Koninkrijksverkondigers brengen verslag uit
Volharding leidt tot Gods zegen in Malawi
JOZEF was een getrouwe dienstknecht van Jehovah (Hebreeën 11:22). Hij was ook een man met een opmerkelijke volharding. Hoewel hij door zijn eigen broers werd verraden, tweemaal in slavernij werd verkocht en later onder valse beschuldigingen in de gevangenis werd geworpen, was Jozefs geest niet gebroken. Nee, hij bleef jarenlange verdrukking geduldig verduren en wachtte nederig op Jehovah’s zegen. — Genesis 37:23-28, 36; 39:11-20.
Zo hebben ook in deze tijd Jehovah’s Getuigen in Malawi geduldig op Gods zegen gewacht. Deze christelijke Getuigen hebben 26 jaar lang verbodsbepalingen door de regering, hevige tegenstand en vele wreedheden verduurd. Maar hun volharding heeft vruchten afgeworpen!
Toen eind 1967 de vervolging in Malawi uitbrak, waren er in dat land ongeveer 18.000 Koninkrijksverkondigers. Stel u de vreugde van de Getuigen voor toen zij vernamen dat het dienstjaar 1997 met een nieuw hoogtepunt van 38.393 verkondigers was begonnen — meer dan tweemaal zoveel als bij het ingaan van het verbod! Bovendien steeg het aantal aanwezigen op de dertien „Boodschappers van goddelijke vrede”-districtscongressen die in Malawi werden gehouden, tot meer dan 117.000. Jehovah heeft hun geloof en volharding werkelijk gezegend.
Een voorbeeld van deze zegen is de ervaring van een veertienjarige jongen, Machaka genaamd. Toen Machaka een aanbod aannam om met Jehovah’s Getuigen de bijbel te bestuderen, werden zijn ouders vreselijk kwaad. Ze zeiden: „Als je een Getuige wilt worden, moet je het huis uit.” Dit dreigement weerhield hem er echter niet van zijn studie voort te zetten. Het gevolg was dat Machaka’s ouders al zijn kleren afpakten. De broeders reageerden hierop door wat kleren voor hem te kopen. Toen Machaka’s ouders dit te weten kwamen, zeiden ze tegen hem: „Als de Getuigen je willen onderhouden, vertrek dan maar en ga maar bij hen wonen.” Na de kwestie zorgvuldig te hebben overwogen verliet Machaka zijn ouderlijk huis, en hij werd door een Getuigen-gezin in de plaatselijke gemeente opgevangen.
Machaka’s ouders waren zo geërgerd dat zij besloten uit die streek te verhuizen om alle contact met de Getuigen te vermijden. Machaka had hier natuurlijk verdriet van, maar hij vond veel troost toen de broeders Psalm 27:10 met hem bespraken, waar staat: „Ingeval mijn eigen vader en mijn eigen moeder mij werkelijk verlieten, zou toch Jehovah zelf mij opnemen.”
Mettertijd namen Machaka’s ouders een minder hard standpunt in, en hij besloot weer thuis te gaan wonen. Blijkbaar had de vastberadenheid van hun zoon om Jehovah te dienen een krachtige indruk op hen gemaakt, want zij wilden eveneens een bijbelstudie met Jehovah’s Getuigen! Ook waren zij alle drie de dagen op het „Boodschappers van goddelijke vrede”-districtscongres aanwezig, waarna zij zich ertoe bewogen voelden te zeggen: „Dit is werkelijk Gods organisatie.”
Ja, tegenstand kan een beproeving zijn, maar Gods loyale boodschappers geven het niet op. Zij gaan moedig voort in de wetenschap dat „verdrukking volharding voortbrengt, volharding vervolgens een goedgekeurde toestand” (Romeinen 5:3, 4). Jehovah’s Getuigen in Malawi kunnen met recht bevestigen dat volharding tot Gods zegen leidt.