുധാ​വ​ന​മാ​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. (ലൂക്കൊ 9:23) അക്കാര​ണ​ത്താൽ, നാമും നമ്മുടെ പ്രതി​ജ്ഞകൾ നാൾതോ​റും നിറ​വേ​റ്റണം. (സഭാ. 5:4-6) ‘ഒരുവൻ വായ്‌കൊ​ണ്ടു രക്ഷയ്‌ക്കാ​യി പരസ്യ​പ്ര​ഖ്യാ​പനം നടത്തുന്നു’ എന്നു നമുക്ക്‌ അറിയാ​വു​ന്ന​തു​കൊണ്ട്‌, ജലസ്‌നാ​പന സമയത്തു നടത്തിയ നമ്മുടെ പരസ്യ​പ്ര​ഖ്യാ​പനം നമ്മുടെ മുഴു ജീവി​ത​രീ​തി​യി​ലും പ്രതി​ഫ​ലി​ക്കണം. (റോമ. 10:10, NW) ഇതിൽ സുവാർത്താ പ്രസംഗം ഉൾപ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു. (എബ്രാ. 13:15) വ്യക്തി​പ​ര​മായ സാഹച​ര്യ​ങ്ങൾക്കു കാര്യ​മായ വ്യത്യാ​സ​മു​ണ്ടാ​കാം, എങ്കിലും മറ്റുള്ള​വ​രു​മാ​യി സുവാർത്ത പങ്കു​വെ​ക്കു​ന്ന​തി​ന്റെ പ്രാധാ​ന്യ​ത്തിൽ നാൾതോ​റും നമു​ക്കെ​ല്ലാ​വർക്കും ശ്രദ്ധ​കേ​ന്ദ്രീ​ക​രി​ക്കാൻ സാധി​ക്കും.

³ ദിന​ന്തോ​റും പ്രസം​ഗി​ക്കാൻ അവസര​ങ്ങ​ളു​ണ്ടാ​ക്കുക: മറ്റാ​രെ​ങ്കി​ലു​മാ​യി സുവാർത്ത പങ്കു​വെ​ക്കു​ന്നതു സന്തോ​ഷ​പ്ര​ദ​മായ അനുഭ​വ​മാണ്‌. ദിന​ന്തോ​റും ഇതു ചെയ്യു​ന്ന​തി​നാ​യി, സാഹച​ര്യ​ങ്ങൾ അനുവ​ദി​ക്കു​മ്പോ​ഴെ​ല്ലാം നാം പ്രസം​ഗി​ക്കാൻ അവസര​ങ്ങ​ളു​ണ്ടാ​ക്കേ​ണ്ട​താണ്‌. ജോലി​സ്ഥ​ല​ത്തോ സ്‌കൂ​ളി​ലോ ഉള്ളവ​രോ​ടോ അയൽക്കാ​രോ​ടോ തങ്ങൾ ഓരോ ദിവസ​വും കണ്ടുമു​ട്ടു​ന്ന​വ​രോ​ടോ അനൗപ​ചാ​രി​ക​മാ​യി സാക്ഷ്യം കൊടു​ക്കാൻ മുൻ​കൈ​യെ​ടു​ത്തവർ സന്തോ​ഷ​പ്ര​ദ​മായ അനേകം അനുഭ​വങ്ങൾ ആസ്വദി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. കത്തുക​ളെ​ഴു​തു​ക​യോ ടെല​ഫോൺ ഉപയോ​ഗി​ക്കു​ക​യോ ചെയ്യു​ന്ന​തു​പോ​ലും മറ്റുള്ള​വ​രോ​ടു സാക്ഷീ​ക​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള ഒരു ഉപാധി​യാ​യി​രി​ക്കാൻ കഴിയും. ഈ എല്ലാ ഉപാധി​ക​ളും പ്രയോ​ജ​ന​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന​തി​നോ​ടൊ​പ്പം വീടു​തോ​റു​മുള്ള സാക്ഷീ​ക​ര​ണ​ത്തി​നും മടക്കസ​ന്ദർശ​നങ്ങൾ നടത്തു​ന്ന​തി​നും ക്രമമാ​യി സമയം നീക്കി​വെ​ക്കു​ന്നത്‌, ഒരു ഭവന ബൈബി​ള​ധ്യ​യനം നടത്തു​ന്ന​തിൽനി​ന്നു​ള​വാ​കുന്ന പ്രത്യേക സന്തോ​ഷ​ത്തി​ലേക്കു നയി​ച്ചേ​ക്കാ​വു​ന്ന​താണ്‌. ഉവ്വ്‌, ഓരോ ദിവസ​വും പ്രസം​ഗി​ക്കാ​നുള്ള അവസരങ്ങൾ സൃഷ്ടി​ക്കാൻ നമുക്കു കഴി​ഞ്ഞേ​ക്കാം.

⁴ ഒരു സഹോ​ദരി തന്റെ ജോലി​യി​ലെ വിശ്ര​മ​വേ​ള​യിൽ തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​കൾ ദൈനം​ദി​നം പരി​ശോ​ധി​ക്കൽ വായി​ക്കാ​നാ​രം​ഭി​ച്ചു. തന്നോ​ടൊ​പ്പം ദിനവാ​ക്യം വായി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ അവൾ ഒരു സഹജോ​ലി​ക്കാ​രി​യെ ക്ഷണിച്ചു. അതു പെട്ടെ​ന്നു​തന്നെ ആ സ്‌ത്രീ​യോ​ടൊ​ത്തുള്ള ഒരു ബൈബി​ള​ധ്യ​യ​ന​ത്തി​ലേക്കു നയിച്ചു. ഓരോ ദിവസ​വും അരമണി​ക്കൂർവീ​തം വാരത്തി​ലെ അഞ്ചു ദിവസ​വും അവർ പഠിച്ചു. ദിന​ന്തോ​റു​മുള്ള അവരുടെ പഠനം മറ്റൊരു സഹജോ​ലി​ക്കാ​രൻ നിരീ​ക്ഷി​ച്ചു. ഒടുവിൽ അദ്ദേഹം താനൊ​രു നിഷ്‌ക്രി​യ​നായ സഹോ​ദ​ര​നാ​ണെന്നു വ്യക്തമാ​ക്കി. സഹോ​ദ​രി​യു​ടെ തീക്ഷ്‌ണ​ത​യാൽ പ്രേരി​ത​നാ​യി, അദ്ദേഹം പുനഃ​ക്രി​യ​നാ​യി​ത്തീ​രു​ന്ന​തി​നു​വേണ്ടി ഒരു മൂപ്പനു​മാ​യി സമ്പർക്കം പുലർത്തി. നാൾതോ​റും തന്റെ പ്രതിജ്ഞ നിറ​വേ​റ്റു​ന്ന​തി​ലുള്ള ശുഷ്‌കാ​ന്തി​നി​മി​ത്തം ഈ സഹോ​ദ​രി​ക്കു വേറെ രണ്ടു വ്യക്തി​ക​ളി​ലും ഒരു ക്രിയാ​ത്മക സ്വാധീ​നം ചെലു​ത്താൻ കഴിഞ്ഞു.

⁵ യഹോവ നമുക്കാ​യി ചെയ്‌തി​രി​ക്കുന്ന എല്ലാ നന്മക​ളോ​ടു​മുള്ള വിലമ​തി​പ്പു നിറഞ്ഞ ഹൃദയ​ത്താൽ നാം പ്രേരി​ത​രാ​കു​മ്പോൾ, ഓരോ ദിവസ​വും നമ്മുടെ സമർപ്പണ പ്രതിജ്ഞ നമ്മളാൽ കഴിയു​ന്നത്ര നന്നായി നിറ​വേ​റ്റു​ന്നത്‌ സന്തോ​ഷ​വും സംതൃ​പ്‌തി​യും കൈവ​രു​ത്തും. സങ്കീർത്ത​ന​ക്കാ​ര​നെ​പ്പോ​ലെ നമുക്ക്‌ ഇപ്രകാ​രം പ്രഖ്യാ​പി​ക്കാ​വു​ന്ന​താണ്‌: “എന്റെ ദൈവ​മായ കർത്താവേ, ഞാൻ പൂർണ്ണ​ഹൃ​ദ​യ​ത്തോ​ടെ നിന്നെ സ്‌തു​തി​ക്കും; നിന്റെ നാമത്തെ എന്നേക്കും മഹത്വ​പ്പ​ടു​ത്തും.”—സങ്കീ. 86:12.