အဆုံးနီးလာသည်နှင့်အမျှ နာခံခြင်းကို မွေးမြူပျိုးထောင်လော့

“လူမျိုးတို့၏နာခံမှုကို [ရှိလော] ပိုင်ဆိုင်လိမ့်မည်။”—ကမ္ဘာဦး ၄၉:၁၀၊ ကဘ။

၁။ (က) ယခင်က ယေဟောဝါအား နာခံခြင်းတွင် အဘယ်အရာပါဝင်လေ့ရှိသနည်း။ (ခ) ယာကုပ်သည် နာခံခြင်းနှင့်စပ်လျဉ်း၍ မည်သို့ပရောဖက်ပြုခဲ့သနည်း။

ယေဟောဝါအား နာခံခြင်းတွင် ကိုယ်တော်၏ ကိုယ်စားလှယ်များကိုနာခံခြင်းလည်း ပါဝင်လေ့ရှိသည်။ ထိုသူတို့တွင် ကောင်းကင်တမန်များ၊ ရှေးဘိုးဘေးများ၊ တရားသူကြီးများ၊ ယဇ်ပုရောဟိတ်များ၊ ပရောဖက်များနှင့် ရှင်ဘုရင်များပါဝင်ခဲ့ကြသည်။ ဣသရေလရှင်ဘုရင်များ၏ ရာဇပလ္လင်ကို ယေဟောဝါ၏ရာဇပလ္လင်ဟုပင် ခေါ်ဆိုခဲ့၏။ (၁ ရာဇဝင်ချုပ် ၂၉:၂၃) သို့သော် ဣသရေလဘုရင်များစွာတို့သည် ဘုရားသခင်အား မနာခံခဲ့ကြသဖြင့် သူတို့ကိုယ်တိုင်နှင့် တိုင်းသူပြည်သားများအပေါ် အမင်္ဂလာကျရောက်စေခဲ့ကြသည်မှာ ဝမ်းနည်းစရာပင်။ သို့ရာတွင် ယေဟောဝါသည် မိမိ၏တည်ကြည်သူများကို မျှော်လင့်ချက်ကင်းမဲ့စွာ ပစ်မထားခဲ့ပါ; ကိုယ်တော်သည် ဖြောင့်မတ်သူများ တလိုတလား နာခံမှုပြကြမည့် မဖောက်ပြန်မပျက်စီးနိုင်သော ရှင်ဘုရင်တစ်ပါးကို နန်းတင်မည်ဟု ကတိပေးပြီး နှစ်သိမ့်တော်မူခဲ့သည်။ (ဟေရှာယ ၉:၆၊ ၇) ဘိုးဘေးယာကုပ် သေဆုံးခါနီးတွင် ထိုအနာဂတ်ဘုရင်အကြောင်း ဤသို့ပရောဖက်ပြုခဲ့သည်– “ရှိလောလာသည့်တိုင်အောင်ရာဇလှံတံသည် ယုဒထံမှဖြစ်စေ၊ ဗိုလ်ချုပ်၏တောင်ဝှေးသည် သူ့ခြေကြားမှဖြစ်စေ မရွေ့ရ။ လူမျိုးတို့၏နာခံမှုကို ရှိလောပိုင်ဆိုင်လိမ့်မည်။”—ကမ္ဘာဦး ၄၉:၁၀၊ ကဘ။

၂။ “ရှိလော” ၏အဓိပ္ပာယ်ကား အဘယ်နည်း၊ ကိုယ်တော်၏အုပ်ချုပ်မှုတွင် အဘယ်အရာပါဝင်မည်နည်း။

^၂ “ရှိလော” ဟူသည် “ပိုင်ဆိုင်သောသူ” ဟူ၍အဓိပ္ပာယ်ရှိသော ဟေဗြဲစကားလုံးဖြစ်သည်။ မှန်ပါသည်၊ ရာဇလှံတံ ပုံဆောင်သည့် အုပ်ချုပ်ပိုင်ခွင့်ကိုလည်းကောင်း၊ လက်ကိုင်တောင်ဝှေးတော်ဖြင့် သရုပ်ဖော်ထားသည့် အမိန့်ပေးပိုင်ခွင့်ကိုလည်းကောင်း ရှိလော အမွေရလိမ့်မည်။ ထို့ပြင် ကိုယ်တော်သည် ယာကုပ်အမျိုးအနွယ်ကိုသာမက “လူမျိုး” အပေါင်းတို့ကို အုပ်ချုပ်ရပါလိမ့်မည်။ ယင်းသည် အာဗြဟံကို ယေဟောဝါပေးခဲ့သော ဤကတိတော်နှင့်အညီဖြစ်သည်– “သင်၏အမျိုးအနွယ်သည် ရန်သူတို့၏မြို့တံခါးများကို အစိုးရလိမ့်မည်။ သင်၏အမျိုးအနွယ်အားဖြင့် လူမျိုးအပေါင်းတို့သည် ကောင်းချီးမင်္ဂလာကို ခံရကြလိမ့်မည်။” (ကမ္ဘာဦး ၂၂:၁၇၊ ၁၈) စီ.အီး. ၂၉ တွင် ယေဟောဝါသည် နာဇရက်မြို့သားယေရှုကို သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်ဖြင့် ခန့်အပ်တော်မူသောအခါ ဤ “အမျိုးအနွယ်” သည် မည်သူမည်ဝါဖြစ်ကြောင်း အတည်ပြုဖော်ပြခဲ့သည်။—လုကာ ၃:၂၁-၂၃၊ ၃၄; ဂလာတိ ၃:၁၆။

ယေရှု၏ပထမဦးဆုံးနိုင်ငံ

၃။ ယေရှုသည် ကောင်းကင်သို့တက်ကြွသွားသောအခါ အဘယ်အုပ်ချုပ်မှုကို ရရှိခဲ့သနည်း။

^၃ ယေရှုသည် ကောင်းကင်သို့တက်ကြွသွားသောအခါ လောကသားများအပေါ် ချက်ချင်း စတင်အုပ်ချုပ်တော်မမူခဲ့ပါ။ (ဆာလံ ၁၁၀:၁) သို့ရာတွင် ကိုယ်တော်သည် မိမိအား နာခံသောလက်အောက်ခံများရှိ “နိုင်ငံ” တစ်ခုကိုရရှိခဲ့သည်။ တမန်တော်ပေါလုက ဤသို့ရေးသားခဲ့စဉ် ထိုနိုင်ငံကိုသိစေခဲ့သည်– “[ဘုရားသခင်သည်] မှောင်မိုက်တန်ခိုးမှလည်း ငါတို့ [ဝိညာဉ်တော်ဖွားခရစ်ယာန်များ] ကိုနုတ်၍၊ ချစ်တော်မူသောသားတော်၏နိုင်ငံထဲသို့ သွင်းတော်မူ၏။” (ကောလောသဲ ၁:၁၃) ဤကယ်နုတ်ခြင်းသည် စီ.အီး. ၃၃၊ ပင်တေကုတ္တေပွဲနေ့တွင် ယေရှု၏တည်ကြည်သော နောက်လိုက်တော်များအပေါ် သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော် သွန်းလောင်းခဲ့သောအခါ အစပြုသည်။—တမန်တော် ၂:၁-၄; ၁ ပေတရု ၂:၉။

၄။ ယေရှု၏အစောပိုင်းတပည့်များသည် နာခံမှုကို အဘယ်နည်းများဖြင့် တင်ပြခဲ့ကြသနည်း၊ အုပ်စုတစ်စုအနေနှင့် သူတို့ကို ယေရှုမည်သို့ဖော်ပြခဲ့သနည်း။

^၄ “ခရစ်တော်၏အတွက်သံတမန်” များအနေဖြင့် ဝိညာဉ်တော်ဖွားတပည့်များသည် အဆိုပါဝိညာဉ်ရေးနိုင်ငံတော်၌ ‘နိုင်ငံသားချင်း’ များဖြစ်လာကြမည့် အခြားသူများကို နာခံမှုရှိရှိ စတင်စုဆောင်းခဲ့ကြသည်။ (၂ ကောရိန္သု ၅:၂၀၊ သမ္မာ; ဧဖက် ၂:၁၉; တမန်တော် ၁:၈) ၎င်းပြင် ဘုရင်ယေရှုခရစ်၏ မျက်နှာသာတော်ခံစားရဖို့ သူတို့သည် “စိတ်သဘော တစ်သံတစ်သမတ်တည်းရှိသည်နှင့် စေ့စပ်စုံလင်” နေရကြမည်။ (၁ ကောရိန္သု ၁:၁၀) ဤသူတို့သည် အုပ်စုတစ်စုအနေနှင့် “သစ္စာနှင့်သတိပညာရှိကျေးကျွန်” သို့မဟုတ် သစ္စာရှိဘဏ္ဍာစိုးအတန်းအစား ဖြစ်လာကြသည်။—မဿဲ ၂၄:၄၅; လုကာ ၁၂:၄၂။

ဘုရားသခင့် “ဘဏ္ဍာစိုး” ကိုနာခံခြင်းကြောင့် ကောင်းချီးခံစားရ

၅။ ရှေးခေတ်ကတည်းက မိမိ၏လူမျိုးတော်ကို ယေဟောဝါမည်သို့သွန်သင်ခဲ့သနည်း။

^၅ ယေဟောဝါသည် မိမိလူမျိုးတော်အတွက် သွန်သင်သူများကို အစဉ်ပေးသနားတော်မူခဲ့ပြီ။ သာဓကအနေနှင့်၊  ဗာဗုလုန်မှ  ဂျူးတို့ပြန်လာကြပြီးနောက်  ဧဇရနှင့်  အခြားအရည်အချင်းရှိသူတို့သည်  ဘုရားသခင့်ပညတ်တော်ကို လူတို့အား ဖတ်ပြရုံသာမပြုဘဲ ဘုရားသခင့်နှုတ်မြွက်တော်ကို ‘အနက်ပြန်၍ လူများကိုနားလည်စေ’ ရန် ‘အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ပြ’ ခဲ့ကြသည်။—နေဟမိ ၈:၈။

၆၊ ၇။ ကျွန်အတန်းအစားသည် ယင်း၏အုပ်ချုပ်ရေးအဖွဲ့မှတစ်ဆင့် အချိန်တန်ဝိညာဉ်အစာကို မည်သို့ကျွေးမွေးခဲ့ပြီနည်း၊ ကျွန်အတန်းအစားကို လက်အောက်ခံခြင်းသည် အဘယ်ကြောင့်သင့်တော်သနည်း။

^၆ ပထမရာစု၊ စီ.အီး. ၄၉ တွင် အရေဖျားလှီးခြင်းကိစ္စ ပေါ်ပေါက်လာသောအခါ အစောပိုင်းကျွန်အတန်းအစား၏ အုပ်ချုပ်ရေးအဖွဲ့သည် ဆုတောင်းသုံးသပ်ပြီးနောက် ထိုကိစ္စကို သမ္မာကျမ်းစာနှင့်အညီ ဆုံးဖြတ်ခဲ့ကြသည်။ သူတို့၏ဆုံးဖြတ်ချက်ကို စာဖြင့်ကြားသိစေသောခါ အသင်းတော်များသည် ညွှန်ကြားချက်ကို နာခံခဲ့ကြသဖြင့် ဘုရားသခင့်ကောင်းချီးများ ကြွယ်ဝစွာခံစားခဲ့ကြရသည်။ (တမန်တော် ၁၅:၆-၁၅၊ ၂၂-၂၉; ၁၆:၄၊ ၅) အလားတူ၊ ယခုခေတ် သစ္စာရှိကျွန်သည် အုပ်ချုပ်ရေးအဖွဲ့မှတစ်ဆင့် ခရစ်ယာန်ကြားနေမှု၊ သွေး၏မြင့်မြတ်မှု၊ မူးယစ်ဆေးနှင့် ဆေးရွက်ကြီး အသုံးပြုမှုစသည့် အရေးကြီးသောကိစ္စရပ်များကို ရှင်းလင်းဖော်ပြခဲ့ပြီ။ (ဟေရှာယ ၂:၄; တမန်တော် ၂၁:၂၅; ၂ ကောရိန္သု ၇:၁) ကိုယ်တော်၏နှုတ်မြွက်တော်နှင့် သစ္စာရှိကျွန်အား နာခံသည့်အတွက် ယေဟောဝါသည် မိမိ၏လူမျိုးတော်ကိုကောင်းချီးပေးခဲ့သည်။

^၇ ဘုရားသခင့်လူမျိုးတော်သည် ကျွန်အတန်းအစားကို လက်အောက်ခံခြင်းအားဖြင့် မိမိတို့သခင်၊ ယေရှုခရစ်အားလည်း လက်အောက်ခံကြောင်းတင်ပြကြသည်။ ယာကုပ်သေဆုံးခါနီး ပရောဖက်ပြုဟောကြားခဲ့သည့်အတိုင်း မျက်မှောက်ခေတ်တွင် ယေရှု၏အာဏာစက် ကျယ်ပြန့်လာသောကြောင့် အဆိုပါလက်အောက်ခံမှုသည် အဓိပ္ပာယ်သာ၍လေးနက်လာသည်။

ရှိလောသည် မြေကြီး၏ တော်မှန်သောအုပ်စိုးရှင်ဖြစ်လာ

၈။ ခရစ်တော်၏အခွင့်အာဏာသည် မည်သို့နှင့် မည်သည့်အချိန်တွင် တိုးချဲ့ကျယ်ပြန့်လာခဲ့သနည်း။

^၈ ရှိလောသည် “လူမျိုးတို့၏နာခံမှုကို” ရမည်ဟု ယာကုပ်၏ပရောဖက်ပြုချက်က ကြိုပြောခဲ့သည်။ ခရစ်တော်သည် ဝိညာဉ်ရေးဣသရေလကိုသာမက စိုးစံရမည်မှာ ရှင်းနေပါသည်။ အဘယ်အရာကို စိုးစံရမည်နည်း။ ဗျာဒိတ် ၁၁:၁၅ ကဤသို့ဖြေဆိုသည်– ‘လောကနိုင်ငံသည် ငါတို့အရှင်၏နိုင်ငံဖြစ်လေပြီ။ ထိုအရှင်၏ ခရစ်တော်နိုင်ငံဖြစ်လေပြီ။ သူသည်လည်း ကမ္ဘာအဆက်ဆက်စိုးစံတော်မူမည်။’ ယေရှုသည် ပရောဖက်ပြုဖော်ပြထားသည့် “ခုနစ်နှစ်”—“လူမျိုးခြားများအတွက်သတ်မှတ်ထားသောကာလ”—အဆုံးဖြစ်သည့် ၁၉၁၄ ခုနှစ်တွင် ထိုအခွင့်အာဏာကို ရရှိခဲ့ကြောင်း သမ္မာကျမ်းစာကဖော်ပြသည်။a (ဒံယေလ ၄:၁၅၊ ၁၇; လုကာ ၂၁:၂၄၊ ကဘ) ထိုနှစ်တွင် “ရန်သူတို့၏အလယ်၌ အုပ်စိုး” ချိန်စတင်သကဲ့သို့ မေရှိယဘုရင်အဖြစ် ခရစ်တော်၏မျက်မြင်မရ ‘ရောက်ရှိခြင်း’ လည်းစတင်ခဲ့သည်။—မဿဲ ၂၄:၃; ဆာလံ ၁၁၀:၂။

၉။ ယေရှုသည် နိုင်ငံတော်ကိုရရှိသောအခါ အဘယ်အမှုကို ပြုတော်မူခဲ့သနည်း၊ ယင်းက လူသားတို့အပေါ်၊ အထူးသဖြင့် ကိုယ်တော့်တပည့်များအပေါ် အဘယ်အကျိုး သွယ်ဝိုက်ရောက်ရှိလာစေသနည်း။

^၉ မင်းအာဏာကိုရရှိပြီးနောက် ယေရှု၏ပထမဆုံးလုပ်ဆောင်ချက်မှာ မနာခံမှု၏ပြယုဂ်—စာတန်—နှင့်အတူ သူ၏နတ်ဆိုးများကို “မြေကြီးသို့” နှင်ချပစ်ခြင်းဖြစ်သည်။ ထိုအချိန်မှစ၍ ဤဝိညာဉ်ဆိုးများသည် လူသားတို့အပေါ် မကြုံစဖူးသည့်ကပ်ဘေးများ ကျရောက်စေခဲ့ကြပြီး ယေဟောဝါအား နာခံရခက်သောဝန်းကျင်အခြေအနေကိုလည်း အားပေးအားမြှောက်ပြုခဲ့ကြပြီ။ (ဗျာ. ၁၂:၇-၁၂; ၂ တိမောသေ ၃:၁-၅) အမှန်မှာ ဤဝိညာဉ်ရေးစစ်ပွဲတွင် စာတန်၏အဓိကပစ်မှတ်သည် “ဘုရားသခင်၏ပညတ်တော်တို့ကိုကျင့်၍၊ ယေရှု၏သက်သေခံတော်မူချက်ကိုစွဲလမ်းသောသူ” ယေဟောဝါ၏ဝိညာဉ်တော်ဖွားများနှင့် သူတို့၏အပေါင်းပါ “အခြားသိုး” တို့ဖြစ်ကြသည်။—ဗျာ. ၁၂:၁၇; ယောဟန် ၁၀:၁၆။

၁၀။ ကျမ်းစာဆိုင်ရာ အဘယ်ပရောဖက်ပြုချက်များ ပြည့်စုံခြင်းက ခရစ်ယာန်စစ်များကို စာတန်တိုက်ခိုက်၍မရကြောင်း အာမခံသနည်း။

^၁၀ သို့သော် ယခုကာလသည် “သခင်ဘုရား၏နေ့” ဖြစ်ပြီး ယေရှု ‘အပြီးသတ်အောင်မြင်ခြင်း’ ရဖို့ အဘယ်အရာကမျှ မတားဆီးနိုင်သောကြောင့် စာတန်ရှုံးနိမ့်ဖို့သာရှိသည်။ (ဗျာ. ၁:၁၀; ၆:၂) သာဓကအနေဖြင့်၊ ကိုယ်တော်သည် ဝိညာဉ်ရေးဣသရေလများဖြစ်သော ၁၄၄,၀၀၀ ကို အပြီးအပြတ်တံဆိပ်ခတ်ပါလိမ့်မည်။ ကိုယ်တော်သည် “အသီးအသီးဘာသာစကားကိုပြောသော လူအမျိုးအနွယ်ခပ်သိမ်းတို့အထဲမှထွက်၍၊ အဘယ်သူမျှမရေတွက်နိုင်သော လူများအပေါင်းတို့” ကိုလည်း ကာကွယ်ပေးတော်မူမည်။ (ဗျာ. ၇:၁-၄၊ ၉၊ ၁၄-၁၆) သို့ရာတွင် ဤသူတို့သည် သူတို့၏ဝိညာဉ်တော်ဖွား အပေါင်းပါများနှင့်မတူဘဲ ယေရှု၏နာခံမှုရှိသော လက်အောက်ခံ မြေကြီးသားများဖြစ်လာကြမည်။ (ဒံယေလ ၇:၁၃၊ ၁၄) ရှိလောသည် ‘လောကနိုင်ငံ’ ကိုအုပ်ချုပ်သူ အမှန်ဖြစ်ကြောင်း ကမ္ဘာ့မြင်ကွင်းတွင် ဤသူတို့ရှိနေကြခြင်းက အခိုင်အမာသက်သေထူသည်။—ဗျာ. ၁၁:၁၅။

ယခုပင် “သတင်းကောင်းကိုနားထောင်” ရန်အချိန်ဖြစ်

၁၁၊ ၁၂။ (က) လက်ရှိအစီအစဉ်စနစ်၏အဆုံးကို မည်သူသာလျှင် ကပ်ကျော်မည်နည်း။ (ခ) “လောကနှင့်ဆိုင်သောဝိညာဉ်” ကိုခံယူသူများ၌ အဘယ်စရိုက်များဖြစ်ပေါ်လာသနည်း။

^၁၁ ထာဝရအသက်ရလိုသူအားလုံး နာခံခြင်းကိုသင်ယူရကြမည်၊ အကြောင်းမှာ သမ္မာကျမ်းစာက “ဘုရားသခင်ကိုမသိသောသူ၊ ငါတို့သခင်ယေရှုခရစ်၏ ဧဝံဂေလိတရားကို နားမထောင်သောသူတို့” သည် ဘုရားသခင်အပြစ်စီရင်ရာနေ့ကို ကပ်ကျော်မည်မဟုတ်ဟု အတိအလင်းဖော်ပြထားသောကြောင့်ဖြစ်၏။ (၂ သက်သာလောနိတ် ၁:၈) လက်ရှိဆိုးသွမ်းသောဝန်းကျင်အခြေအနေနှင့် သမ္မာကျမ်းစာပညတ်များ၊ မူများကိုပုန်ကန်တတ်သောစိတ်ဓာတ်တို့သည် သတင်းကောင်းကိုနာခံရန် ခဲယဉ်းစေသည်။

^၁၂ သမ္မာကျမ်းစာက ဘုရားသခင်အား ဆန့်ကျင်ပုန်ကန်သည့် ဤစိတ်ဓာတ်ကို “လောကနှင့်ဆိုင်သောဝိညာဉ်” ဟုဖော်ပြ၏။ (၁ ကောရိန္သု ၂:၁၂၊ သမ္မာ) လူတို့အပေါ် ယင်း၏အကျိုးသက်ရောက်မှုကို ရှင်းပြကာ ဧဖက်မြို့ရှိ ပထမရာစုခရစ်ယာန်များထံ တမန်တော်ပေါလု ဤသို့ရေးသားခဲ့သည်– “အာကာသကောင်းကင်၏တန်ခိုးကို အစိုးရသောမင်းတည်းဟူသော ငြင်းဆန်သော [“မနာခံသော၊” ကဘ] သူတို့၌ပြုပြင်သောဝိညာဉ်၏အလိုနှင့်အညီ၊ [မကောင်းမှု] အပြစ်တို့၌ကျင်လည်ကြ၍၊ ထို [မကောင်းမှု] အပြစ်၌ သေလျက်ရှိနေသော သင်တို့ကိုပင် ဘုရားသခင်သည် အသက်ရှင်စေတော်မူပြီ။ ထိုငြင်းဆန်သောသူတို့နှင့်တကွ၊ ငါတို့ရှိသမျှသည် အထက်က ကိုယ်ကာယ၏အလိုသို့လည်းကောင်း၊ စိတ်၏အလိုသို့လည်းကောင်း လိုက်သဖြင့် ကာမဂုဏ်တို့၌ကျင်လည်သည်ဖြစ်၍ ကြွင်းသောသူတို့ကဲ့သို့ပင် ပကတိအတိုင်း အမျက်တော်ကိုခံရသောသူဖြစ်ကြ၏။”—ဧဖက် ၂:၂၊ ၃။

၁၃။ ခရစ်ယာန်များသည် လောကဝိညာဉ်ကို အောင်မြင်စွာ မည်သို့တွန်းလှန်နိုင်ကြမည်နည်း၊ အဘယ်အကျိုးကျေးဇူးများ ရရှိမည်နည်း။

^၁၃ ဝမ်းသာစရာမှာ၊ ဧဖက်မြို့ရှိခရစ်ယာန်များသည် မနာခံသောစိတ်ဓာတ်ကို ဆက်မမွေးခဲ့ကြပါ။ ထိုသို့ပြုမည့်အစား သူတို့သည် ဘုရားသခင့်ဝိညာဉ်တော်ကို လက်အောက်ခံပြီး ၎င်း၏ကောင်းမွန်သောအသီးများကို ကြွယ်ဝစွာသီးပွင့်ကြခြင်းအားဖြင့် ကိုယ်တော်၏နာခံမှုရှိသော သားသမီးများဖြစ်လာခဲ့ကြသည်။ (ဂလာတိ ၅:၂၂၊ ၂၃) ယနေ့လည်း စကြဝဠာ၌ တန်ခိုးအရှိဆုံးစွမ်းအားဖြစ်သော ဘုရားသခင့်ဝိညာဉ်တော်သည် သန်းပေါင်းများစွာသောသူတို့ကို ယေဟောဝါအား နာခံကြရန် ကူညီပေးနေပါသည်၊ ဤသို့အားဖြင့် သူတို့သည် “အဆုံးတိုင်အောင် ယုံမှားခြင်းနှင့်ကင်းသောမျှော်လင့်ခြင်း” ရှိနိုင်ကြပြီ။—ဟေဗြဲ ၆:၁၂; ဇာခရိ ၄:၆။

၁၄။ နောက်ဆုံးကာလတွင် အသက်ရှင်နေကြသော ခရစ်ယာန်အားလုံး၏ နာခံမှုအတွက် စမ်းသပ်မှုဖြစ်မည့်အရာများကို ယေရှု မည်သို့အတိအကျသတိပေးခဲ့သနည်း။

^၁၄ ကျွန်ုပ်တို့တွင် ရှိလော၏ တန်ခိုးပါသော ကျောထောက်နောက်ခံမှု ရှိကြောင်းကိုလည်း မမေ့ပါနှင့်၊ ကိုယ်တော်နှင့် ကိုယ်တော့်ခမည်းတော်သည် ကျွန်ုပ်တို့ခံနိုင်သည်ထက်လွန်၍ ကျွန်ုပ်တို့၏နာခံမှုကို နတ်ဆိုးဖြစ်စေ၊ လူသားဖြစ်စေ အဘယ်ရန်သူကိုမျှ စမ်းသပ်စေမည်မဟုတ်ပါ။ (၁ ကောရိန္သု ၁၀:၁၃) အမှန်မှာ ကျွန်ုပ်တို့၏ဝိညာဉ်ရေးစစ်ပွဲတွင် ကျွန်ုပ်တို့အတွက် အထောက်အကူဖြစ်စေရန် ဤနောက်ဆုံးကာလ၌ ကျွန်ုပ်တို့ကြုံတွေ့ရမည့် ပြဿနာအချို့ကို ယေရှုသတ်သတ်မှတ်မှတ်ဖော်ပြခဲ့သည်။ တမန်တော်ယောဟန်အား အဆင်းအာရုံတစ်ခုတွင် စာခုနစ်စောင်ပို့ပေးခြင်းအားဖြင့် ယင်းကိုဖော်ပြခဲ့သည်။ (ဗျာ. ၁:၁၀၊ ၁၁) ၎င်းစာစောင်များတွင် ထိုအချိန်က ခရစ်ယာန်များအတွက် အရေးပါသောဆုံးမစကား အမှန်ပါရှိသည်၊ သို့သော် ထိုဆုံးမစကားများသည် ၁၉၁၄ မှစသော “သခင်ဘုရား၏နေ့” နှင့် အဓိကသက်ဆိုင်သည်။ ထို့ကြောင့် ဤသတင်းစကားများကို ကျွန်ုပ်တို့အာရုံစိုက်ရန် အလွန်လျောက်ပတ်ပေသည်!b

လျစ်လျူရှုမှု၊ အကျင့်ယိုယွင်းမှု၊ ရုပ်ပစ္စည်းလိုက်စားမှုတို့ကိုရှောင်

၁၅။ ဧဖက်အသင်းတော်ကို ထိခိုက်ခဲ့သောပြဿနာမျိုး ကျွန်ုပ်တို့အဘယ်ကြောင့်သတိပြုရမည်နည်း၊ မည်သို့သတိပြုနိုင်မည်နည်း။ (၂ ပေတရု ၁:၅-၈)

^၁၅ ယေရှု၏ပထမဆုံးစာစောင်သည် ဧဖက်မြို့ရှိ အသင်းတော်အတွက်ဖြစ်သည်။ ထိုအသင်းတော်သည် ခံနိုင်ရည်ရှိသည့်အတွက် ချီးမွမ်းခံရပြီးနောက် ယေရှုဤသို့မိန့်ဆိုခဲ့သည်– “သို့သော်လည်း၊ သင်သည် ရှေ့ဦးစွာသောချစ်ခြင်းမေတ္တာလျော့ပြီဟု သင်၌အပြစ်တင်စရာရှိ၏။” (ဗျာ. ၂:၁-၄) ယနေ့လည်း ထိုနည်းအတိုင်းပင်၊ တစ်ချိန်က ဇွဲရှိခဲ့ကြသောခရစ်ယာန်အချို့သည် ယေဟောဝါအပေါ် ယခင်ကထားရှိခဲ့သော သူတို့၏ပြင်းပြသောမေတ္တာ ပျောက်ဆုံးလေပြီ။ ၎င်းပျောက်ဆုံးသည့်အတွက် ဘုရားသခင်နှင့် လူတစ်ဦး၏ဆက်ဆံရေး မကောင်းနိုင်တော့သဖြင့် ယင်းကို အလျင်အမြန် အရေးယူဆောင်ရွက်ရန်လိုပေမည်။ ၎င်းချစ်ခြင်းမေတ္တာကို မည်သို့ပြန်အားဖြည့်ပေးနိုင်မည်နည်း။ ကျမ်းစာလေ့လာခြင်း၊ အစည်းအဝေးတက်ခြင်း၊ ဆုတောင်းခြင်းနှင့် ဆင်ခြင်သုံးသပ်ခြင်းတို့ကို မှန်မှန်ပြုလုပ်ခြင်းအားဖြင့်ဖြစ်သည်။ (၁ ယောဟန် ၅:၃) ဤသို့ပြုရန် “အလွန်ကြိုးစားအားထုတ်” ဖို့လိုသည်မှန်သော်လည်း အမှန်ပင် အကျိုးနပ်ပါသည်။ (၂ ပေတရု ၁:၅-၈) မိမိကိုယ်ကို ရိုးသားမှန်ကန်စွာ ဆန်းစစ်ကြည့်သောအခါ သင်၏ချစ်ခြင်းမေတ္တာသည် အေးစက်နေကြောင်း သိလာလျှင် ယေရှု၏ဤတိုက်တွန်းချက်ကို နာခံသည့်အနေနှင့် အခြေအနေကို အမြန်ပြုပြင်ပေးပါ– “သင်သည်မရွေ့လျော့မီ၊ အရင်နေရာအရပ်ကိုအောက်မေ့လော့။ နောင်တရလော့။ ရှေ့ဦးစွာသောအကျင့်ကိုကျင့်လော့။”—ဗျာ. ၂:၅။

၁၆။ ပေရဂံနှင့် သွာတိရအသင်းတော်များတွင် ဝိညာဉ်ရေးအတွက် အန္တရာယ်ရှိသော အဘယ်သြဇာလွှမ်းမှုများရှိခဲ့သနည်း၊ သူတို့အား ယေရှုမိန့်ဆိုခဲ့သောစကားသည် မျက်မှောက်ခေတ်နှင့် အဘယ်ကြောင့်သင့်လျော်သနည်း။

^၁၆ ပေရဂံမြို့နှင့် သွာတိရမြို့ရှိ ခရစ်ယာန်များသည် သူတို့၏သမာဓိ၊ ခံနိုင်ရည်နှင့် ထက်သန်မှုအတွက် ချီးမွမ်းခံခဲ့ရသည်။ (ဗျာ. ၂:၁၂၊ ၁၃၊ ၁၈၊ ၁၉) သို့တိုင် သူတို့သည် ရှေးခေတ်ဣသရေလနိုင်ငံတွင် လိင်အကျင့်ယိုယွင်းခြင်းနှင့် ဗာလကိုးကွယ်မှုအားဖြင့် ဖောက်ပြန်စေရန် ဩဇာလွှမ်းမိုးခဲ့ကြသော ဗာလမ်နှင့် ယေဇဗေလတို့၏ ဆိုးညစ်သောစိတ်ဓာတ်ကို တင်ပြခဲ့ကြသူအချို့၏ ဩဇာကိုခံခဲ့ကြသည်။ (တောလည်ရာ ၃၁:၁၆; ၃ ဓမ္မရာဇဝင် ၁၆:၃၀၊ ၃၁; ဗျာ. ၂:၁၄၊ ၁၆၊ ၂၀-၂၃) ကျွန်ုပ်တို့ခေတ်ဖြစ်သော “သခင်ဘုရား၏နေ့” တွင်ကော မည်သို့နည်း။ ထိုဆိုးညစ်သောသြဇာလွှမ်းမှုများ ရှိနေပါသလော။ ရှိပါသည်၊ အကြောင်းမှာ ဘုရားသခင့်လူမျိုးတော်မှ နှင်ထုတ်ရသည့် အဓိကအကြောင်းရင်းမှာ အကျင့်ယိုယွင်းခြင်းဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ကျွန်ုပ်တို့သည် အသင်းတော်အတွင်း၊ အပြင်ရှိ အကျင့်ယိုယွင်းစေသူအားလုံးနှင့် မပေါင်းသင်းဘဲ ရှောင်ခြင်းသည် အလွန်အရေးကြီးသည်တကား! (၁ ကောရိန္သု ၅:၉-၁၁; ၁၅:၃၃) ရှိလော၏နာခံမှုရှိသော လက်အောက်ခံများ ဖြစ်လိုကြသူတို့သည် မသင်္ကာဖွယ် အပန်းဖြေမှုသာမက ပုံနှိပ်ထုတ်ဝေသော၊ အင်တာနက်မှရသော ညစ်ညမ်းစာပေ၊ ရုပ်ပုံများကိုလည်း လုံးလုံးရှောင်ရမည်။—အာမုတ် ၅:၁၅; မဿဲ ၅:၂၈၊ ၂၉။

၁၇။ သာဒိမြို့နှင့် လောဒိကိမြို့ရှိသူများ၏ အမြင်နှင့် သဘောထားသည် သူတို့၏ဝိညာဉ်ရေးအခြေအနေအပေါ် ယေရှု၏ရှုမြင်ပုံနှင့် မည်သို့ကွာခြားသနည်း။

^၁၇ သာဒိမြို့ရှိ အနည်းငယ်သောသူတို့မှလွဲ၍ ထိုအသင်းတော်သည် လုံးဝချီးမွမ်းမခံခဲ့ရပေ။ ၎င်းသည် အသက်ရှင်သည့် ‘နာမည်၊’ သို့မဟုတ် အသက်ရှင်နေဟန်ရှိသော်လည်း ဝိညာဉ်ရေးကိုစိတ်မပါတော့သဖြင့် ယေရှုက “သေလျက်” ရှိ၏ဟုဆိုသည်။ သတင်းကောင်းကိုနာခံခြင်းသည် ဝတ်ကျေတမ်းကျေမျှသာရှိသည်။ တကယ့်အပြစ်ဆိုချက်ပါတကား! (ဗျာ. ၃:၁-၃၊ ကဘ) လောဒိကိမြို့ရှိအသင်းတော်သည်လည်း အလားတူအခြေအနေတွင်ရှိ၏။ “ငါသည်ဥစ္စာရတတ်၏” ဟုဆိုလျက် ဥစ္စာပစ္စည်းကြွယ်ဝမှုကို ဝါကြွားသော်လည်း ယေရှုက ထိုအသင်းတော်သည် “ပင်ပန်းခြင်း၊ သနားဖွယ်ဖြစ်ခြင်း၊ ဆင်းရဲခြင်း၊ မျက်စိကန်းခြင်း၊ အဝတ်အချည်းစည်းရှိခြင်း” အဖြစ်၌ရှိသည်ဟုဆို၏။—ဗျာ. ၃:၁၄-၁၇။

၁၈။ ဘုရားသခင့်မျက်မှောက်၌ ဝိညာဉ်ရေးအရ မပူမအေးဖြစ်လာခြင်းကို ကျွန်ုပ်တို့မည်သို့ရှောင်နိုင်မည်နည်း။

^၁၈ ယနေ့လည်း၊ တစ်ချိန်က တည်ကြည်သောခရစ်ယာန်အချို့သည် အလားတူ နာခံမှုမရှိသောပုံစံထဲသို့ မသိမသာကျဆင်းခဲ့ကြပြီ။ ဤသူတို့တွင် လောကစိတ်ဓာတ်ဝင်လာပြီး အရေးတကြီးသဘောထား တဖြည်းဖြည်းပျောက်လွင့်သွားခဲ့ရာ ကျမ်းစာလေ့လာခြင်း၊ ဆုတောင်းခြင်း၊ ခရစ်ယာန်အစည်းအဝေးများတက်ခြင်းနှင့် ဓမ္မအမှုတွင်ပါဝင်ခြင်းတို့အပေါ် ဝိညာဉ်ရေးအရ မပူမအေးစိတ်ထား ရှိလာခဲ့ကြပေမည်။ (၂ ပေတရု ၃:၃၊ ၄၊ ၁၁၊ ၁၂) ဤသူတို့သည် ဝိညာဉ်ရေးစည်းစိမ်များကို ရင်းနှီးမြှုပ်နှံပြီး “မီးနှင့်ချွတ်ပြီးသောရွှေကို [ခရစ်တော်] ထံမှာဝယ်” ခြင်းအားဖြင့် ခရစ်တော်ကိုနာခံမှုပြဖို့ အလွန်အရေးကြီးလှသည်တကား! (ဗျာ. ၃:၁၈) ၎င်းစစ်မှန်သောကြွယ်ဝမှုတွင် ‘ကောင်းသောအကျင့်၌ကြွယ်ဝခြင်း၊ စွန့်ကြဲချင်သောစေတနာစိတ်ရှိခြင်း၊ အချင်းချင်းဝေမျှရန်အသင့်ရှိခြင်း’ တို့ပါဝင်သည်။ အမှန်ပင်အဖိုးထိုက်သော ဤအရာများကို ရင်းနှီးမြှုပ်နှံကြခြင်းအားဖြင့် ‘မှန်သောအသက်ကို ခိုင်မြဲစွာစွဲကိုင်နိုင်သောငှာ နောင်ဘဝ၌ကောင်းသောဘဏ္ဍာကို ကျွန်ုပ်တို့အဖို့ဆည်းပူး’ ကြသည်။—၁ တိမောသေ ၆:၁၇-၁၉။

သူတို့၏နာခံမှုအတွက် ချီးမွမ်းခံခဲ့ရ

၁၉။ ယေရှုသည် စမုရနမြို့နှင့် ဖိလဒေလဖိမြို့ရှိ ခရစ်ယာန်များကို အဘယ်ချီးမွမ်းစကားနှင့် တိုက်တွန်းစကားများ မိန့်ဆိုခဲ့သနည်း။

^၁၉ စမုရနမြို့နှင့် ဖိလဒေလဖိမြို့ရှိ အသင်းတော်များသည် နာခံမှုနှင့်ပတ်သက်၍ ထူးခြားစွာပုံသက်သေပြခဲ့ကြရာ သူတို့ထံယေရှုရေးသောစာတွင် အပြစ်တင်စကား တစ်လုံးမျှမပါခဲ့ပေ။ စမုရနမြို့၌ရှိသူတို့ကို ကိုယ်တော်ဤသို့မိန့်ဆိုခဲ့သည်– “သင်၏ဆင်းရဲ[ခြင်း] . . . နှင့်နွမ်းပါးခြင်းကိုငါသိ၏။ သို့သော် သင်သည် ကြွယ်ဝ၏။” (ဗျာ. ၂:၉၊ ကဘ) လောကစည်းစိမ်ရှိသည်ဟု ဝါကြွားသော်လည်း အမှန်အားဖြင့် ဆင်းရဲနွမ်းပါးလျက်ရှိသော လောဒိကိမြို့သားတို့နှင့် ကွာခြားလိုက်လေခြင်း! ခရစ်တော်အား တည်ကြည်ခြင်း၊ နာခံမှုတင်ပြခြင်းကို စာတန်လုံးဝမတွေ့လိုပါ။ ထို့ကြောင့် ယေရှုဤသို့သတိပေးခဲ့သည်– “သင်သည် ခံရမည့်အရာတစ်စုံတစ်ခုကိုမျှ မကြောက်နှင့်။ သင်တို့သည် စုံစမ်းခြင်းကိုခံရမည်အကြောင်း၊ [စာတန်] သည် သင်တို့တွင် အချို့ကိုထောင်ထဲ၌လှောင်ထား၍၊ သင်တို့သည် ဆယ်ရက်ပတ်လုံး ဆင်းရဲ[ခြင်း] . . . ကိုခံရကြလိမ့်မည်။ သေသည်တိုင်အောင် သစ္စာစောင့်လော့။ သို့ဖြစ်လျှင်၊ အသက်သရဖူကိုငါပေးမည်။” (ဗျာ. ၂:၁၀) ဖိလဒေလဖိမြို့ရှိသူတို့ကိုလည်း ယေရှုအလားတူ ချီးမွမ်းခဲ့သည်– “ငါ၏နှုတ် [မြွက်စကားတော်] ကိုစောင့်ရှောက် [သို့မဟုတ်၊ ငါ့ကိုနာခံ] ခဲ့ပြီ။ ငါ၏နာမကိုလည်း မစွန့်မပယ်ကြောင်းငါသိ၏။ ငါသည်အလျင်အမြန်လာမည်။ သင်၏သရဖူကို အဘယ်သူမျှ မယူစေခြင်းငှာ ရခဲ့ပြီးသောအရာကိုစွဲကိုင်လော့။”—ဗျာ. ၃:၈၊ ၁၁၊ သမ္မာ။

၂၀။ ယနေ့ သန်းပေါင်းများစွာသောသူတို့သည် ယေရှု၏စကားကို မည်သို့လိုက်နာခဲ့ကြပြီနည်း၊  အဘယ်အခြေအနေများအကြား  ထိုသို့ပြုခဲ့ကြပြီနည်း။

^၂၀ ၁၉၁၄ တွင်အစပြုသော “သခင်ဘုရား၏နေ့” တွင်၊ တည်ကြည်သောအကြွင်းအကျန်နှင့် ယခု အရေအတွက်သန်းနှင့်ချီသော သူတို့၏အပေါင်းပါ အခြားသိုးများသည် ခရစ်ယာန်ဓမ္မအမှုတွင် ဇွဲရှိရှိပါဝင်၍ မိမိတို့၏သမာဓိကို ဆက်လက်စောင့်ထိန်းစွဲကိုင်ထားခြင်းအားဖြင့် ယေရှု၏စကားကို စောင့်ရှောက်ခဲ့ကြပြီ။ အချို့တို့သည် ပထမရာစုမှ သူတို့၏ညီအစ်ကိုများကဲ့သို့ ခရစ်တော်အား နာခံမှုပြသည့်အတွက် အကျဉ်းထောင်များ၊ ချွေးတပ်စခန်းများ၌ အကျဉ်းချခံရသည့်အထိ ဆင်းရဲခံခဲ့ကြရပြီ။ အခြားသူတို့မူ စည်းစိမ်ကြွယ်ဝခြင်းနှင့် လောဘကြီးခြင်းတို့ကို တွေ့မြင်နေကြရသည့်ကြား ‘ရိုးရှင်းသောမျက်စိ’ ဆက်ထိန်းသိမ်းထားခြင်းအားဖြင့် ယေရှု၏စကားကို လိုက်နာခဲ့ကြပြီ။ (မဿဲ ၆:၂၂၊ ၂၃) မှန်ပါသည်၊ စစ်မှန်သောခရစ်ယာန်များသည် ဝန်းကျင်အခြေအနေအသီးသီးတွင် နာခံမှုပြခြင်းဖြင့် ယေဟောဝါ၏စိတ်တော်ကို ဆက်လက်ရွှင်ပြုံးစေခဲ့ကြပြီ။—သု. ၂၇:၁၁။

၂၁။ (က) ကျွန်အတန်းအစားသည် အဘယ်ဝိညာဉ်ရေးတာဝန်ကို အမြဲကျေပွန်နေမည်နည်း။ (ခ) ရှိလောကို ကျွန်ုပ်တို့အမှန်နာခံလိုကြောင်း မည်သို့တင်ပြနိုင်ကြသနည်း။

^၂၁ ကြီးစွာသောဆင်းရဲခြင်း နီးလာသည်နှင့်အမျှ ‘သစ္စာနှင့်သတိပညာရှိကျေးကျွန်’ သည် မိမိ၏သခင်၊ ခရစ်တော်ကို အပြည့်အဝနာခံဖို့ သန္နိဋ္ဌာန်ချမြဲချထားပါသည်။ ဤတွင် ဘုရားသခင့်အိမ်တော်သားများအတွက် အချိန်တန်ဝိညာဉ်အစာ ပြင်ဆင်ပေးခြင်းပါဝင်သည်။ ထို့ကြောင့် ယေဟောဝါ၏သီအိုကရက်တစ်အဖွဲ့အစည်းနှင့် ၎င်းပြင်ဆင်ပေးသမျှကို ကျေးဇူးတင်လေးမြတ်ကြပါစို့။ ဤနည်းဖြင့်၊ နာခံမှုရှိသောနိုင်ငံသားအားလုံးကို ထာဝရအသက်ဆုချမည့် ရှိလောကို ကျွန်ုပ်တို့လက်အောက်ခံကြောင်း တင်ပြကြသည်။—မဿဲ ၂၄:၄၅-၄၇; ၂၅:၄၀; ယောဟန် ၅:၂၂-၂၄။

[အောက်ခြေမှတ်ချက်များ]

သင်မှတ်မိသလော

• ယာကုပ်သေဆုံးခါနီး ကြိုဟောခဲ့သော ပရောဖက်ပြုချက်အတိုင်း ယေရှုသည် အဘယ်အပိုင်းကဏ္ဍ၌ ပါဝင်ဆောင်ရွက်မည်နည်း။

• ယေရှုကို ရှိလောအဖြစ် ကျွန်ုပ်တို့ မည်သို့အသိအမှတ်ပြုကြသနည်း၊ အဘယ်စိတ်ဓာတ်ကို ကျွန်ုပ်တို့ ရှောင်ကြဉ်ရမည်နည်း။

• ဗျာဒိတ်ကျမ်းပါ အသင်းတော်ခုနစ်ခုထံ ရေးသောစာများတွင် ကျွန်ုပ်တို့ခေတ်နှင့်သက်ဆိုင်သော အဘယ်ဆုံးမစကားပါဝင်သနည်း။

• ရှေးခေတ်စမုရနမြို့နှင့် ဖိလဒေလဖိမြို့ရှိ အသင်းသားများကို ကျွန်ုပ်တို့ အဘယ်နည်းများဖြင့် တုပနိုင်သနည်း။

[စာမျက်နှာ ၁၈ ပါ ရုပ်ပုံ]

ယေဟောဝါသည် မိမိ၏လူမျိုးတော်အား တည်ကြည်သော “ဘဏ္ဍာစိုး” ကို နာခံခြင်းအတွက် ကောင်းချီးပေး

[စာမျက်နှာ ၁၉ ပါ ရုပ်ပုံ]

စာတန်၏သြဇာလွှမ်းမှုက ဘုရားသခင်အား နာခံခြင်းကို စိန်ခေါ်ချက်ဖြစ်စေ

[စာမျက်နှာ ၂၁ ပါ ရုပ်ပုံ]

ယေဟောဝါနှင့်ခိုင်မြဲသောဆက်ဆံရေးရှိခြင်းက ကိုယ်တော့်ကို နာခံရန် ကျွန်ုပ်တို့ကိုကူညီပေး