3 Toen stond haar man op en ging haar achterna om haar vertroostend toe te spreken,* ten einde haar terug te brengen; en hij had zijn bediende*+ en een paar ezels bij zich. Zij dan liet hem in het huis van haar vader komen. Toen de vader van de jonge vrouw hem in het oog kreeg, trad hij hem dadelijk verheugd tegemoet. 

9 De man+ stond nu op om heen te gaan, hij en zijn bijvrouw+ en zijn bediende;+ maar zijn schoonvader, de vader van de jonge vrouw, zei tot hem: „Zie toch! De dag heeft zich ten avond geneigd. Blijft alstublieft overnachten.+ Zie, de dag daalt. Blijf hier overnachten, en laat uw hart vrolijk zijn.+ En morgen moet gijlieden vroeg opstaan voor UW tocht, en gij moet naar uw tent gaan.”