माथिल्लो तलाको कोठाबाट निस्कनुभएपछि येशू आफ्ना प्रेरितहरूसित गेतसमनीको बगैंचामा जानुहुन्छ। उहाँहरू पहिले पनि यो ठाउँमा आइरहनुहुन्थ्यो। बगैंचामा पुगेपछि येशूले चेलाहरूलाई जागा बस्नू र प्रार्थना गर्नू भन्‍नुहुन्छ। त्यसपछि अलि पर भुइँमा घोप्टो परेर उहाँ प्रार्थना गर्न थाल्नुहुन्छ।

पछि येशू प्रेरितहरू भएको ठाउँमा आउनुहुन्छ। तिम्रो विचारमा उनीहरू के गरिरहेका होलान्‌? उनीहरू त भुसुक्क निदाएछन्‌! येशूले उनीहरूलाई जागा बस्नू भनेर तीन पटक भन्‍नुहुन्छ। तर तीनै पटक उनीहरूलाई निदाइरहेको भेटाउनुहुन्छ। अन्तमा येशू यसो भन्‍नुहुन्छ: ‘यस्तो बेला पनि तिमीहरू कसरी सुत्न सकेको होला? अब मलाई मेरा शत्रुहरूको हातमा सुम्पिने बेला आइसक्यो।’

ठीक त्यही बेला एउटा भीड आउँदै गरेको आवाज सुनिन्छ। हेर त! मान्छेहरू तरबार अनि लठ्ठी बोकेर पो आउँदैछन्‌! उनीहरूको हातमा राँको पनि छ। भीड अलि नजिक आइसकेपछि एक जना मान्छे अघि बढेर येशूको छेउमै आउँछ। उसले के गर्छ, चित्रमा हेर त। हो, उसले येशूलाई म्वाइँ खान्छ। त्यो मान्छे यहूदा इस्करयोती हो! तर उसले किन येशूलाई म्वाइँ खाएको?

येशूले उसलाई सोध्नुहुन्छ: ‘यहूदा, तिमी मलाई म्वाइँ खाएर धोका दिन्छौ?’ हो, त्यो म्वाइँ वास्तवमा संकेत थियो। किनकि यहूदाले म्वाइँ खाएपछि उसित आएको भीडले येशू को हुनुहुन्छ भनेर चिन्‍ने थियो। त्यसपछि उहाँलाई पक्रन उनीहरू अघि बढ्‌छन्‌। तर पत्रुस येशूलाई लैजान दिन मान्दैन। उसले आफूले भिरेको तरबार निकालेर नजिकैको मान्छेलाई आक्रमण गर्छ। झन्डै त्यो मान्छेको टाउको छिनेको! उसको टाउको त बच्छ तर दाहिने कान भने च्वाट्टै काटिन्छ। तर येशूले उसको कान छोएर निको पार्नुहुन्छ।

त्यसपछि येशूले पत्रुसलाई यसो भन्‍नुहुन्छ: ‘तिम्रो तरबार त्यसकै ठाउँमा राख। के म आफ्नो बुबालाई बिन्ती गर्न सक्दिनँ र? के उहाँले मलाई बचाउन हजारौं स्वर्गदूत पठाउन सक्नुहुन्‍न र?’ हो, उहाँले सक्नुहुन्छ! तर येशूले स्वर्गदूतहरू पठाइदिनोस्‌ भनेर परमेश्‍वरलाई बिन्ती गर्नुहुन्‍न। किनकि उहाँका शत्रुहरूले लैजाने बेला भइसक्यो भनेर उहाँलाई थाह छ। उहाँ उनीहरूसँग चुपचाप जानुहुन्छ। अब येशूलाई के हुन्छ, अर्को कथा पढेर हेरौं।

हेर, मान्छेहरूले, येशूलाई के गरेछन्‌? उनीहरूले उहाँको हात र खुट्टामा कीलाहरू ठोकेर काठमा झुन्ड्याएछन्‌। उनीहरूले येशूलाई मार्न लागेका छन्‌। कत्ति नराम्रो! तर येशूलाई किन यसरी दुःख दिएको होला?

केही व्यक्‍ति येशूलाई घृणा गर्छन्‌। उनीहरू को हुन्‌, तिमीलाई थाह छ? तीमध्ये एक जना त त्यो दुष्ट स्वर्गदूत शैतान हो। त्यसैले आदम र हव्वालाई यहोवाको आज्ञा उल्लंघन गर्न लगाएको थियो। अहिले येशूलाई यसरी दुःख दिएर मार्न लगाउने पनि त्यही शैतान हो।

येशूलाई यसरी काठमा झुन्ड्याउनअघि पनि उहाँका शत्रुहरूले असाध्यै दुष्ट व्यवहार गरेका थिए। उनीहरूले गेतसमनीको बगैंचामा कसरी उहाँलाई पक्रेर लगे, तिमीले सम्झेका छौ? येशूलाई पक्रन खोज्ने उहाँका शत्रुहरू को थिए, तिमीलाई थाह छ? हो, उनीहरू धर्मगुरुहरू थिए।

धर्मगुरुहरूले येशूलाई समातेर लगेपछि उहाँका प्रेरितहरू भाग्छन्‌। उनीहरू उहाँलाई शत्रुहरूको हातमा एक्लै छोडेर भाग्छन्‌। किनभने उनीहरू असाध्यै डराएका छन्‌। तर प्रेरित पत्रुस र यूहन्‍नाचाहिं धेरै टाढा भाग्दैनन्‌। येशूलाई के हुँदोरहेछ भनेर हेर्न उनीहरू पछि-पछि जान्छन्‌।

धर्मगुरुहरूले येशूलाई बूढा हन्‍नासकहाँ लैजान्छन्‌। किनभने हन्‍नास पहिलेको प्रधान पूजाहारी थियो। तर मान्छेहरूको भीड त्यहाँ धेरै बेरसम्म बस्दैन। यसपछि उनीहरूले येशूलाई त्यतिखेरका प्रधान पूजाहारी कैयाफाको घरमा लैजान्छन्‌। यतिखेर उसको घरमा थुप्रै धर्मगुरुहरू भेला भएका छन्‌।

कैयाफाको घरमै उनीहरूले मुद्दा चलाउँछन्‌। येशूको विरुद्धमा झूटा कुरा गर्ने मान्छेहरूलाई पालैसित त्यहाँ बोलाइन्छ। अन्तमा सबै धर्मगुरुहरू एकै स्वरले यसो भन्छन्‌: ‘येशूलाई मार्नुपर्छ।’ उनीहरूले येशूको मुखमा थुक्छन्‌ र मुक्का हान्छन्‌।

यी सबै भइरहेको बेलामा पत्रुसचाहिं बाहिर चोकमा बसिरहेको हुन्छ। बाहिर निकै चिसो छ। त्यसैले राती जाडो छल्न मान्छेहरू आगो बालेर बसेका छन्‌। वरिपरि बसेर आगो तापिरहेको बेला एउटी नोकर्नीले पत्रुसलाई हेरेर यसो भन्छे: ‘यो मान्छे पनि येशूसितै थियो।’

‘होइन, म थिइनँ!’ भन्दै पत्रुसले जवाफ दिन्छ।

आगो तापेर बसिरहेका मान्छेहरूले तीन पटक पत्रुसलाई ऊ येशूसितै थियो भन्छन्‌। तर तीनै पटक पत्रुसले होइन म छँदै थिइनँ भन्छ। पत्रुसले तेस्रो पटक म थिइनँ भन्दा येशूले उसलाई फर्केर हेर्नुहुन्छ। येशूलाई चिन्दै चिन्दिनँ भनेर झूट बोलेकोमा पत्रुस असाध्यै दुःखी हुन्छ। ऊ बाहिर गएर धुरु-धुरु रुन्छ।

भोलिपल्ट शुक्रबार बिहान घाम झुल्किन थालेपछि धर्मगुरुहरूले येशूलाई ठूलो सभाघरमा लैजान्छन्‌। येशूलाई अब के गर्ने भनेर उनीहरू त्यहाँ बसेर छलफल गर्छन्‌। त्यसपछि तिनीहरू येशूलाई यहूदिया जिल्लाको शासक, पिलातसकहाँ लैजान्छन्‌।

धर्मगुरुहरू पिलातसलाई यसो भन्छन्‌: ‘यो मान्छे खराब छ। त्यसैले यसलाई मार्नुपर्छ।’ येशूलाई केही प्रश्‍न सोधिसकेपछि पिलातस यसो भन्छ: ‘म यो मान्छेमा केही दोष भेट्टाउँदिनँ।’ पिलातसले येशूलाई हेरोदकहाँ पठाउँछ। हेरोद गालीलको राजा हो। तर ऊ यरूशलेममा बसिरहेको छ। हेरोदले पनि येशूमा केही दोष भेट्टाउँदैन। त्यसकारण उसले येशूलाई फेरि पिलातसकहाँ नै पठाउँछ।

पिलातस येशूलाई छोड्‌न खोज्छ। तर येशूका शत्रुहरू येशूको सट्टा बरब्बा नाउँ गरेको चोरलाई छोड्‌ भनेर कराउन थाल्छन्‌। पिलातसले येशूलाई बाहिर ल्याउँदा दिउँसो भइसकेको हुन्छ। पिलातसले मान्छेहरूको भीडलाई यसो भन्छ: ‘हेर! तिमीहरूका राजा!’ तर प्रधान पूजाहारीहरू उफ्री-उफ्री यसो भन्दै कराउँछन्‌: ‘लैजानुहोस्‌, लैजानुहोस्‌! त्यसलाई झुन्ड्याएर मार्नुहोस्‌!’ भीडको कुरा सुनेर पिलातसले बरब्बालाई जेलबाट छोड्‌छ तर येशूलाई चाहिं मार्न पठाउँछ।

शुक्रबार दिउँसोतिर उनीहरूले येशूलाई काठमा झुन्ड्याउँछन्‌। त्यतिखेर येशूको दायाँ र बायाँ दुई जना अपराधीलाई पनि काठमा झुन्ड्याएर मार्न लागेको हुन्छ। तीमध्ये एक जनाले येशूलाई यसो भन्छ: ‘हे येशू, तपाईं आफ्नो राज्यमा आउनुहुँदा मलाई सम्झनुहोस्‌।’ येशूले यो जवाफ दिनुहुन्छ: ‘म तिमीलाई साँच्चै भन्दछु, तिमी मसित प्रमोदवनमा हुनेछौ।’

येशूले कत्ति राम्रो वचन दिनुभयो नि, हगि? तर येशूले त्यो अपराधीलाई ऊ कुन प्रमोदवनमा हुनेछ भन्‍नुभएको हो, तिमीलाई थाह छ? परमेश्‍वरले सुरुमा बनाउनुभएको प्रमोदवन कहाँ थियो, सम्झ त। हो, पृथ्वीमा। स्वर्गमा राजा हुनुभएपछि येशूले त्यो अपराधीलाई फेरि जिउँदो बनाउनुहुनेछ र उसलाई यही पृथ्वीमा नयाँ प्रमोदवनमा राख्नुहुनेछ। यो सुनेर तिमीलाई खुसी लागेन?