ပုံဥပမာများနှင့် နမူနာများသည် အစွမ်းထက်သော သွန်သင်ခြင်းကိရိယာများဖြစ်ကြသည်။ ယင်းတို့သည် အာရုံကို အံ့သြလောက်ဖွယ် ဆွဲဆောင်ထိန်းချုပ်ထားနိုင်စွမ်းရှိသည်။ တွေးတောစဉ်းစားဆင်ခြင်ရန် လှုံ့ဆော်ပေးသည်။ စိတ်လှုပ်ရှားမှုများကိုနှိုးဆွပေးပြီး သို့နှင့် ဩတ္တပ္ပစိတ်နှင့် နှလုံးကိုထိမိပေမည်။ တစ်ခါတစ်ရံ စိတ်စွန်းကွက်မှုကို အောင်မြင်ကျော်လွှားရန် ပုံဥပမာများကို အသုံးပြုပေမည်။ ယင်းတို့သည် ထိရောက်သော မှတ်ဉာဏ်အထောက်အကူတစ်ခုလည်း ဖြစ်၏။ သင့်သွန်သင်ခြင်း၌ ယင်းတို့ကိုအသုံးပြုပါသလော။

တင်စားချက်များသည် များသောအားဖြင့် စကားလုံးအနည်းငယ်သာလိုအပ်သည့် ပုံဥပမာများဖြစ်ကြ၏; သို့တိုင် ၎င်းတို့သည် စိတ်တွင် ပီပြင်ထင်ရှားသောပုံရိပ်များကို ပေါ်လာအောင် ခြယ်မှုန်းပေးနိုင်သည်။ ယင်းတို့ကို ဂရုတစိုက်ရွေးချယ်သည့်အခါ ၎င်းတို့၏အဓိပ္ပာယ်အများစုသည် အလိုအလျောက်သိသာထင်ရှားနေသည်။ သို့သော် သွန်သင်သူတစ်ဦးသည် ရှင်းပြချက်တိုတစ်ခု ထပ်ဆင့်ခြင်းအားဖြင့် ၎င်းတို့၏တန်ဖိုးကို တိုးမြှင့်စေနိုင်သည်။ သမ္မာကျမ်းစာသည် စံနမူနာများဖြင့်ပြည့်နှက်နေပြီး ယင်းမှသင်လေ့လာသင်ယူနိုင်သည်။

နှိုင်းယှဉ်မှုများဖြင့်စတင်ပါ။ နှိုင်းယှဉ်မှုများသည် အရိုးရှင်းဆုံးတင်စားချက်ဖြစ်သည်။ သင်သည် ပုံဥပမာများကို ယခုပင်အသုံးပြုရန် သင်ယူနေပြီဆိုလျှင် ယင်းတို့ဖြင့် စခြင်းသည် အထောက်အကူဖြစ်ကြောင်း တွေ့ရှိပေမည်။ အများအားဖြင့် ယင်းတို့ကို “ကဲ့သို့” သို့မဟုတ် “အလား” ဟူသောစကားလုံးဖြင့် နိဒါန်းပျိုးကြသည်။ နှိုင်းယှဉ်မှုများသည် အတော်အတန်ကွဲပြားနေသည့်အရာနှစ်ခုကို နှိုင်းယှဉ်ပြနေရင်း တစ်ဖက်တွင် ယင်းတို့၌ရှိသောတူညီရာကို ပေါ်လွင်စေသည်။ သမ္မာကျမ်းစာသည် ဖန်ဆင်းထားရာများ—အပင်များ၊ တိရစ္ဆာန်များနှင့် ကောင်းကင်တန်ဆာများ—လူသားတို့၏အတွေ့အကြုံတို့ကိုပါ အသုံးပြုထားသည့် တင်စားချက်ဖြင့် ပြည့်နှက်လျက်ရှိသည်။ ဆာလံ ၁:၃ ၌ ဘုရားသခင့်နှုတ်ကပါဌ်တော်ကို မှန်မှန်ဖတ်ရှုသောသူတစ်ဦးသည် “မြစ်နားမှာစိုက်လျက်” မိမိအချိန်တန်မှအသီးကိုသီး၍ အရွက်မညှိုးနွမ်းတတ်သော “အပင်နှင့်တူ” ကြောင်းဆိုထား၏။ ဆိုးယုတ်သောသူအား သားကောင်ကိုဖမ်းစားရန် စောင့်ဆိုင်းနေသော “ခြင်္သေ့ကဲ့သို့” ဟုဆိုထားသည်။ (ဆာ. ၁၀:၉) ယေဟောဝါသည် အာဗြဟံအား သူ၏အမျိုးအနွယ်သည် “ကောင်းကင်ကြယ်ကဲ့သို့” လည်းကောင်း၊ “သမုဒ္ဒရာသဲလုံးကဲ့သို့” လည်းကောင်း ပွားများလာမည်ဟု ကတိပြုတော်မူခဲ့သည်။ (က. ၂၂:၁၇) ဣသရေလလူမျိုးနှင့်ကိုယ်တော်စပ်ကြား ယေဟောဝါပြုလုပ်တော်မူခဲ့သည့် ရင်းနှီးသောဆက်ဆံရေးနှင့်စပ်လျဉ်း၍ ဘုရားသခင်က “ခါးပန်းသည် လူ၏ခါး၌မှီဝဲသကဲ့သို့” ဟုမိန့်တော်မူခဲ့သည်၊ ထို့ကြောင့် ဣသရေလနိုင်ငံနှင့် ယုဒနိုင်ငံတို့အား ကိုယ်တော်ထံမှီဝဲဆည်းကပ်စေခဲ့သည်။—ယေ. ၁၃:၁၁။

မူရင်းသမ္မာကျမ်းဘာသာစကားများသည် လွန်စွာကွာခြားသောအရာနှစ်ခုစပ်ကြား တူညီရာကို ပေါ်လွင်စေရန် နောက်အသုံးအနှုန်းတစ်မျိုးကိုလည်း အသုံးပြုသည်။ အရာဝတ္ထုတစ်ခုကို အခြားအရာတစ်ခုဖြစ်သည့်အလားဆိုရာ ယင်းသို့ဆိုလိုက်ခြင်းက အရာဝတ္ထုတစ်ခုမှ အရည်အသွေးတချို့ကို အခြားတစ်ခုတွင်ရှိသွားစေသည်။ မိမိ၏တပည့်တော်များအား ယေရှုက “သင်တို့သည် ဤလောက၏အလင်းဖြစ်ကြ၏” ဟုမိန့်တော်မူခဲ့သည်။ (မ. ၅:၁၄) ထိန်းချုပ်မှုမဲ့သော အပြောအဆိုကြောင့် ထိခိုက်ပျက်စီးရခြင်းကို ဖော်ပြရာတွင် တပည့်တော်ယာကုပ်က ဤသို့ရေးသားခဲ့သည်– “လျှာသည်မီးဖြစ်၏။” (ယာ. ၃:၆) ယေဟောဝါအား ဒါဝိဒ်ဤသို့ ချီးမွမ်းသီချင်းသီဆိုခဲ့သည်– “အကျွန်ုပ်၏ကျောက်၊ အကျွန်ုပ်၏ရဲတိုက်ကား ကိုယ်တော်ပေတည်း။” (ဆာ. ၃၁:၃) အများအားဖြင့် ကောင်းစွာရွေးချယ်ထားသော နှိုင်းယှဉ်မှုသည် ရှင်းပြပေးရန်မလိုသလောက်ပင်။ ၎င်း၏တိုတုတ်မှုကြောင့် ၎င်း၏အားမာန်ပါမှုကို တိုးမြှင့်စေသည်။ အချက်အလက်ကို ပြောလိုက်ရုံနှင့် မမှတ်မိနိုင်သည့်အချက်ကို နှိုင်းယှဉ်မှုက သင့်ပရိသတ်မှတ်မိစေရန် ထောက်ကူနိုင်သည်။

နေ့စဉ်သုံးစကားတွင် ထိရောက်ရန်အလို့ငှာ သိသာထင်ရှားစွာ ချဲ့ကားပြောဆိုခြင်းကိုလည်း အသုံးပြုသည်၊ ယင်းကို သတိထားအသုံးပြုရမည်ဖြစ်သည်၊ သို့မဟုတ်ပါက နားလည်မှုလွဲသွားနိုင်ပေသည်။ “ကိုယ်မျက်စိ၌ရှိသောတံကျင်ကိုမအောက်မေ့ဘဲ ညီအစ်ကိုမျက်စိ၌ရှိသောငြောင့်ငယ်ကို အဘယ်ကြောင့်ကြည့်ရှုသနည်း” ဟု ယေရှု မေးတော်မူသည့်အချိန်တွင် မမေ့နိုင်သောသရုပ်သကန်တစ်ခုကို ရုပ်လုံးပေါ်စေရန် ဤတင်စားချက်ကို အသုံးပြုတော်မူခဲ့သည်။ (မ. ၇:၃) ယင်း သို့မဟုတ် အခြားတင်စားချက်များကို စမ်းမသုံးကြည့်မီ နှိုင်းယှဉ်မှုတို့ကို ထိရောက်စွာအသုံးပြုတတ်ရန် သင်ယူပါ။

နမူနာများကိုအသုံးပြုပါ။ တင်စားချက်ကို အသုံးပြုမည့်အစား သွန်သင်ခြင်းအထောက်အကူအဖြစ် စိတ်ကူးဇာတ်လမ်းများမှဖြစ်စေ၊ ဖြစ်ရပ်မှန်အတွေ့အကြုံများမှဖြစ်စေ နမူနာများကိုအသုံးပြုရန် သင်ရွေးချယ်ပေမည်။ ယင်းတို့သည် အလွန်အကျွံဖြစ်သွားတတ်သည်၊ ထို့ကြောင့် ယင်းတို့ကို သတိထားသုံးဖို့လိုသည်။ အမှန်အရေးကြီးသည့် အချက်များကို ထောက်မပေးရန်တွင်သာ ထိုသို့သောနမူနာများကို အသုံးပြုသင့်သည်၊ ဇာတ်လမ်းကိုသာမဟုတ်ဘဲ သွန်သင်ချက်ကို မှတ်မိစေသည့်နည်းဖြင့် ယင်းတို့ကိုတင်ဆက်ပေးသင့်သည်။

နမူနာအားလုံး တကယ့်ဖြစ်ရပ်များ ဖြစ်ရန်မလိုသော်လည်း ယင်းတို့သည် ဘဝဖြစ်ရပ်မှန်သဘောထားများ သို့မဟုတ် အခြေအနေများကို ထင်ဟပ်သင့်၏။ ထို့ကြောင့်ပင် ယေရှုသည် နောင်တရသောအပြစ်သားများကို မည်သို့ရှုမြင်သင့်ကြောင်း သွန်သင်သောအခါ ပျောက်ဆုံးသွားသောသိုးကိုတွေ့ရှိခဲ့သည့် ဝမ်းမြောက်ပျော်ရွှင်သည့်လူတစ်ဦးအကြောင်း ပြောပြခြင်းအားဖြင့် မိမိပြောလိုသည့်အချက်ကို သရုပ်ဖော်ခဲ့သည်။ (လု. ၁၅:၁-၇) လူတစ်ဦး၏အိမ်နီးချင်းကို ချစ်ရန်ဟူသည့်ပညတ်ချက်က ဘာကိုဆိုလိုကြောင်း အပြည့်အဝသဘောမပေါက်သူတစ်ဦးကို ယေရှုတုံ့ပြန်ဖြေကြားရာတွင် ယဇ်ပုရောဟိတ်နှင့် လေဝိလူတစ်ဦးတို့ ချစ်ရန်ပျက်ကွက်ခဲ့ကြပြီးနောက် ဒဏ်ရာရနေသည့်လူတစ်ဦးကို ကူညီပေးခဲ့သည့် ရှမာရိလူတစ်ဦး၏ဇာတ်လမ်းကို ပြောပြတော်မူခဲ့သည်။ (လု. ၁၀:၃၀-၃၇) လူတို့၏သဘောထားများနှင့် အပြုအမူများကို အကင်းပါးပါးအကဲခတ်သူတစ်ဦးဖြစ်ရန် သင်ယူမည်ဆိုပါက ဤသွန်သင်ခြင်းကိရိယာကို ထိရောက်စွာ အသုံးပြုနိုင်ပေသည်။

ပရောဖက်နာသန်သည် ဘုရင်ဒါဝိဒ်အား အပြစ်ကိုဖော်ပြဆုံးမရန် နည်းတစ်နည်းအနေနှင့် စိတ်ကူးထဲမှအခြေအနေတစ်ရပ်ကို ပြောပြခဲ့သည်။ ဒါဝိဒ်အနေဖြင့် မိမိမှန်သည်ဟုအကြောင်းပြနိုင်သည့် အခြေအနေကို မရသွားစေသောကြောင့် ထိုဇာတ်လမ်းသည် ထိရောက်ခဲ့သည်။ ထိုဇာတ်လမ်းတွင် သိုးများစွာပိုင်သည့် သူကြွယ်တစ်ဦးနှင့် တယုတယမွေးမြူထားသော သိုးမလေးတစ်ကောင်သာပိုင်ဆိုင်သည့် ဆင်းရဲသားတစ်ဦးတို့ပါဝင်ကြသည်။ ဒါဝိဒ်ကိုယ်တိုင် သိုးထိန်းတစ်ဦးဖြစ်ခဲ့သည့်အတွက် ထိုသိုးပိုင်ရှင်၏ခံစားချက်များကို သူနားလည်နိုင်ပေသည်။ ဒါဝိဒ်သည် ထိုဆင်းရဲသား တယုတယမွေးမြူထားသော သိုးလေးကို ဖမ်းယူသွားခဲ့သည့် သူကြွယ်အား ထွက်သင့်ထွက်ထိုက်သောဒေါသဖြင့် တုံ့ပြန်ခဲ့သည်။ ထိုအခါ နာသန်သည် ဒါဝိဒ်အား အတိအလင်းဤသို့ဆိုလေသည်– “ထိုသူသည်ကား အခြားသူမဟုတ်။ ကိုယ်တော်ပင်ဖြစ်ပါ၏!” ဒါဝိဒ်၏နှလုံးကို ထိသွားပြီး သူသည် စစ်မှန်စွာနောင်တယူခဲ့သည်။ (၂ ရာ. ၁၂:၁-၁၄) လေ့ကျင့်ခြင်းဖြင့် စိတ်လှုပ်ရှားမှုဆိုင်ရာကိစ္စရပ်များကို နှစ်လိုဖွယ်နည်းဖြင့် ကိုင်တွယ်ရန် သင်ယူနိုင်ပါသည်။

သွန်သင်ခြင်းအတွက် တန်ဖိုးရှိသောနမူနာများစွာကို ကျမ်းစာ၌မှတ်တမ်းတင်ထားသည့် အဖြစ်အပျက်များမှ ထုတ်နုတ်ယူနိုင်ပါသည်။ ယေရှုက စကားလုံးနည်းနည်းဖြင့် “လောတ၏မယားကို အောက်မေ့ကြလော့” ဟုမိန့်ဆိုခြင်းဖြင့် ယင်းသို့ပြုခဲ့သည်။ (လု. ၁၇:၃၂) ကိုယ်တော်ရောက်ရှိနေခြင်း၏နိမိတ်ကို အသေးစိတ်ဖော်ပြရာတွင် “နောဧလက်ထက်” ကို ယေရှုရည်ညွှန်းတော်မူခဲ့သည်။ (မ. ၂၄:၃၇-၃၉) ဟေဗြဲအခန်းကြီး ၁၁ တွင် တမန်တော်ပေါလုသည် ယုံကြည်ခြင်း၏နမူနာများအဖြစ် အမျိုးသားအမျိုးသမီး ၁၆ ယောက်တို့အား အမည်နှင့်တကွ ရည်ညွှန်းဖော်ပြခဲ့သည်။ သင်သည် သမ္မာကျမ်းစာကို ကောင်းစွာအကျွမ်းဝင်လာသည့်အခါ ကျမ်းစာပါအဖြစ်အပျက်များနှင့် လူတို့အကြောင်း ပြောဆိုထားရာမှ တန်ခိုးပါသည့်နမူနာများကို ထုတ်နုတ်ယူနိုင်မည်။—ရော. ၁၅:၄; ၁ ကော. ၁၀:၁၁။

တစ်ခါတစ်ရံ သွန်သင်ချက်တစ်ခုကို ဘဝဖြစ်ရပ်မှန်၊ မျက်မှောက်ခေတ်အတွေ့အကြုံတို့ဖြင့် အားဖြည့်ပေးခြင်းသည် အကျိုးဖြစ်ထွန်းကြောင်း သင်တွေ့ရှိပေမည်။ သို့ရာတွင် ထိုသို့လုပ်ဆောင်သည့်အခါ ယုံကြည်စိတ်ချရသည့် အတွေ့အကြုံများကိုသာအသုံးပြုရန်နှင့် ပရိသတ်ရှိမည်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်ကိုမျှ အကြောင်းမဲ့ အနေရခက်စေခြင်းမျိုး သို့မဟုတ် သင့်အဓိကအကြောင်းနှင့် ဆက်စပ်မှုမရှိသော အငြင်းပွားစေနိုင်သည့်အကြောင်းအရာသို့ အာရုံရောက်သွားစေခြင်းမျိုးတို့ကို မပြုမိစေရန် ဂရုပြုပါ။ တွေ့ကြုံမှုသည် ရည်ရွယ်ချက်တစ်ခုကို ပြည့်မြောက်စေသင့်ကြောင်းလည်း သတိရပါ။ သင့်တင်ဆက်မှုရည်မှန်းချက်မှ အာရုံလွဲသွားစေနိုင်သည့် မလိုအပ်သော အသေးစိတ်အချက်အလက်များကို မပြောပါနှင့်။

ယင်းကိုနားလည်မည်လော။ အဘယ်ပုံဥပမာ သို့မဟုတ် နမူနာကို သင်အသုံးပြုစေကာမူ တိကျသောရည်မှန်းချက်အချို့ကို ပြီးမြောက်အောင်မြင်စေသင့်၏။ ဆွေးနွေးနေသည့်အကြောင်းနှင့် သက်ဆိုင်ပုံကို သင်မတင်ပြပါက ယင်းသို့ဖြစ်မြောက်ပါမည်လော။

မိမိ၏တပည့်တော်များအား “ဤလောက၏အလင်း” အဖြစ် ရည်ညွှန်းတော်မူပြီးနောက် ယေရှုက မီးအိမ်ကို မည်သို့အသုံးပြုကြောင်းနှင့် ယင်းသည် သူတို့အတွက် အဘယ်တာဝန်ကိုဆိုလိုကြောင်း မှတ်ချက်တိုများ ထပ်ဆင့်ပေးတော်မူခဲ့သည်။ (မ. ၅:၁၅၊ ၁၆) နောင်တရသူအပြစ်သားတစ်ဦးအပေါ် ကောင်းကင်၌ဝမ်းမြောက်ကြောင်း မှတ်ချက်ဖြင့် ကိုယ်တော်သည် မိမိ၏ပျောက်သောသိုးပုံဥပမာ၏သက်ဆိုင်ပုံကို မိန့်ဆိုခဲ့၏။ (လု. ၁၅:၇) ထို့နောက် အိမ်နီးချင်းကောင်းရှမာရိလူအကြောင်း မိန့်ဆိုပြီးနောက် ယေရှုသည် မိမိ၏နားထောင်သူကို အချက်ကျသောမေးခွန်းတစ်ခု မေးတော်မူခဲ့ပြီး အတော်ပင်တိုက်ရိုက်ကျသောသွန်သင်ချက်ကို ဆက်၍မိန့်တော်မူခဲ့သည်။ (လု. ၁၀:၃၆၊ ၃၇) ယင်းနှင့်ခြားနားစွာပင် ယေရှုသည် မြေအမျိုးမျိုးအကြောင်းနှင့် လယ်ပြင်ရှိပေါင်းပင်များအကြောင်းပုံဥပမာတို့ကိုမူ လူအုပ်ကြီးကိုရှင်းမပြဘဲ နှိမ့်ချမှုအတော်အတန်ရှိသော မေးမြန်းလာသူတို့ကိုသာ ရှင်းပြတော်မူခဲ့သည်။ (မ. ၁၃:၁-၃၀၊ ၃၆-၄၃) ကိုယ်တော်မသေမီသုံးရက်အလိုတွင် ယေရှုသည် လူသတ်မှုကျူးလွန်သော စပျစ်ဥယျာဉ်စောင့်များအကြောင်း ပုံဥပမာတစ်ခုပြောကြားတော်မူခဲ့သည်။ သက်ဆိုင်ပုံကို ကိုယ်တော်လုံးဝရှင်းပြတော်မမူခဲ့ချေ; ရှင်းပြရန်မလိုအပ်ခဲ့ချေ။ “ယဇ်ပုရောဟိတ်အကြီးနှင့် ဖာရိရှဲတို့သည် ကြားရလျှင် မိမိတို့ကိုရည်ဆောင်၍ဟောပြောတော်မူသည်ကို သိကြ၏။” (မ. ၂၁:၃၃-၄၅) ထို့ကြောင့် ပုံဥပမာ၏သဘောသဘာဝ၊ ပရိသတ်၏သဘောထားနှင့် သင့်ရည်မှန်းချက်၊ ဤအရာအားလုံးတို့က သက်ဆိုင်ပုံ ရှင်းပြရန်လိုမလို၊ လိုလျှင် မည်မျှအထိရှင်းပြဖို့လိုသည်တို့ကို အဆုံးအဖြတ်ပေးသည်။

ပုံဥပမာများနှင့်နမူနာများကို ထိရောက်စွာအသုံးပြုနိုင်စွမ်းကို ပြုစုပျိုးထောင်ရန် အချိန်လိုပေသည်၊ သို့သော် ကြိုးပမ်းရကျိုးနပ်၏။ ကောင်းစွာရွေးချယ်ထားသော ပုံဥပမာများသည် ဦးနှောက်နှင့် နှလုံးထဲစွဲသွားစေသည်။ ရလဒ်မှာ များသောအားဖြင့် အချက်အလက်ကိုပြောရုံဖြင့် မဖြစ်မြောက်နိုင်သည့် ထိရောက်မှုမျိုးဖြင့် သတင်းတရားကို သိရှိစေသည်။

မည်သည့်ပုံဥပမာများကို သင်အသုံးပြုနေစေကာမူ ဆွေးနွေးနေသည့် အကြောင်းအရာနှင့်ကိုက်ညီဖို့ အရေးကြီးသည်မှာ မှန်ပါသည်။ သို့ရာတွင် သူတို့အတွက် အထိရောက်ဆုံးဖြစ်ရန် သင့်ပရိသတ်နှင့် ကိုက်ညီခြင်းသည်လည်း ထပ်တူထပ်မျှအရေးကြီးသည်။

ပရိသတ်အမျိုးအစားက အုပ်စုအား ဟောပြောရန်အတွက် သင်၏ပုံဥပမာများရွေးချယ်မှုအပေါ် မည်သို့သြဇာသက်ရောက်စေနိုင်မည်နည်း။ ယေရှုခရစ် အဘယ်အရာပြုလုပ်တော်မူခဲ့သနည်း။ အုပ်စုကိုဟောပြောနေသည်ဖြစ်စေ၊ မိမိ၏တပည့်တော်များကို ဟောပြောနေသည်ဖြစ်စေ ယေရှုသည် မိမိ၏ပုံနမူနာများကို ဣသရေလနိုင်ငံပြင်ပရှိနိုင်ငံများ၏ တစ်မူကွဲသော ဘဝပုံစံများမှ ယူတော်မမူခဲ့ချေ။ ထိုသို့သောပုံနမူနာများသည် မိမိ၏ပရိသတ်နှင့် အကျွမ်းတဝင်ရှိမည်မဟုတ်ချေ။ ဥပမာအနေနှင့် ယေရှုသည် အီဂျစ်ပြည်၏နန်းတွင်းဘဝပုံစံ သို့မဟုတ် အိန္ဒိယနိုင်ငံ၏ ဘာသာရေးဓလေ့ထုံးစံများအကြောင်းကို ဖော်ပြတော်မမူခဲ့ချေ။ သို့သော်ငြားလည်း ကိုယ်တော်၏ပုံဥပမာများသည် နိုင်ငံတိုင်းရှိ လူတို့ပြုလေ့ရှိသည့် လှုပ်ရှားဆောင်ရွက်မှုများကို အာရုံစိုက်စေတော်မူခဲ့သည်။ အဝတ်များကိုဖာထေးခြင်း၊ အရောင်းအဝယ်လုပ်ခြင်း၊ အဖိုးထိုက်သောအရာပျောက်ဆုံးခြင်းနှင့် မင်္ဂလာဧည့်ခံပွဲတက်ရောက်ခြင်းတို့အကြောင်း ကိုယ်တော်ဟောပြောတော်မူခဲ့သည်။ လူတို့သည် အခြေအနေအမျိုးမျိုးအောက်တွင် မည်သို့တုံ့ပြန်ကြပုံကို ကိုယ်တော်နားလည်ခဲ့ပြီး ယင်းနားလည်ထားမှုကို အသုံးပြုတော်မူခဲ့သည်။ (မာ. ၂:၂၁; လု. ၁၄:၇-၁၁; ၁၅:၈၊ ၉; ၁၉:၁၅-၂၃) ကိုယ်တော်၏ လူအများရှေ့ဟောပြောခြင်းသည် ဣသရေလလူတို့ကို အထူးသဖြင့်ဦးတည်နေခြင်းကြောင့် ယေရှု၏ပုံဥပမာများသည် သူတို့၏ နေ့စဉ်ဘဝအသက်တာကဏ္ဍဖြစ်သည့် ရည်မှန်းချက်များနှင့် လှုပ်ရှားဆောင်ရွက်မှုများကို အများဆုံးရည်စောင်လေ့ရှိသည်။ သို့ဖြစ်၍ လယ်ယာစိုက်ပျိုးခြင်း၊ ၎င်းတို့၏သိုးထိန်းကို သိုးတို့တုံ့ပြန်ပုံနှင့် ဝိုင်ထည့်ရန် တိရစ္ဆာန်သားရေကိုအသုံးပြုပုံ အစရှိသည်တို့ကို အကြောင်းပြုကာ ကိုယ်တော်မိန့်တော်မူခဲ့သည်။ (မာ. ၂:၂၂; ၄:၂-၉; ယော. ၁၀:၁-၅) ထို့အပြင် နမူနာအနည်းငယ်ဖော်ပြရန် အကျွမ်းတဝင်ရှိသော သမိုင်းဝင်နမူနာများ—ပထမလူသားမောင်နှံကိုဖန်ဆင်းခြင်း၊ နောဧလက်ထက်ရေလွှမ်းမိုးခြင်း၊ သောဒုံနှင့်ဂေါမောရ၏ပျက်စီးခြင်း၊ လောတ၏မယားသေဆုံးခြင်း—ကို ထောက်ပြတော်မူခဲ့သည်။ (မ. ၁၀:၁၅; ၁၉:၄-၆; ၂၄:၃၇-၃၉; လု. ၁၇:၃၂) အလားတူပင် ပုံဥပမာများကိုရွေးချယ်သောအခါ သင့်ပရိသတ်ပြုလေ့ရှိသည့် လှုပ်ရှားဆောင်ရွက်မှုများနှင့် ၎င်းတို့၏နောက်ခံဓလေ့တို့ကို အသေအချာ ဆင်ခြင်သုံးသပ်ပါသလော။

သင်ဟောပြောသည့်အခါ ကြီးမားသော အုပ်စုတစ်စုကိုမဟုတ်ဘဲ လူတစ်ဦး သို့မဟုတ် အနည်းငယ်ကိုသာ ဟောပြောမည်ဆိုပါက အသို့နည်း။ ထိုပရိသတ်နည်းနည်းအတွက် အထူးသင့်လျော်သည့် ပုံဥပမာတစ်ခုကို ရွေးချယ်ရန်ကြိုးစားပါ။ ရှုခါမြို့အနီး ရေတွင်းတစ်တွင်း၌ ရှမာရိအမျိုးသမီးတစ်ဦးကို ယေရှုသက်သေခံတော်မူသည့်အခါ ကိုယ်တော်မိန့်ဆိုသည့် “အသက်ရေ၊” ‘နောက်ဘယ်တော့မျှရေငတ်မည်မဟုတ်၊’ နှင့် “ထာဝရအသက်ရှင်ခြင်းအလိုငှာ ထွက်သောစမ်းရေ”—အားလုံးတို့သည် ထိုအမျိုးသမီး၏အလုပ်နှင့် တိုက်ရိုက်ဆက်နွှယ်နေသည့် တင်စားချက်များဖြစ်ကြသည်။ (ယော. ၄:၇-၁၅) ထို့အပြင် ငါးဖမ်းပိုက်များကို ဆေးကြောနေကြသူတို့အား ဟောပြောတော်မူသည့်အခါ၌ ကိုယ်တော်ရွေးချယ်ခဲ့သည့် တင်စားချက်သည် ငါးဖမ်းလုပ်ငန်းနှင့်ပတ်သက်ခဲ့သည်။ (လု. ၅:၂-၁၁) သူတို့သည် စိုက်ပျိုးရေးဖြစ်ထွန်းသောဒေသတွင် နေထိုင်ကြသောကြောင့် ကိုယ်တော်သည် လယ်ယာစိုက်ပျိုးခြင်းကို ကိုးကားပြောဆိုခဲ့ချိန်လည်းရှိပေမည်၊ ထို့အပြင် စိတ်ပုံရိပ်တစ်ခုကို ခြယ်မှုန်းပေးခဲ့သည့်အတိုင်း သူတို့၏ကိုယ်ပိုင်လှုပ်ရှားမှုကို ကိုယ်တော်ရည်ညွှန်းလိုက်ခြင်းသည် မည်မျှပို၍ထိရောက်သည်တကား! ယင်းသို့ပြုရန် အသင်ကောကြိုးပမ်းပါသလော။

“ဣသရေလအမျိုး၊ ပျောက်လွင့်သောသိုးများ” ကို ယေရှု တိုက်ရိုက်အာရုံစိုက်ခဲ့သော်လည်း တမန်တော်ပေါလုမူ ဣသရေလလူမျိုးကိုသာမက တစ်ပါးအမျိုးသားများထံသို့လည်း စေလွှတ်ခြင်းခံခဲ့ရသည်။ (မ. ၁၅:၂၄; တ. ၉:၁၅) ယင်းက ပေါလု၏ဟောပြောပုံဟောပြောနည်းကို ကွဲပြားခြားနားစေခဲ့သလော။ ခြားနားစေခဲ့ပါသည်။ ကောရိန္သုမြို့ရှိခရစ်ယာန်များထံ စာရေးသားရာတွင် ခြေလျင်အပြေးပြိုင်ပွဲများကို သူရည်ညွှန်းခဲ့သည်၊ ရုပ်တုဘုရားကျောင်းများတွင် အစာစားခြင်းအလေ့အထကို ဖော်ပြခဲ့သည်၊ အောင်ပွဲခံ စီတန်းလှည့်လည်မှုအခမ်းအနားများကို ရည်ညွှန်းခဲ့သည်၊ တစ်ပါးအမျိုးသားများ အကျွမ်းတဝင်ရှိမည့် အရာများကို သူရည်ညွှန်းခဲ့သည်။—၁ ကော. ၈:၁-၁၀; ၉:၂၄၊ ၂၅; ၂ ကော. ၂:၁၄-၁၆။

သင့်သွန်သင်မှု၌ အသုံးပြုရန် ပုံဥပမာများနှင့်နမူနာများကို ရွေးချယ်ရာတွင် ယေရှုနှင့်ပေါလုကဲ့သို့ သင်လည်းဂရုစိုက်ပါသလော။ သင့်ပရိသတ်၏နောက်ခံနှင့် နေ့စဉ်ဆောင်ရွက်မှုတို့ကို သင်ဆင်ခြင်သုံးသပ်ပါသလော။ ပထမရာစုကတည်းက ကမ္ဘာပေါ်တွင် ပြောင်းလဲမှုများရှိနေခဲ့သည်မှာ မှန်ပါသည်။ လူများစွာတို့သည် ရုပ်မြင်သံကြားဖြင့် ကမ္ဘာ့သတင်းများကို ရရှိနိုင်ကြသည်။ နိုင်ငံရပ်ခြားဒေသများ၏ အခြေအနေများသည် သူတို့နှင့်အကျွမ်းဝင်လေ့ရှိသည်။ ၎င်းသည် သင့်ဒေသ၌လည်းဖြစ်ပါက ပုံဥပမာများအတွက် ထိုသို့သောသတင်းအချက်အလက်များကို အာရုံစိုက်ခြင်းသည် လုံးဝမှားမည်မဟုတ်ချေ။ သို့ဖြစ်စေကာမူ အများအားဖြင့် လူတို့ကို အထိမိဆုံးအရာများတွင် သူတို့၏ကိုယ်ပိုင်အသက်တာ—သူတို့အိမ်၊ သူတို့မိသားစု၊ သူတို့အလုပ်၊ သူတို့စားသည့်အစားအစာ၊ သူတို့ဒေသရှိရာသီဥတု—နှင့်ပတ်သက်လေ့ရှိသည်။

သင့်ပုံဥပမာသည် များစွာရှင်းပြဖို့လိုသည့်အရာဖြစ်နေလျှင် သင်သည် သင့်ပရိသတ်နှင့်အကျွမ်းမဝင်သည့် အရာတစ်ခုခုကို ပြောပြနေ၍သာဖြစ်မည်။ ထိုကဲ့သို့သော ပုံဥပမာတစ်ခုသည် သွန်သင်ချက်၏ဆိုလိုရင်းကို အလွယ်တကူ ဖုံးအုပ်သွားနိုင်သည်။ ရလဒ်အနေဖြင့် ပရိသတ်သည် သင့်ပုံဥပမာကို သတိရကြမည်ဖြစ်သော်လည်း သိရှိစေရန် သင်အားထုတ်နေသည့် ကျမ်းစာဆိုင်ရာအမှန်တရားကိုကား သတိမရတော့ချေ။

ရှုပ်ထွေးသော နှိုင်းယှဉ်ချက်များပြုမည့်အစား ရိုးရှင်းသော နေ့စဉ်အကြောင်းအရာများကို ယေရှုအသုံးပြုတော်မူခဲ့သည်။ ကိုယ်တော်သည် သေးငယ်သောအရာများကိုအသုံးပြု၍ ကြီးမားသောအရာများကို ရှင်းပြပေးခဲ့ပြီး လွယ်ကူသောအရာများကိုအသုံးပြု၍ ခက်ခဲသောအရာများကို ရှင်းလင်းစေတော်မူခဲ့သည်။ နေ့စဉ်အဖြစ်အပျက်များနှင့် ဝိညာဉ်ရေးအမှန်တရားတို့ကို ဆက်စပ်ပေးခြင်းအားဖြင့် ကိုယ်တော်သွန်သင်သည့် ထိုဝိညာဉ်ရေးအမှန်တရားများကို လူတို့အလွယ်တကူ ပို၍သဘောပေါက်ရန်နှင့် ယင်းတို့ကို သတိရရန် ယေရှုကူညီပေးတော်မူခဲ့သည်။ လိုက်လျှောက်ရန် မည်မျှကောင်းသည့် ပုံသက်သေပါတကား!