De bewegingsgevoelige neuronen van de sprinkhaan

SPRINKHANEN vliegen in grote zwermen met een dichtheid van wel 80 miljoen sprinkhanen per vierkante kilometer. Toch botsen ze niet tegen elkaar. Wat is hun geheim?

Wetenswaardigheid: Achter beide facetogen van de sprinkhaan zit een bewegingsgevoelig neuron (zenuwcel). Als er een botsing dreigt, sturen deze neuronen boodschappen naar de vleugels en poten, waardoor de sprinkhaan heel snel kan reageren. Zijn reactie is zelfs vijf keer zo snel als wij met onze ogen kunnen knipperen.

Wetenschappers hebben zich laten inspireren door de ogen en neuronen van de sprinkhaan. Ze hebben een systeem bedacht waarmee een bewegende robot naderende objecten kan herkennen en ontwijken, en dat zonder ingewikkelde hulpmiddelen als radar of infrarooddetectors. Onderzoekers passen dit systeem toe om voertuigen uit te rusten met een snel en nauwkeurig waarschuwingssysteem dat botsingen helpt voorkomen. „Er valt heel veel te leren van een eenvoudig insect als de sprinkhaan”, zegt professor Shigang Yue van de Universiteit van Lincoln in het Verenigd Koninkrijk.

Wat denkt u? Zijn de bewegingsgevoelige neuronen van de sprinkhaan ontstaan door evolutie of zijn ze ontworpen?