အောက်ခြေမှတ်ချက်

b ရှာဖွေတွေ့ရှိသမျှတွင် အဝေးဆုံးကြယ် (SN 1995K) သည် ယင်း၏ဂလက်ဆီအတွင်း ပေါက်ကွဲသည့်အခါ၌ ထူးဆန်းစွာတုံ့ပြန်သည်ကို ၁၉၉၅ ခုနှစ်က သိပ္ပံပညာရှင်များ သတိပြုမိခဲ့ကြသည်။ ၎င်းကြယ်သည် အနီးအနားရှိ ဂလက်ဆီများအတွင်းမှ စူပါနိုဗာများနည်းတူ အလွန်တောက်ပပြီးနောက် တဖြည်းဖြည်း မှိန်သွားသော်လည်း ယခင်အခါက သတိပြုမိသည်ထက် အချိန်ကာလအားဖြင့် ပို၍တာရှည်သည်။ နယူးဆိုင်းယင်းတစ် မဂ္ဂဇင်းက အဆိုပါမျဉ်းကွေးနှစ်ခုကို ဂရပ်တစ်ခုတွင် နှိုင်းယှဉ်ပုံဖော်၍ ဤသို့ရှင်းပြသည်– “[အဝေးမှစူပါနိုဗာ၏] အလင်းကွေး၏ပုံသဏ္ဌာန်မှာ . . . အချိန်အားဖြင့် ပို၍ကြာရှည်ပြီး အလင်း၏အမြန်နှုန်း ထက်ဝက်နီးပါးမျှသော အမြန်နှုန်းဖြင့် ၎င်းဂလက်ဆီသည် ကျွန်ုပ်တို့ထံမှ ဖယ်ခွာလျက်ရှိသည်ဟူ၍ တွက်ဆထားသည့် အချိန်ပမာဏအတိုင်း အတိအကျပင်ဖြစ်သည်။” ကောက်ချက်မည်သို့ရှိသနည်း။ ဤအချက်က “စကြဝဠာသည် တကယ်ပင် ပြန့်ကားလျက်ရှိကြောင်းပြဆိုသည့် အကောင်းဆုံးသော အထောက်အထားပင်ဖြစ်သည်။”