അവർ യഹോ​വ​യു​ടെ ഹിതം ചെയ്‌തു

ഇയ്യോ​ബി​ന്റെ നിർമ​ല​ത​യ്‌ക്കു പ്രതി​ഫലം ലഭിക്കു​ന്നു

ഇയ്യോബ്‌ അനുക​മ്പ​യു​ള്ള​വ​നും വിധവ​മാ​രു​ടെ​യും അനാഥ​രു​ടെ​യും പീഡി​ത​രു​ടെ​യും സംരക്ഷ​ക​നു​മാ​യി​രു​ന്നു. (ഇയ്യോബ്‌ 29:12-17; 31:16-21) അങ്ങനെ​യി​രി​ക്കെ, പെട്ടെ​ന്നൊ​രു​നാൾ അവന്‌ ആപത്തു നേരിട്ടു. സമ്പത്തും മക്കളും ആരോ​ഗ്യ​വും നഷ്ടമായി. ദുഃഖ​ക​ര​മെന്നു പറയട്ടെ, മർദി​തർക്ക്‌ ഒരു താങ്ങാ​യി​രുന്ന ആ ആദർശ​ധീ​രന്‌ ആവശ്യ​നേ​രത്ത്‌ യാതൊ​രു സഹായ​വും ലഭിച്ചില്ല. “ദൈവത്തെ ത്യജി​ച്ചു​പ​റ​ഞ്ഞു​മ​രി​ച്ചു​കളക” എന്ന്‌ അവന്റെ ഭാര്യ​പോ​ലും പറഞ്ഞു. അവന്റെ “സുഹൃ​ത്തു​ക്ക​ളായ” എലീഫ​സും ബിൽദാ​ദും സോഫ​റും യാതൊ​രു സാന്ത്വ​ന​വു​മേ​കി​യില്ല. പകരം, ഇയ്യോബ്‌ പാപം ചെയ്‌തെ​ന്നും അതു​കൊണ്ട്‌ അവന്റെ വേദന അവൻ അർഹി​ക്കു​ന്നു​വെ​ന്നും അവർ പരോ​ക്ഷ​മാ​യി സൂചി​പ്പി​ച്ചു.—ഇയ്യോബ്‌ 2:9; 4:7, 8; 8:5, 6; 11:13-15.

വളരെ​യേ​റെ ദുരി​ത​ങ്ങൾക്കു​മ​ധ്യേ​യും ഇയ്യോബ്‌ വിശ്വ​സ്‌ത​നാ​യി നില​കൊ​ണ്ടു. അതുനി​മി​ത്തം, യഹോവ ഒടുവിൽ ഇയ്യോ​ബി​നോ​ടു കരുണ കാണി​ക്കു​ക​യും അവനെ അനു​ഗ്ര​ഹി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. അവൻ അത്‌ എപ്രകാ​രം ചെയ്‌തെ​ന്നതു സംബന്ധിച്ച വിവരണം, തക്കസമ​യത്തു തങ്ങൾക്കും പ്രതി​ഫലം ലഭിക്കു​മെന്നു നിർമ​ല​താ​പാ​ല​ക​രായ സകല ദൈവ​ദാ​സ​ന്മാർക്കും ഉറപ്പേ​കു​ന്നു.

കുറ്റനി​വാ​ര​ണ​വും പുനഃ​സ്ഥി​തീ​ക​ര​ണ​വും

യഹോവ ആദ്യം എലീഫ​സി​നെ​യും ബിൽദാ​ദി​നെ​യും സോഫ​റി​നെ​യും ശാസിച്ചു. വ്യക്തമാ​യും ഏറ്റവും പ്രായ​മു​ള്ള​വ​നാ​യി​രുന്ന എലീഫ​സി​നെ അഭിസം​ബോ​ധന ചെയ്‌തു​കൊണ്ട്‌ അവൻ പറഞ്ഞു: “നിന്നോ​ടും നിന്റെ രണ്ടു സ്‌നേ​ഹി​ത​ന്മാ​രോ​ടും എനിക്കു കോപം ജ്വലി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു; എന്റെ ദാസനായ ഇയ്യോ​ബി​നെ​പ്പോ​ലെ നിങ്ങൾ എന്നെക്കു​റി​ച്ചു വിഹി​ത​മാ​യതു സംസാ​രി​ച്ചി​ട്ടില്ല. ആകയാൽ നിങ്ങൾ ഏഴു കാള​യെ​യും ഏഴു ആട്ടു​കൊ​റ​റ​നെ​യും എന്റെ ദാസനായ ഇയ്യോ​ബി​ന്റെ അടുക്കൽ കൊണ്ടു​ചെന്നു നിങ്ങൾക്കു വേണ്ടി ഹോമ​യാ​ഗം കഴിപ്പിൻ; എന്റെ ദാസനായ ഇയ്യോബ്‌ നിങ്ങൾക്കു​വേണ്ടി പ്രാർത്ഥി​ക്കും.” (ഇയ്യോബ്‌ 42:7, 8) അത്‌ എന്തർഥ​മാ​ക്കി​യെന്ന്‌ ഒന്നാ​ലോ​ചി​ച്ചു നോക്കൂ!

എലീഫസ്‌, ബിൽദാദ്‌, സോഫർ എന്നിവ​രിൽനിന്ന്‌ യഹോവ ഗണ്യമാ​യൊ​രു യാഗം ആവശ്യ​പ്പെട്ടു. അവരുടെ പാപത്തി​ന്റെ ഗൗരവം മനസ്സി​ലാ​ക്കി​ക്കൊ​ടു​ക്കാ​നാ​യി​രു​ന്നി​രി​ക്കാം അത്‌. ‘സ്വദാ​സ​ന്മാ​രിൽ ദൈവ​ത്തി​നു വിശ്വാ​സമി’ല്ലെന്നും അതു​കൊണ്ട്‌ ഇയ്യോബ്‌ വിശ്വ​സ്‌ത​നാ​യി​രി​ക്കു​മോ ഇല്ലയോ എന്നത്‌ അവനു പ്രധാ​ന​മ​ല്ലെ​ന്നും പറഞ്ഞു​കൊണ്ട്‌ മനഃപൂർവ​മോ അല്ലാ​തെ​യോ അവർ തീർച്ച​യാ​യും ദൈവ​ദൂ​ഷണം പറഞ്ഞു. ദൈവ​ദൃ​ഷ്ടി​യിൽ ഇയ്യോ​ബിന്‌ ഒരു പുഴു​വി​ന്റെ വിലയേ ഉള്ളെന്നു​പോ​ലും എലീഫസ്‌ പറഞ്ഞു. (ഇയ്യോബ്‌ 4:18, 19; 22:2, 3) “നിങ്ങൾ എന്നെക്കു​റി​ച്ചു വിഹി​ത​മാ​യതു സംസാ​രി​ച്ചി​ട്ടില്ല” എന്ന്‌ യഹോവ പറഞ്ഞതിൽ തെല്ലും അതിശ​യി​ക്കാ​നില്ല!

എന്നാൽ അതോടെ തീർന്നില്ല. ഇയ്യോ​ബി​ന്റെ പ്രശ്‌ന​ങ്ങൾക്കു കാരണം അവൻത​ന്നെ​യാ​ണെന്നു പറഞ്ഞു​കൊണ്ട്‌ എലീഫ​സും ബിൽദാ​ദും സോഫ​റും വ്യക്തി​പ​ര​മാ​യി ഇയ്യോ​ബി​നെ​തി​രെ​യും പാപം ചെയ്‌തു. അവരുടെ അടിസ്ഥാ​ന​ര​ഹി​ത​മായ ആരോ​പ​ണ​ങ്ങ​ളും തികഞ്ഞ സമാനു​ഭാ​വ​രാ​ഹി​ത്യ​വും നിമിത്തം ഇയ്യോബ്‌ പ്രകോ​പി​ത​നും വിഷാ​ദ​ചി​ത്ത​നു​മാ​യി​ത്തീ​രാ​നും പിൻവ​രു​ന്ന​പ്ര​കാ​രം വിലപി​ക്കാ​നും ഇടയായി: “നിങ്ങൾ എത്ര​ത്തോ​ളം എന്റെ മനസ്സു വ്യസനി​പ്പി​ക്ക​യും മൊഴി​ക​ളാൽ എന്നെ തകർക്കു​ക​യും ചെയ്യും?” (ഇയ്യോബ്‌ 10:1; 19:2) തങ്ങളുടെ പാപങ്ങ​ളെ​പ്ര​തി​യുള്ള വഴിപാട്‌ ഇയ്യോ​ബി​ന്റെ മുമ്പാകെ കൊണ്ടു​പോ​യി കൊടു​ക്കേ​ണ്ടി​വന്ന ആ മൂന്നു പുരു​ഷ​ന്മാ​രു​ടെ മഞ്ഞളി​ച്ച​മു​ഖ​മൊ​ന്നു സങ്കൽപ്പി​ച്ചു​നോ​ക്കൂ!

എന്നാൽ ഇയ്യോബ്‌ അവരുടെ ലജ്ജിതാ​വ​സ്ഥ​കണ്ട്‌ ആഹ്ലാദി​ക്കാൻ പാടി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. അവന്റെ​മേൽ കുറ്റാ​രോ​പണം നടത്തി​യ​വർക്കു​വേണ്ടി പ്രാർഥി​ക്കാൻ യഹോവ അവനോട്‌ ആവശ്യ​പ്പെട്ടു. തന്നോടു നിർദേ​ശി​ച്ച​തു​പോ​ലെ​തന്നെ ഇയ്യോബ്‌ പ്രവർത്തി​ച്ചു. തന്മൂലം അവൻ അനു​ഗ്ര​ഹി​ക്ക​പ്പെട്ടു. ആദ്യമാ​യി, അവന്റെ ഭീതി​ദ​മായ രോഗം യഹോവ സൗഖ്യ​മാ​ക്കി. അപ്പോൾ ഇയ്യോ​ബി​ന്റെ സഹോ​ദ​രീ​സ​ഹോ​ദ​ര​ന്മാ​രും മുൻ സഹകാ​രി​ക​ളും അവനെ ആശ്വസി​പ്പി​ക്കാ​നെത്തി. “ഓരോ​രു​ത്ത​നും അവന്നു ഓരോ പൊൻനാ​ണ്യ​വും [“ഒരു നാണയ​ത്തു​ട്ടും,” NW] ഓരോ പൊൻ മോതി​ര​വും കൊടു​ത്തു.”a മാത്ര​വു​മല്ല, ഇയ്യോ​ബിന്‌ “പതിന്നാ​ലാ​യി​രം ആടും ആറായി​രം ഒട്ടകവും ആയിരം ഏർ കാളയും ആയിരം പെൺക​ഴു​ത​യും ഉണ്ടായി.”b വ്യക്തമാ​യും, ഇയ്യോ​ബി​ന്റെ ഭാര്യ അവനു​മാ​യി അനുര​ജ്ഞ​ന​പ്പെട്ടു. കാല​ക്ര​മ​ത്തിൽ ഇയ്യോബ്‌ ഏഴു പുത്ര​ന്മാ​രാ​ലും മൂന്നു പുത്രി​മാ​രാ​ലും അനുഗൃ​ഹീ​ത​നാ​യി. തന്റെ സന്തതി​ക​ളു​ടെ നാലു തലമു​റ​കൾവരെ കാണാൻ അവൻ ജീവി​ച്ചി​രു​ന്നു.—ഇയ്യോബ്‌ 42:10-17.

നമുക്കുള്ള പാഠങ്ങൾ

ഇയ്യോബ്‌ ആധുനി​ക​കാല ദൈവ​ദാ​സ​ന്മാർക്കു ശ്രദ്ധേ​യ​മാ​യൊ​രു ദൃഷ്ടാ​ന്തം​വെച്ചു. ‘എന്റെ ദാസൻ’ എന്ന്‌ യഹോവ അഭിമാ​ന​പൂർവം വിളിച്ച “നിഷ്‌ക​ള​ങ്ക​നും നേരു​ള്ള​വനു”മായി​രു​ന്നു അവൻ. (ഇയ്യോബ്‌ 1:8; 42:7, 8) എന്നാൽ ഇയ്യോബ്‌ പൂർണ​നാ​യി​രു​ന്നെന്ന്‌ ഇത്‌ അർഥമാ​ക്കു​ന്നില്ല. ദൈവ​മാണ്‌ തന്റെ ദുരി​ത​ത്തി​ന്റെ കാരണ​ക്കാ​രൻ എന്ന്‌ പരി​ശോ​ധ​ന​യു​ടെ ഒരു ഘട്ടത്തിൽ അവൻ തെറ്റായി നിഗമനം ചെയ്‌തു. മനുഷ്യ​രു​മാ​യി ദൈവം ഇടപെ​ടുന്ന വിധത്തെ അവൻ വിമർശി​ക്കു​ക​പോ​ലും ചെയ്‌തു. (ഇയ്യോബ്‌ 27:2; 30:20, 21) ദൈവ​ത്തി​ന്റെ നീതിക്കു പകരം അവൻ സ്വന്തം നീതി ഘോഷി​ച്ചു. (ഇയ്യോബ്‌ 32:2) എന്നാൽ സ്രഷ്ടാ​വി​നെ തള്ളിപ്പ​റ​യാൻ ഇയ്യോബ്‌ വിസമ്മ​തി​ച്ചു. ദൈവ​ത്തിൽനി​ന്നുള്ള തിരുത്തൽ അവൻ താഴ്‌മ​യോ​ടെ സ്വീക​രി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. “എനിക്ക​റി​ഞ്ഞു​കൂ​ടാ​ത​വണ്ണം അത്ഭുത​മേ​റി​യതു ഞാൻ തിരി​ച്ച​റി​യാ​തെ പറഞ്ഞു​പോ​യി,” അവൻ സമ്മതിച്ചു. “ആകയാൽ ഞാൻ എന്നെത്തന്നേ വെറുത്തു പൊടി​യി​ലും ചാരത്തി​ലും കിടന്നു അനുത​പി​ക്കു​ന്നു.”—ഇയ്യോബ്‌ 42:3, 6.

പരി​ശോ​ധ​ന​യിൻ കീഴി​ലാ​യി​രി​ക്കു​മ്പോൾ നാമും ഉചിത​മ​ല്ലാത്ത വിധത്തിൽ ചിന്തി​ക്കു​ക​യോ സംസാ​രി​ക്കു​ക​യോ പ്രവർത്തി​ക്കു​ക​യോ ചെയ്‌തേ​ക്കാം. (സഭാ​പ്ര​സം​ഗി 7:7, പി.ഒ.സി ബൈബിൾ താരത​മ്യം ചെയ്യുക.) എന്നിരു​ന്നാ​ലും, ദൈവ​ത്തോ​ടുള്ള നമ്മുടെ സ്‌നേഹം ആഴമു​ള്ള​താ​ണെ​ങ്കിൽ, കഷ്ടപ്പാട്‌ അനുഭ​വി​ക്കാൻ അവൻ നമ്മെ അനുവ​ദി​ച്ചതു നിമിത്തം നാം അവനെ​തി​രെ മത്സരി​ക്കു​ക​യോ പ്രകോ​പി​ത​രാ​കു​ക​യോ ഇല്ല. പകരം, നാം നമ്മുടെ നിർമലത നിലനിർത്തു​ക​യും അങ്ങനെ ഒടുവിൽ മഹത്തായ അനു​ഗ്രഹം കൊയ്യു​ക​യും ചെയ്യും. സങ്കീർത്ത​ന​ക്കാ​രൻ യഹോ​വ​യെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു: “വിശ്വ​സ്‌ത​നോട്‌ നീ വിശ്വ​സ്‌ത​ത​യോ​ടെ പ്രവർത്തി​ക്കും.”—സങ്കീർത്തനം 18:25 NW.

ഇയ്യോബ്‌ ആരോ​ഗ്യാ​വ​സ്ഥ​യി​ലേക്കു പുനഃ​സ്ഥി​തീ​ക​രി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്ന​തി​നു മുമ്പ്‌, അവനോട്‌ കുറ്റം​ചെ​യ്‌ത​വർക്കു വേണ്ടി പ്രാർഥി​ക്കാൻ യഹോവ ആവശ്യ​പ്പെട്ടു. നമുക്ക്‌ എന്തൊരു നല്ല ദൃഷ്ടാന്തം! നമ്മുടെ സ്വന്തം പാപങ്ങൾ ക്ഷമിക്ക​പ്പെ​ടു​ന്ന​തി​നു മുമ്പു നാം നമു​ക്കെ​തി​രെ പാപം ചെയ്‌ത​വ​രോ​ടു ക്ഷമിക്ക​ണ​മെന്നു യഹോവ ആവശ്യ​പ്പെ​ടു​ന്നു. (മത്തായി 6:12; എഫെസ്യർ 4:32) മറ്റുള്ള​വ​രോ​ടു ക്ഷമിക്കാൻ ന്യായ​മായ കാരണ​മു​ള്ള​പ്പോൾ നാം അതിനു തയ്യാറാ​കു​ന്നി​ല്ലെ​ങ്കിൽ, യഹോവ നമ്മോടു കരുണ​യു​ള്ള​വ​നാ​യി​രി​ക്ക​ണ​മെന്നു നമുക്ക്‌ ഉചിത​മാ​യി പ്രതീ​ക്ഷി​ക്കാ​നാ​കു​മോ?—മത്തായി 18:21-35.

നാമെ​ല്ലാം ഇടയ്‌ക്കി​ടെ പരി​ശോ​ധ​ന​കളെ അഭിമു​ഖീ​ക​രി​ക്കു​ന്നു. (2 തിമൊ​ഥെ​യൊസ്‌ 3:12) എന്നാൽ, ഇയ്യോ​ബി​നെ​പ്പോ​ലെ നമുക്കു നിർമലത പാലി​ക്കാൻ കഴിയും. അപ്രകാ​രം ചെയ്യു​ന്ന​തി​നാൽ നാം വലിയ പ്രതി​ഫലം കൊയ്യും. യാക്കോബ്‌ എഴുതി: “സഹിഷ്‌ണുത കാണി​ച്ച​വരെ നാം ഭാഗ്യ​വാ​ന്മാർ എന്നു പുകഴ്‌ത്തു​ന്നു. യോബി​ന്റെ സഹിഷ്‌ണുത നിങ്ങൾ കേട്ടും കർത്താവു വരുത്തിയ അവസാനം കണ്ടുമി​രി​ക്കു​ന്നു; കർത്താവു മഹാ കരുണ​യും മനസ്സലി​വു​മു​ള്ള​വ​ന​ല്ലോ.”—യാക്കോബ്‌ 5:11.

[അടിക്കു​റി​പ്പു​കൾ]