သူတို့သည် ယေဟောဝါ၏အလိုတော်ကို ဆောင်ရွက်ခဲ့ကြ

ရာထူးကြီးမြင့်သူများရှေ့ ပေါလုရဲရင့်စွာသက်သေခံခဲ့

ထိုလူနှစ်ယောက်၏ကွာခြားမှုသည် သိသာထင်ရှားလှသည်။ တစ်ဦးသည် သရဖူဆောင်းထားစဉ် အခြားတစ်ဦးမှာမူ သံကြိုးဖြင့်ချည်ထားခံနေရသည်။ တစ်ဦးမှာ ဘုရင်ဖြစ်ပြီး အခြားတစ်ဦးမှာ အကျဉ်းသားတစ်ဦးဖြစ်သည်။ တမန်တော်ပေါလုသည် ထောင်ထဲ၌ နှစ်နှစ်နေခဲ့ရပြီးနောက် ယခုတွင် ဂျူးတို့၏အုပ်စိုးရှင် ဟေရုဒ်အဂြိပ္ပ ၂ ၏ရှေ့တွင်ရပ်လျက်ရှိသည်။ ဘုရင်နှင့်သူ၏ကြင်ရာတော် ဗေရနိတ်တို့သည် “များစွာသောဂုဏ်အသရေကိုဆောင်လျက်၊ စစ်သူကြီးတို့မှစ၍ ထိုမြို့၌ထင်ရှားသောသူများတို့နှင့်တကွ” ရောက်လာခဲ့သည်။ (တမန်တော် ၂၅:၂၃) စာအုပ်တစ်အုပ်က ဤသို့ဆိုသည်– “ရာနှင့်ချီသောလူများ တက်ရောက်ခဲ့ဖွယ်ရှိသည်။”

ရာထူးရခါစဘုရင်ခံဖေတ္တုသည် ထိုအစည်းအဝေးကိုစီစဉ်ခဲ့သည်။ သူ့အရင်ကျသော ဘုရင်ခံဖေလဇ်က ပေါလုကိုထောင်ထဲထားရစ်၍ ဒုက္ခခံစေလိုခဲ့သည်။ သို့သော် ဖေတ္တုသည် ပေါလုနှင့်ပတ်သက်သောစွဲချက်များ၏ခိုင်လုံမှုကို သံသယရှိခဲ့သည်။ ပေါလုသည် မိမိအမှုကို ကဲသာထံတင်ပြရန်တောင်းဆိုသည်အထိသူ၌အပြစ်မရှိကြောင်း အခိုင်အမာပြောဆိုနေသောကြောင့်ဖြစ်သည်! ပေါလု၏အမှုသည် အဂြိပ္ပမင်း၏သိလိုစိတ်ကို နှိုးဆွပေးခဲ့သည်။ သူက “ထိုသူ၏စကားကို အကျွန်ုပ်သည် ကိုယ်တိုင်နားထောင်ချင်ဖွယ်ဖြစ်သည်” ဟုဆိုသည်။ ဤထူးခြားသောအကျဉ်းသားကို ဘုရင်မည်သို့သဘောထားမည်ကိုစဉ်းစားရင်း ဖေတ္တုသည် အလျင်အမြန်စီစဉ်လိုက်ပုံရသည်။—တမန်တော် ၂၄:၂၇–၂၅:၂၂။

နောက်တစ်နေ့တွင် ပေါလုသည် ရာထူးကြီးမြင့်သူများစွာရှေ့ ရပ်လျက်ရှိသည်။ သူက အဂြိပ္ပအား “ရှေ့တော်၌အပြစ်ဖြေရာစကားကို ယနေ့ပြောရမည်အကြောင်းကိုလည်းကောင်း၊ ထိုမျှမက ကိုယ်တော်သည် ယုဒထုံးတမ်း၊ ပုစ္ဆာအမေးများကိုလေ့ကျက်တော်မူကြောင်းကိုလည်းကောင်း အကျွန်ုပ်ထောက်၍ ကိုယ်၌မင်္ဂလာရှိသည်ဟု ကိုယ်ကိုထင်မှတ်ပါ၏။ ထိုကြောင့်သည်းခံသောစိတ်တော်နှင့် အကျွန်ုပ်စကားကိုနားထောင်တော်မူမည်အကြောင်း အသနားတော်ခံပါ၏” ဟုပြောဆို၏။—တမန်တော် ၂၆:၂၊ ၃။

ပေါလု၏ ရဲရင့်သောချေပချက်

ရှေးဦးစွာ ပေါလုသည် ခရစ်ယာန်များကိုညှဉ်းပန်းခဲ့သူဖြစ်သည့် မိမိ၏အတိတ်ကို အဂြိပ္ပအားပြောပြသည်။ “ထိုသူတို့သည် ဘုရားသခင်ကိုနှုတ်ဖြင့်ပြစ်မှားစေခြင်းငှာ အကျွန်ုပ်သည် အနိုင်အထက်ပြု၍၊ . . . တစ်ကျွန်းတစ်နိုင်ငံတိုင်အောင် သူတို့ကို ညှဉ်းဆဲနှိပ်စက်ပါ၏” ဟုသူဆိုသည်။ ရှင်ပြန်ထမြောက်သောယေရှုက ‘ငါ့ကို အဘယ်ကြောင့်ညှဉ်းဆဲသနည်း။ တုတ်ချွန်ကိုခြေနှင့်ကျောက်လျှင် ခက်လှသည်’ ဟုမိန့်မြွက်ခဲ့သည့် တုန်လှုပ်ဖွယ်မြင်ကွင်းတစ်ခုကို သူမည်သို့မည်ပုံရရှိခဲ့ကြောင်း ဆက်ပြောပြသည်။a—တမန်တော် ၂၆:၄-၁၄။

ထိုနောက် ယေရှုသည် ရှောလုအား “သင်သည် ယခုမြင်ရသောအကြောင်းအရာတို့နှင့်၊ နောက်မှငါသည် သင့်အားထင်ရှားလတ္တံ့သောအကြောင်းအရာတို့” ကို လူမျိုးအားလုံးမှလူတို့အား သက်သေခံရန် တာဝန်ပေးအပ်သည်။ တာဝန်ကျေပွန်ရန် ဝီရိယစိုက်ထုတ်ကြိုးပမ်းခဲ့ကြောင်း ပေါလုပြန်လည်ပြောပြသည်။ “ထိုအကြောင်းများကြောင့် ယုဒလူတို့သည် ဗိမာန်တော်၌ အကျွန်ုပ်ကိုဖမ်းဆီး၍ ကွပ်မျက်ခြင်းငှာအားထုတ်ကြပါ၏” ဟုအဂြိပ္ပအားလျှောက်ဆို၏။ ယုဒဘာသာ၌ အဂြိပ္ပ၏စိတ်ဝင်စားမှုကိုနှိုးဆွကာ မိမိ၏သက်သေခံချက်သည် မေရှိယ၏သေခြင်း၊ ထမြောက်ခြင်းနှင့်ပတ်သက်၍ ‘မောရှေမှစသော ပရောဖက်များတို့ဟောပြောသောစကားထက် မလွန်’ ကြောင်း ပေါလုကအလေးပေးဖော်ပြခဲ့သည်။—တမန်တော် ၂၆:၁၅-၂၃။

ဖေတ္တုက ကြားဖြတ်ပြောလိုက်သည်။ “သိပ္ပံအတတ်များကိုသင်၍ သူရူးအဖြစ်သို့ရောက်ခဲ့ပြီ”ဟု ကြီးသောအသံနှင့်သူဆိုသည်။ ပေါလုက “မြတ်တော်မူသောဖေတ္တုမင်း၊ အကျွန်ုပ်သည်သူရူးမဟုတ်ပါ။ သမ္မာတရားနှင့်လည်းကောင်း၊ ကောင်းသောစိတ်နှင့်လည်းကောင်း ယှဉ်သောစကားကိုပြောပါ၏” ဟုပြန်ဖြေဆိုသည်။ ထိုနောက်ပေါလုသည် အဂြိပ္ပအားဤသို့ဆို၏– “ဤအရာများကို အဂြိပ္ပမင်းကြီးသိတော်မူ၏။ ထိုမင်းရှေ့တော်၌ အကျွန်ုပ်အတည့်အလင်းလျှောက်ဝံ့ပါ၏။ ဤအမှုအရာတစ်စုံတစ်ခုကိုမျှ မင်းကြီးမသိဘဲနေတော်မမူပါဟု အကျွန်ုပ်ထင်ပါ၏။ အကြောင်းမူကား၊ ဤအမှုသည်ဆိတ်ကွယ်ရာအရပ်၌ ပြုသောအမှုမဟုတ်ပါ။”—တမန်တော် ၂၆:၂၄-၂၆။

ထို့နောက်ပေါလုသည် အဂြိပ္ပအားတိုက်ရိုက် စကားပြောဆိုသည်။ “အိုအဂြိပ္ပမင်းကြီး၊ ကိုယ်တော်သည် အနာဂတ္တိကျမ်းစာကို ယုံတော်မူသလော။” ထိုမေးခွန်းက အဂြိပ္ပအားအနေခက်စေမည်မှာအမှန်။ အမှန်မှာ သူသည် အထင်အမြင်ကြီးခံရဖို့လိုနေရာ ပေါလုနှင့်သူသဘောတူလိုက်ပါက “သူရူး” ဟုဖေတ္တုခေါ်သူနှင့် တစ်တန်းတစ်စားတည်းဖြစ်သွားမည်ဖြစ်သည်။ အဂြိပ္ပသည်ချီတုံချတုံဖြစ်နေခြင်းကို သတိပြုမိပြီး ပေါလုက မိမိမေးခွန်းကို မိမိကိုယ်တိုင်ဖြေဆိုခဲ့သည်။ “ယုံတော်မူသည်ကို အကျွန်ုပ်သိပါသည်” ဟုသူဆို၏။ ယခု အဂြိပ္ပစကားပြောသော်လည်း ပြတ်သားမှုမရှိပေ။ သူက “သင်သည် ဖြားယောင်းသွေးဆောင်သောအားဖြင့် ငါသည်ခရစ်ယာန်ဖြစ်လုပြီ” ဟုပေါလုအားပြောဆို၏။—တမန်တော် ၂၆:၂၇၊ ၂၈။

ပေါလုသည် အဂြိပ္ပ၏ဝေ့လည်ကြောင်ပတ်စကားကို ကျွမ်းကျင်စွာအသုံးပြုပြီး အချက်တစ်ချက်ကို ပိုင်နိုင်စွာဖော်ပြခဲ့သည်။ “ကိုယ်တော်မှစ၍ယနေ့တွင် အကျွန်ုပ်၏စကားကိုကြားသောသူအပေါင်းတို့သည်၊ ဤသံကြိုးကိုထား၍ အကျွန်ုပ်ကဲ့သို့သောသူဖြစ်လုသည်သာမက လုံးလုံးဖြစ်စေခြင်းငှာ ဘုရားသခင်ကိုအကျွန်ုပ်ဆုတောင်းပါသည်။”—တမန်တော် ၂၆:၂၉။

အဂြိပ္ပနှင့်ဖေတ္တုတို့သည် ပေါလု၌ အသေသတ်ခြင်း သို့မဟုတ် အကျဉ်းထားခြင်းခံထိုက်သောအပြစ်တစ်စုံတစ်ခုကိုမျှ မတွေ့ခဲ့ကြချေ။ သို့တိုင် မိမိအမှုကိုကဲသာထံတင်ပြရန် သူ၏တောင်းဆိုချက်ကို ပယ်၍မရနိုင်ပေ။ ထိုအကြောင်းကြောင့် အဂြိပ္ပက “ဤသူသည် ကဲသာဘုရင်၏အယူတော်ကို ခံပါမည်ဟုမဆိုမိလျှင် လွှတ်သင့်သည်” ဟုဖေတ္တုမင်းအားဆို၏။—တမန်တော် ၂၆:၃၀-၃၂။

ကျွန်ုပ်တို့အတွက် သင်ခန်းစာ

ရာထူးကြီးမြင့်သူများရှေ့ ပေါလု၏သက်သေခံနည်းသည် ကျွန်ုပ်တို့အတွက် အလွန်ကောင်းသည့်ပုံသက်သေဖြစ်သည်။ ပေါလုသည် အဂြိပ္ပမင်းကိုစကားပြောရာ၌ ပါးနပ်လိမ္မာမှုကို အသုံးပြုခဲ့သည်။ အဂြိပ္ပနှင့်ဗေရနိတ်တို့၏ မအပ်မရာပုံကို သူအမှန်သိခဲ့မည်။ ဗေရနိတ်သည် အဂြိပ္ပ၏ညီမဖြစ်သောကြောင့် သူတို့သည် သွေးနီးသူချင်းပေါင်းသင်းနေကြခြင်းဖြစ်သည်။ သို့သော် ဤအချိန်တွင် ကိုယ်ကျင့်တရားအကြောင်းဟောပြောရန် ပေါလုမရွေးချယ်ခဲ့ပါ။ ယင်းအစား သူနှင့်အဂြိပ္ပတို့၌ရှိသောတူညီသည့်အချက်များကိုသာ အလေးပေးဖော်ပြခဲ့သည်။ ထို့အပြင် ပေါလုသည် ပညာရှိဖာရိရှဲ ဂါမလျေလထံ၌သွန်သင်မှုခံယူခဲ့သော်လည်း အဂြိပ္ပသည် ယုဒထုံးတမ်းများကို ကျွမ်းကျင်သူတစ်ဦးဖြစ်ကြောင်း သူအသိအမှတ်ပြုခဲ့သည်။ (တမန်တော် ၂၂:၃) အဂြိပ္ပ၏ကိုယ်ရေးကိုယ်တာအကျင့်သည် မည်သို့ပင်ရှိစေကာမူ သူသည် အခွင့်အာဏာရှိသူတစ်ဦးဖြစ်သောကြောင့် ပေါလုသည် သူ့အားလေးစားစွာပြောဆိုဆက်ဆံခဲ့သည်။—ရောမ ၁၃:၇။

ကျွန်ုပ်တို့၏ ယုံကြည်ချက်များအကြောင်း ရဲရင့်စွာသက်သေခံစဉ် ကျွန်ုပ်တို့၏ပန်းတိုင်မှာ နားထောင်သူများ၏ မသန့်ရှင်းသောအကျင့်များကို ထုတ်ဖော်ရန် သို့မဟုတ် ပြစ်တင်ရှုတ်ချရန်မဟုတ်ပေ။ ယင်းအစား သမ္မာတရားကို သူတို့လွယ်ကူစွာလက်ခံရန် တူညီသည့်မျှော်လင့်ချက်များကိုအလေးအနက်ဖော်ပြကာ သတင်းကောင်း၏အပြုသဘောပါကဏ္ဍများကို ကျွန်ုပ်တို့အလေးပေးသင့်သည်။ မိမိထက်အသက်ကြီးသူများ သို့မဟုတ် အခွင့်အာဏာရှိသူများကို စကားပြောသည့်အခါ သူတို့၏ရာထူးကို ကျွန်ုပ်တို့အသိအမှတ်ပြုသင့်သည်။ (ဝတ်ပြုရာ ၁၉:၃၂) ဤနည်းဖြင့် ကျွန်ုပ်တို့သည် “အချို့သောသူတို့ကို တစ်စုံတစ်ခုသောအမှုအရာအားဖြင့် ကယ်တင်ခြင်းအလိုငှာ၊ ခပ်သိမ်းသောသူတို့၌ ခပ်သိမ်းသောအရာဖြစ်၏” ဟုပြောဆိုခဲ့သည့်ပေါလုကို တုပနိုင်ကြမည်။—၁ ကောရိန္သု ၉:၂၂။

[အောက်ခြေမှတ်ချက်များ]