അവർ യഹോ​വ​യു​ടെ ഹിതം ചെയ്‌തു

യേശു മിശി​ഹാ​യും രാജാ​വു​മാ​യി വാഴ്‌ത്ത​പ്പെ​ടു​ന്നു!

പൊ.യു. 33 നീസാൻ 9. ജനക്കൂട്ടം ആരവ​ത്തോ​ടെ യെരൂ​ശ​ലേ​മിൽ പ്രവേ​ശി​ച്ചത്‌ അനേകം യഹൂദ്യ​രെ അത്ഭുത​സ്‌ത​ബ്ദ​രാ​ക്കി. പെസഹാ​യ്‌ക്കു​മുമ്പ്‌ ആളുകൾ കൂട്ടമാ​യി നഗരത്തി​ലേക്കു പ്രവേ​ശി​ക്കു​ന്നതു സാധാ​ര​ണ​മാ​ണെ​ങ്കി​ലും, ഈ സന്ദർശകർ വ്യത്യ​സ്‌ത​രാ​യി​രു​ന്നു. കഴുത​ക്കു​ട്ടി​യു​ടെ പുറ​ത്തേറി സഞ്ചരി​ക്കുന്ന ഒരു മനുഷ്യ​നാണ്‌ അതിലെ മുഖ്യ​ക​ഥാ​പാ​ത്രം. യേശു​ക്രി​സ്‌തു​വാ​യി​രു​ന്നു ആ മനുഷ്യൻ. ആളുകൾ ഒലിവ്‌ ഇല വീശി, അവനു​മു​മ്പിൽ വഴിയിൽ വസ്‌ത്രം വിരിച്ച്‌ ആർത്തു​വി​ളി​ച്ചു: “ദാവീ​ദ്‌പു​ത്രന്നു ഹോശന്നാ; കർത്താ​വി​ന്റെ നാമത്തിൽ വരുന്നവൻ വാഴ്‌ത്ത​പ്പെ​ട്ടവൻ; അത്യു​ന്ന​ത​ങ്ങ​ളിൽ ഹോശന്നാ.” ജനക്കൂ​ട്ടത്തെ കണ്ടപ്പോൾ, അതി​നോ​ട​കം​തന്നെ യെരൂ​ശ​ലേ​മി​ലു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന​വ​രും ഘോഷ​യാ​ത്ര​യിൽ ചേരാൻ പ്രേരി​ത​രാ​യി.—മത്തായി 21:7-9; യോഹ​ന്നാൻ 12:12, 13.

യേശു ഇപ്പോൾ വാഴ്‌ത്ത​പ്പെ​ടു​ന്നെ​ങ്കി​ലും, കുറച്ചു​ക​ഴിഞ്ഞ്‌ താൻ വിചാരണ ചെയ്യ​പ്പെ​ടു​മെന്ന്‌ അവനറി​യാ​മാ​യി​രു​ന്നു. കേവലം അഞ്ചു ദിവസ​ത്തി​നകം അവൻ ആ നഗരത്തിൽത്തന്നെ വധിക്ക​പ്പെ​ടാ​നി​രി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു! അതേ, യെരൂ​ശ​ലേം ശത്രു​ത​യുള്ള പ്രദേ​ശ​മാ​ണെന്ന്‌ യേശു​വിന്‌ അറിയാ​മാ​യി​രു​ന്നു. എന്നിട്ടും അതേ ചിന്തതന്നെ മനസ്സിൽപ്പി​ടി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ അവൻ എല്ലാവ​രും കാൺകെ​യുള്ള ആ നഗര​പ്ര​വേ​ശനം ആസൂ​ത്രണം ചെയ്‌തു.

ഒരു പുരാതന പ്രവചനം നിവർത്തി​ച്ചു

പൊ.യു.മു. 518-ൽ, യേശു ജയശാ​ലി​യാ​യി യെരൂ​ശ​ലേ​മി​ലേക്കു പ്രവേ​ശി​ക്കു​ന്ന​തി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു സെഖര്യാവ്‌ മുൻകൂ​ട്ടി​പ്പ​റഞ്ഞു. അവൻ എഴുതി: “സീയോൻപു​ത്രി​യേ, ഉച്ചത്തിൽ ഘോഷി​ച്ചാ​ന​ന്ദിക്ക; യെരൂ​ശ​ലേം​പു​ത്രി​യേ, ആർപ്പി​ടുക! ഇതാ, നിന്റെ രാജാവു നിന്റെ അടുക്കൽ വരുന്നു; അവൻ നീതി​മാ​നും ജയശാ​ലി​യും താഴ്‌മ​യു​ള്ള​വ​നും ആയി കഴുത​പ്പു​റ​ത്തും പെൺക​ഴു​ത​യു​ടെ കുട്ടി​യായ ചെറു​ക​ഴു​ത​പ്പു​റ​ത്തും കയറി​വ​രു​ന്നു. . . . അവൻ ജാതി​ക​ളോ​ടു സമാധാ​നം കല്‌പി​ക്കും; അവന്റെ ആധിപ​ത്യം സമു​ദ്രം​മു​തൽ സമു​ദ്രം​വ​രെ​യും നദിമു​തൽ ഭൂമി​യു​ടെ അററങ്ങ​ളോ​ള​വും ആയിരി​ക്കും.”—സെഖര്യാ​വു 9:9, 10.

അതു​കൊണ്ട്‌, യേശു നീസാൻ 9-നു യെരൂ​ശ​ലേ​മിൽ പ്രവേ​ശി​ച്ചത്‌ ബൈബിൾ പ്രവചനം നിവർത്തി​ച്ചു. അതു യാദൃ​ച്ഛി​ക​മാ​യി സംഭവി​ച്ച​താ​യി​രു​ന്നില്ല, മറിച്ച്‌ സൂക്ഷ്‌മ​ത​യോ​ടെ ആസൂ​ത്രണം ചെയ്‌ത​താ​യി​രു​ന്നു. അതിനു​മുമ്പ്‌, യെരൂ​ശ​ലേ​മി​നു പുറത്തു​വെച്ച്‌ യേശു തന്റെ ശിഷ്യ​ന്മാ​രിൽ രണ്ടു പേരോട്‌ ഇങ്ങനെ ആജ്ഞാപി​ച്ചി​രു​ന്നു: “നിങ്ങൾക്കു എതി​രെ​യുള്ള ഗ്രാമ​ത്തിൽ ചെല്ലു​വിൻ; അവിടെ കെട്ടി​യി​രി​ക്കുന്ന ഒരു പെൺക​ഴു​ത​യെ​യും അതിന്റെ കുട്ടി​യെ​യും നിങ്ങൾ ഉടനെ കാണും; അവയെ അഴിച്ചു കൊണ്ടു​വ​രു​വിൻ. നിങ്ങ​ളോ​ടു ആരാനും വല്ലതും പറഞ്ഞാൽ: കർത്താ​വി​ന്നു ഇവയെ​ക്കൊ​ണ്ടു ആവശ്യം ഉണ്ടു എന്നു പറവിൻ; തൽക്ഷണം അവൻ അവയെ അയക്കും.” (മത്തായി 21:1-3) എന്നാൽ യേശു ഒരു കഴുത​പ്പു​റത്ത്‌ യെരൂ​ശ​ലേ​മി​ലേക്കു യാത്ര​ചെ​യ്യാൻ ആഗ്രഹി​ച്ചത്‌ എന്തു​കൊണ്ട്‌, ജനക്കൂ​ട്ട​ത്തി​ന്റെ പ്രതി​ക​ര​ണ​ത്തി​ന്റെ അർഥ​മെന്ത്‌?

രാജത്വം സംബന്ധിച്ച സന്ദേശം

പറഞ്ഞു ഫലിപ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​നെ​ക്കാൾ ശക്തം പലപ്പോ​ഴും എന്തെങ്കി​ലും ചെയ്‌തു​കാ​ണി​ക്കു​ന്ന​താണ്‌. അതു​കൊണ്ട്‌, പ്രാവ​ച​നിക സന്ദേശം ശക്തമായി ധരിപ്പി​ക്കാൻ ചില​പ്പോ​ഴെ​ല്ലാം യഹോവ തന്റെ പ്രവാ​ച​ക​ന്മാ​രെ​ക്കൊണ്ട്‌ അഭിന​യി​പ്പി​ച്ചി​ട്ടുണ്ട്‌. (1 രാജാ​ക്ക​ന്മാർ 11:29-32; യിരെ​മ്യാ​വു 27:1-6; യെഹെ​സ്‌കേൽ 4:1-17) അങ്ങേയറ്റം ദൃശ്യ​പ്രാ​ധാ​ന്യ​മുള്ള ഈ ആശയവി​നി​മ​യോ​പാ​ധി ഏറ്റവും ഹൃദയ​കാ​ഠി​ന്യ​മുള്ള നിരീ​ക്ഷ​കന്റെ മനസ്സിൽപ്പോ​ലും മായാത്ത മുദ്ര പതിപ്പി​ച്ചു. സമാന​മായ ഒരു വിധത്തിൽ, യേശു യെരൂ​ശ​ലേം നഗരത്തി​ലേക്കു കഴുത​പ്പു​റത്ത്‌ എഴുന്നള്ളി ശക്തമായ ഒരു സന്ദേശം അഭിന​യി​ച്ചു കൈമാ​റി. എങ്ങനെ?

ബൈബിൾ കാലങ്ങ​ളിൽ കഴുത​യ്‌ക്കു കുലീ​ന​മായ ഉപയോ​ഗ​മാ​യി​രു​ന്നു ഉണ്ടായി​രു​ന്നത്‌. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, ശലോ​മോൻ രാജാ​വാ​യി അഭി​ഷേകം ചെയ്യ​പ്പെ​ടാൻ പുറ​പ്പെ​ട്ടത്‌ അവന്റെ പിതാ​വി​ന്റെ “കോവർക​ഴുത”പ്പുറത്തു കയറി​യാ​യി​രു​ന്നു, ആൺ കഴുത​യിൽനി​ന്നു​ള്ളൊ​രു സങ്കരസ​ന്താ​ന​മാ​യി​രു​ന്നു അത്‌. (1 രാജാ​ക്ക​ന്മാർ 1:33-40) അതു​കൊണ്ട്‌, യേശു കഴുത​പ്പു​റത്ത്‌ യെരൂ​ശ​ലേ​മി​ലേക്കു യാത്ര​ചെ​യ്യു​മ്പോൾ അതിനർഥം അവൻ തന്നെത്തന്നെ രാജാ​വാ​യി അവതരി​പ്പി​ക്കു​ന്നു​വെ​ന്നാണ്‌.a ജനക്കൂ​ട്ട​ത്തി​ന്റെ പ്രവൃ​ത്തി​കൾ ഈ സന്ദേശത്തെ സ്ഥിരീ​ക​രി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. നിസ്സം​ശ​യ​മാ​യും, കൂടു​ത​ലും ഗലീല​ക്കാർ ഉൾപ്പെട്ട ജനക്കൂട്ടം യേശു​വി​നു മുമ്പിൽ വസ്‌ത്രം വിരിച്ചു. ഇതാ​ണെ​ങ്കി​ലോ, യേഹൂ​വി​നെ രാജാ​വാ​യി പരസ്യ​മാ​യി പ്രഖ്യാ​പിച്ച പ്രവൃ​ത്തി​യെ അനുസ്‌മ​രി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​താ​യി​രു​ന്നു. (2 രാജാ​ക്ക​ന്മാർ 9:13) യേശു​വി​നെ അവർ “ദാവീ​ദ്‌പു​ത്ര”നെന്നു പരാമാർശി​ച്ചത്‌ ഭരിക്കാ​നുള്ള അവന്റെ നിയമ​പ​ര​മായ അവകാ​ശത്തെ എടുത്തു​കാ​ട്ടി. (ലൂക്കൊസ്‌ 1:31-33) അവർ ഒലിവ്‌ ഇലകൾ ഉപയോ​ഗി​ച്ചതു വ്യക്തമാ​യും അവന്റെ രാജകീയ അധികാ​ര​ത്തോ​ടുള്ള അവരുടെ വിധേ​യ​ത്വ​ത്തെ പ്രകട​മാ​ക്കി.—വെളി​പ്പാ​ടു 7:9, 10 താരത​മ്യം ചെയ്യുക.

അതു​കൊണ്ട്‌, നീസാൻ 9-നു യെരൂ​ശ​ലേ​മി​ലേക്കു വന്ന ഘോഷ​യാ​ത്ര യേശു ദൈവ​ത്തി​ന്റെ നിയമിത മിശി​ഹാ​യും രാജാ​വും ആകുന്നു എന്ന വ്യക്തമായ സന്ദേശം ധ്വനി​പ്പി​ച്ചു. തീർച്ച​യാ​യും, യേശു ഈ വിധം അവതരി​പ്പി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നതു കാണു​ന്ന​തിൽ എല്ലാവർക്കും സന്തോ​ഷ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നില്ല. യേശു​വിന്‌ അത്തരം രാജകീയ ബഹുമതി ലഭിക്കു​ന്നത്‌ ഒട്ടും ശരിയ​ല്ലെന്ന പക്ഷക്കാ​രാ​യി​രു​ന്നു വിശേ​ഷി​ച്ചും പരീശ​ന്മാർ. നിസ്സം​ശ​യ​മാ​യും ദേഷ്യം കലർന്ന ശബ്ദത്തിൽ അവർ ആവശ്യ​പ്പെട്ടു: “ഗുരോ, നിന്റെ ശിഷ്യ​ന്മാ​രെ വിലക്കുക.” യേശു മറുപ​ടി​പ​റഞ്ഞു: “ഇവർ മിണ്ടാ​തി​രു​ന്നാൽ കല്ലുകൾ ആർത്തു​വി​ളി​ക്കും.” (ലൂക്കൊസ്‌ 19:39, 40) അതേ, ദൈവ​രാ​ജ്യ​മാ​യി​രു​ന്നു യേശു​വി​ന്റെ പ്രസം​ഗ​വി​ഷയം. ആളുകൾ സ്വീക​രി​ച്ചാ​ലും ഇല്ലെങ്കി​ലും അവൻ ഈ സന്ദേശം സധൈ​ര്യം പ്രഘോ​ഷി​ച്ചു.

നമുക്കുള്ള പാഠം

സെഖര്യാ പ്രവാ​ചകൻ മുൻകൂ​ട്ടി​പ്പ​റ​ഞ്ഞി​രുന്ന വിധത്തിൽ യെരൂ​ശ​ലേ​മിൽ പ്രവേ​ശി​ക്കാൻ യേശു​വി​നു നല്ല ധൈര്യം വേണമാ​യി​രു​ന്നു. അങ്ങനെ ചെയ്യു​ക​വഴി താൻ ശത്രു​ക്ക​ളു​ടെ കോപം ക്ഷണിച്ചു​വ​രു​ത്തു​ക​യാ​ണെന്ന്‌ അവന്‌ അറിയാ​മാ​യി​രു​ന്നു. തന്റെ സ്വർഗാ​രോ​ഹ​ണ​ത്തി​നു​മുമ്പ്‌, ദൈവ​രാ​ജ്യ​ത്തി​ന്റെ സുവാർത്ത പ്രസം​ഗി​ക്കാ​നും “സകലജാ​തി​ക​ളെ​യും ശിഷ്യരാ”ക്കാനു​മുള്ള നിയോ​ഗം യേശു തന്റെ അനുഗാ​മി​കൾക്കു കൊടു​ത്തു. (മത്തായി 24:14; 28:19, 20) ഈ വേല നിർവ​ഹി​ക്കു​ന്ന​തി​നും ധൈര്യം ആവശ്യ​മാണ്‌. ഈ സന്ദേശം കേൾക്കാൻ എല്ലാവർക്കും സന്തോ​ഷ​മു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കു​ക​യില്ല. ചിലർക്കു നിസ്സം​ഗ​ത​യും മറ്റുള്ള​വർക്ക്‌ എതിർപ്പും കാണും. ചില ഗവൺമെൻറു​കൾ പ്രസം​ഗ​വേ​ല​യു​ടെ​മേൽ നിയ​ന്ത്ര​ണങ്ങൾ ഏർപ്പെ​ടു​ത്തു​ക​യോ അതു നിരോ​ധി​ക്കു​ക​യോ ചെയ്‌തി​ട്ടുണ്ട്‌.

എന്നിട്ടും, ആളുകൾ ശ്രദ്ധി​ച്ചാ​ലും ഇല്ലെങ്കി​ലും, സ്ഥാപി​ത​മായ ദൈവ​രാ​ജ്യ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള സുവാർത്ത പ്രസം​ഗി​ക്ക​ണ​മെന്നു യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷികൾ തിരി​ച്ച​റി​യു​ന്നു. (യെഹെ​സ്‌കേൽ 2:7) ഈ ജീവര​ക്ഷാ​ക​ര​വേല നിർവ​ഹി​ക്കു​ന്ന​തിൽ തുടരവെ, അവർക്ക്‌ ആശ്വാസം യേശു​വി​ന്റെ ഈ വാഗ്‌ദാ​ന​മാണ്‌: “ഞാനോ ലോകാ​വ​സാ​ന​ത്തോ​ളം എല്ലാനാ​ളും നിങ്ങ​ളോ​ടു​കൂ​ടെ ഉണ്ടു.”—മത്തായി 28:20.

[അടിക്കു​റി​പ്പു​കൾ]