मोशाभन्दा पनि महान्‌

८. हिब्रू ३:१ मा पावल आफ्ना सँगी मसीहीहरूलाई के गर्न आग्रह गर्दैथिए?

^८ महत्त्वपूर्ण बुँदालाई जोड दिंदै पावलले लेखे: “प्रेरित र प्रधान पूजाहारी, अर्थात्‌ येशूलाई विचार गर।” (हिब्रू ३:१) “विचार गर” भन्‍नुको अर्थ “राम्ररी ठम्याउनु . . . , पूर्णतया बुझ्नु, नजिकैबाट विचार गर्नु” हो। (भाइन्स एक्सपोजिटरी डिक्सनरी अफ ओल्ड एण्ड न्यु टेस्टामेन्ट वर्डस) यसरी पावलले आफ्ना सँगी विश्‍वासीहरूलाई येशूले तिनीहरूको विश्‍वास र छुटकाराको निम्ति निर्वाह गर्नुभएको भूमिकामा साँचो मूल्यांकन गर्न प्रयत्नरत हुन आग्रह गरिरहेका थिए। यसो गर्नाले विश्‍वासमा अटल रहने तिनीहरूको दृढता अझ पक्का हुने थियो। त्यसो भए, येशूको भूमिका के थियो र हामीले किन उहाँलाई “विचार” गर्नुपर्छ?

९. पावलले येशूलाई किन “प्रेरित” तथा “प्रधान पूजाहारी” भनेर सम्बोधन गरे?

^९ पावलले येशूलाई “प्रेरित” तथा “प्रधान पूजाहारी” भनेर सम्बोधन गरे। “प्रेरित” भनेको कसैले पठाएको व्यक्‍ति हो र यहाँ यो सन्दर्भमा परमेश्‍वरले मानिसजातिसित कुराकानी गर्ने माध्यम हो। “प्रधान पूजाहारी” चाहिं त्यस्तो माध्यम हो जसद्वारा मानवजातिले परमेश्‍वरसित सम्पर्क राख्नसक्छ। साँचो उपासनाका लागि यी दुई प्रबन्धहरू अत्यावश्‍यक छन्‌ र येशू यी दुवैको मूर्त रूप हुनुहुन्थ्यो। उहाँ परमेश्‍वरबारे सही कुरा सिकाउन स्वर्गबाट पृथ्वीमा पठाइनुभएको व्यक्‍ति हुनुहुन्छ। (यूहन्‍ना १:१८; ३:१६; १४:६) येशू पाप क्षमा गर्नका लागि यहोवाले प्रबन्ध गर्नुभएको आत्मिक मन्दिरको प्रतिरूपक प्रधानपूजाहारी पनि हुनुहुन्छ। (हिब्रू ४:१४, १५; १ यूहन्‍ना २:१, २) येशू मार्फत पाउनसकिने आशिष्‌हरूको साँच्चै मूल्यांकन गऱ्‍यौं भने विश्‍वासमा अटल हुन साहस र दृढता पाउनेछौं।

११, १२. पावलले हिब्रू मसीहीहरूलाई “अन्तसम्मै” के ‘थामिराख’ भने र तिनको सल्लाह हामी कसरी प्रयोगमा ल्याउनसक्छौं?

^११ वास्तवमा हिब्रू मसीहीहरू असाध्यै कृपापात्र थिए। तिनीहरू “स्वर्गीय बोलावटका सह-भागी” थिए र त्यो विशेषाधिकार यहूदी रीतिले दिनसक्ने कुनै पनि कुराभन्दा कता हो कता बहुमूल्य छ भनेर पावलले तिनीहरूलाई स्मरण गराए। (हिब्रू ३:१) पावलका शब्दहरूले ती अभिषिक्‍त मसीहीहरूलाई यहूदी सम्पदासित सम्बन्धित कुराहरू गुमाएकोले दुःखी होइन तर नयाँ हक पाउन लागेकोले पक्कै पनि कृतज्ञ बनाएको हुनुपर्छ। (फिलिप्पी ३:८) आफ्नो विशेषाधिकारलाई थामिराख्न र त्यसलाई हलका नठान्‍न आग्रह गर्दै पावलले भने: “ख्रीष्ट चाहिं परमेश्‍वरको घरमा पुत्रजस्तै भई विश्‍वासयोग्य हुनुहुन्थ्यो, र अन्तसम्मै हामीले हाम्रो साहस र आशाको घमण्डलाई थामिराख्यौं भनेता हामीनै उहाँको घर हौं।”—हिब्रू ३:६.