Alessandru VI—Papa li Ruma Qatt Ma Tinsieh
“BĦALA Kattoliċi, m’għandniex kliem biex nikkundannaw iktar bl-aħrax lil Alessandru VI.” (Geschichte der Päpste seit dem Ausgang des Mittelalters [L-Istorja tal-Papiet minn Tmiem il-Medju Evu]) “Il-ħajja privata tiegħu bl-ebda mod ma tistaʼ tiġi skużata . . . Ikollna nammettu li dan il-pontifikat ma jġib ebda unur lill-Knisja. In-nies taʼ żmien il-familja Borgia, għalkemm kienu mdorrijin jaraw spettakli simili, ikkunsidraw l-affarijiet ħżiena li għamlu l-membri tal-familja Borgia b’terrur li ma jitfissirx. L-effetti tagħhom għadhom jinħassu saħansitra iktar minn erbaʼ sekli wara.”—L’Église et la Renaissance (1449-1517)(Il-Knisja u r-Rinaxximent).
Dawn il-kotba rispettati taʼ l-istorja dwar il-Knisja Kattolika Rumana għala joffru dawn il-kummenti ħorox dwar il-papa u l-familja tiegħu? X’għamlu biex jistħoqqilhom kritika bħal din? Esibizzjoni li saret f’Ruma (Ottubru 2002–Frar 2003), intitolata I Borgia—l’arte del potere (Il-familja Borgia—l-Arti tal-Poter), offriet okkażjoni għal riflessjoni fuq il-poter esklużiv li jgħid li għandu l-papat, b’mod partikulari fuq il-mod kif intuża minn Rodrigo Borgia, jew Alessandru VI (papa mill-1492-1503).
Kif Kiseb il-Poter
Rodrigo Borgia twieled fis-sena 1431 ġewwa familja prominenti f’Játiva fis-saltna t’Aragona, issa fi Spanja. Iz-ziju tiegħu Alfonso de Borgia, isqof taʼ Valenzja, ħa ħsieb l-edukazzjoni taʼ neputih. Hu għamel ċert li Rodrigo, li kien għadu adolexxent, jingħata benefizzji ekkleżjastiċi (karigi ekkleżjastiċi bil-ħlas). Meta kellu 18-il sena, taħt il-protezzjoni t’Alfonso, li s’issa kien sar kardinal, Rodrigo mar jgħix l-Italja, fejn studja l-liġi. Meta Alfonso sar Papa Calixtus III, hu laħħaq lil Rodrigo u lil neputi ieħor kardinali. Pere Lluís Borgia sar il-gvernatur taʼ diversi bliet. Ftit wara, Rodrigo nħatar viċi-kanċillier tal-knisja, pożizzjoni li baqaʼ jżomm taħt diversi papiet, u li għenitu jikseb ħafna karigi bil-benefiċċji, ġid enormi, poter li ma bħalu, u ħajja lussuża daqs dik taʼ prinċep.
Rodrigo kien intelliġenti, kelliemi fluwenti, patrun taʼ l-arti, u kapaċi jikseb l-objettivi tiegħu. Madankollu, kellu għadd kbir taʼ relazzjonijiet illeċiti, u kellu erbat itfal minn mara li baqgħet miegħu għomru kollu, u iktar tfal minn nisa oħra. Għalkemm Papa Piju II ċanfru minħabba l-kilba kbira tiegħu għad-divertiment “immorali għall-aħħar” u għall-“pjaċiri sfrenati,” Rodrigo xorta kif kien baqaʼ.
Meta miet Papa Innoċenz VIII fis-sena 1492, il-kardinali tal-knisja ltaqgħu biex jivvotaw għal suċċessur. M’hemm ebda dubju li Rodrigo Borgia rnexxielu jipperswadi lil sħabu l-kardinali biex jivvotaw għalih billi offrielhom rikkezzi u karigi bi ħlas tajjeb. Ir-riżultat tal-laqgħa kien li hu ntgħażel bħala l-Papa Alessandru VI. Kif ħallas għall-voti tal-kardinali? Billi tahom pożizzjonijiet ekkleżjastiċi, palazzi, kastelli, bliet, monasterji, u djoċesi bi dħul kbir. Mhux taʼ b’xejn li wieħed mill-kittieba taʼ l-istorja tal-knisja sejjaħ lir-renju t’Alessandru VI bħala “żmien taʼ diżunur u skandlu għall-Knisja Rumana.”
Xejn Aħjar minn Prinċpijiet Sekulari
Bis-saħħa tal-poter spiritwali li kellu bħala l-kap tal-knisja, Alessandru VI għen biex titranġa t-tilwima li kien hemm bejn Spanja u l-Portugall dwar it-territorju li kien għadu kif ġie skopert fl-Amerika taʼ Fuq u t’Isfel. Bil-poteri sekulari li kellu sar il-kap taʼ l-istati Papali li kellhom territorji fiċ-ċentru taʼ l-Italja, u hu ħakem saltnatu bil-mod kif kien jaħkem kwalunkwe sovran ieħor taʼ żmien ir-Rinaxximent. Ir-renju t’Alessandru VI, bħal dawk tal-papiet taʼ qablu u warajh, kien karatterizzat mill-qerq, in-nepotiżmu, u iktar minn qtil suspettuż wieħed.
Potenzi rivali ġġieldu għal territorji Taljani matul dawn iż-żminijiet taʼ taqlib, u l-papa ma qagħadx b’idu fuq żaqqu. Il-manuvri u l-alleanzi politiċi tiegħu, li kienu ġew stabbiliti u miksurin, saru bl-għan li jżidulu l-poter, jgħinu l-karriera t’uliedu, u jgħollu l-isem tal-familja Borgia fuq kull isem ieħor. Ibnu Juan, li żżewweġ il-kuġina tas-sultan taʼ Castile, sar id-duka taʼ Gandía, fi Spanja. Jofré, ibnu ieħor, iżżewweġ lin-neputija tas-sultan taʼ Napli.
Meta l-papa kellu bżonn alleat biex isaħħaħ ir-relazzjonijiet tiegħu maʼ Franza, hu kiser il-wegħda li jżewweġ lit-tifla tiegħu Lucrezia, li kellha 13-il sena, lil wieħed nobbli minn Aragona u minflok taha lil wieħed li kien jiġi mid-duka taʼ Milan. Meta dak iż-żwieġ ma kienx iktar vantaġġuż politikament, sab skuża biex jannullah, u Lucrezia kellha tiżżewweġ membru taʼ dinastija rivali, Alfonso t’Aragona. Sadanittant, ħu Lucrezia, Cesare Borgia, li kien ferm ambizzjuż u kiefer, ifforma alleanza maʼ Lwiġi XII taʼ Franza, u ż-żwieġ reċenti t’oħtu maʼ dan in-nobbli t’Aragona sar xi ħaġa taʼ mistħija. X’kienet is-soluzzjoni? Sors wieħed jgħid li Alfonso, ir-raġel sfortunat tagħha, “ġie ferut minn erbat irġiel li pprovaw joqtluh fuq it-taraġ tal-Bażilika taʼ San Pietru. Waqt li kien qed jirkupra, wieħed mill-qaddejja taʼ Cesare fgah.” Minħabba li l-papa xtaq alleanzi strateġiċi ġodda, hu rranġa għat-tielet żwieġ taʼ Lucrezia, li issa kellha 21 sena, maʼ l-iben tad-duka setgħani, Ferrara.
Il-karriera taʼ Cesare ġiet deskritta bħala “storja taʼ korruzzjoni bla skrupli, miksija b’ħafna tixrid taʼ demm.” Għalkemm missieru laħħqu kardinal taʼ 17-il sena, iktar kien addattat għall-gwerra milli għall-knisja, għax kien makakk, ambizzjuż, u ftit kien hemm min hu korrott daqsu. Wara li rriżenja mill-inkarigu ekkleżjastiku tiegħu, iżżewweġ prinċipessa Franċiża, b’hekk sar id-duka taʼ Valentinois. Imbagħad, bl-appoġġ taʼ truppi Franċiżi, beda kampanja t’assedju u taʼ qtil biex jieħu l-Italja tat-tramuntana taħt idejh.
Biex jiżgura ruħu mill-appoġġ tal-militar Franċiż sabiex Cesare jilħaq l-objettivi tiegħu, il-papa aċċetta li jsir id-divorzju konvenjenti imma skandaluż li kien talab Lwiġi XII taʼ Franza. Dan imbagħad tah l-opportunità li jiżżewweġ lil Anna taʼ Brittany, u b’hekk iżid id-dukat tagħha mas-saltna tiegħu. Fil-fatt, xogħol wieħed taʼ referenza jgħid li l-papa “ssagrifika r-reputazzjoni tal-Knisja u l-prinċipji għoljin tagħha biex jikseb vantaġġi sekulari għall-membri tal-familja tiegħu.”
Kritika taʼ l-Imġiba bla Rażan tal-Papa
Minħabba l-imġiba bla rażan tagħha, il-familja Borgia kellha ħafna għedewwa u ġiet kritikata ferm. Il-papa bażikament injora lil dawk li kkritikawh, imma wieħed li ma setax jiġi injorat kien Girolamo Savonarola. Dan kien patri Dumnikan, predikatur żeluż, u mexxej politiku ġewwa Firenze. Hu kkundanna l-vizzji taʼ dawk taʼ madwar il-papa kif ukoll il-persuna u l-politika tal-papa nnifsu, u talab li jitneħħa mill-kariga tiegħu u ssir riforma ekkleżjastika. Savonarola qal b’leħen irrabjat: “Intom mexxejja tal-knisja, . . . bil-lejl tmorru għand il-konkubini tagħkom u fil-għodu għas-sagramenti tagħkom.” Iktar tard qal: “[Dawk il-mexxejja] għandhom wiċċ taʼ mara żienja, u l-isem li qegħdin jagħmlu qed jagħmel ħsara kbira lill-Knisja. Ngħidilkom li dawn ma jemmnux fit-twemmin taʼ Kristu.”
Sabiex jipprova jsikktu, il-papa offra lil Savonarola l-inkarigu taʼ kardinal, imma dan irrifjutah. Ma nafux jekk kinitx il-politika tiegħu kontra l-papa jew inkella l-ippridkar tiegħu l-kaġun li Savonarola spiċċa rovinat, skomunikat, arrestat, torturat u mġiegħel jagħmel qrara, u mbagħad mgħallaq u maħruq.
Mistoqsijiet Serji
Dawn il-ġrajjiet storiċi jqajmu mistoqsijiet importanti. Kif jistgħu jiġu spjegati dawn l-intriċċi u l-kondotta taʼ papa? Il-kittieba taʼ l-istorja kif jispjegawhom? Hemm diversi linji taʼ raġunar.
Ħafna jemmnu li rridu naraw lil Alessandru VI fil-kuntest storiku tiegħu. L-attivitajiet politiċi u ekkleżjastiċi tiegħu suppost li kienu kundizzjonati mix-xewqa li jħares il-paċi, iżomm il-bilanċ bejn żewġ pajjiżi rivali, isaħħaħ ir-rabtiet taʼ ħbiberija m’alleati li kienu lesti li jiddefendu l-papat, u jżomm il-monarki tal-Kristjaneżmu magħqudin flimkien kontra t-theddida mit-Torok.
Imma xi ngħidu dwar il-kondotta tiegħu? Studjuż wieħed jgħid: “F’kull epoka tal-Knisja kien hemm Kristjani ħżiena u qassisin mhux denji. Biex ħadd ma jibqaʼ xxokkjat b’dan, Kristu nnifsu bassru dan; saħansitra qabbel il-Knisja tiegħu m’għalqa li fiha jikber qamħ tajjeb u ħaxix ħażin, jew maʼ xibka li fiha hemm ħut tajjeb u ħażin, sewwasew bħalma hu ttollera lil Ġuda fost l-appostli tiegħu.”a
L-istess studjuż ikompli: “Eżatt bħalma montatura difettuża ma tnaqqasx il-valur taʼ ġawhra, hekk ukoll id-dnubiet taʼ qassis ma jistgħux fil-fatt jippreġudikaw . . . id-duttrini li jgħallem. . . . Id-deheb jibqaʼ deheb kemm jekk l-id li tqassmu tkun nadifa u kemm jekk le.” Ċertu kittieb taʼ l-istorja Kattoliku jargumenta li l-prinċipju li Kattoliċi sinċieri messhom segwew fil-każ t’Alessandru VI huwa l-parir li Ġesù ta lid-dixxipli tiegħu rigward l-iskribi u l-Fariżej: ‘Kull ma jgħidulkom agħmluh iżda tagħmlux kif jagħmlu huma.’ (Mattew 23:2, 3) Imma, sinċerament, raġunar bħal dan verament jikkonvinċik?
Hija Din il-Kristjanità Vera?
Ġesù ħalla gwida sempliċi biex jittestja l-kwalità taʼ dawk li jgħidu li huma Kristjani: “Mill-frott tagħhom tagħrfuhom. Jaqaw jiġbru għeneb mix-xewk, jew tin mill-għollieq? Hekk kull siġra tajba frott tajjeb tagħmel, imma s-siġra l-ħażina frott ħażin tagħmel. Siġra tajba ma tistax tagħmel frott ħażin, anqas siġra ħażina ma tagħmilx frott tajjeb. . . . Għalhekk mill-frott tagħhom tagħrfuhom.”—Mattew 7:16-18, 20.
B’mod ġenerali, il-mexxejja reliġjużi matul is-sekli kif wettqu dawn il-livelli tal-mudell tal-Kristjanità vera stabbilita minn Ġesù Kristu u murija mis-segwaċi veri tiegħu u kif qed iwettquhom illum? Ejja nikkunsidraw biss żewġ oqsma—l-involviment politiku u l-istil taʼ ħajja.
Ġesù ma kienx prinċep tad-dinja. Tant għex ħajja modesta li, bħalma ammetta hu, lanqas biss kellu post “fejn imidd rasu.” Is-Saltna tiegħu ma kinitx “taʼ din id-dinja,” u d-dixxipli tiegħu ma kellhomx ikunu ‘tad-dinja bħalma hu ma kienx tad-dinja.’ B’hekk, Ġesù rrifjuta li jinvolvi lilu nnifsu fl-affarijiet politiċi taʼ żmienu.—Mattew 8:20; Ġwann 6:15; 17:16; 18:36.
Madankollu, m’huwiex veru li għal sekli sħaħ organizzazzjonijiet reliġjużi ħaduha drawwa li jitħabbu maʼ mexxejja politiċi biex jiksbu l-poter u l-gwadann materjali, għalkemm dan irriżulta f’sofferenza għan-nies komuni? M’huwiex veru wkoll li ħafna mill-membri tal-kleru tagħhom jgħixu fil-lussu, għalkemm ħafna min-nies li suppost huma qed jimministrawlhom forsi huma foqra?
Ġakbu, ħu Ġesù mill-omm qal: “Nies adulteri! Ma tafux li l-ħbiberija mad-dinja hija l-għadu taʼ Alla? Min mela jrid isir ħabib tad-dinja huwa għadu taʼ Alla.” (Ġakbu 4:4) Għala “għadu taʼ Alla”? L-ewwel Ġwann 5:19 jgħid: “Nafu li aħna ġejjin minn Alla u li d-dinja kollha qiegħda taħt idejn il-Ħażin.”
Rigward il-morali t’Alessandru VI, wieħed kittieb taʼ l-istorja taʼ żmien il-familja Borgia kiteb: “L-istil taʼ ħajja tiegħu kien immorali għall-aħħar. La mistħija ma kellu u lanqas sinċerità, la fidi u lanqas reliġjon. Hu kien maħkum minn regħba sfrenata, ambizzjoni żejda, kefrija ħarxa, u passjoni qawwija biex jara lil uliedu jimxu ’l quddiem.” M’għandniex xi ngħidu, Borgia ma kienx l-uniku membru tal-ġerarkija ekkleżjastika li aġixxa b’dan il-mod.
L-Iskrittura xi tgħid dwar dan it-tip taʼ mġiba? L-appostlu Pawlu staqsa: “Ma tafux li l-inġusti ma jirtuhiex is-saltna taʼ Alla? La titqarrqux! La żienja, la . . . adulteri, la . . . rgħiba . . . ma jirtu s-saltna taʼ Alla!”—1 Korintin 6:9, 10.
Wieħed mill-objettivi ċari taʼ din l-esibizzjoni dwar il-familja Borgia li saret reċentement f’Ruma kien “li jpoġġu lil dawn il-persunaġġi kbar fil-kuntest storiku tagħhom . . . , biex jifhmu imma ċertament mhux biex jaħfru jew jikkundannaw.” Infatti, dawk li żaru din l-esibizzjoni setgħu jaslu għall-konklużjonijiet tagħhom stess. Għalhekk, int għal liema konklużjoni wasalt?
[Nota taʼ taħt]
a Għal spjegazzjoni dettaljata taʼ dawn il-parabboli, ara The Watchtower taʼ l-1 taʼ Frar, 1995, paġni 5-6, u t-Torri taʼ l-Għassa tal-15 taʼ Settembru, 1992, paġni 7-12.
[Stampa f’paġna 26]
Rodrigo Borgia, Papa Alessandru VI
[Stampa f’paġna 27]
Missier Lucrezia Borgia użaha biex ikabbar il-poter tiegħu
[Stampa f’paġna 28]
Cesare Borgia kien ambizzjuż u korrott
[Stampa f’paġna 29]
Minħabba li Girolamo Savonarola ma setax jiġi msikket, hu spiċċa mgħallaq u maħruq