LIJT 52
Kristlig anbairen un tauwen
1. Jehovaa ik wil dij låwe
for ales wat ik bün.
Ik dau dij danke fon dai Ër,
dai stërne, sün un meer.
Doir dij kan ik ümer leewe,
geschenk wat kümt fon dij.
Dårweegen mij God ik soo ër dij.
Dës wöör kåme fon mij härts.
2. As Jësus hijr upt⁀Ër wääst is,
in aine schööne dag,
im Jordån fluss tauwt woore is
taum ümer dijne dij.
Soo as dij Kristus, Jehovaa,
hai hät dij ümer horgt.
Hai hät tau dij sägt Jehovaa God:
Mij fåter ik leew tau dij!
3. Ik bün nuu foir dij Jehovaa,
in dëse schööne dag.
Ik dau dij dijne mij Her God,
mij nåme kümt fon dij.
Dij Kristus Jësus mij her is,
ik leew taum em någåe.
Ik dau dij forspreeke mij Her God:
Fon nuu an leew ik tau dij!
(Sai uk Mat. 16:24; Mar. 8:34; Luc. 9:23.)