Het schrappen van heiligen veroorzaakt verwarring
VORIG jaar mei werden heel wat katholieken opgeschrikt door kranteberichten op de voorpagina waarin werd aangekondigd dat velen van hun heiligen van de officiële liturgische kalender van de kerk zouden worden geschrapt. Veel katholieken begrepen klaarblijkelijk uit het „schrappen” dat hun heiligen werden afgeschaft. Overal heerste verwarring en ontevredenheid en dat is nog niet verdwenen.
Een gepensioneerd schoolhoofd in Argentinië zei: „Wat ik niet kan verklaren is dat na zoveel eeuwen van heiligenaanbidding de Kerk nu pas verklaart dat het niet zo hoort.”
Een jongeman in Nederland merkte op: „Òf ze hebben onze voorouders altijd bedrogen òf ze doen het ons nu.”
Vooral in die streken van Italië waar de gedegradeerde St.-Januarius wordt vereerd, waren de katholieken van streek. „Hemel! Wat ter wereld vertel je me nu!” riep een vrouw uit toen men haar het nieuws overbracht. „Je begrijpt tegenwoordig nergens meer iets van, maar ik geloof in Sint-Januarius en ik zal hem houden ook.”
Wat houden deze veranderingen nu in? Verbiedt de Katholieke Kerk tegenwoordig de heiligenverering? Moeten de heiligenmedailles afgedankt worden?
Tegenstrijdige praktijken
Wat er wordt gedaan hangt af van waar men woont. In sommige streken zijn de heiligenbeelden uit de katholieke kerken verwijderd. Zo klaagde een katholieke vrouw in Canada: „Niets is meer hetzelfde; ze hebben de beelden weggehaald; zelfs de Maagd Maria moest bij ons de kerk uit.”
In andere gebieden is echter weinig of geen verandering gekomen. De katholieken vereren er nog steeds hun favoriete heiligen, zelfs al zijn deze officieel ’geschrapt’ of ’gedegradeerd’. Een katholiek in een Zuidamerikaans land merkte op: „De verklaring van de Kerk is dubbelzinnig, want de Kerk zegt dat het in de steden waarvan ze de beschermheilige zijn niet verkeerd is ze te blijven aanbidden.”
Dit heeft veel mensen ertoe gebracht zich af te vragen: Is het juist als een religie op bepaalde plaatsen beelden afschaft omdat het verkeerd zou zijn en tegelijkertijd op andere plaatsen het gebruik ervan bij de aanbidding toestaat? Zou de Almachtige God een religieuze organisatie die zulke tegenstrijdige praktijken toelaat, goedkeuren? — 2 Kor. 6:14-16.
Een standpunt voor de waarheid?
Ware religie doet haar uiterste best fouten te herstellen en de mensen over de waarheid in te lichten. Toch gaf de officiële woordvoerder van kardinaal Cooke van de stad New York, toen in de lente van vorig jaar door het Vaticaan het afschaffen van heiligen werd aangekondigd, het volgende commentaar: „Deze veranderingen zijn niet zo verbazingwekkend, want er heerste al heel veel jaren twijfel over de vraag of sommigen van deze heiligen nu werkelijk heiligen of slechts vereerde, legendarische helden waren.”
Ja, de religieuze leiders van de Katholieke Kerk wisten al lang dat deze heiligen waarschijnlijk nooit hebben bestaan, maar toch lieten zij de verering ervan toe en moedigden er zelfs toe aan, en dat doen zij nog! Na de aankondiging over het schrappen van heiligen merkte een Vaticaans weekblad zowaar op: „Al zou een heilige nooit hebben bestaan, dan zou God toch het geloof van degene die [tot de heilige] bidt, opmerken en naar zijn smeekbede luisteren.”
Is dit echter werkelijk waar? Keurt God gebeden welke tot „heiligen” worden gericht goed? Jezus maakte de enige manier om tot God te naderen duidelijk door te zeggen: „Ik ben de weg, de waarheid en het leven; niemand komt tot den Vader, dan door Mij” (Joh. 14:6, PC). Door deze woorden van Jezus wordt elke nadering tot God door middel van gebeden tot „heiligen” duidelijk uitgesloten.
Verder is er niets in de bijbel waaruit blijkt dat een religieuze organisatie „heiligen” kan creëren. God is de enige die mensen heiligt door hen af te scheiden voor zijn heilige dienst (1 Thess. 5:23). Doch zelfs zij die door God geheiligd zijn, dienen niet te worden vereerd, zoals blijkt uit het feit dat het Cornelius niet werd toegestaan hulde te brengen aan de apostel Petrus. De bijbel laat zien dat zelfs het aanbidden van een engel verkeerd is. — Hand. 10:25, 26; Openb. 19:10.
Blijkt daarom niet duidelijk dat de Katholieke Kerk niet aan Gods waarheid heeft vastgehouden en dat dit tot de religieuze verwarring heeft bijgedragen? Er zijn echter nog meer veranderingen die de mensen in verwarring brengen.