പ്രിയ​പ്പെട്ട സുഹൃ​ത്തു​ക്കളേ, നാം അതിനെ വെച്ചു​പൊ​റു​പ്പി​ക്കുക മാത്രമല്ല, ആസ്വദി​ക്കു​ക​യു​മാണ്‌!”

മസ്‌തി​ഷ്‌ക ജീവശാ​സ്‌ത്ര​വും പരിസ്ഥി​തി​യും മനുഷ്യ​ന്റെ അക്രമ​വു​മാ​യി ബന്ധപ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു എന്ന്‌ സമീപ​കാല ശാസ്‌ത്രീയ പഠനങ്ങൾ സൂചി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. ഇല്ലി​നോ​യ്‌സ്‌ സർവക​ലാ​ശാ​ല​യു​ടെ യുവജന ഗവേഷണ ഇൻസ്റ്റി​റ്റ്യൂ​ട്ടി​ലെ ഡോ. മാർക്കസ്‌ ജെ. ക്രൂസി പറയുന്നു: “കുട്ടികൾ അധിക​മ​ധി​കം സമ്പർക്ക​ത്തിൽ വന്നു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കുന്ന ഹാനി​ക​ര​മായ പരിസ്ഥി​തി​കൾ അക്രമത്തെ ആളിക്ക​ത്തി​ക്കു​ക​യാണ്‌ എന്നു ഞങ്ങളെ​ല്ലാം നിഗമനം ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. . . . പാരി​സ്ഥി​തിക സംഭവങ്ങൾ മസ്‌തി​ഷ്‌ക​ത്തിൽ തന്മാത്രാ മാറ്റങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കു​ന്നു. അത്‌ അവരെ ചിന്താ​ശൂ​ന്യ​മാ​യി, തിടു​ക്ക​ത്തിൽ പ്രവർത്തി​ക്കാൻ ഇടയാ​ക്കു​ന്നു.” മസ്‌തി​ഷ്‌ക​ത്തി​ന്റെ ഉള്ളിൽ (ഇംഗ്ലീഷ്‌) എന്ന പുസ്‌തകം ഇങ്ങനെ പറയുന്നു: “കുടുംബ ഘടനയു​ടെ തകർച്ച, മാതാ​പി​താ​ക്ക​ളിൽ ഒരാൾ മാത്ര​മുള്ള കുടും​ബ​ങ്ങ​ളു​ടെ വർധനവ്‌, മാറാത്ത ദാരി​ദ്ര്യം, നിരന്ത​ര​മായ മയക്കു​മ​രു​ന്നു ദുരു​പ​യോ​ഗം” എന്നിങ്ങ​നെ​യുള്ള ഘടകങ്ങൾക്ക്‌ “യഥാർഥ​ത്തിൽ മസ്‌തിഷ്‌ക രാസഘ​ട​ന​യു​ടെ താളം തെറ്റിച്ച്‌ അസാധ്യ​മെന്ന്‌ അതുവരെ വിചാ​രി​ച്ചി​രുന്ന അക്രമ​വാ​സന ഉളവാ​ക്കാൻ കഴിയും.”

മസ്‌തി​ഷ്‌ക​ത്തി​ലെ മാറ്റങ്ങ​ളി​ലൊന്ന്‌, സെറാ​ടൊ​ണിൻ എന്ന മസ്‌തിഷ്‌ക രാസപ​ദാർഥ​ത്തി​ന്റെ അളവ്‌ കുറയു​ന്ന​താണ്‌ എന്നു പറയ​പ്പെ​ടു​ന്നു. അക്രമ​വാ​സ​നയെ തടയു​ന്നത്‌ ഈ രാസപ​ദാർഥ​മാണ്‌ എന്നാണു കരുത​പ്പെ​ടു​ന്നത്‌. മദ്യത്തിന്‌ മസ്‌തി​ഷ്‌ക​ത്തി​ലെ സെറാ​ടൊ​ണി​ന്റെ അളവ്‌ കുറയ്‌ക്കാ​നാ​കു​മെന്നു പഠനങ്ങൾ വെളി​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നു. അങ്ങനെ ഇത്‌ അക്രമ​ത്തി​നും മദ്യത്തി​ന്റെ ദുരു​പ​യോ​ഗ​ത്തി​നും തമ്മിൽ ബന്ധമു​ണ്ടെന്ന പണ്ടേയുള്ള ധാരണ​യ്‌ക്ക്‌ കുറ​ച്ചൊ​ക്കെ ശാസ്‌ത്രീയ അടിത്തറ നൽകി​യി​രി​ക്കു​ന്നു.

ഇന്ന്‌ അക്രമം പെരു​കി​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നു മറ്റൊരു കാരണ​വും ഉണ്ട്‌. പ്രവച​ന​ങ്ങ​ളു​ടെ ഒരു വിശ്വ​സ​നീയ ഗ്രന്ഥമായ ബൈബിൾ നമ്മോടു പറയുന്നു: “അന്ത്യനാ​ളു​ക​ളിൽ പ്രയാ​സ​ക​ര​മായ സമയങ്ങൾ ഉണ്ടായി​രി​ക്കും എന്ന്‌ ഓർത്തു​കൊൾക. ആളുകൾ സ്വാർഥ​രും അത്യാ​ഗ്ര​ഹി​ക​ളും പൊങ്ങ​ച്ച​ക്കാ​രും അഹങ്കാ​രി​ക​ളും ആയിരി​ക്കും; . . . അവർ നിർദ​യ​രും കരുണ​യി​ല്ലാ​ത്ത​വ​രും ദൂഷക​ന്മാ​രും അക്രമാ​സ​ക്ത​രും ഉഗ്രന്മാ​രും ആയിരി​ക്കും; അവർ നന്മയെ വെറു​ക്കും; അവർ വഞ്ചകരും വിവേ​ക​ശൂ​ന്യ​രും അഹങ്കാ​ര​ത്താൽ ചീർത്ത​വ​രും ആയിരി​ക്കും . . . അത്തരക്കാ​രിൽനിന്ന്‌ അകന്നു നിൽക്കുക.” (2 തിമൊ​ഥെ​യൊസ്‌ 3:1-5, ടുഡേ​യ്‌സ്‌ ഇംഗ്ലീഷ്‌ വേർഷൻ) അതേ, നാം ഇന്നു കാണുന്ന അക്രമം “അന്ത്യനാ​ളുക”കളെ കുറി​ച്ചുള്ള ബൈബിൾ പ്രവച​ന​ത്തി​ന്റെ ഒരു നിവൃത്തി ആണ്‌.

മറ്റൊരു സംഗതി​യും ഇക്കാലത്തെ വിശേ​ഷാൽ അക്രമാ​സ​ക്ത​മാ​ക്കു​ന്നു. “ഭൂമി​ക്കും സമു​ദ്ര​ത്തി​ന്നും അയ്യോ കഷ്ടം; പിശാചു തനിക്കു അല്‌പ​കാ​ല​മേ​യു​ള്ളു എന്നു അറിഞ്ഞു മഹാ​ക്രോ​ധ​ത്തോ​ടെ നിങ്ങളു​ടെ അടുക്കൽ ഇറങ്ങി​വ​ന്നി​രി​ക്കു​ന്നു” എന്നു ബൈബിൾ പറയുന്നു. (വെളി​പ്പാ​ടു 12:12) സ്വർഗ​ത്തിൽനിന്ന്‌ പുറത്താ​ക്ക​പ്പെട്ട പിശാ​ചും അവന്റെ ഭൂതഗ​ണ​ങ്ങ​ളും ഇപ്പോൾ തങ്ങളുടെ ഉഗ്രമായ ദുഷ്‌പ്ര​വൃ​ത്തി​ക​ളു​മാ​യി മനുഷ്യ​വർഗത്തെ ലക്ഷ്യമി​ട്ടി​രി​ക്കു​ക​യാണ്‌. “വായു​വി​ന്റെ അധികാ​ര​ത്തി​ന്റെ ഭരണാ​ധി​പൻ” എന്ന നിലയിൽ പിശാച്‌ “അനുസ​ര​ണ​ക്കേ​ടി​ന്റെ പുത്ര​ന്മാ​രിൽ ഇപ്പോൾ വ്യാപ​രി​ക്കുന്ന ആത്മാവി”നെ സ്വാധീ​നിച്ച്‌ ഭൂമിയെ അധിക​മ​ധി​കം അക്രമാ​സ​ക്ത​മായ സ്ഥലമാ​ക്കി​ക്കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്നു.—എഫെസ്യർ 2:2, NW.

അപ്പോൾ, ഇന്നത്തെ ലോക​ത്തി​ലെ അക്രമാ​സ​ക്ത​മായ “വായു”വിനെ നമുക്ക്‌ എങ്ങനെ നേരി​ടാ​നാ​കും? അക്രമം കൂടാതെ നമുക്ക്‌ എങ്ങനെ ഭിന്നതകൾ പരിഹ​രി​ക്കാ​നാ​കും?

സമാധാ​ന​പ​ര​മാ​യി പ്രശ്‌നങ്ങൾ പരിഹ​രി​ക്കേണ്ട വിധം

മനുഷ്യർക്കി​ട​യി​ലെ അക്രമ​ത്തിന്‌ മനുഷ്യ​വർഗ​ത്തോ​ളം​തന്നെ പഴക്കമുണ്ട്‌. ആദ്യ മാനുഷ ദമ്പതി​ക​ളു​ടെ മൂത്ത പുത്ര​നും ഹാബെ​ലി​ന്റെ സഹോ​ദ​ര​നു​മായ കയീനിൽനിന്ന്‌ അക്രമം ആരംഭി​ക്കു​ന്ന​താ​യി ബൈബിൾ പ്രകട​മാ​ക്കു​ന്നു. ദൈവം തന്റെ യാഗത്തിൽ പ്രസാ​ദി​ക്കാ​തെ ഹാബെ​ലി​ന്റേ​തിൽ പ്രസാ​ദി​ച്ച​പ്പോൾ കയീന്‌ “ഏററവും കോപ​മു​ണ്ടാ​യി.” അവൻ ആ സാഹച​ര്യ​ത്തെ എങ്ങനെ​യാണ്‌ കൈകാ​ര്യം ചെയ്‌തത്‌? “കയീൻ തന്റെ അനുജ​നായ ഹാബെ​ലി​നോ​ടു കയർത്തു അവനെ കൊന്നു.” അതോടെ, ദൈവ​വു​മാ​യുള്ള അവന്റെ ബന്ധം അത്യന്തം അപകട​ത്തി​ലാ​യി. (ഉല്‌പത്തി 4:5, 8-12) സ്രഷ്ടാ​വി​ന്റെ മുമ്പാ​കെ​യുള്ള കയീന്റെ മോശ​മായ അവസ്ഥയ്‌ക്ക്‌ അക്രമം ഒരു പരിഹാ​ര​മാ​യില്ല.

പ്രശ്‌ന​ങ്ങൾ പരിഹ​രി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ ശരീര​ബലം ഉപയോ​ഗി​ക്കുന്ന കയീന്റെ മാതൃക നമുക്ക്‌ എങ്ങനെ ഒഴിവാ​ക്കാം?

അക്രമ​ത്തിൽനി​ന്നു സഹനത്തി​ലേക്ക്‌

ആദ്യത്തെ ക്രിസ്‌തീയ രക്തസാ​ക്ഷി​യായ സ്‌തെ​ഫാ​നൊ​സി​ന്റെ വധം അംഗീ​കാ​ര​ത്തോ​ടെ നോക്കി​നിന്ന ഒരു മനുഷ്യ​ന്റെ കാര്യ​മെ​ടു​ക്കാം. (പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 7:58; 8:1) തർസൊ​സി​ലെ “ശൌൽ.” അദ്ദേഹ​ത്തിന്‌ സ്‌തെ​ഫാ​നൊ​സി​ന്റെ മതപര​മായ നിലപാ​ടി​നോട്‌ യോജി​പ്പി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. അതു​കൊണ്ട്‌ സ്‌തെ​ഫാ​നൊ​സി​ന്റെ പ്രവർത്ത​നങ്ങൾ അവസാ​നി​പ്പി​ക്കാൻ അവനെ അക്രമ​ത്തി​ലൂ​ടെ വകവരു​ത്തു​ന്നത്‌ ന്യായ​മായ ഒരു മാർഗ​മാ​യി കരുതി അവൻ അതിനെ പിന്തു​ണച്ചു. ശൌൽ തന്റെ ജീവി​ത​ത്തി​ന്റെ എല്ലാ മണ്ഡലങ്ങ​ളി​ലും അക്രമം കാട്ടി​യി​രി​ക്കില്ല എന്നത്‌ ശരിയാ​യി​രി​ക്കാം. എങ്കിലും പ്രശ്‌നങ്ങൾ പരിഹ​രി​ക്കാ​നുള്ള ഒരു മാർഗ​മാ​യി അവൻ അക്രമത്തെ വീക്ഷി​ച്ചി​രു​ന്നു. സ്‌തെ​ഫാ​നൊ​സി​ന്റെ മരണ​ശേഷം, ശൌൽ “[ക്രിസ്‌തീയ] സഭയോട്‌ നിഷ്‌ഠു​ര​മാ​യി ഇടപെ​ടാൻ തുടങ്ങി. വീടു​തോ​റും അതി​ക്ര​മി​ച്ചു​ക​യറി അവൻ പുരു​ഷ​ന്മാ​രെ​യും സ്‌ത്രീ​ക​ളെ​യും പിടി​ച്ചി​ഴച്ച്‌ തടവിൽ ഏൽപ്പി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു.”—പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 8:3, NW.

ബൈബിൾ പണ്ഡിത​നായ ആൽബർട്ട്‌ ബാൺസ്‌ പറയു​ന്ന​ത​നു​സ​രിച്ച്‌, ഇവിടെ “നിഷ്‌ഠു​ര​മാ​യി ഇടപെ​ടുക” എന്നു പരിഭാ​ഷ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രി​ക്കുന്ന ഗ്രീക്കു പദം സിംഹ​വും ചെന്നാ​യും പോലുള്ള കാട്ടു​മൃ​ഗങ്ങൾ വരുത്തുന്ന നാശത്തെ സൂചി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. “ഒരു കാട്ടു​മൃ​ഗ​ത്തെ​പ്പോ​ലെ, ശൌൽ സഭയ്‌ക്കെ​തി​രെ ആഞ്ഞടിച്ചു—അവൻ എത്രമാ​ത്രം തീക്ഷ്‌ണ​ത​യോ​ടും ക്രൗര്യ​ത്തോ​ടും കൂടെ പീഡന​ത്തിൽ ഏർപ്പെ​ട്ടു​വെന്നു സൂചി​പ്പി​ക്കുന്ന ഒരു കടുത്ത പ്രയോ​ഗം​തന്നെ,” ബാൺസ്‌ വിശദ​മാ​ക്കു​ന്നു. കൂടുതൽ ക്രിസ്‌തു​ശി​ഷ്യ​രെ പിടി​കൂ​ടു​ന്ന​തി​നാ​യി ശൌൽ ദമസ്‌കൊ​സി​ലേക്കു പോയ​പ്പോ​ഴും അവൻ “കർത്താ​വി​ന്റെ [ക്രിസ്‌തു​വി​ന്റെ] ശിഷ്യ​ന്മാ​രു​ടെ നേരെ ഭീഷണി​യും കുലയും നിശ്വ​സി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി”രിക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. വഴിമ​ധ്യേ, പുനരു​ത്ഥാ​നം പ്രാപിച്ച യേശു അവനോ​ടു സംസാ​രി​ച്ചു. തത്‌ഫ​ല​മാ​യി അവൻ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ത്വം സ്വീക​രി​ച്ചു.—പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 9:1-19.

അതിനു​ശേ​ഷം, മറ്റുള്ള​വ​രോട്‌ ശൌൽ ഇടപെട്ട വിധത്തി​നു മാറ്റം​വന്നു. അതിന്‌ ഏതാണ്ട്‌ 16 വർഷത്തി​നു ശേഷം നടന്ന ഒരു സംഭവം ഈ മാറ്റത്തെ പ്രകട​മാ​ക്കു​ന്ന​താ​യി​രു​ന്നു. ഒരു കൂട്ടം ആളുകൾ അന്ത്യോ​ക്യ​യി​ലെ അവന്റെ സഭയിൽ എത്തി അവിടത്തെ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ മോ​ശൈക ന്യായ​പ്ര​മാ​ണം പാലി​ക്ക​ണ​മെന്ന്‌ ആവശ്യ​പ്പെട്ടു. അങ്ങനെ അവിടെ “അല്‌പ​മ​ല്ലാത്ത വാദം” ഉണ്ടായി. ആ സമയമാ​യ​പ്പോ​ഴേ​ക്കും പൗലൊസ്‌ എന്ന പേരിൽ അറിയ​പ്പെട്ടു കഴിഞ്ഞി​രുന്ന ശൌൽ വാദത്തിൽ പങ്കു​ചേർന്നു. വാദം ചൂടു​പി​ടി​ച്ചു. എന്നാൽ പൗലൊസ്‌ അക്രമം അവലം​ബി​ച്ചില്ല. മറിച്ച്‌, സംഗതി യെരൂ​ശ​ലേം സഭയിലെ അപ്പൊ​സ്‌ത​ല​ന്മാ​രു​ടെ​യും മൂപ്പന്മാ​രു​ടെ​യും തീരു​മാ​ന​ത്തി​നു വിടാ​മെന്ന സഭയുടെ തീരു​മാ​ന​ത്തോട്‌ അവൻ യോജി​ക്കു​ക​യാണ്‌ ചെയ്‌തത്‌.—പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 15:1, 2.

യെരൂ​ശ​ലേ​മി​ലെ മൂപ്പന്മാ​രു​ടെ യോഗ​ത്തി​ലും “വളരെ തർക്കം” ഉണ്ടായി. ‘ജനസമൂ​ഹം എല്ലാം മിണ്ടാതാ’കുന്നതു​വരെ പൗലൊസ്‌ കാത്തു​നി​ന്നു. എന്നിട്ട്‌ പരി​ച്ഛേ​ദ​ന​യേൽക്കാത്ത വിശ്വാ​സി​കൾക്കി​ട​യിൽ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ആത്മാവ്‌ ചെയ്‌തി​രി​ക്കുന്ന അത്ഭുത കാര്യ​ങ്ങളെ കുറി​ച്ചുള്ള റിപ്പോർട്ട്‌ അവതരി​പ്പി​ച്ചു. തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​പ​ര​മായ ഒരു ചർച്ചയ്‌ക്കു​ശേഷം, അപ്പൊ​സ്‌ത​ല​ന്മാ​രും യെരൂ​ശ​ലേ​മി​ലെ മൂപ്പന്മാ​രും “ഒരുമ​ന​പ്പെട്ടു.” പരി​ച്ഛേദന ഏൽക്കാത്ത വിശ്വാ​സി​ക​ളു​ടെ​മേൽ അനാവശ്യ ഭാരം കെട്ടി​വെ​ക്ക​രു​തെ​ന്നും മറിച്ച്‌ “വിഗ്ര​ഹാർപ്പി​തം, രക്തം, ശ്വാസം​മു​ട്ടി​ച്ച​ത്തതു, പരസംഗം എന്നിവ വർജ്ജി”ക്കാൻ അവരെ ഉദ്‌ബോ​ധി​പ്പി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നും തീരു​മാ​ന​മാ​യി. (പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 15:3-29) നിശ്ചയ​മാ​യും, പൗലൊ​സി​നു മാറ്റം വന്നിരു​ന്നു. പ്രശ്‌നങ്ങൾ അക്രമം കൂടാതെ പരിഹ​രി​ക്കാൻ അവൻ പഠിച്ചു.

അക്രമ പ്രവണ​ത​കളെ മറിക​ട​ക്കൽ

“കർത്താ​വി​ന്റെ ഒരു അടിമ പോരാ​ടേ​ണ്ട​തില്ല, എന്നാൽ സകല​രോ​ടും ശാന്തത​യു​ള്ള​വ​നാ​യി, പഠിപ്പി​ക്കാൻ യോഗ്യ​നും തിൻമ​യിൻകീ​ഴിൽ നിയ​ന്ത്രണം പാലി​ക്കു​ന്ന​വ​നും അനുകൂ​ല​പ്ര​കൃ​ത​മി​ല്ലാ​ത്ത​വരെ സൗമ്യ​ത​യോ​ടെ പ്രബോ​ധി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​വ​നും ആയിരി​ക്കേ​ണ്ട​തുണ്ട്‌” എന്നു പൗലൊസ്‌ പിന്നീട്‌ ഉദ്‌ബോ​ധി​പ്പി​ച്ചു. (2 തിമൊ​ഥെ​യൊസ്‌ 2:24, 25, NW) യുവ മേൽവി​ചാ​ര​ക​നായ തിമൊ​ഥെ​യൊ​സി​നോട്‌ പ്രയാ​സ​ക​ര​മായ സ്ഥിതി​വി​ശേ​ഷങ്ങൾ ശാന്തമാ​യി കൈകാ​ര്യം ചെയ്യാൻ പൗലൊസ്‌ ആവശ്യ​പ്പെട്ടു. പൗലൊ​സിന്‌ യാഥാർഥ്യ​ബോ​ധം ഉണ്ടായി​രു​ന്നു. ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ക​ളു​ടെ ഇടയിൽപ്പോ​ലും വികാ​രങ്ങൾ ചൂടു​പി​ടി​ച്ചേ​ക്കാ​മെന്ന്‌ അവന്‌ അറിയാ​മാ​യി​രു​ന്നു. (പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 15:37-41) നല്ല കാരണ​ത്തോ​ടെ അവൻ ഇങ്ങനെ ബുദ്ധ്യു​പ​ദേ​ശി​ച്ചു: “കുപി​ത​രാ​കു​വിൻ, എന്നാൽ പാപം ചെയ്യരുത്‌; നിങ്ങൾ ഒരു പ്രകോ​പിത അവസ്ഥയിൽ ആയിരി​ക്കവേ സൂര്യൻ അസ്‌ത​മി​ക്കാ​തി​രി​ക്കട്ടെ.” (എഫെസ്യർ 4:26, NW) അനിയ​ന്ത്രി​ത​മായ ക്രോ​ധ​ത്തിൽ പൊട്ടി​ത്തെ​റി​ക്കാ​തെ കോപത്തെ നിയ​ന്ത്രി​ക്കു​ന്ന​താണ്‌ അത്തരം വികാ​രങ്ങൾ കൈകാ​ര്യം ചെയ്യാ​നുള്ള ഉചിത​മായ മാർഗം. എന്നാൽ ഇത്‌ എങ്ങനെ ചെയ്യാൻ കഴിയും?

ഇന്ന്‌, കോപം നിയ​ന്ത്രി​ക്കു​ന്നത്‌ എളുപ്പമല്ല. ഹാർവാർഡി​ലെ പൊതു​ജ​നാ​രോ​ഗ്യ സ്‌കൂ​ളി​ലെ ഉപ മേധാ​വി​യായ ഡോ. ഡേബൊറ പ്രൊ​ത്രോ​സ്റ്റിത്‌ പറഞ്ഞു: “നിർദയർ ആയിരി​ക്കു​ന്ന​താണ്‌ പൊതു​വേ ആളുകൾക്ക്‌ ഇഷ്ടം. വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ, മറ്റുള്ള​വ​രു​മാ​യി ഇണങ്ങി​പ്പോ​കു​ന്ന​തി​നുള്ള വൈദ​ഗ്‌ധ്യ​ങ്ങൾ—കൂടി​യാ​ലോ​ചന, അനുര​ഞ്‌ജനം, സമാനു​ഭാ​വം, ക്ഷമ—സാധാ​ര​ണ​മാ​യി ദുർബ​ല​രു​ടെ പ്രത്യേ​ക​ത​ക​ളാ​യാണ്‌ പറയാറ്‌.” എന്നാൽ, അവ പുരു​ഷത്വ ഗുണങ്ങൾ ആണ്‌. നമ്മുടെ ഉള്ളിൽ പൊന്തി​വ​ന്നേ​ക്കാ​വുന്ന അക്രമ പ്രവണ​തകൾ നിയ​ന്ത്രി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ അവ അത്യന്താ​പേ​ക്ഷി​ത​മാണ്‌.

ക്രിസ്‌ത്യാ​നി ആയിത്തീർന്ന ശേഷം, അഭി​പ്രായ വ്യത്യാ​സങ്ങൾ മെച്ചമാ​യി കൈകാ​ര്യം ചെയ്യു​ന്ന​തി​നുള്ള മാർഗം പൗലൊസ്‌ പഠിച്ചു. അത്‌ ബൈബിൾ പഠിപ്പി​ക്ക​ലു​ക​ളിൽ അധിഷ്‌ഠി​ത​മായ ഒന്നായി​രു​ന്നു. യഹൂദ​മ​ത​ത്തി​ലെ ഒരു പ്രഗത്ഭ പണ്ഡിതൻ എന്ന നിലയിൽ, എബ്രായ തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​കൾ പരിചി​ത​മാ​യി​രുന്ന പൗലൊ​സിന്‌ പിൻവ​രു​ന്ന​തു​പോ​ലുള്ള തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​കൾ അറിയാ​മാ​യി​രു​ന്നി​രി​ക്കണം: “അക്രമി​യോട്‌ അസൂയ​പ്പെ​ട​രുത്‌; അവന്റെ വഴികൾ ഒന്നും തിര​ഞ്ഞെ​ടു​ക്കു​ക​യും അരുത്‌.” “കോപ​ത്തി​നു താമസ​മു​ള്ളവൻ ശക്തനായ പുരു​ഷ​നെ​ക്കാ​ളും തന്റെ മനോ​ഭാ​വത്തെ നിയ​ന്ത്രി​ക്കു​ന്നവൻ പട്ടണം പിടി​ച്ച​ട​ക്കു​ന്ന​വ​നെ​ക്കാ​ളും ശ്രേഷ്‌ഠൻ ആകുന്നു.” “ആത്മസം​യമം ഇല്ലാത്ത പുരുഷൻ മതിൽ ഇല്ലാതെ ഇടിഞ്ഞു​കി​ട​ക്കുന്ന പട്ടണം​പോ​ലെ​യാ​കു​ന്നു.” (സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 3:31; 16:32, NW; 25:28) എങ്കിലും, ആ അറിവ്‌ പൗലൊ​സി​ന്റെ പരിവർത്ത​ന​ത്തി​നു മുമ്പ്‌ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾക്ക്‌ എതിരെ അക്രമം ഉപയോ​ഗി​ക്കു​ന്ന​തിൽനിന്ന്‌ അവനെ തടഞ്ഞില്ല. (ഗലാത്യർ 1:13, 14) എന്നാൽ ഒരു ക്രിസ്‌ത്യാ​നി എന്ന നിലയിൽ, വിവാദ വിഷയങ്ങൾ, അക്രമ​ത്തി​ലൂ​ടെ അല്ലാതെ, ന്യായ​ബോ​ധ​വും പ്രേര​ണ​യും ഉപയോ​ഗിച്ച്‌ പരിഹ​രി​ക്കാൻ പൗലൊ​സി​നെ സഹായി​ച്ചത്‌ എന്തായി​രു​ന്നു?

പിൻവ​രു​ന്ന പ്രകാരം പറഞ്ഞ​പ്പോൾ പൗലൊസ്‌ നമുക്ക്‌ ഒരു സൂചന നൽകി: “ഞാൻ ക്രിസ്‌തു​വി​ന്റെ അനുകാ​രി​യാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തു​പോ​ലെ നിങ്ങളും എന്റെ അനുകാ​രി​കൾ ആകുവിൻ.” (1 കൊരി​ന്ത്യർ 11:1) തനിക്കു​വേണ്ടി യേശു​ക്രി​സ്‌തു ചെയ്‌തി​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നെ അവൻ അതിയാ​യി വിലമ​തി​ച്ചു. (1 തിമൊ​ഥെ​യൊസ്‌ 1:13, 14) ക്രിസ്‌തു അവന്‌ അനുക​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള ഒരു മാതൃക ആയിത്തീർന്നു. പാപി​ക​ളായ മനുഷ്യ​വർഗ​ത്തി​നു വേണ്ടി യേശു കഷ്ടപ്പാ​ടു​കൾ സഹിച്ചത്‌ എങ്ങനെ എന്ന്‌ അവന്‌ അറിയാ​മാ​യി​രു​ന്നു. (എബ്രായർ 2:18; 5:8-10) മിശി​ഹാ​യെ കുറി​ച്ചുള്ള യെശയ്യാ പ്രവചനം യേശു​വിൽ നിവർത്തി​ച്ചു​വെന്ന്‌ പൗലൊ​സിന്‌ സ്ഥിരീ​ക​രി​ക്കാൻ കഴിഞ്ഞു: “തന്നെത്താൻ താഴ്‌ത്തി വായെ തുറക്കാ​തെ​യി​രു​ന്നി​ട്ടും അവൻ പീഡി​പ്പി​ക്ക​പ്പെട്ടു; കൊല്ലു​വാൻ കൊണ്ടു​പോ​കുന്ന കുഞ്ഞാ​ടി​നെ​പ്പോ​ലെ​യും രോമം കത്രി​ക്കു​ന്ന​വ​രു​ടെ മുമ്പാകെ മിണ്ടാ​തെ​യി​രി​ക്കുന്ന ആടി​നെ​പ്പോ​ലെ​യും അവൻ വായെ തുറക്കാ​തി​രു​ന്നു.” (യെശയ്യാ​വു 53:7) പത്രൊസ്‌ അപ്പൊ​സ്‌തലൻ എഴുതി: “തന്നെ [യേശു​വി​നെ] ശകാരി​ച്ചി​ട്ടു പകരം ശകാരി​ക്കാ​തെ​യും കഷ്ടം അനുഭ​വി​ച്ചി​ട്ടു ഭീഷണം പറയാ​തെ​യും ന്യായ​മാ​യി വിധി​ക്കു​ന്ന​വങ്കൽ [അവൻ] കാര്യം ഭരമേ​ല്‌പി​ക്ക​യ​ത്രേ ചെയ്‌തതു.”—1 പത്രൊസ്‌ 2:23, 24.

പ്രക്ഷു​ബ്ധ​മാ​യ സ്ഥിതി​വി​ശേ​ഷ​ങ്ങ​ളോട്‌ യേശു​ക്രി​സ്‌തു പ്രതി​ക​രിച്ച വിധ​ത്തോ​ടുള്ള പൗലൊ​സി​ന്റെ വിലമ​തിപ്പ്‌ അവനെ മാറ്റത്തി​നു പ്രേരി​പ്പി​ച്ചു. അവനു സഹവി​ശ്വാ​സി​കളെ ഇങ്ങനെ ഉദ്‌ബോ​ധി​പ്പി​ക്കാൻ കഴിഞ്ഞു: “ആർക്കെ​ങ്കി​ലും മറ്റൊ​രു​വന്‌ എതിരെ പരാതി​ക്കു കാരണം ഉണ്ടെങ്കിൽ, പരസ്‌പരം സഹിക്കു​ക​യും പരസ്‌പരം ക്ഷമിക്കു​ക​യും ചെയ്യു​ന്ന​തിൽ തുടരു​വിൻ. യഹോവ നിങ്ങ​ളോട്‌ സൗജന്യ​മാ​യി ക്ഷമിച്ച​തു​പോ​ലെ, നിങ്ങളും ചെയ്‌വിൻ.” (കൊ​ലൊ​സ്സ്യർ 3:13, NW) അക്രമം കാട്ടരുത്‌ എന്ന ആവശ്യം അംഗീ​ക​രി​ച്ചാൽ മാത്രം പോരാ, അക്രമാ​സക്ത പ്രവണ​ത​കളെ മറിക​ട​ക്കാൻ ആവശ്യ​മായ പ്രചോ​ദ​ന​വും വേണം. അത്‌ യഹോ​വ​യും യേശു​ക്രി​സ്‌തു​വും നമുക്കു​വേണ്ടി ചെയ്‌തി​രി​ക്കുന്ന കാര്യ​ങ്ങ​ളോ​ടുള്ള വിലമ​തി​പ്പിൽനി​ന്നാണ്‌ നമുക്കു ലഭിക്കു​ന്നത്‌.

അതു സാധ്യ​മോ?

ജപ്പാനി​ലെ ഒരാൾക്ക്‌ അത്തരം ശക്തമായ പ്രചോ​ദനം ആവശ്യ​മാ​യി​രു​ന്നു. ക്ഷിപ്ര​കോ​പി​യായ ഒരു സൈനി​കൻ ആയിരു​ന്നു അയാളു​ടെ പിതാവ്‌. അക്രമ​ത്തി​ലൂ​ടെ ആ പിതാവ്‌ വീട്ടിൽ ആധിപ​ത്യം പുലർത്തി​യി​രു​ന്നു. അക്രമ​ത്തിന്‌ ഇരയാ​കു​ക​യും തന്നെ​പ്പോ​ലെ അമ്മയും കഷ്ടപ്പെ​ടു​ന്നത്‌ കാണു​ക​യും ചെയ്‌ത അയാൾ അക്രമാ​സക്ത മനോ​ഭാ​വം വളർത്തി​യെ​ടു​ത്തു. പ്രശ്‌നങ്ങൾ പരിഹ​രി​ക്കാ​നും ആളുകളെ ഭീഷണി​പ്പെ​ടു​ത്താ​നും അയാൾ വ്യത്യസ്‌ത നീളത്തി​ലുള്ള രണ്ട്‌ സമുറായ്‌ വാളുകൾ കൊണ്ടു​ന​ട​ന്നി​രു​ന്നു.

ഭാര്യ ബൈബിൾ പഠിക്കാൻ തുടങ്ങി​യ​പ്പോൾ, അയാളും വെറുതെ കൂടെ ഇരിക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു. എന്നാൽ രാജ്യ​ത്തി​ന്റെ ഈ സുവാർത്തa എന്ന ശീർഷ​ക​ത്തി​ലുള്ള ചെറു​പു​സ്‌തകം വായി​ച്ച​തോ​ടെ അദ്ദേഹ​ത്തി​നു മാറ്റം വന്നു. എന്തു​കൊണ്ട്‌? “‘ക്രിസ്‌തു​യേശു,’ ‘മറുവില’ എന്നീ ഉപശീർഷ​ക​ങ്ങൾക്കു കീഴിലെ വിവരങ്ങൾ വായി​ച്ച​പ്പോൾ എനിക്കു ലജ്ജ തോന്നി,” അദ്ദേഹം വിശദ​മാ​ക്കു​ന്നു. “ഞാൻ ഒരു വഴിപി​ഴച്ച ജീവിതം നയിച്ചി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലും, ഒത്തു​പോ​കാൻ കഴിഞ്ഞി​രു​ന്ന​വ​രോട്‌ ദയ കാട്ടാൻ എനിക്ക്‌ ഇഷ്ടമാ​യി​രു​ന്നു. എനിക്കു നഷ്ടമൊ​ന്നു​മി​ല്ലാ​ത്തി​ട​ത്തോ​ളം എന്റെ സുഹൃ​ത്തു​ക്കളെ സന്തുഷ്ട​രാ​ക്കു​ന്നത്‌ ഞാൻ ഇഷ്ടപ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു. എന്നാൽ ദൈവ​പു​ത്ര​നായ യേശു തന്റെ ജീവൻ എന്നെ​പ്പോ​ലു​ള്ളവർ ഉൾപ്പെ​ടെ​യുള്ള മനുഷ്യ​വർഗ​ത്തി​നു​വേണ്ടി അർപ്പി​ക്കാൻ മനസ്സു​ള്ളവൻ ആയിരു​ന്നു. ഒരു ചുറ്റി​ക​കൊണ്ട്‌ അടി​യേ​റ്റ​തു​പോ​ലെ ഞാൻ സ്‌തബ്ധ​നാ​യി​പ്പോ​യി.”

അയാൾ പഴയ സുഹൃ​ത്തു​ക്ക​ളു​മാ​യുള്ള സഹവാസം ഉപേക്ഷിച്ച്‌ ഉടൻതന്നെ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​ക​ളു​ടെ ഒരു സഭയിലെ ദിവ്യാ​ധി​പത്യ ശുശ്രൂ​ഷാ സ്‌കൂ​ളിൽ പേർ ചാർത്തി. പേർ ചാർത്തി​യി​രി​ക്കു​ന്ന​വർക്ക്‌ ഈ സ്‌കൂൾ, മറ്റുള്ള​വരെ ബൈബിൾ പഠിപ്പി​ക്കുന്ന കല വശമാ​ക്കുന്ന പരിശീ​ലനം നൽകുന്നു. ഈ കോഴ്‌സിൽനിന്ന്‌ അദ്ദേഹ​ത്തിന്‌ കൂടു​ത​ലായ ഒരു മെച്ചവും ഉണ്ടായി. അദ്ദേഹം അനുസ്‌മ​രി​ക്കു​ന്നു: “ചെറു​പ്പ​മാ​യി​രു​ന്ന​പ്പോൾ, എന്റെ വികാ​രങ്ങൾ മറ്റുള്ള​വരെ അറിയി​ക്കേ​ണ്ടത്‌ എങ്ങനെ​യെന്ന്‌ എനിക്ക്‌ അറിയി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. അതു​കൊണ്ട്‌ ഞാൻ ഭീഷണി​യും അക്രമ​വും ഉപയോ​ഗി​ച്ചി​രു​ന്നു. എന്റെ ചിന്തകൾ മറ്റുള്ള​വരെ അറിയി​ക്കാൻ ഞാൻ പഠിച്ച​പ്പോൾ, അക്രമം അവലം​ബി​ക്കു​ന്ന​തി​നു പകരം ഞാൻ അവരോട്‌ ന്യായ​വാ​ദം ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി.”

പൗലൊ​സി​നെ​പ്പോ​ലെ, അദ്ദേഹം ക്രിസ്‌തു​വി​ന്റെ ജീവി​ത​രീ​തി സ്വന്തമാ​ക്കി​യോ? ക്രിസ്‌ത്യാ​നി ആയിത്തീ​രു​ന്ന​തിൽനി​ന്നു തന്നെ തടയാൻ ഒരു മുൻ സുഹൃത്തു ശ്രമി​ച്ചത്‌ അദ്ദേഹ​ത്തി​നു വിശ്വാ​സ​ത്തി​ന്റെ പരി​ശോ​ധ​ന​യാ​യി. രണ്ടു​പേ​രും സഹോ​ദ​ര​സ​ഖ്യം കൈവി​ടി​ല്ലെന്ന ശപഥത്താൽ ബന്ധനസ്ഥ​രാ​യി​രു​ന്നു. ആ “സുഹൃത്ത്‌” അദ്ദേഹത്തെ അടിക്കു​ക​യും അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ ദൈവ​ത്തിന്‌, അതായത്‌ യഹോ​വ​യ്‌ക്ക്‌ എതിരെ ദൂഷണം പറയു​ക​യും ചെയ്‌തു. മുമ്പ്‌ അക്രമാ​സക്തൻ ആയിരുന്ന അദ്ദേഹം ആത്മനി​യ​ന്ത്രണം പ്രകട​മാ​ക്കു​ക​യും ശപഥം പാലി​ക്കാൻ കഴിയാ​ത്ത​തിൽ ക്ഷമാപണം നടത്തു​ക​യും ചെയ്‌തു. നിരാ​ശ​നാ​യി, ആ “സഹോ​ദരൻ” അദ്ദേഹത്തെ വിട്ടു​പോ​യി.

മുമ്പ്‌ കോപി​ഷ്‌ഠൻ ആയിരു​ന്നെ​ങ്കി​ലും, തന്റെ അക്രമാ​സക്ത പ്രവണ​ത​കളെ കീഴട​ക്കി​ക്കൊണ്ട്‌, ദൈവ​ത്തോ​ടും അയൽക്കാ​ര​നോ​ടും ഉള്ള സ്‌നേ​ഹ​ത്താൽ ഐക്യ​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കുന്ന അനേകം ആത്മീയ സഹോ​ദ​രീ​സ​ഹോ​ദ​ര​ന്മാ​രെ അദ്ദേഹം നേടി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. (കൊ​ലൊ​സ്സ്യർ 3:14) വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ, ഒരു സമർപ്പിത ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​യാ​യി 20-തിലധി​കം വർഷങ്ങൾ പിന്നിട്ട അദ്ദേഹം ഇപ്പോൾ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​ക​ളു​ടെ ഒരു സഞ്ചാര മേൽവി​ചാ​രകൻ ആയി സേവി​ക്കു​ക​യാണ്‌. മൃഗീയ സ്വഭാ​വ​മുള്ള ആളുകൾക്ക്‌, താൻ പഠിച്ച​തു​പോ​ലെ, അക്രമം കൂടാതെ ഭിന്നതകൾ പരിഹ​രി​ക്കാൻ പഠിക്കാ​നാ​കു​മെന്ന്‌ ബൈബി​ളിൽനി​ന്നു കാട്ടി​ക്കൊ​ടു​ക്കാൻ സാധി​ക്കു​ന്നത്‌ അദ്ദേഹ​ത്തിന്‌ എന്തൊരു സന്തോ​ഷ​മാണ്‌! പിൻവ​രുന്ന പ്രാവ​ച​നിക വാക്കു​ക​ളു​ടെ മഹത്തായ നിവൃ​ത്തി​യെ കുറിച്ചു സംസാ​രി​ക്കാൻ സാധി​ക്കു​ന്നത്‌ അദ്ദേഹ​ത്തിന്‌ എന്തൊരു പദവി​യാണ്‌: “സമുദ്രം വെള്ളം​കൊ​ണ്ടു നിറഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്ന​തു​പോ​ലെ ഭൂമി യഹോ​വ​യു​ടെ പരിജ്ഞാ​നം​കൊ​ണ്ടു പൂർണ്ണ​മാ​യി​രി​ക്ക​യാൽ എന്റെ വിശു​ദ്ധ​പർവ്വ​ത​ത്തിൽ എങ്ങും ഒരു ദോഷ​മോ നാശമോ ആരും ചെയ്‌ക​യില്ല”!—യെശയ്യാ​വു 11:9.

പൗലൊസ്‌ അപ്പൊ​സ്‌ത​ല​നെ​യും ഈ മുൻ അക്രമി​യെ​യും പോലെ, പ്രകോ​പ​ന​പ​ര​മായ സ്ഥിതി​വി​ശേ​ഷങ്ങൾ കൈകാ​ര്യം ചെയ്യാ​നും പ്രശ്‌നങ്ങൾ സമാധാ​ന​പ​ര​മാ​യി പരിഹ​രി​ക്കാ​നും നിങ്ങൾക്കും പഠിക്കാ​വു​ന്ന​താണ്‌. നിങ്ങളു​ടെ പ്രദേ​ശ​ത്തുള്ള യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​കൾക്ക്‌ നിങ്ങളെ സഹായി​ക്കാൻ സന്തോ​ഷമേ ഉള്ളൂ.

[അടിക്കു​റിപ്പ്‌]

[5-ാം പേജിലെ ആകർഷ​ക​വാ​ക്യം]

പൗലൊസിന്‌ യാഥാർഥ്യ​ബോ​ധം ഉണ്ടായി​രു​ന്നു. ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ക​ളു​ടെ ഇടയിൽപ്പോ​ലും വികാ​രങ്ങൾ ചൂടു​പി​ടി​ച്ചേ​ക്കാ​മെന്ന്‌ അവന്‌ അറിയാ​മാ​യി​രു​ന്നു

[7-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

ദൈവം നമുക്കാ​യി ചെയ്‌തി​രി​ക്കുന്ന സംഗതി​ക​ളോ​ടുള്ള വിലമ​തിപ്പ്‌ സമാധാ​ന​പ​ര​മായ ബന്ധങ്ങൾക്ക്‌ ഇടയാ​ക്കു​ന്നു