Deuteronômio

15 “Ine ën fon jërer soiwen jåre, must duu dai schulden forgeewe. 2 Dat wart soo måkt: jërer mësch wat tau sijn nåwers mësch wat borgt hät däit em sijn schulden forgeewe. Hai dört ni forlange dat dai nåwers mësch urer sij braurer dat betåle muite, weegen wart foir Jehovaa sägt dat dai schulden forgeewt ware muite. 3 Duu kast forlange dat dai uutlandisch mësch dij dat tröögbetåle mut, åwer duu kast ni dat fon dij braurer forlange. 4 Åwer, kair dört arm mank juuch ware, weegen mit sicherhët däit Jehovaa dij seegne in dat land wat Jehovaa dij God dij geewe däit taum ärbe. 5 Åwer dårtau must duu Jehovaa dij God sijn stim genau horge un genau måke soo as dës geboote wat ik dij hüüt geewe dau. 6 Duu däist feel folker wat borge, åwer duu brüükst nischt borgt neeme weegen Jehovaa dij God däit dij seegne soo as forspråke hät. Un duu warst her sin oiwer feel folk un sai ware ni her oiwer dij sin. 10 Duu must em mit frai wile geewe; ni on dat’s duu dat ni måke wilst, dårweegen Jehovaa, dij God, däit dijn gans arbëd un ales wat’s duu måke däist seegne. 12 “Wen air fon dijn bruirers urer swesters tau dij forköft wart un dai dij doir söss jåre lang dijne däit, den ine sijbend jår must duu dai fraimåke. 13 Un wen’s duu der fraimökst låt ni dat dai loosgåe däit ån nischt mitneeme. 14 Duu must em mit fraiwile wat geewe fon dijn fai, dijn plats un fon dai stel woo’s duu dijn wijn un ööl pere däist. Duu must em geewe soo as Jehovaa dij God dij seegend hät.