Het abortusprobleem

ELK jaar vinden er over de gehele wereld meer dan dertig miljoen abortussen plaats. Dit is ongeveer één abortus per seconde en dat elke dag van het jaar.

De meeste van deze abortussen worden als illegaal geclassificeerd. De afgelopen jaren is in veel landen de abortuswetgeving echter verruimd. Op sommige plaatsen zijn er heel weinig beperkingen, hetgeen betekent dat de wettelijke gedragslijn is ’abortus op verzoek’. Sommige autoriteiten voorspellen dat de meeste landen ten slotte deze houding zullen aannemen.

Het uitvoeren van een abortus

Wat is een abortus eigenlijk? Een opzettelijk veroorzaakte abortus (te onderscheiden van een toevallige miskraam) is de moedwillige verwijdering van een groeiend embryo of foetus uit de moeder voordat de vrucht buiten de moederschoot levensvatbaar is. Onder een embryo verstaat men het ontwikkelingsstadium gedurende de eerste twee maanden van de zwangerschap; na die tijd spreekt men van foetus.

De meeste landen hebben nog steeds een strikte abortuswetgeving en beschouwen abortus slechts om zeer weinig redenen legaal, zoals wanneer het leven van de moeder door voortgezette zwangerschap in gevaar wordt gebracht. Abortussen om redenen die niet door de wet van het land zijn goedgekeurd, worden als illegaal beschouwd. Ze mogen niet in erkende ziekenhuizen worden uitgevoerd. Daarom worden ze dikwijls door personen uitgevoerd die niet bekwaam genoeg zijn en onder omstandigheden die niet aan de maatstaf voldoen.

Hoe wordt een „legaal” veroorzaakte abortus thans uitgevoerd? In een vroeg stadium van de zwangerschap wordt dit gewoonlijk op twee verschillende manieren gedaan. Eén methode heeft de naam „D en C” — dilatatie en curettage — gekregen. Bij deze ingreep wordt de baarmoederhals met kleine chirurgische instrumenten, bougies of dilatators genoemd, verwijd totdat er een opening is ontstaan die groot genoeg is om er een instrument, een curette genaamd, in te brengen. Met behulp van de curette schrapt de chirurg de baarmoederwand af om het embryo te verdrijven.

Nog een methode die steeds meer in zwang komt, werd in de Sovjet-Unie uitgevonden. Hierbij wordt gebruik gemaakt van een zuigbuisje dat vrijwel als een stofzuiger werkt. Het trekt het embryo van de baarmoederwand los.

Na de derde maand van de zwangerschap is een abortus moeilijker en gevaarlijk. Het kan zijn dat de keizersnede moet worden toegepast, waarbij door het opensnijden van de baarmoederwand de foetus wordt verwijderd. Of er kan een zoutoplossing door het abdomen worden geïnjecteerd om de foetus te doden en weeën op te wekken, die twaalf tot zesendertig uur daarna beginnen. De foetus wordt dan door samentrekkende bewegingen in de baarmoeder uitgedreven.

Zulke operaties vereisen getrainde chirurgen, faciliteiten en een geneeskundige behandeling die alleen door goed geoutilleerde ziekenhuizen verschaft kunnen worden. Niettemin worden de meeste abortussen niet onder zulke omstandigheden uitgevoerd, aangezien de meeste als illegaal worden geclassificeerd. Sommige van de methoden die bij illegale abortussen door vroedvrouwen en amateur-aborteurs worden gebruikt, zijn weerzinwekkend. Dikwijls hebben ze verminking en de dood tot gevolg. In het boek Birth Control staat:

„Veel van de methoden zijn walgelijk pijnlijk, ja, gruwzaam, en de meeste hebben eenvoudig ten doel infecties in de baarmoeder teweeg te brengen die het embryo zullen doden — en eventueel ook de vrouw.”

Epidemische afmetingen

Het aantal abortussen in de wereld heeft epidemische afmetingen aangenomen. In sommige landen worden evenveel abortussen gepleegd als er geboorten plaatsvinden. In andere landen overtreffen ze het aantal geboorten zelfs!

Abortus is „legaal” in Japan, Rusland en de meeste Oosteuropese landen. Dr. L. Corsa, Jr., van het Centrum voor de Bevolkingsplanning van Michigan, zei over die landen: „Op grond van redelijk goede bewijzen schijnt het aantal opzettelijke veroorzaakte abortussen nu het aantal geboorten te benaderen.” In Hongarije overtreffen abortussen het aantal geboorten. Bekijk de beschikbare cijfers eens:

Jaar Geboorten „Legale” abortussen

1960 146.500 162.200

1961 140.400 170.000

1962 130.100 163.700

1963 132.300 173.800

1964 132.100 184.400

1965 133.000 180.300

Latijnsamerikaanse landen hebben een strikte abortuswetgeving. De Rooms-Katholieke Kerk eveneens. De meeste Latijns-Amerikanen zijn katholiek. Toch lezen wij in U.S. News & World Report over dit gebied:

„Abortus [illegaal] is de meest gebruikelijke vorm van geboortenbeperking vooral in de grote steden . . .

Het Braziliaanse genootschap voor het welzijn van het gezin schat dat er in Brazilië 4000 abortussen per dag — ongeveer 1 ¹/₂ miljoen per jaar — worden veroorzaakt. Dit blijkt één abortus op drie geboorten te zijn.

In het naburige Uruguay is de verhouding omgekeerd, namelijk drie abortussen op elke geboorte. Andere Zuidamerikaanse landen liggen hier tussen in.”

In Frankrijk, waar de meeste mensen katholiek zijn, is abortus illegaal. Toch wordt toegegeven dat er evenveel abortussen als geboorten plaatsvinden — ongeveer één miljoen per jaar. Illegale abortussen komen ook in Italië algemeen voor, en in Spanje en Portugal noemen autoriteiten abortus „de voornaamste methode van geboortenbeperking”.

België heeft ongeveer 200.000 geboorten per jaar. Artsen schatten het aantal illegale abortussen aldaar op ongeveer 100.000; politieautoriteiten stellen het cijfer op 400.000. West-Duitsland heeft één miljoen geboorten per jaar en naar schatting één tot drie miljoen illegale abortussen.

In de Verenigde Staten bedraagt het aantal illegale abortussen ongeveer 1.000.000, vergeleken met iets minder dan 4.000.000 geboorten. Ongeveer 20 percent van alle zwangerschappen eindigt dus in een abortus. In de afgelopen paar jaar hebben verscheidene staten in dat land nieuwe wetten aangenomen om het gemakkelijker te maken „legaal” geaborteerd te worden. De nieuwe wet van de staat New York staat abortus toe om elke reden tot de vierentwintigste week van de zwangerschap, ook voor niet-ingezetenen.

Hoewel de abortuswetgeving niet in alle landen liberaler is geworden, is de tendens onmiskenbaar duidelijk. Ze komt erop neer dat men ’abortus op verzoek’ wil legaliseren.

Waarom abortussen?

Waarom nemen zoveel vrouwen hun toevlucht tot abortus? Wat voor vrouwen doen dit?

Dikwijls bestaat de gedachte dat hoofdzakelijk ongehuwde vrouwen hun toevlucht tot abortus nemen. Dit is echter niet zo. In bijna elk land zijn het voornamelijk gehuwde vrouwen die een abortus verlangen. In Denemarken bedraagt het aantal gehuwde vrouwen 76 percent, in Chili 85 percent en in de Verenigde Staten volgens sommigen 60 percent of meer.

Waarom zoveel gehuwde vrouwen? De abortus wordt hoofdzakelijk aangegrepen als een middel tot geboortenbeperking. Een gehuwde vrouw die een abortus verlangt, heeft gewoonlijk zoveel kinderen als zij wenst, ja dikwijls meer. Zij tracht van een ongewenst kind af te komen. Hoe meer wereldlijke opleiding iemand heeft gehad, des te groter is de neiging een abortus te willen hebben.

In de Verenigde Staten neemt het aantal ongehuwde vrouwen die een abortus verlangen toe. Volgens sommigen evenaart het thans het aantal van hen die gehuwd zijn. Hoe is dit gekomen? Dr. J. W. Grover van het Algemene Ziekenhuis in Massachusetts zegt: „Jonge vrouwen gaan mee met de seksuele revolutie en experimenteren met seksuele onverantwoordelijkheid.” Dr. F. J. Ayd uit Baltimore zegt dat de toename in vrij geslachtelijk verkeer onder de jongeren een „escalatie in onwettige zwangerschappen, illegale abortussen en geslachtsziekte” tot gevolg heeft gehad.

Veel katholieke vrouwen nemen hun toevlucht tot abortus. Toch is dit in strijd met hun eigen kerkwet. Verslag uitbrengend over het kerkelijke nationale consultatiebureau voor abortus in de Verenigde Staten, zei Newsweek van 13 april 1970:

„Ruim een kwart of meer van de vrouwen die hulp zoeken zijn katholiek, en er bevinden zich op zijn minst twee priesters in de gelederen van de aan het bureau verbonden geestelijken. Wanneer katholieke vrouwen raad wordt gegeven, vragen protestantse geestelijken hen om zorgvuldig de kerkwetten te overdenken die zij van plan zijn te overtreden. ’Ik was verbaasd” aldus Parsons [de geestelijke die het bureau heeft gesticht], ’over het aantal personen die zeiden dat zij periodieke onthouding toepasten omdat zij goede katholieken wilden zijn, maar bereid waren de leringen te schenden wanneer zij zwanger werden.”

Welke uitwerking?

Welke uitwerking heeft een abortus op een vrouw? Fysiek gesproken, is de dreiging van verminking, steriliteit en de dood altijd aanwezig.

In de Verenigde Staten valt er volgens zeggen één sterfgeval per uur te betreuren ten gevolge van een verknoeide abortus. In heel Amerika is naar schatting 45 percent van de sterfgevallen onder moeders aan illegale abortussen toe te schrijven. Op Jamaica vormt het de hoofdoorzaak van alle sterfgevallen in kraaminrichtingen. In Colombia staan abortussen boven aan de lijst van doodsoorzaken onder alle vrouwen die de leeftijd hebben waarin zij kinderen kunnen baren.

Behalve fysieke gevolgen, zijn er mentale gevolgen. In de publikatie Birth Control staat: „Er schijnt geen twijfel over te bestaan dat voor veel vrouwen abortus een traumatische ervaring is. Ongeacht iemands religieuze achtergrond of geloofsovertuiging is er iets weerzinwekkends aan de gedachte een eind te maken aan zo niet een leven dan toch op zijn minst de belofte van leven.”

Zwitserse artsen berichten dat meer dan 50 percent van de vrouwen die waren geaborteerd, ongunstige psychologische reacties hadden. En Newsweek maakte melding van het commentaar van één vrouw dat typerend is voor velen, die zei: „Geloof me, geen enkele man zal ooit weten wat een zielsangst en smart een vrouw voelt wanneer zij een foetus in het toilet doorspoelt.” Er zijn vrouwen die zelfmoord hebben gepleegd wegens het schuldgevoel dat zij na de abortus hadden.

Ook zijn verpleegsters en artsen niet immuun voor mentale gevolgen. In Engeland waar een nieuwe wet abortussen gemakkelijker maakt, merkte de Daily Mirror van 9 maart 1970 op: „De conservatief M. P. Norman St. John-Stevas zei . . . dat verpleegsters in het hele land steeds meer in opstand kwamen tegen abortusplichten. Er waren gevallen van baby’s die men hoorde huilen vlak voordat zij in de verbrandingsovens werden geworpen.” En de New York Times van 30 mei 1970 berichtte:

„Misschien de grootste hinderpaal waar abortuspatiënten waarschijnlijk mee geconfronteerd worden, is het feit dat veel verloskundigen zich ertegen verzetten abortussen van welke aard maar ook uit te voeren, laat staan abortussen op verzoek.

’U moet beseffen’, aldus één vooraanstaande verloskundige . . . ’dat verloskundigen door opleiding en praktijk toegerust zijn om nieuw leven ter wereld te brengen, niet het te vernietigen. Velen van ons stuiten abortussen, afgezien van religieuze bezwaren, eenvoudig tegen de borst.’

De ervaring die andere staten hebben gehad met een geliberaliseerde abortuswetgeving geeft te kennen dat slechts een minderheid van bevoegde artsen bereid is eraan mee te werken.”

Wordt er leven vernietigd?

Wordt door een opzettelijk veroorzaakte abortus leven vernietigd? Volgens de hierboven aangehaalde arts wel.

Het tijdschrift Ob. Gyn. News, dat voor obstetrici (verloskundigen) en gynaecologen wordt uitgegeven, publiceerde op 15 mei 1970 de opmerkingen van Dr. F. J. Ayd uit Baltimore met betrekking tot ongehuwde moeders. Hij zei:

„Als de tendens zo blijft en als abortus op verzoek wordt toegestaan en alleen door deze groep [ongehuwde moeders] wordt aanvaard, dan zou de medische stand wel eens meer Amerikanen in de baarmoeder kunnen doden dan er in al onze oorlogen zijn gedood. De curette zal machtiger zijn dan het zwaard.”

Veel artsen beschouwen een abortus dus als het doden van leven.

Anderen zullen beweren dat er niet werkelijk van het beroven van leven gesproken kan worden. Maar wat zal er vanaf het moment van de bevruchting met de bevruchte cel in de schoot van de moeder gebeuren als de groei ervan niet wordt belemmerd? Ze zal een baby en ten slotte een volwassen mens worden. Daarom zei Dr. M. J. Halberstam uit Washington, D.C., over de foetus:

„De toekomst ervan is onbeperkt. Dit klopt buitengewoon goed met hetgeen wij over moleculaire biologie weten — het feit dat de foetus bij de bevruchting zijn gehele genetische potentieel van RNZ en DNZ heeft ontvangen. . . . Het lijdt geen twijfel dat de foetus ’levend’ is, hoewel op een speciale wijze. . . . Als arts weet ik dat de foetus leeft en als mens heb ik er ontzag voor.”

Zou het doodslag zijn als een baby één maand na de geboorte ter dood werd gebracht? Zou het doodslag zijn als de baby één dag of één minuut oud was? Een ieder die deze baby’s van het leven beroofde, zou van moord beschuldigd kunnen worden.

Maar is er werkelijk verschil tussen een baby van één minuut oud en een baby die op een minuut na geboren wordt? Al is het nog een dag of week of maand of meer tot aan de geboorte, dan nog kan de baby als mens geboren worden.

Wij ontkomen niet aan het feit dat er vanaf het moment van de bevruchting een nieuw menselijk leven is begonnen. Geen enkele zogenaamde ’sofistische’ redenering kan de waarheid verkleinen dat het normaal gesproken een volwassene zou worden als men niet tussenbeide zou komen.

Wanneer iemand bovendien toestemt in een abortus, zegt hij of zij dat de één meer recht op leven heeft dan de ander. Dat zei Hitler echter en daarom vermoordde hij 6.000.000 joden en miljoenen anderen. De maatschappij veroordeelde hem als een krankzinnige moordenaar. Niettemin worden er jaarlijks 30.000.000 levens afgesneden door middel van abortussen!

Hoe Jehovah’s getuigen de aangelegenheid bezien

Jehovah’s getuigen beseffen als christenen dat de belangrijkste zienswijze die van de Schepper van het leven is. Daarom laten zij zich in deze kwestie door Gods Woord leiden.

Wanneer wij ons tot Gods Woord, de bijbel, wenden, bemerken wij dat voortplanting een van de voornaamste doeleinden van het huwelijk was, hoewel niet het enige doel. Christenen in deze tijd hebben echter niet het goddelijke gebod ontvangen om ’vruchtbaar te zijn en tot velen te worden’. Sommigen verkiezen het misschien zelfs ongehuwd te blijven „ter wille van het koninkrijk der hemelen”, zoals Jezus zei. — Gen. 1:28; Matth. 19:10-12.

Gehuwde christenen in deze tijd kunnen het derhalve verkiezen de omvang van hun gezin te beperken of helemaal geen kinderen te hebben. Dit kunnen zij doen opdat zij meer vrijheid zullen hebben God te dienen of om gezondheids- of economische redenen. Aangezien de bijbel niet rechtstreeks over geboortenbeperking spreekt, heeft ieder echtpaar het recht zijn eigen conclusies daaromtrent te trekken. — Gal. 6:5.

De bijbel laat echter wel zien dat leven kostbaar is in de ogen van God. En door het toepassen van de opzettelijk veroorzaakte abortus wordt op geen enkele wijze van goddelijk respect voor leven blijk gegeven. Volgens Gods door bemiddeling van Mozes gegeven wet werd het menselijk embryo of de foetus als een leven beschouwd (Ex. 21:22, 23). In het bijbelboek Eén Johannes lezen wij in hoofdstuk 3 vers 15: „Gij weet dat geen doodslager eeuwig leven blijvend in zich heeft.” Openbaring 22:15 verklaart: „Buiten zijn . . . zij die spiritisme beoefenen en de hoereerders en de moordenaars en de afgodendienaars en een ieder die op de leugen gesteld is en ze beoefent.”

Als het leven van een moeder bij de bevalling definitief wordt bedreigd, moet er een keuze worden gedaan tussen het leven van de moeder en dat van het kind. De betrokkenen hebben in dit geval de verantwoordelijkheid de keuze te doen. Met het oog op de belangrijkheid van de moeder voor het gezin verkiezen velen dat haar leven wordt gered. Wegens de vergevorderde medische procedures komen zulke gevallen thans in de meeste natiën echter zelden voor.

Voordeel trekken van God wetten

Jehovah’s getuigen zien in dat abortus niet de methode is om de omvang van gezinnen te beperken, maar dat zij de uitbreiding van hun gezin kunnen tegengaan door voorzichtigheid en zelfbeheersing te betrachten.

Ook al krijgen zij een kind zonder dat dit hun plan was, dan zetten zij toch alles op alles om het zoveel mogelijk liefde te geven. Zij weten dat God hen zal helpen omdat zij zijn wetten hebben gerespecteerd. In Psalm 37:25 staat: „Toch heb ik een rechtvaardige niet volkomen verlaten gezien, noch zijn nageslacht zoekende brood.” Jezus zei ongeveer hetzelfde in zijn beroemde Bergrede en toonde aan dat degenen die Gods wetten gehoorzamen, op Zijn hulp kunnen rekenen bij het zich kwijten van hun verantwoordelijkheden. — Matth. 6:25-33.

Ook ongehuwde meisjes die christelijke getuigen van Jehovah zijn trekken voordeel van Gods wetten doordat er geen groeiend abortusprobleem onder hen bestaat. Waarom niet? Omdat ongehuwde mannen en vrouwen die overeenkomstig de christelijke beginselen en wetten van de bijbel leven, geen hoererij bedrijven. Zij gaan niet mee met de immorele tendens van de hedendaagse jeugd. Zij respecteren het feit dat seksuele betrekkingen tot het huwelijk beperkt zijn. Zij bewaren hun maagdelijkheid tot die tijd. Door aldus Gods wetten te houden, ontvangen zij het voordeel dat zij niet door ongewenste zwangerschappen worden gekweld.

Overeenkomstig bijbelse wetten en beginselen leven, vormt inderdaad de oplossing voor het abortusprobleem. Jehovah’s getuigen in meer dan 200 landen bemerken dat dit zo is. Als andere mensen het echter verkiezen tegen Gods wetten met betrekking tot seksuele moraliteit en doodslag in te gaan, is dat hun verantwoordelijkheid. Zij moeten voor God rekenschap afleggen van hun daden.

Waarom bekommeren Jehovah’s getuigen zich er zozeer om Gods wil te doen? Omdat God de Schepper is; bovendien hebben zij hem lief en respecteren zij zijn wet. Ook leven wij in de „laatste dagen” van het huidige goddeloze samenstel van dingen. — 1 Johannes 2:17.

Al het bewijs als vervulling van bijbelse profetieën toont aan dat wij vlak voor de tijd staan dat God zijn oordelen aan dit corrupte samenstel van dingen zal voltrekken. Alleen zij die Gods wetten respecteren en hem dienen, zullen in zijn nieuwe ordening van vrede en zekerheid leven, met het vooruitzicht op eeuwig leven. Dan zullen Gods wetten door alle levenden worden gerespecteerd. Dan zal er geen abortusprobleem meer zijn.

[Illustratie op blz. 8]

Voor veel vrouwen heeft een abortus ongunstige mentale reacties tot gevolg