လူငယ်များအမေး
ဘာကြောင့် ခဏခဏ ပြောမှားဆိုမှား ဖြစ်ရသလဲ
“နှုတ်ကို ထိန်းလို့ရတဲ့အခါ ရှိသလို တစ်ခါတလေကျတော့ ဦးနှောက်က မစဉ်းစားဘဲ လွှတ်ခနဲ ပြောလိုက်မိတဲ့အခါလည်း ရှိတယ်။”—ဂျိမ်းစ်။
“ကျွန်မ စိုးရိမ်စိတ် များနေရင် မစဉ်းစားဘဲ ပြောတတ်တယ်။ စိတ်သက်သောင့်သက်သာ ဖြစ်နေရင်လည်း စကားများနေပြန်ရော။ ဒီလိုနဲ့ တစ်ချိန်လုံး ပြဿနာ ဖြစ်နေရတယ်။”—မာရီ။
“မီးစလေးတစ်စက သစ်တောကြီးတစ်ခုလုံးကို လောင်ကျွမ်းစေသလိုပါပဲ။ လျှာဟာ မီးပဲ” လို့ ကျမ်းစာက ဆိုတယ်။ (ယာကုပ် ၃:၅၊ ၆) သင်ပြောလိုက်တဲ့ စကားကြောင့် ဒုက္ခရောက်ဖူးသလား။ ဒါဆိုရင် ဒီအကြောင်းအရာက သင့်အတွက် အကူအညီ ဖြစ်စေပါလိမ့်မယ်။
ဘာကြောင့် ပြောမှားဆိုမှား ဖြစ်ရသလဲ
မစုံလင်မှု။ ‘ကျွန်တော်တို့အားလုံး ခဏခဏ မှားတတ်ကြတယ်။ စကားမမှားဖူးတဲ့သူဟာ ပြည့်ဝစုံလင်တဲ့သူပဲ’ လို့ ကျမ်းစာမှာ ဆိုထားတယ်။ (ယာကုပ် ၃:၂) မစုံလင်သူတွေ ဖြစ်လို့ လမ်းသွားရင် ခလုတ်တိုက် လဲတတ်ကြသလို စကားပြောရင်လည်း မှားတတ်ကြတယ်။
“မစုံလင်တဲ့ဦးနှောက်၊ မစုံလင်တဲ့လျှာ ရှိနေလျက်နဲ့ အဲဒါတွေကို ကောင်းကောင်း ထိန်းနိုင်တယ်လို့ပြောရင် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် လှည့်စားနေတာပဲ။”—အယ်နာ။
စကားများလွန်းခြင်း။ “စကားများများပြောရင် အမှား ပါမှာပဲ” လို့ ကျမ်းစာက ဆိုတယ်။ (ပညာအလိမ္မာ ၁၀:၁၉) သူများပြောတာ နားမထောင်ဘဲ ကိုယ်ချည်းပဲ ပြောတတ်သူတွေဟာ ပြောမှားဆိုမှား ဖြစ်ပြီး သူများကို စိတ်အနှောင့်အယှက် ပေးတတ်ကြတယ်။
“တော်တဲ့သူ တတ်တဲ့သူတွေက စကားများများ မပြောကြဘူး။ ယေရှုဟာ ဒီကမ္ဘာပေါ် အသက်ရှင်ခဲ့သူတွေမှာ အတော်ဆုံး အတတ်ဆုံး ပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်ပေမဲ့ တစ်ခါတလေ နှုတ်ဆိတ်နေခဲ့တယ်။”—ဂျူလီယာ။
ထေ့ငေါ့ပြောခြင်း။ “မစဉ်းစားဘဲပြောတဲ့ စကားဟာ ဓားနဲ့ ထိုးသလိုပဲ” လို့ ကျမ်းစာက ဆိုတယ်။ (ပညာအလိမ္မာ ၁၂:၁၈) မစဉ်းစားဘဲ စကားပြောတဲ့ နည်းတစ်နည်းကတော့ တစ်ဖက်သား နာကြည်း သိမ်ငယ်သွားအောင် ထေ့ငေါ့ပြောခြင်း ဖြစ်တယ်။ ထေ့ငေါ့ပြောတတ်သူတွေက “နောက်တာပါ” လို့ ပြောကြတယ်။ သူများကို အရှက်ခွဲတာဟာ နောက်စရာ ရယ်စရာ မဟုတ်ဘူး။ “ဆဲဆိုခြင်းနဲ့ မကောင်းမှုရှိသမျှကို ဖယ်ရှားကြပါ” လို့ ကျမ်းစာ ဆိုထားတယ်။—ဧဖက် ၄:၃၁။
“ဟာသဖောက်ရတာ၊ အရွှန်းဖောက်ရတာကို ဝါသနာပါတော့ ထေ့လုံးငေါ့လုံးတွေ ကျွန်မ ပြောတတ်လာတယ်။ ဒီလိုနဲ့ ခဏခဏ ပြဿနာ ဖြစ်ရတယ်။”—အော်ဆာနာ။
သွားတိုက်ဆေးကို ဘူးထဲ ပြန်သွင်းလို့ မရသလို စကားကျွံသွားရင် ပြန်နှုတ်လို့ မရတော့ဘူး
လျှာကို ထိန်းချုပ်ခြင်း
လျှာကို ထိန်းချုပ်ဖို့ဆိုတာ လွယ်တော့ မလွယ်ဘူး၊ ဒါပေမဲ့ အောက်ပါ ကျမ်းစာအခြေခံမူတွေက ကူညီပေးနိုင်ပါတယ်။
“စိတ်ထဲမှာပဲ ထားပြီး . . . ဆိတ်ငြိမ်စွာ နေလိုက်ပါ။”—ဆာလံ ၄:၄။
တစ်ခါတလေ နှုတ်ဆိတ်နေတာ အကောင်းဆုံးပဲ။ “စိတ်ဆိုးနေတုန်းအချိန်နဲ့ စိတ်ပြေသွားတဲ့အချိန် ခံစားရပုံ မတူဘူး။ စိတ်ပြေသွားတဲ့အခါ စိတ်ရှိတိုင်း မပြောမိလို့ တော်ပါသေးရဲ့ဆိုပြီး စိတ်သက်သာရာရသွားတယ်” လို့ လော်ရာဆိုတဲ့ မိန်းမငယ် ပြောပြတယ်။ စက္ကန့်ပိုင်းလောက် စဉ်းစားပြီးမှ ပြောရင်တောင် ပြောမှာဆိုမှား မဖြစ်အောင် ရှောင်နိုင်မယ်။
“လျှာက အစာကို မြည်းတတ်သလို နားကလည်း စကားတွေကို စစ်ဆေးတတ်တယ် မဟုတ်လား။”—ယောဘ ၁၂:၁၁။
စိတ်မကောင်းဖြစ်စရာတွေ ရှောင်နိုင်အောင် တစ်ခုခု မပြောခင် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ဒီလိုအရင်မေးပါ။
ဒီသတင်းက မှန်ရဲ့လား။ ပြောလိုက်ရင် စာနာရာ ရောက်ပါ့မလား။ ပြောဖို့ကော လိုလို့လား။—ရောမ ၁၄:၁၉။
ငါ့ကို တစ်ယောက်ယောက် ဒီလိုပြောရင် ငါဘယ်လို ခံစားရမလဲ။—မဿဲ ၇:၁၂။
တစ်ဖက်သားရဲ့အမြင်ကို လေးစားရာရောက်ပါ့မလား။—ရောမ ၁၂:၁၀။
ဒီအခြေအနေမှာ ဒါကို ပြောလိုက်လို့ ကောင်းပါ့မလား။—ဒေသနာ ၃:၇။
“စိတ်နှိမ့်ချကြပါ၊ သူတစ်ပါးကို ကိုယ့်ထက်သာတယ်လို့ သဘောထားပါ။”—ဖိလိပ္ပိ ၂:၃။
ဒီအကြံပြုချက်က တစ်ဖက်သားအပေါ် အကောင်းမြင်စိတ် မွေးမြူတတ်ဖို့ ကူညီပေးပါလိမ့်မယ်။ အဲဒီစိတ်သဘောထားက လျှာကို ထိန်းချုပ်ဖို့၊ မပြောခင် စဉ်းစားဖို့ ကူညီပေးမယ်။ နောက်ကျသွားပြီ၊ ထိခိုက်နစ်နာအောင် ပြောလိုက်မိပြီဆိုရင်လည်း နှိမ့်ချတဲ့စိတ်ကြောင့် အမြန်ဆုံး တောင်းပန်ပါလိမ့်မယ်။ (မဿဲ ၅:၂၃၊ ၂၄) ဒီလိုနဲ့ လျှာကို ထိန်းချုပ်တတ်လာမယ်။