5 “Ara! Ġej żmien,” hija l-kelma taʼ Ġeħova, “meta lil David inqajjimlu rimja ġusta.+ U jkun hemm sultan li jsaltan+ u jaġixxi bil-għaqal u jagħmel il-ġustizzja u s-sewwa fil-pajjiż.+
13 Hu stess se jibni t-tempju taʼ Ġeħova, u se jġorr id-dinjità;+ u joqgħod bil-qiegħda u jaħkem fuq it-tron tiegħu, u jsir qassis fuq it-tron tiegħu,+ u se jkun hemm armonija+ bejn iż-żewġ karigi.
34 Għalhekk, il-folla wiġbitu: “Mil-Liġi smajna li l-Kristu jibqaʼ għal dejjem;+ kif qed tgħid li Bin il-bniedem irid jitgħolla ’l fuq?+ Min hu dan Bin il-bniedem?”+
16 “‘Jien, Ġesù, bgħatt lill-anġlu tiegħi biex jixhdilkom dwar dawn l-affarijiet għall-kongregazzjonijiet. Jien l-għerq+ u n-nisel+ taʼ David, u l-kewkba tiddi taʼ fil-għodu.’”+