Als de rommel zich opstapelt

KIJK thuis eens om u heen. Wordt u bedolven onder de rommel? Zou u zich beschaamd voelen als een vriendin toevallig zag hoe uw kasten er van binnen uitzien? Hebt u er moeite mee een bepaald voorwerp te vinden omdat het begraven ligt onder een hele berg andere spullen? Zo ja, dan bent u niet de enige.

„Ik ben een te verwoed ’bewaarder’”, geeft Ralph toe. Leon voegt eraan toe: „Ik kwam gewoon om in de kleren, kranten en boeken die ik in de loop van 15 jaar verzameld had.” „Ik word al moe als ik alleen maar aan opruimen denk”, klaagt nog iemand die aan verzamelwoede lijdt.

Sommige kinderen groeien op tussen de rommel. Eén zo’n persoon zegt: „Zolang ik me kan herinneren, heb ik mensen die voor het eerst bij ons thuis kwamen, gewaarschuwd wat zij konden verwachten. Ik vertelde hun dat zij gerust iets opzij konden leggen als zij ergens wilden gaan zitten.” Zelfs volwassenen aarzelen soms om iemand die niet tot de familie behoort, voor een bezoek uit te nodigen omdat het huis niet toonbaar is.

Vaak merken mensen pas wat zij allemaal vergaard hebben, als zij voor een verhuizing komen te staan. Als iemand niet regelmatig heeft opgeruimd, kost verhuizen heel wat meer tijd — en geld.

Maar voor velen is opruimen meer dan eenvoudig dingen weggooien. Er moeten eerst een aantal obstakels uit de weg geruimd worden.

Waarom kunnen zij het niet gewoon weggooien?

Een tijdlang hadden psychologe Lynda W. Warren en klinisch maatschappelijk werkster Jonnae C. Ostrom aangenomen dat alle ’verzamelaars’a oudere mensen waren die de Depressie van de jaren ’30 nog hadden meegemaakt. Verzamelwoede, zo dachten zij, was „een zeldzame en onschuldige afwijking”. Na de zaak bestudeerd te hebben, berichtten zij echter: „Wij ontdekten tot onze verbazing een jongere generatie van ’hamsteraars’, die lang na de jaren ’30 geboren is. . . . Wij zijn nu van mening dat zulk gedrag algemeen is en dat het, vooral in extreme gevallen, problemen kan veroorzaken voor de betreffenden of hun naaste omgeving.”

Hoe extreem kan het worden? „Ostrom heeft huwelijken zien stuklopen op de troep in huis”, bericht het blad Health. Sommige mensen roepen professionele hulp in. Het tijdschrift Health noemt advies geven op het gebied van persoonlijke organisatie zelfs „een bloeiende professie, waarvan de beoefenaars wel $1000 per dag in rekening kunnen brengen voor het doen van wat onze moeders ons uitentreuren opdroegen: onze kamer opruimen”.

Het is onwaarschijnlijk dat uw verzamelwoede zo’n extreme vorm heeft aangenomen. Toch hebt u er misschien moeite mee de volgende vier obstakels tussen de betreffende voorwerpen en de vuilnisbak te overwinnen:

◻ Het kan altijd nog eens van pas komen. („Je kunt er beter mee dan om verlegen zijn.”)

◻ Emotionele gehechtheid. („Ik heb het van tante Tinie gekregen.”)

◻ Mogelijke waarde. („Misschien brengt het nog wel eens wat op.”)

◻ Ongeschonden staat. („Dit is te goed om weg te gooien.”)

Het gevolg? Psychology Today zegt: „De rommel blijft zich opstapelen, en daarmee ook de erdoor veroorzaakte problemen.”

Hoe kunt u dus voorkomen dat de rommel u boven het hoofd groeit?

Waar moet u beginnen?

Eén vrouw zei op de vraag wat haar gevoelens zouden zijn als bijna al haar bezittingen door een orkaan getroffen en verwoest zouden worden: „De gedachte alles te verliezen, riep bij mij bovenal een gevoel van opluchting op — bevrijd te zijn van mijn troep zonder de ellende het te moeten uitzoeken en er afstand van te moeten doen.” Dit illustreert duidelijk dat uitzoeken en opdoeken een uitdaging kan zijn.

„Verzamelaars hebben twee problemen”, zegt adviseuse Daralee Schulman. „De spullen die al in het huis zijn en de spullen die er binnenkomen.” Zij stelt voor om in plaats van de hele boel in één keer uit te mesten, er elke dag een kwartiertje aan te besteden om het huis stukje bij beetje te ordenen. Dit is een veel doeltreffender methode om met de rommel in huis af te rekenen. Maar hoe staat het met „de spullen die binnenkomen”?

Vraag u voordat u iets voor uw huis aanschaft, af: ’Heb ik het echt nodig? Waar ga ik het zetten? Zal ik het gebruiken?’ Daralee Schulman beweert dat door het stellen van zulke vragen „u zich in driekwart van de gevallen dat u iets het huis wilde binnenbrengen, bedenkt”.

Op het hoofdbureau en de bijkantoren van het Wachttorengenootschap wordt van de bewoners verwacht dat zij hun kamer op orde houden en het aantal siervoorwerpen op elk meubelstuk of elke plank tot twee of drie beperken. Dit vereenvoudigt het schoonmaken en is veel aangenamer voor het oog. Kranten, tijdschriften, boeken, tassen, muziekinstrumenten, sportuitrusting, kleding, borden en andere voorwerpen horen niet rond te slingeren. Er mag zich in feite niets op de vloer van de kamer bevinden behalve meubels. Dit is beslist een voorbeeld voor iedereen die graag een opgeruimde omgeving wil scheppen.

Uit het zicht — in de kast

„Binnen een dag had ik mijn woning aan kant,” zegt Joan, „maar de kasten waren altijd een ramp.” Sommigen gebruiken de kast als afvalbak door de rommel eenvoudig te verplaatsen naar een plek waar die niet te zien is. Het probleem verergert alleen nog maar als er steeds meer wordt weggestouwd in een ruimte die even groot blijft.

Moet uw kast nodig eens worden uitgemest? Het blad Good Housekeeping geeft de raad: „Er zijn opbergsystemen te koop in allerlei materialen en vormen, geschikt voor elke ruimte. Gebruik er een om het nijpende ruimtegebrek bij u thuis te verhelpen.” Maak van uw kast geen afvalbak. Houd hem opgeruimd en ordelijk.

Een evenwichtige kijk op bezittingen

„Mijn bezittingen zijn een weerspiegeling van mezelf, ze zijn een deel van mezelf”, zei één vrouw. „Mijn sieraden geven me zo’n prettig gevoel”, voegt een ander eraan toe. „Ik ben gewoon dol op mijn ringen en kettingen.” Weer een andere vrouw zegt uitdagend: „Dit ben ik — dit is mijn persoonlijkheid en daar blijf je van af!”

In tegenstelling daarmee zei Jezus Christus: „Al heeft iemand overvloed, zijn leven is door zijn bezit niet verzekerd.” — Lukas 12:15, Petrus-Canisiusvertaling.

De bijbel moedigt dan ook aan tot een evenwichtige kijk op iemands bezittingen. De bijbel zet verder aan tot ordelijkheid, aangezien dit een vereiste is voor degenen die als ouderling in de gemeente dienen. — 1 Timotheüs 3:2.

Waarom zou u niet enkele van de bovenstaande suggesties gaan toepassen in een gedeelte van uw huis waar de rommel zich ophoopt? Als u dagelijks wat doet en een evenwichtige kijk op uw bezittingen bewaart, kunt u voorkomen dat de rommel zich opstapelt.

[Voetnoot]

[Kader/Illustratie op blz. 22, 23]

Uitzoeken en wegdoen

Hier volgen enkele nuttige suggesties in verband met specifieke voorwerpen die zich gemakkelijk kunnen ophopen als u niet oppast.

Leesmateriaal: Kunt u moeilijk afstand doen van oude tijdschriften of kranten? Wordt uw oog gemakkelijk getroffen door een titel, zodat u bij uzelf zegt: ’Een dezer dagen zie ik nog wel kans dit artikel te lezen’? Knip in plaats van het hele tijdschrift of de hele krant te bewaren, het artikel dat u interessant lijkt uit en stop het in een „Nog lezen”-map. Als u er binnen een redelijke tijd — misschien een paar weken — nog niet aan toe bent gekomen, gooi het dan weg.

Kleding: Wordt uw garderobe elk jaar groter, terwijl u de helft ervan niet draagt? Sommigen zeggen bij zichzelf: „Dit zal me goed staan — als ik tien pond ben afgevallen.” Dit wordt een vrijbrief om alles maar te bewaren. Doe, om te voorkomen dat uw kleding de kast uit puilt, dingen die u een heel jaar niet gedragen hebt, in een doos met „Twijfelgevallen”. Als u het na een tijdje nog niet gedragen hebt, geef het dan weg of gooi het weg.

Post: Berg dagelijks de post weg. Persoonlijke brieven en andere correspondentie die u wilt bewaren, moeten op een specifieke plaats worden opgeborgen. U zou voor elke maand een map kunnen maken, en de inhoud ervan na een jaar kunnen wegdoen om ruimte te maken voor de post van de nieuwe maand. Het principe is, dingen op te bergen, niet op te stapelen. Als u een hoop reclameblaadjes in de bus krijgt, beslis dan direct of u ze nodig hebt of niet. Zo niet, gooi ze dan weg. Als u het nog niet weet, leg ze dan een week lang in een doos met „Twijfelgevallen”. Hebt u er tegen die tijd nog niets mee gedaan, dan kunt u ze beter weggooien.