အမူအကျင့်ကောင်းများ—ဘုရားတရားကိုင်းရှိုင်းသူများ၏စရိုက်တစ်ခု

^၁ အမူအကျင့်ကောင်းများကို ယနေ့တွေ့ရခဲသည်။ အဘယ်ကြောင့်နည်း။ လူတို့သည် “ကျေးဇူးပြု၍၊” “ကျေးဇူးတင်ပါတယ်” သို့မဟုတ် “ခွင့်ပြုပါ” ကဲ့သို့သော အခြေခံကျသည့် ယဉ်ကျေးဖွယ်ရာအသုံးအနှုန်းများကို မစဉ်းစားနိုင်လောက်အောင် ရေးကြီးသုတ်ပျာဖြစ်နေကြသည်။ ဘုရားသခင့်နှုတ်ကပါဌ်စကားတော် ဘုရားသခင့်နှုတ်ကပါဌ်တော်က လူတို့သည် ‘ကိုယ်ကိုကိုယ်ချစ်သောသူ၊ ဝါကြွားသောသူ၊ ထောင်လွှားစော်ကားသောသူ၊ ကျေးဇူးမရှိသော [“ကျေးဇူးကန်း၊” သမ] သူ၊ ပကတိကြင်နာစုံမက်ခြင်းနှင့်ကင်းသောသူ၊ ကိုယ်ဣန္ဒြေကိုမချုပ်တည်းနိုင်သောသူ၊ သူတော်ကောင်းကိုမုန်းသော [“အကောင်းကိုမနှစ်သက်၊” သမ] သူ၊ သတိပေးခြင်းကိုမခံသောသူ’ များဖြစ်ကြမည်ဟုဆိုကာ နောက်ဆုံးကာလတွင် အမူအကျင့်များ သာ၍ဆိုးလာမည့်အကြောင်း တင်ကူးပြောထားသည်။ (၂ တိ. ၃:၁-၄) ထိုစရိုက်အားလုံးသည် အမူအကျင့်ဆိုးများကို ဖြစ်ပေါ်စေသည်။ ဘုရားတရားကိုင်းရှိုင်းသူများအနေနှင့် ခရစ်ယာန်များသည် ဤလောက၏ အခြားသူများအပေါ် လေးစားမှုကင်းမဲ့သည့်သဘောမျိုး မမွေးမြူမိစေရန် သတိထားရမည်။

^၂ အမူအကျင့်များဟူသည်အဘယ်နည်း။ အမူအကျင့်ကောင်းများကို အခြားသူတို့၏ခံစားချက်များအား အကင်းပါးစွာသိရှိခြင်း၊ အခြားသူများနှင့်ငြိမ်းချမ်းစွာနေထိုင်နိုင်စွမ်းဟူ၍ ဖော်ပြနိုင်သည်။ အမူအကျင့်ကောင်းများ၏အသွင်အပြင်များမှာ ထောက်ထားစာနာမှု၊ ယဉ်ကျေးပျူငှာမှု၊ ကြင်နာမှု၊ ယဉ်ကျေးသိမ်မွေ့မှု၊ လိမ္မာပါးနပ်မှုနှင့် ဆင်ခြင်မှုရှိခြင်းတို့ဖြစ်သည်။ ၎င်းစရိုက်များသည် ဘုရားသခင်နှင့် အိမ်နီးချင်းကိုချစ်သည့်မေတ္တာမှ စတင်ပေါက်ပွားလာသည်။ (လု. ၁၀:၂၇) ၎င်းတို့ကိုမွေးမြူရန် အကုန်အကျမရှိသော်လည်း အခြားသူများနှင့် ကျွန်ုပ်တို့၏ဆက်သွယ်ရေးကို တိုးတက်ကောင်းမွန်စေရာတွင် ယင်းတို့သည် အလွန်တန်ဖိုးရှိ၏။

^၃ ယေရှုခရစ်သည် စုံလင်သောပုံသက်သေကိုချမှတ်ခဲ့သည်။ “သင်တို့သည် ကိုယ်၌သူတစ်ပါးပြုစေလိုသည်အတိုင်း သူတစ်ပါး၌ပြုကြလော့” ဟူသောရွှေပညတ်ကို ကိုယ်တော်အမြဲကျင့်သုံးခဲ့သည်။ (လု. ၆:၃၁) တပည့်တော်များနှင့်ဆက်ဆံရာတွင် ယေရှု၏အဆင်အခြင်ရှိမှုနှင့် မေတ္တာပါသောအမူအကျင့်ကို ကျွန်ုပ်တို့အံ့သြကြသည်မဟုတ်လော။ (မ. ၁၁:၂၈-၃၀) ကိုယ်တော်၏အမူအကျင့်ကောင်းများသည် ကျင့်ဝတ်စာအုပ်များတွင် ပြဋ္ဌာန်းထားသည့်စည်းမျဉ်းများမှ ပေါ်ထွက်လာသည်မဟုတ်ပါ။ ယင်းတို့သည် စိတ်ရင်းမှန်ပြီး ရက်ရောသောနှလုံးထဲမှ ပေါ်ထွက်လာခြင်းဖြစ်သည်။ ကျွန်ုပ်တို့သည် ကိုယ်တော်၏ကောင်းသောပုံသက်သေကို တုပရန်ကြိုးစားရမည်။

^၄ ခရစ်ယာန်များသည် မည်သည့်အချိန်တွင် အမူအကျင့်ကောင်းများရှိဖို့လိုသနည်း။ အထင်ကြီးခံရရေးကိုအလေးထားသည့် အထူးအခါသမယများ၌သာလော။ အခြားသူများကို ဩဇာလွှမ်းမိုးရန်ကြိုးစားသည့်အခါ၌သာ ယင်းတို့လိုအပ်သလော။ မဟုတ်ပါ! ကျွန်ုပ်တို့သည် အမူအကျင့်ကောင်းများကို အချိန်အခါတိုင်းတင်ပြသင့်သည်။ အထူးသဖြင့် အသင်းတော်တွင် တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦးပေါင်းသင်းရာ၌ မည်သည့်နည်းများဖြင့် ယင်းကို အလေးပေးဖော်ပြသင့်သနည်း။

^၅ နိုင်ငံတော်ခန်းမတွင်– နိုင်ငံတော်ခန်းမသည် ကျွန်ုပ်တို့ဝတ်ပြုသည့်နေရာဖြစ်၏။ ကျွန်ုပ်တို့သည် ယေဟောဝါ၏ဖိတ်ခေါ်ချက်ကြောင့် ထိုနေရာသို့ရောက်ရှိနေကြသည်။ ဤသဘောမျိုးဖြင့် ကျွန်ုပ်တို့သည် ဧည့်သည်များဖြစ်ကြသည်။ (ဆာ. ၁၅:၁) ကျွန်ုပ်တို့သည် နိုင်ငံတော်ခန်းမသို့လာသည့်အခါ စံထားအပ်သောဧည့်သည်များဖြစ်ကြသလော။ ကျွန်ုပ်တို့သည် မိမိတို့၏ဝတ်စားဆင်ယင်မှုကို သင့်လျော်စွာအာရုံစိုက်ကြသလော။ ကျွန်ုပ်တို့သည် ဖြစ်ကတတ်ဆန်း သို့မဟုတ် လွန်ကဲစွာဝတ်စားဆင်ယင်မှုကို အမှန်ပင်ရှောင်လိုသင့်သည်။ အစည်းအဝေးကြီးများတက်သည်ဖြစ်စေ၊ ပတ်စဉ်အသင်းတော်စည်းဝေးများတက်သည်ဖြစ်စေ ယေဟောဝါ၏လူမျိုးသည် ဘုရားသခင်ကို ကြည်ညိုလေးစားသည်ဟုဆိုသူများနှင့် လျော်ကန်သည့် ယဉ်ကျေးသောအသွင်အပြင်ကြောင့် လူသိများကြသည်။ (၁ တိ. ၂:၉၊ ၁၀) ထို့ကြောင့် ကျွန်ုပ်တို့သည် မိမိတို့၏ကောင်းကင်အိမ်ရှင်ကိုရော ဖိတ်ခေါ်ထားသည့် အခြားဧည့်သည်များကိုပါ သင့်လျော်သောထောက်ထားစာနာမှုနှင့် လေးစားမှုတင်ပြသင့်သည်။

^၆ အစည်းအဝေးများနှင့်စပ်လျဉ်း၍ အမူအကျင့်ကောင်းများပြသည့် အခြားနည်းတစ်နည်းမှာ အချိန်မီရောက်ရှိခြင်းအားဖြင့်ဖြစ်သည်။ ထိုသို့ဖြစ်ရန်အမြဲမလွယ်ကူကြောင်း ဝန်ခံရပေမည်။ အချို့သူတို့သည် အတော်အတန်ဝေးသည့်နေရာတွင် နေထိုင်ကြပေမည် သို့မဟုတ် မိသားစုကြီး၍ သူတို့ကိုပြင်ဆင်ပေးရပေမည်။ သို့သော် ကြေညာသူ ၂၅ ရာခိုင်နှုန်းခန့်သည် အဖွင့်သီချင်းဆိုဆုတောင်းပြီးမှ ရောက်လေ့ရှိကြကြောင်း အသင်းတော်အချို့တွင် သတိပြုမိသည်။ ယင်းသည် အလေးအနက်ထားရမည့်ကိစ္စဖြစ်သည်။ အမူအကျင့်များသည် အခြားသူတို့၏ခံစားချက်များကို သိရှိခြင်းနှင့်ပတ်သက်နေကြောင်း သတိရသင့်သည်။ ကျွန်ုပ်တို့၏ရည်မွန်သောအိမ်ရှင်ယေဟောဝါသည် ကျွန်ုပ်တို့၏အကျိုးအတွက် ဤဝိညာဏစားပွဲများကို စီစဉ်ပေးခြင်းဖြစ်သည်။ ကျွန်ုပ်တို့သည် အချိန်မီရောက်ရှိခြင်းဖြင့် ကိုယ်တော်၏ခံစားချက်များကို မိမိတို့လေးမြတ်ကြောင်း၊ အလေးထားကြောင်းပြသကြသည်။ ထို့အပြင် အစည်းအဝေးများနောက်ကျရောက်ခြင်းက ရောက်ရှိနေသူများကို အာရုံပျံ့လွင့်စေပြီး မလေးစားရာရောက်စေသည်။

^၇ ကျွန်ုပ်တို့စုဝေးကြသည့်အခါ တက်ရောက်သူလူသစ်များကို သတိပြုမိသလော။ သူတို့ကိုကြိုဆိုခြင်းသည် အမူအကျင့်ကောင်းပြခြင်းဖြစ်သည်။ (မ. ၅:၄၇; ရော. ၁၅:၇) ရည်မွန်စွာနှုတ်ခွန်းဆက်ခြင်း၊ လှိုက်လှဲစွာလက်ဆွဲနှုတ်ဆက်ခြင်း၊ ကြင်နာသောအပြုံးတို့သည် အသေးအဖွဲအရာများသာဖြစ်သော်လည်း ယင်းတို့သည် စစ်မှန်သောခရစ်ယာန်များအဖြစ် ကျွန်ုပ်တို့အားခြားနားစေသည့်အရာကို ထပ်ဖြည့်စွက်ပေးသည်။ (ယော. ၁၃:၃၅) နိုင်ငံတော်ခန်းမသို့ ပထမဆုံးအကြိမ်လာပြီးနောက် လူတစ်ဦးက ဤသို့ဆိုသည်– “ကျွန်တော်ကြီးပြင်းခဲ့တဲ့ချာ့ချ်မှာ တွေ့ခဲ့ဖူးတဲ့သူတွေထက် ပိုပြီးအမှန်တကယ်မေတ္တာပြည့်ဝတဲ့သူတွေ၊ လုံးလုံးသူစိမ်းဖြစ်နေတဲ့သူတွေကို တစ်ရက်တည်းမှာတွေ့ခဲ့ရတယ်။ ကျွန်တော် အမှန်တရားကိုတွေ့လိုက်ရမှန်းသိသာပါတယ်။” ရလဒ်အနေနှင့် သူသည် မိမိ၏ဘဝလမ်းစဉ်ကိုပြောင်းလဲကာ ခုနစ်လကြာပြီးနောက် နှစ်ခြင်းခံခဲ့သည်။ မှန်ပါသည်၊ အမူအကျင့်ကောင်းများသည် များစွာအကျိုးသက်ရောက်နိုင်သည်!

^၈ ကျွန်ုပ်တို့နှင့်တွေ့ဆုံသောသူစိမ်းများအပေါ် အမူအကျင့်ကောင်းများပြလျှင် “ယုံကြည်ခြင်း၏အိမ်သူအိမ်သားတို့၌ အထူးသဖြင့်” ထိုသို့မပြုသင့်ပေလော။ (ဂလ. ၆:၁၀) “အသက်ကြီးသောသူ၏မျက်နှာကို ရိုသေ [“ထောက်ထားစာနာမှုပြ၊” ကဘ] ရမည်” ဟူသောမူနှင့်သက်ဆိုင်နေပါသည်။ (ဝတ်. ၁၉:၃၂) ကျွန်ုပ်တို့၏စုဝေးမှုများတွင် ထိုသို့သောသူတို့ကို ဘယ်သောအခါမျှ အမှုမထားဘဲမနေသင့်ပါ။

^၉ အာရုံစူးစိုက်ခြင်း– အသင်းတော်စည်းဝေးများအတွင်း ဘုရားသခင်၏ ခရစ်ယာန်ဓမ္မအမှုဆောင်များသည် ကျွန်ုပ်တို့ကိုတည်ဆောက်ပေးရန် ဝိညာဉ်ဆုကျေးဇူးတစ်စုံတစ်ခုကို ဝေမျှပေးဖို့ ဟောပြောနေကြသည်။ (ရော. ၁:၁၁) ကျွန်ုပ်တို့သည် အိပ်ငိုက်နေမည်၊ ဆူညံစွာပီကေဝါးနေမည်၊ အနားတွင်ထိုင်နေသူတစ်ဦးဦးနှင့် ခဏခဏတီးတိုးစကားပြောမည်၊ မလိုအပ်ဘဲ အိမ်သာသို့မကြာခဏသွားမည်၊ မသက်ဆိုင်သည့်အကြောင်းအရာကိုဖတ်မည် သို့မဟုတ် အစည်းအဝေးအတွင်း အခြားအရာများကိုအာရုံစိုက်မည်ဆိုလျှင် ကျွန်ုပ်တို့၏အပိုင်းမှ အလွန်ဆိုးသောအမူအကျင့်များကို ပြရာရောက်မည်မှာအမှန်ပင်။ ဤကိစ္စတွင် အကြီးအကဲများသည် စံနမူနာကောင်းဖြစ်သင့်သည်။ ခရစ်ယာန်အမူအကျင့်ကောင်းများသည် ဟောပြောသူကို လုံးလုံးလျားလျားအာရုံစိုက်ခြင်းဖြင့် သူနှင့် သူ၏ကျမ်းစာအခြေပြုသတင်းစကားကို သင့်လျော်သောလေးစားမှုပြရန် ကျွန်ုပ်တို့ကိုလှုံ့ဆော်ပေးမည်ဖြစ်သည်။

^၁၀ ထို့အပြင် ဟောပြောသူကိုရော ပရိသတ်ကိုပါ ထောက်ထားစာနာကာ အီလက်ထရွန်းနစ်အချက်ပေးကိရိယာများနှင့် ဆဲလ်လူလာဖုန်းများကြောင့် ကျွန်ုပ်တို့၏အစည်းအဝေးများကို အနှောင့်အယှက်မဖြစ်စေသင့်ပါ။

^၁၁ အမူအကျင့်များနှင့်ကလေးများ– မိဘတို့သည် မိမိတို့ကလေးများ၏အပြုအမူနှင့်ပတ်သက်၍ အစဉ်နိုးကြားနေသင့်သည်။ ကလေးငယ်တစ်ဦးသည် ငိုမည် သို့မဟုတ် အစည်းအဝေးအတွင်း ဂနာမငြိမ်ဖြစ်လာကာ အခြားသူများကို အနှောင့်အယှက်ဖြစ်စေမည်ဆိုလျှင် ငြိမ်သွားစေရန် ဖြစ်နိုင်လျှင်ဖြစ်နိုင်ချင်း ခန်းမအပြင်သို့ခေါ်ထုတ်သွားသင့်သည်။ ယင်းသို့ပြုရန် တစ်ခါတစ်ရံခက်မည်ဖြစ်သော်လည်း သင်သည် အခြားသူတို့၏ခံစားချက်များကို သတိပြုကြောင်း ယင်းကဖော်ပြသည်ကိုသတိရပါ။ ဂနာမငြိမ်ဖြစ်လာနိုင်သည့်ကလေးငယ်ရှိသောမိဘတို့သည် အစည်းအဝေးအတွင်း ထွက်သွားဖို့လိုအပ်လာလျှင် အနှောင့်အယှက်နည်းနိုင်သရွေ့နည်းစေရန် ခန်းမ၏နောက်ပိုင်းတွင်ထိုင်လေ့ရှိကြသည်။ မှန်ပါသည်၊ အသုံးပြုလိုသောသူသုံးနိုင်ရန်အတွက် ကျန်သောတက်ရောက်သူတို့သည် နောက်တန်းခုံများကိုထားပေးခြင်းဖြင့် မိသားစုများကို သင့်လျော်သောထောက်ထားစာနာမှုပြနိုင်သည်။

^၁၂ မိဘတို့သည် အစည်းအဝေးမတိုင်မီနှင့် ပြီးသည့်အခါတွင်လည်း မိမိတို့ကလေးများ၏အပြုအမူကို သတိပြုရမည်။ ကလေးတို့သည် မတော်တဆထိခိုက်မှုများဖြစ်နိုင်သောကြောင့် အဆောက်အဦအတွင်း ပြေးလွှားနေခြင်းမပြုသင့်ပေ။ နိုင်ငံတော်ခန်းမအပြင်ဝန်းကျင်တွင် ပြေးလွှားနေခြင်းသည်လည်း အန္တရာယ်ရှိနိုင်သည်၊ အထူးသဖြင့် ထင်ထင်ရှားရှားမမြင်ရတော့သည့် ညနေပိုင်းအချိန်များတွင်ဖြစ်သည်။ ခန်းမအပြင်ဘက်တွင် စကားကျယ်လောင်စွာပြောခြင်းသည် အိမ်နီးချင်းများကို အနှောင့်အယှက်ဖြစ်စေနိုင်ကာ ကျွန်ုပ်တို့၏ဝတ်ပြုရေးအပေါ် အပျက်သဘော တန်ပြန်စေနိုင်သည်။ နိုင်ငံတော်ခန်းမအတွင်းမှာရော အပြင်မှာပါ မိမိတို့၏ကလေးများကိုကြီးကြပ်ရန် အသိစိတ်ရှိရှိကြိုးစားကြသောမိဘတို့သည် ချီးမွမ်းခံထိုက်သည်၊ အကြောင်းမှာ ယင်းသည် ကျွန်ုပ်တို့စည်းလုံးစွာအတူနေထိုင်ခြင်း၏ နှစ်လိုဖွယ်ဖြစ်မှုကို ထပ်ဖြည့်စွက်ပေးသောကြောင့်တည်း။—ဆာ. ၁၃၃:၁။

^၁၃ စာအုပ်ကြီးသင်တန်းတွင်– မိမိတို့အိမ်တွင် အသင်းတော်စည်းဝေးများအတွက် ခွင့်ပြုသောမိသားစုများ၏ ဧည့်ဝတ်ကျေပွန်မှုကို ကျွန်ုပ်တို့လေးမြတ်ကြသည်။ တက်ရောက်သောအခါ ကျွန်ုပ်တို့သည် သူတို့၏ပိုင်ဆိုင်ရာကို လေးစားမှုနှင့် ထောက်ထားစာနာမှုပြဖို့လိုသည်။ ကြမ်းပြင် သို့မဟုတ် ကော်ဇောများမညစ်ပေစေရန် အိမ်ထဲမဝင်မီ ကျွန်ုပ်တို့၏ဖိနပ်များကို အသေအချာသုတ်သင့်သည်။ မိဘတို့သည် စာအုပ်ကြီးသင်တန်းအတွက် သတ်မှတ်ထားသည့်အိမ်ဧရိယာတွင် မိမိတို့ကလေးများရှိနေဖို့သေချာစေရန် ကြီးကြပ်ပေးသင့်သည်။ အုပ်စုသည်ငယ်ပြီး တခမ်းတနားမဟုတ်သော်လည်း အခြားသူများ၏အိမ်တွင် အခွင့်အရေးမယူသင့်ပါ။ ကလေးငယ်ရှိသည့်မိဘတစ်ဦးသည် မိမိကလေးအိမ်သာသွားသည့်အခါ အတူလိုက်သွားသင့်သည်။ ထို့အပြင် စာအုပ်ကြီးသင်တန်းသည် အသင်းတော်စည်းဝေးတစ်ခုဖြစ်၍ နိုင်ငံတော်ခန်းမသို့သွားသောအခါ ဝတ်ဆင်သကဲ့သို့ ဝတ်စားသင့်သည်။

^၁၄ အမူအကျင့်ကောင်းများသည် အရေးပါ– ခရစ်ယာန်အမူအကျင့်များကိုကျင့်သုံးခြင်းသည် ကျွန်ုပ်တို့၏ဓမ္မအမှုကို ကောင်းစွာထင်ဟပ်စေသည်သာမက အခြားသူများနှင့် ကောင်းသောဆက်ဆံရေးကိုပါ တိုးတက်စေသည်။ (၂ ကော. ၆:၃၊ ၄၊ ၆) ပျော်ရွှင်သောဘုရားကိုဝတ်ပြုသူများအနေနှင့် ကျွန်ုပ်တို့သည် ပြုံးပြရန်၊ စိတ်သဘောညီညွတ်ရန်နှင့် အခြားသူတို့ကို ပျော်ရွှင်မှုဖြစ်စေသည့် အသေးအဖွဲဖြစ်သော ကြင်နာမှုပြရာများကိုပင် လုပ်ဆောင်ရန် လွယ်ကူစေသင့်သည်။ ဤယဉ်ကျေးသိမ်မွေ့သောစရိုက်များက ကျွန်ုပ်တို့၏အသက်တာကို ဘုရားတရားကိုင်းရှိုင်းသူများအဖြစ် အလှဆင်ပေးပါလိမ့်မည်။