၁၄ “လူ့ဘဝဟာ တိုတောင်းတယ်။+

ဒုက္ခတွေ ပြည့်နှက်နေတယ်။+

 ၂ လူဟာ ပန်းလိုပွင့်ပြီး ညှိုးနွမ်းသွားတယ်။*+

အရိပ်လိုကွယ်ပျောက်သွားတယ်။+

၅ လူတွေကို ကိုယ်တော် ဖယ်ရှားလိုက်တယ်။+ သူတို့ အိပ်မက်လို ပျောက်ကွယ်သွားကြတယ်။

မနက်ခင်းမှာ ပေါက်တဲ့ မြက်စိမ်းတွေလိုပဲ။+