LIJD 153
Geew mij koråsch
1. Ik bün soo unruig, Her,
forneem mij doch soo swak.
Wat nog kåme däit, ik wait ni.
Måk mij den werer stark.
Dau mij helpe laiw God,
ik mut koråschlig sin.
Üm mij rümer sin feel fainde.
Mij reren kümt fon dij.
(KOOR)
Jehovaa, geew tau mij koråsch
un raik mij dijn stark hand.
Help mij sai’ ik bün ni alaine,
sin feel an mijne kant.
Her God, geew mij dijn kraft.
Ik wil koråschlig sin.
Jehovaa geew mij koråsch.
Gans sicher duu gewinst!
2. Angst dau ik forneeme
un dat däist duu forståe.
Duu büst mij reäl un lijb God,
duu helpst mij foirwästgåe.
Nog wen ik weggåe mut,
Her, duu büst mit mij t’hoop.
Weegen dij ik dau uuthule
sogår kadë un dood.
(KOOR)
Jehovaa, geew tau mij koråsch
un raik mij dijn stark hand.
Help mij sai’ ik bün ni alaine,
sin feel an mijne kant.
Her God, geew mij dijn kraft.
Ik wil koråschlig sin.
Jehovaa geew mij koråsch.
Gans sicher duu gewinst!
(KOOR)
Jehovaa, geew tau mij koråsch
un raik mij dijn stark hand.
Help mij sai’ ik bün ni alaine,
sin feel an mijne kant.
Her God, geew mij dijn kraft.
Ik wil koråschlig sin.
Jehovaa geew mij koråsch.
Gans sicher duu gewinst!
Jehovaa geew mij koråsch.
Gans sicher duu gewinst!