२० मोसा र हारुनले तुरुन्तै यहोवा परमेश्‍वरले आज्ञा गर्नुभएबमोजिम गरे। फारो र उनका सेवकहरूसामु हारुनले आफ्नो लौरो उठाए र नाइल नदीको पानीलाई हिर्काए अनि नदीको पानी रगत बन्यो।+

६ तब हारुनले आफ्नो लौरोलाई मिश्रका सबै पानीतर्फ पसारे र पानीबाट निस्केका भ्यागुताले पूरै मिश्र भरियो।

१७ मोसा र हारुनले त्यसै गरे। हारुनले आफ्नो लौरो उठाएर जमिनको धुलोमा हिर्काए अनि मानिसहरू र पशुहरूलाई भुसुनाले हैरान पाऱ्‍यो। जमिनको सबै धुलो भुसुना बनेर मिश्रभरि फैलियो।+

६ अनि भोलिपल्टै यहोवा परमेश्‍वरले त्यसै गर्नुभयो। मिश्रीहरूका वस्तुभाउ भकाभक मर्न थाले+ तर इस्राएलीहरूको भने एउटा पनि मरेन।

१० त्यसैले तिनीहरू इँटाभट्टाबाट खरानी लिएर फारोसामु हाजिर भए अनि मोसाले त्यो खरानी हावामा छरिदिए। त्यसले गर्दा मानिसहरूमा अनि पशुहरूमा पिपैपिपले भरिएका पिलोहरू निस्के।

२३ त्यसैले मोसाले आफ्नो लौरो आकाशतिर पसारे। अनि यहोवा परमेश्‍वरले मेघ र असिना पठाउनुभयो अनि पृथ्वीमा आगो बर्स्यो।* यहोवा परमेश्‍वरले मिश्रमा असिना बर्साइरहनुभयो।

१२ अनि यहोवा परमेश्‍वरले मोसालाई भन्‍नुभयो: “तिम्रो हात पसार र मिश्रभरि सलह आएर सबै वनस्पति खाऊन्‌; तिनीहरूले असिनाबाट बचेको एउटै कुरा बाँकी नराखून्‌।”

२१ अनि यहोवा परमेश्‍वरले मोसालाई भन्‍नुभयो: “आफ्नो हात आकाशतिर पसार र मिश्रभरि निस्पट्ट अँध्यारो होस्‌।”