വായന​ക്കാ​രിൽ നിന്നുള്ള ചോദ്യ​ങ്ങൾ

◻ 2 യോഹ​ന്നാൻ 10, ഒരുവന്റെ ഭവനത്തി​ലേക്കു ചിലരെ സ്വീക​രി​ക്കു​ക​യോ അല്ലെങ്കിൽ വന്ദനം പറയു​ക​യോ ചെയ്യരു​തെന്നു പറയു​ന്നത്‌, വ്യാ​ജോ​പ​ദേശം അഭിവൃ​ദ്ധി​പ്പെ​ടു​ത്തി​യ​വരെ മാത്ര​മാ​ണോ പരാമർശി​ക്കു​ന്നത്‌?

ഈ ബുദ്ധി​യു​പ​ദേ​ശ​ത്തി​ന്റെ സന്ദർഭം, “യേശു​ക്രി​സ്‌തു ജഡത്തിൽ വന്നവൻ എന്നു ഏററു​പ​റ​യാത്ത ആളുകൾ” ആയ “അനേക വഞ്ചകൻമാർ” പുറ​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നോ​ടുള്ള ബന്ധത്തി​ലാണ്‌. (2 യോഹ​ന്നാൻ 7) യേശു ആസ്‌തി​ക്യ​വാ​നാ​യി​രു​ന്നു അഥവാ അവൻ ക്രിസ്‌തു​വും മറുവി​ല​ക്കാ​ര​നും ആയിരു​ന്നു​വെന്ന്‌ സമ്മതി​ക്കാത്ത ഒരുവ​നോട്‌ അന്ന്‌ അവി​ടെ​യു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ എപ്രകാ​രം വർത്തി​ക്ക​ണ​മെന്ന്‌ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​നായ യോഹ​ന്നാൻ നിർദ്ദേ​ശങ്ങൾ നൽകി​യി​രു​ന്നു. യോഹ​ന്നാൻ നിർദ്ദേ​ശി​ച്ചു: “ആരെങ്കി​ലും, ഈ ഉപദേശം കൊണ്ട​ല്ലാ​തെ നിങ്ങളു​ടെ അടുക്കൽ വരുന്നു​വെ​ങ്കിൽ, അവനെ ഒരിക്ക​ലും നിങ്ങളു​ടെ ഭവനങ്ങ​ളിൽ സ്വീക​രി​ക്കു​യോ ഒരു വന്ദനം പറയു​ക​യോ ചെയ്യരുത്‌. കാരണം, അവന്‌ ഒരു വന്ദനം പറയു​ന്നവൻ അവന്റെ ദുഷ്‌പ്ര​വൃ​ത്തി​കൾക്കു പങ്കാളി​യാ​കു​ന്നു.” (2 യോഹ​ന്നാൻ 10, 11) എന്നാൽ ബൈബി​ളിൽ ഇതിനു ഒന്നുകൂ​ടെ വ്യാപ​ക​മായ ഒരു ഉപയോ​ഗം ഉണ്ടെന്നു മറെറാ​രി​ടത്തു കാണി​ക്കു​ന്നു.

കൊരി​ന്തി​ലു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ക​ളു​ടെ​യി​ട​യിൽ ഒരു സമയത്ത്‌ ദുർന്ന​ട​പ്പു​കാ​ര​നായ ഒരു മനുഷ്യൻ ഉണ്ടായി​രു​ന്നു. അപ്പോ​സ്‌തലൻ അവർക്കെ​ഴു​തി “സഹോ​ദരൻ എന്നു പേർപെട്ട ഒരുവൻ പരസം​ഗ​ക്കാ​ര​നോ, അത്യാ​ഗ്ര​ഹി​യോ, വിഗ്ര​ഹാ​രാ​ധി​യോ, ദൂഷക​നോ, കുടിച്ചു മത്താനാ​കു​ന്ന​വ​നോ, എങ്കിൽ അവനു​മാ​യി സംസർഗ്ഗം അരുത്‌; അപ്രകാ​ര​മൊ​രു​വ​നു​മാ​യി ഭക്ഷണം കഴിക്ക​പോ​ലും അരുത്‌.” (1 കൊരി​ന്ത്യർ 5:11) ഇപ്പോൾ, അവിടെ പറഞ്ഞി​രി​ക്കുന്ന കടുത്ത തെററു​കൾക്കു വേണ്ടി പുറത്താ​ക്ക​പ്പെട്ട പൂർവ്വ സഹോ​ദ​ര​ങ്ങൾക്കു മാത്ര​മാ​ണോ അതു ബാധക​മാ​കു​ന്നത്‌?

അല്ല, വെളി​പ്പാട്‌ 21:8 രണ്ടാം മരണത്തി​നർഹ​രാ​കു​ന്ന​വ​രിൽ അനുത​പി​ക്കാത്ത കുലപാ​ത​കൻമാർ, ക്ഷൂദ്ര​ക്കാർ, ഭോഷ്‌കു പറയു​ന്നവർ എന്നിവ​രും ഉൾപ്പെ​ടു​ന്നു​വെന്നു കാണി​ക്കു​ന്നു. 1 കൊരി​ന്ത്യർ 5:11 ലെ ബുദ്ധി​യു​പ​ദേശം നിശ്ചയ​മാ​യും ഈ തെററു​കൾ ചെയ്‌ത​പൂർവ്വ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ക​ളേ​യും തുല്യ​ശ​ക്തി​യോ​ടെ ബാധക​മാ​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കണം. കൂടാതെ, യോഹ​ന്നാൻ എഴുതി: ചിലർ “നമ്മിൽനി​ന്നു വിട്ടു​പോ​യി, എന്നാൽ അവർ നമ്മുടെ ഗണത്തിൽ ഉള്ളവര​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു, അവർ നമ്മുടെ ഗണത്തിൽ ഉള്ളവരാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ, നമ്മോ​ടു​കൂ​ടെ നിൽക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു. എന്നാൽ എല്ലാവ​രും നമ്മുടെ ഗണത്തിൽ ഉള്ളവര​ല്ലെന്നു കാണി​ക്ക​പ്പെ​ടേ​ണ്ട​തി​നു അവർ വിട്ടു​പോ​യി.” (1 യോഹ​ന്നാൻ 2:18, 19) അവരെ കടുത്ത തെററു​കൾനി​മി​ത്തം പുറത്താ​ക്ക​പ്പെ​ട്ടു​വെന്നു യോഹ​ന്നാൻ പറഞ്ഞില്ല. പക്ഷേ, അവരിൽ ചിലർ ഒരു ഉപദേശ സംബന്ധ​മാ​യി യോജി​ക്കാ​ത്ത​തി​നാൽ ഇനി തങ്ങൾ സഭയിൽ ആയിരി​ക്കേ​ണ്ട​തില്ല എന്നു തീരു​മാ​നി​ക്ക​യും മടുത്തു​പോ​കു​ക​യും ചെയ്‌തി​രി​ക്കണം.—1 കൊരി​ന്ത്യർ 15:12; 2 തെസ്സ​ലോ​നീ​ക്യർ 2:1-3; എബ്രായർ 12:3, 5.

നിശ്ചയ​മാ​യും, ഒരു സഹോ​ദരൻ പാപത്തി​ലേക്കു വഴുതി​പ്പോ​കാൻ ആരംഭി​ച്ചെ​ങ്കിൽ, പക്വത​യുള്ള ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ അയാളെ സഹായി​ക്കാൻ ശ്രമി​ച്ചി​രു​ന്നി​രി​ക്കണം. (ഗലാത്യർ 6:1; 1 യോഹ​ന്നാൻ 5:16) അയാൾക്ക്‌ സംശയങ്ങൾ ഉണ്ടായി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ അവർ അയാളെ ‘തീയിൽ നിന്നു വലി​ച്ചെ​ടു​ക്കു​വാൻ’ ശ്രമി​ച്ചി​രു​ന്നി​രി​ക്കണം. (യൂദാ 23) അയാൾ യോഗ​ങ്ങൾക്കോ പരസ്യ​ശു​ശ്രൂ​ഷ​യ്‌ക്കോ പോകാ​തെ, നിഷ്‌ക്രി​യ​നാ​യി​പോ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ പോലും ആത്മീയ​മാ​യി ബലമു​ള്ളവർ അയാളെ വീണ്ടു​കൊ​ള്ളു​വാൻ ശ്രമി​ച്ചി​രു​ന്നി​രി​ക്കണം. അയാളു​ടെ ക്ഷീണിച്ച വിശ്വാ​സ​ത്തെ​യും താണ ആത്മീയ​ത​യേ​യും പ്രതി​ഫ​ലി​പ്പി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌, സഭയിൽ ആയിരി​ക്കു​ന്ന​തി​നു തന്നെ അലട്ടു​വാ​നാ​ഗ്ര​ഹി​ക്കു​ന്നി​ല്ലെന്നു അയാൾ അവരോ​ടു പറഞ്ഞി​രു​ന്നി​രി​ക്കണം. അപ്രകാ​രം സ്‌നേ​ഹ​ത്തോ​ടും, ക്ഷമയോ​ടും, ദയയോ​ടും കൂടിയ ശ്രമങ്ങൾ ഒരുത്ത​രും നഷ്ടപ്പെട്ടു പോകു​വാൻ ദൈവം ഇഷ്ടപ്പെ​ടു​ന്നില്ല എന്നതു പ്രതി​ഫ​ലി​പ്പി​ച്ചി​രു​ന്നി​രി​ക്കണം.—ലൂക്കോസ്‌ 15:4-7.

വിപരീ​ത​മാ​യി, യോഹ​ന്നാ​ന്റെ വാക്കുകൾ സൂചി​പ്പി​ക്കു​ന്നത്‌ ചിലർ ആത്മീയ ബലഹീ​ന​ത​യി​ലും നിഷ്‌ക്രി​യ​ത്വ​ത്തി​ലും അകലെ കടന്നു പോയി​യെ​ന്നാണ്‌; അവർ യഥാർത്ഥ​ത്തിൽ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ സഭയെ നിരാ​ക​രി​ച്ചു. ആരോ ഒരാൾ, ഇനിമേൽ സഭയിൽ ആയിരി​ക്കാൻ താൻ ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നില്ല എന്നു പ്രസ്‌താ​വി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌, ദൈവ​ജ​ന​ങ്ങ​ളോട്‌ തുറന്ന എതിർപ്പിൽ വന്നേക്കാം. അയാൾ ഒരു എഴുത്തി​നാ​ലോ മറേറാ, തന്റെ പൂർവ്വ വിശ്വാ​സത്തെ ഔപചാ​രി​ക​മാ​യി നിരാ​ക​രി​ക്ക​പോ​ലും ചെയ്‌തി​രി​ക്കാം. നിശ്ചയ​മാ​യും, സ്വയം നിസ്സഹ​വ​സി​ക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള തീരു​മാ​നം സഭ സ്വീക​രി​ച്ചി​രി​ക്കും. എന്നാൽ അപ്പോൾ അവർ അയാ​ളോ​ടു എപ്രകാ​രം പെരു​മാ​റി​യി​രി​ക്കണം?

യോഹ​ന്നാൻ പറയുന്നു: “ക്രിസ്‌തു​വി​ന്റെ ഉപദേ​ശ​ത്തിൽ നിലനിൽക്കാ​തെ മുന്നോ​ട്ടു തള്ളിക്ക​യ​റുന്ന ഏവനും ദൈവം ഇല്ല. അവന്റെ ഉപദേ​ശ​ത്തിൽ നിലനിൽക്കുന്ന ഒരുവന്‌ പിതാ​വും പുത്ര​നും ഉണ്ട്‌. ഈ ഉപദേ​ശ​വും കൊണ്ട​ല്ലാ​തെ ആരെങ്കി​ലും നിങ്ങളു​ടെ അടുക്കൽ വരു​ന്നെ​ങ്കിൽ നിങ്ങളു​ടെ ഭവനങ്ങ​ളിൽ അവനെ ഒരിക്ക​ലും സ്വീക​രി​ക്ക​യോ ഒരു വന്ദനം പറയു​ക​യോ ചെയ്യരുത്‌.” (2 യോഹ​ന്നാൻ 9, 10) ആ വാക്കുകൾ, ഒരു വ്യാജ​മ​ത​ത്തിൽ ചേരു​ക​യോ അല്ലെങ്കിൽ വ്യാ​ജോ​പ​ദേശം പരത്തു​ക​യോ ചെയ്‌ത​തി​നാൽ വിശ്വാ​സ​ത്യാ​ഗി​യാ​യി​ത്തീർന്ന ഒരുവനു തീർച്ച​യാ​യും ബാധക​മാ​യി​രു​ന്നു. (2 തിമൊ​ഥെ​യോസ്‌ 2:17-19) എന്നാൽ “നമ്മിൽ നിന്നു വിട്ടു​പോ​യി” എന്നു യോഹ​ന്നാൻ പറഞ്ഞവരേ സംബന്ധി​ച്ചെന്ത്‌? പുറത്താ​ക്ക​പ്പെട്ട ദുഷ്‌പ്ര​വൃ​ത്തി​ക്കാ​ര​നോ​ടോ സജീവ വിശ്വാ​സ​ത്യാ​ഗി​യോ​ടോ സഹവസി​ക്ക​രു​തെന്ന്‌ ഒന്നാം നൂററാ​ണ്ടി​ലെ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾക്ക്‌ അറിയാ​മാ​യി​രു​ന്ന​പ്പോൾ, പുറത്താ​ക്ക​പ്പെ​ടാത്ത, എന്നാൽ മനഃപൂർവ്വം ക്രിസ്‌തീ​യ​മാർഗ്ഗത്തെ പരിത്യ​ജിച്ച ഒരുവ​നോട്‌ അതേ പ്രകാരം തന്നെ വർത്തി​ച്ചോ?

ബൈബിൾ ഗ്രാഹ്യ സഹായി വെളി​വാ​ക്കു​ന്നത്‌, “വിശ്വാ​സ​ത്യാ​ഗം” എന്ന പദം ഒരു ഗ്രീക്കു പദത്തിൽ നിന്നു വരുന്നു, അതിന്റെ അക്ഷരീ​യാർത്ഥം “‘അകന്നു മാറി​നിൽക്കൽ’ എന്നാൽ ‘ഒഴിഞ്ഞു​മാ​റൽ, ഉപേക്ഷി​ക്കൽ അല്ലെങ്കിൽ മത്സരം‘”a എന്ന ആശയവും ഉണ്ട്‌. സഹായി പുസ്‌തകം കൂട്ടി​ച്ചേർക്കു​ന്നു: “അപ്പോ​സ്‌ത​ലിക മുന്നറി​യി​പ്പു​ക​ളിൽ ആവിഷ്‌ക​രി​ച്ചി​രി​ക്കുന്ന വിശ്വാ​സ​ത്യാ​ഗ​ത്തി​ന്റെ വിവി​ധ​കാ​ര​ണ​ങ്ങ​ളായ വിശ്വാ​സ​ക്കു​റവ്‌ (എബ്രായർ 3:12), പീഡന​ത്ത​തിൽ സഹിഷ്‌ണ​ത​ക്കു​റവ്‌ (എബ്രായർ 10:32-39), ശരിയായ ധാർമ്മിക മാനദ​ണ്ഡ​ങ്ങ​ളു​ടെ ഉപേക്ഷണം (2 പത്രോസ്‌ 2:15-22), വ്യാജാ​പ​ദേ​ഷ്ടാ​ക്കൻമാ​രു​ടെ ‘കപടവാ​ക്കു​കൾ’ക്കും ‘വഴി​തെ​റ​റി​ക്കുന്ന നിശ്വസ്‌ത മൊഴി​കൾ’ക്കും ചെവി​കൊ​ടു​ക്കൽ (1 തിമൊ​ഥെ​യോസ്‌ 4:1-3) അപ്രകാ​ര​മു​ള്ളവർ മനഃപൂർവ്വം ക്രിസ്‌തീയ സഭയെ ഉപേക്ഷി​ച്ച​കൊണ്ട്‌ ‘എതിർക്രി​സ്‌തു​വി​ന്റെ’ ഭാഗമാ​യി​ത്തീ​രു​ന്നു. (1 യോഹ​ന്നാൻ 2:18, 19)”

മനഃപൂർവ്വ​മാ​യും ഔപചാ​രി​ക​മാ​യും സഭയിൽനി​ന്നു സ്വയം നിസ്സഹ​വ​സിച്ച ഒരാൾ ആ വിവര​ണ​ത്തി​നു യോജി​ച്ചി​രി​ക്കും. മന:പൂർവ്വം ദൈവ​ത്തി​ന്റെ സഭയെ നിരാ​ക​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നാ​ലും ക്രിസ്‌തീ​യ​മാർഗ്ഗത്തെ പരിത്യ​ജി​ക്കു​ന്ന​തി​നാ​ലും അവൻ സ്വയം ഒരു വിശ്വാ​സ​ത്യാ​ഗി ആക്കിയി​രി​ക്കണം. ഒരു ഭക്തിയുള്ള ക്രിസ്‌ത്യാ​നി ഒരു വിശ്വാ​സ​ത്യാ​ഗി​യു​മാ​യി സഹവസി​ക്കു​വാൻ ആഗ്രഹി​ക്കു​ക​യില്ല. അവർ സ്‌നേ​ഹി​തൻമാർ ആയിരു​ന്നെ​ങ്കിൽപോ​ലും സഭയെ നിരാ​ക​രി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ ഒരുവൻ വിശ്വാ​സ​ത്യാ​ഗി​യാ​യ​പ്പോൾ, സഹോ​ദ​രൻമാ​രോ​ടുള്ള അടുപ്പ​ത്തി​ന്റെ അടിസ്ഥാ​നത്തെ നിഷേ​ധി​ച്ചു. യോഹ​ന്നാൻ തന്നെ ‘ദൈവം ഇല്ലാത്ത’വനും “നമ്മുടെ ഗണത്തിൽ പെടാത്ത”വനുമായ ഒരുവനെ തന്റെ ഭവനത്തിൽ സ്വീക​രി​ക്ക​യില്ല എന്നു വ്യക്തമാ​ക്കി.

തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​പ​ര​മാ​യി, ദൈവ​ത്തി​ന്റെ സഭയെ നിരാ​ക​രി​ച്ചവൻ ലോക​ത്തി​ലു​ള്ള​വ​രേ​ക്കാൾ കൂടുതൽ നിന്ദ്യ​നാ​യി​ത്തീർന്നു. എന്തു​കൊണ്ട്‌? അതേ റോമാ​ലോ​ക​ത്തിൽ ഉണ്ടായി​രുന്ന ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ പരസം​ഗ​ക്കാ​രോ​ടും, അതി​ക്ര​മ​ക്കാ​രോ​ടും, വിഗ്ര​ഹാ​രാ​ധി​ക​ളോ​ടും അനുദി​ന​സ​മ്പർക്ക​ത്തി​ലാ​യി​രു​ന്നു​വെന്ന്‌ പൗലോസ്‌ കാണിച്ചു. എന്നിരു​ന്നാ​ലും അവൻ പറഞ്ഞത്‌ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ അഭക്തി​യു​ടെ വഴികൾ പുന:രാരം​ഭിച്ച “സഹോ​ദരൻ എന്നു പേർപെട്ട യാതൊ​രു​വ​നു​മാ​യും സംസർഗ്ഗം നിർത്തണം” എന്നായി​രു​ന്നു. (1 കൊരി​ന്ത്യർ 5:9-11) അതേ​പ്ര​കാ​രം, “ലോക​ത്തി​ന്റെ മാലി​ന്യ​ങ്ങ​ളിൽ നിന്നു വിട്ടോ​ടിയ” ഒരുവ​നെ​ങ്കി​ലും അവൻ പൂർവ്വ​ജീ​വി​ത​ത്തി​ലേക്ക്‌ പിന്തി​രി​ഞ്ഞാൽ പന്നി ചെളി​യിൽ ഉരുളു​വാൻ തിരി​യു​ന്ന​തു​പോ​ലെ​യാ​ണെന്നു പത്രോസ്‌ പ്രസ്‌താ​വി​ക്കു​ന്നു. (2 പത്രോസ്‌ 2:20-22) അതു​കൊണ്ട്‌ യോഹ​ന്നാൻ, ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ മന:പൂർവ്വം ‘നമ്മിൽനി​ന്നു വിട്ടു​പോയ’ ഒരുവനെ ‘തങ്ങളുടെ ഭവനങ്ങ​ളിൽ സ്വീക​രിക്ക’രുതെന്നു നിർദ്ദേ​ശി​ക്കു​ന്ന​തിൽ യോജി​പ്പുള്ള ബുദ്ധി​യു​പ​ദേശം നല്‌കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു.—2 യോഹ​ന്നാൻ 10.

യോഹ​ന്നാൻ കൂട്ടി​ച്ചേർത്തു: “കാരണം അവന്‌ ഒരു വന്ദനം പറയു​ന്നവൻ അവന്റെ ദുഷ്‌പ്ര​വൃ​ത്തി​ക്കു പങ്കാളി​യാ​കു​ന്നു.” (2 യോഹ​ന്നാൻ 11) ഇവിടെ യോഹ​ന്നാൻ വന്ദനത്തി​നുള്ള ഗ്രീക്കു​പ​ദ​മായ കായി​റോ ഉപയോ​ഗി​ച്ചു, 13-ാം വാക്യ​ത്തിൽ കാണുന്ന ആസ്‌പ​സോ​മായ്‌ അല്ല.

കായി​റോ ആഹ്ലാദിക്ക എന്നർത്ഥ​മാ​ക്കി. (ലൂക്കോസ്‌ 10:20; ഫിലി​പ്യർ 3:1; 4:4) ആസ്‌പ​സോ​മായ്‌ “കൈക​ളിൽ സംവലയം ചെയ്‌ക, അപ്രകാ​രം വന്ദനം പറയുക, സ്വാഗതം ചെയ്‌ക” എന്നർത്ഥ​മാ​ക്കി. (ലൂക്കോസ്‌ 11:43; പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 20:1, 37; 21:7, 19) രണ്ടും ഒരു വന്ദനം ആയിരി​ക്കാൻ കഴിയും, എന്നാൽ ആസ്‌പ​സോ​മായ്‌ മര്യാ​ദ​ക്കുള്ള ഒരു “ഹെല്ലോ” അല്ലെങ്കിൽ “ഗുഡ്‌ഡേ”യേക്കാൾ കൂടുതൽ അർത്ഥമാ​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കണം. യേശു 70 ശിഷ്യൻമാ​രോട്‌ ആരേയും ആസ്‌പ​സോ​മാ​തേ ചെയ്യരു​തെന്നു പറഞ്ഞു. അവരുടെ അടിയ​ന്തി​ര​മായ വേല പൗരസ്‌ത്യ​രീ​തി​യുള്ള ചുംബ​ന​ങ്ങ​ളോ​ടും ആലിം​ഗ​ന​ങ്ങ​ളോ​ടും ദീർഘ​സം​ഭാ​ഷ​ണ​ത്തോ​ടും​കൂ​ടെ​യുള്ള വന്ദനത്തി​നു സമയം അനുവ​ദി​ച്ചില്ല എന്ന്‌ അവൻ കാണിച്ചു. (ലൂക്കോസ്‌ 10:4) പത്രോ​സും പൗലോ​സും ‘ഒരു സ്‌നേ​ഹ​ചു​ബ​ന​ത്തോ​ടെ അല്ലെങ്കിൽ ഒരു വിശു​ദ്ധ​ചു​ബ​ന​ത്തോ​ടെ, അന്യോ​ന്യം വന്ദനം (ആസ്‌പ​സോ​മാ​തേ) പറയു​വാൻ പ്രേത്സാ​ഹി​പ്പി​ച്ചു.—1 പത്രോസ്‌ 5:14; 2 കൊരി​ന്ത്യർ 13:12, 13; 1 തെസ്സ​ലോ​നീ​ക്യർ 5:26.

അതു​കൊണ്ട്‌, യോഹ​ന്നാൻ, 2 യോഹ​ന്നാൻ 10, 11-ൽ കായി​റോ കരുതി​ക്കൂ​ട്ടി (വാക്യം 13ലെ) ആസ്‌പ​സോ​മാ​യ്‌യേ​ക്കാൾ കൂടുതൽ ഉചിത​മാ​യി ഉപയോ​ഗി​ച്ചി​രി​ക്കണം. അങ്ങനെ​യെ​ങ്കിൽ, വ്യാജം പഠിപ്പി​ക്ക​യോ സഭയെ നിരാ​ക​രി​ക്കു​ക​യോ (വിശ്വാ​സം ത്യജിച്ച്‌) ചെയ്‌ത ഒരാളെ ഊഷ്‌മ​ള​മാ​യി വന്ദനം പറയു​ന്നത്‌ (ഒരു ആലിം​ഗ​ന​ത്തോ​ടും ചുംബ​ന​ത്തോ​ടും സംഭാ​ഷ​ണ​ത്തോ​ടും​കൂ​ടെ) ഒഴിവാ​ക്ക​ണ​മെന്നു മാത്രം യോഹ​ന്നാൻ പ്രേരി​പ്പി​ക്കു​ക​യ​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. അതെ, അപ്രകാ​ര​മൊ​രു വ്യക്തിയെ കായി​റോ ഒരു സാധാരണ “ഗുഡ്‌ഡേ”b കൊണ്ടു​പോ​ലും അവർ വന്ദനം പറയരു​തെന്നു യോഹ​ന്നാൻ പറയു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു.

ഈ ബുദ്ധി​യു​പ​ദേ​ശ​ത്തി​ന്റെ ഗൗരവം യോഹ​ന്നാ​ന്റെ വാക്കു​ക​ളിൽനി​ന്നും തെളി​വാണ്‌: “അവന്‌ ഒരു വന്ദനം പറയു​ന്നവൻ അവന്റെ ദുഷ്‌പ്ര​വർത്തി​കൾക്ക്‌ പങ്കാളി​യാ​കു​ന്നു.” പുറത്താ​ക്ക​പ്പെട്ട ഒരു കുററ​വാ​ളി​യോ​ടോ അല്ലെങ്കിൽ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ സഭയെ ഉപേക്ഷി​ച്ച​വ​നോ​ടോ സഹവസി​ക്കു​ന്ന​തി​നാൽ അവന്റെ ദുഷ്‌പ്ര​വൃ​ത്തി​ക​ളിൽ പങ്കാളി​യെന്നു ദൈവം വീക്ഷി​ക്കു​വാൻ യാതൊ​രു സത്യ​ക്രി​സ്‌ത്യാ​നി​യും ആഗ്രഹി​ക്ക​യില്ല. യോഹ​ന്നാൻ എഴുതി​യ​തു​പോ​ലെ, സ്‌നേ​ഹ​നിർഭ​ര​മായ ക്രിസ്‌തീയ സാഹോ​ദ​ര്യ​ത്തിൽ ഒരു പങ്കാളി​യാ​യി​രി​ക്കു​ന്നത്‌ എത്ര വിശി​ഷ്ട​മാണ്‌: “ഞങ്ങളോ​ടു​കൂ​ടി നിങ്ങൾക്കും ഒരു പങ്കാളി​ത്തം ഉണ്ടായി​രി​ക്കേ​ണ്ട​തിന്‌ ഞങ്ങൾ കണ്ടതും കേട്ടതും നിങ്ങ​ളോ​ടും റിപ്പോർട്ടു ചെയ്യുന്നു. കൂടാതെ, നമ്മുടെ ഈ പങ്കുപ​ററൽ പിതാ​വി​നോ​ടും അവന്റെ പുത്ര​നായ യേശു​ക്രി​സ്‌തു​വി​നോ​ടും​കൂ​ടെ​യാണ്‌.”—1 യോഹ​ന്നാൻ 1:3. (w85 7/15)

[അടിക്കു​റി​പ്പു​കൾ]