Veracht de nederige gedroogde pruim niet!
ALLE gedroogde pruimen zijn pruimen, maar niet alle pruimen zijn geschikt om gedroogd te worden. Er zijn verschillende soorten van pruimen. Bepaalde soorten zijn in gedroogde toestand erg smakelijk. Hiertoe behoren de kwetsen, die bijzonder geschikt zijn om te drogen.
Hoewel dergelijke pruimesoorten in veel landen worden geteeld, geeft Californië op dit gebied wel de toon aan. Ja, daar worden de meeste gedroogde pruimen ter wereld geproduceerd — ongeveer 135.000 ton gedroogde vruchten per jaar! Het warme, droge klimaat van Californië is ideaal voor de teelt ervan.
Het schijnt dat Alexander de Grote in Perzië pruimen aantrof en ze in de vierde eeuw v.G.T. naar Griekenland liet overbrengen. Vanuit Griekenland werden ze naar andere Europese landen, vooral Frankrijk, gebracht. In het midden van de vorige eeuw werden ze vanuit Frankrijk in Californië geïmporteerd. Thans kweekt men ze ook elders in het westen van de Verenigde Staten, zoals Oregon, Washington en Idaho.
Gewoonlijk duurt het ongeveer zeven jaar nadat de pruimeboom is geplant, voordat hij een grote oogst begint voort te brengen. Tijdens de zomer ontwikkelt de vrucht zich, en in augustus of september vallen de geheel gerijpte pruimen op de grond. Veel kwekers wachten tegenwoordig niet meer tot ze vallen, maar schudden ze zachtjes van de bomen. Nadat de pruimen zijn opgeraapt, worden ze gewassen.
Het belangrijkste proces is het drogen, waardoor de gedroogde pruim haar gerimpelde uiterlijk krijgt. De pruimen worden dan vaak in bakken met een bodem van draadvlechtwerk uitgespreid en buiten in de zon te drogen gelegd. Het duurt ongeveer zes tot tien dagen voordat ze geheel door de zon gedroogd zijn.
Tegenwoordig wordt het drogen echter vaak gedaan door middel van dehydrators (vloeistofafscheiders). Een kunstmatige hete-luchtstroom droogt de vruchten in ongeveer veertien tot vierentwintig uur. Aldus worden twee à drie kilo verse pruimen tot ongeveer één kilo gedroogde pruimen gereduceerd.
De gedroogde pruimen worden vervolgens naar kisten gevoerd. Hier mogen ze twee à drie weken lang liggen „zweten” of nadrogen, waardoor ze een uniform vochtgehalte krijgen. Voordat ze ten slotte worden verpakt, krijgen ze nog een heetwater- of stoombad om ze te pasteuriseren. Hierdoor wordt ook het vochtgehalte ervan op het gewenste peil gebracht.
Gedroogde pruimen worden niet alleen door velen als een lekkernij beschouwd, maar ze zijn ook goed voor u. Sommigen vinden ze nuttig vanwege de zachte laxerende werking ervan. Een tijdlang heeft men gedacht dat dit kwam doordat ze cellulose bevatten, maar zo is het niet.
Men heeft geconstateerd dat gedroogde pruimen zelfs laxerend werken als ze met ander voedsel worden vermengd — wanneer het cellulosegehalte er dus weinig toe doet. Ook het sap van gedroogde pruimen, dat geen cellulose bevat, heeft dezelfde laxerende eigenschappen. Het schijnt daarom dat niet het cellulosegehalte, maar een oplosbare stof in de gedroogde pruimen er verantwoordelijk voor is dat de peristaltische werking van de darmen wordt gestimuleerd, en dat pruimen hierdoor laxerend werken.
Constipatie is een algemeen voorkomende kwaal van de moderne beschaving, waaraan vooral personen lijden die zittend werk verrichten. Gedroogde pruimen kunnen dus werkelijke medicinale waarde hebben. Sommigen hebben bemerkt dat het voor een regelmatige stoelgang beter is geregeld gedroogde pruimen te eten dan ermee te wachten totdat zij erg veel last krijgen van constipatie en dan scherpe laxeermiddelen moeten innemen. Ten einde volledig profijt te trekken van de laxerende werking van gedroogde pruimen, gebruiken sommigen als ontbijt niets anders dan een schoteltje gedroogde pruimen.
De nederige gedroogde pruim is echter ook nog op andere manieren goed voor u. Ze bevat overvloedig veel suiker, juist de soort van suiker die gemakkelijk door het lichaam wordt opgenomen. De gedroogde pruim bevat ook van bepaalde noodzakelijke vitaminen en van onmisbare mineralen zoals ijzer en koper meer dan welke vrucht ook. Ook wordt gezegd dat men met behulp van gedroogde pruimen het hemoglobinegehalte van het bloed op peil kan houden.
Huisvrouwen hebben veel smakelijke manieren bedacht om deze voedzame vrucht aan hun gezin op te dienen. Van de gedroogde pruimen die zij ’s nachts in de week hebben gezet of die zij hebben gekookt, maken zij een heerlijke toespijs bij het ontbijt. Een kop sap van gedroogde pruimen, vermengd met twee koppen gekoelde melk, geeft een heerlijke drank. Een compote van diverse vruchten — abrikozen, appels, gedroogde pruimen, enzovoort — vormt een verleidelijk nagerecht in de winter. Sommige mensen vinden gedroogde-pruimengebak heerlijk bij hun kopje koffie ’s morgens.
Op welke manier men gedroogde pruimen maar ook wenst te serveren, men kan er zeker van zijn dat het gezin hierdoor van een heilzame vrucht wordt voorzien. De waardevolle eigenschappen van gedroogde pruimen, de uitzonderlijke voedingswaarde en de smakelijkheid ervan maken dat ze in menig huisgezin op het menu staan.