९. किन येशू मानव शरीर लिएर स्वर्ग पस्नसक्नु हुन्‍नथ्यो र यस परिस्थितिको समाधान कसरी गरियो?

^९ परमेश्‍वरको आत्मा-अभिषिक्‍त छोरा हुनुभए तापनि मानव येशूले स्वर्गमा जीवन प्राप्त गर्नसक्नु हुने थिएन। किन? किनकि मासु र रगतको शरीर परमेश्‍वरको स्वर्गीय राज्यको हकदार हुनसक्दैन। (१ कोरिन्थी १५:४४, ५०) येशूको मानव शरीर एक अवरोध भएकोले यसलाई परमेश्‍वरको पुरातन मन्दिरको पवित्र र महा पवित्र स्थान छुट्ट्याउने पर्दाले चित्रण गर्नु सुहाउँदो थियो। (हिब्रू १०:२०) तर उहाँको मृत्यु भएको तीन दिनपछि येशूलाई परमेश्‍वरले आत्मिक रूपमा पुनरुत्थान गराउनुभयो। (१ पत्रुस ३:१८) त्यसपछि उहाँ परमेश्‍वरको आध्यात्मिक मन्दिरको महा पवित्र स्थान अर्थात्‌ स्वर्गमै प्रवेश हुनसक्नुभयो। हुन पनि त्यसै भयो। पावल लेख्छन्‌: “ख्रीष्ट ता, सकलीको नमूना गरी हातले बनाएको पवित्रस्थानभित्र होइन, तर अब हाम्रा निम्ति परमेश्‍वरको सामने प्रकट हुनालाई स्वयम्‌ स्वर्गमै प्रवेश हुनुभएको छ।”—हिब्रू ९:२४.

१०. स्वर्गमा फर्कनु भएपछि येशूले के गर्नुभयो?

^१० येशूले छुटकाराको मोलस्वरूप यहोवालाई आफ्नो जीवनरक्‍त बलिदान चढाउनुभएर स्वर्गमा ‘रगत खन्याउनुभयो।’ यद्यपि, येशूले योभन्दा अझ धेरै काम गर्नुभयो। आफ्नो मृत्यु हुनुभन्दा केही समयअघि उहाँले आफ्ना अनुयायीहरूलाई यसो भन्‍नुभयो: “म तिमीहरूका निम्ति ठाउँ तयार पार्न जान्छु। औ यदि मैले गएर तिमीहरूका निम्ति ठाउँ तयार पारें भने म फेरि आउँछु, र तिमीहरूलाई मकहाँ लैजानेछु, र जहाँ म छु, त्यहाँ तिमीहरू पनि हुनेछौ।” (यूहन्‍ना १४:२, ३) यसरी महा पवित्र स्थान वा स्वर्गमा प्रवेश पाउनुभएपछि येशूले अरूको निम्ति पनि बाटो खोलिदिनुभयो। (हिब्रू ६:१९, २०) यी व्यक्‍तिविशेषहरू जसको संख्या १,४४,००० हुनेथियो, तिनीहरूले परमेश्‍वरको आध्यात्मिक मन्दिरको प्रबन्धमा उप-पूजाहारीको रूपमा काम गर्ने थिए। (प्रकाश ७:४; १४:१; २०:६) इस्राएलका प्रधान पूजाहारीले सबैभन्दा पहिले महा पवित्र स्थानमा पूजाहारीहरूको पापको पश्‍चात्तापस्वरूप साँढेको रगत लिएर पसेजस्तै येशूको बगाइएको रगतको मोल सबैभन्दा पहिले यी १,४४,००० उप-पूजाहारीहरूमाथि प्रयोग भयो।b