Zou u een abortus laten verrichten?

Door Ontwaakt!-correspondent in Japan

● Zij wist dat zij helemaal niet gezond was. De geboorte van haar tweede kind had haar bijna het leven gekost. Nu deed de arts uit oprechte bezorgdheid een beroep op haar om in een abortus toe te stemmen: „U hebt twee prachtige gezonde kinderen. Het zou toch verschrikkelijk zijn als ze zonder moeder zouden moeten opgroeien. In uw geval is het te gevaarlijk om aan een voortzetting van de zwangerschap te denken.” Zijn woorden bezaten veel overredingskracht. Zou zij de abortus laten verrichten?

● Elders in Japan was een echtgenoot bezig op de gevoelens van zijn vrouw te werken: „In je huidige gezondheidstoestand kun je beslist geen kind hebben. Je moet morgen naar de dokter gaan; laat hem een abortus verrichten. Als je geen gehoor geeft aan mijn wensen, zal ik van je scheiden en moet je het kind zelf maar grootbrengen!” Zou zij een abortus laten verrichten?

De bovenvermelde gevallen staan niet alleen. In 1978 werden er in Japan tegenover 1.708.643 levendgeborenen 618.044 abortussen gemeld, en men gelooft dat het werkelijke aantal ingrepen misschien wel het dubbele heeft bedragen. Over de hele wereld vinden jaarlijks naar schatting meer dan 40 miljoen abortussen plaats.

MEER dan tien jaar geleden werden vele abortussen uitgevoerd door personen zonder medische opleiding, die er alleen in geïnteresseerd waren geld te verdienen. Het aantal dodelijke slachtoffers van hun diensten was schrikbarend.

Mettertijd namen een aantal landen wetten aan die abortus toestonden in een van de volgende situaties: (1) Gevaar voor de fysieke gezondheid van de moeder. (2) Gevaar voor de mentale gezondheid van de moeder. (3) Afwijkingen van de foetus. (4) Onwenselijkheid van de zwangerschap vanwege verkrachting of incest. (5) Sociale of sociaal-medische indicaties. Als aan een van de voornoemde voorwaarden is voldaan, wordt noch de arts noch de patiënt schuldig geacht aan een misdrijf.

Japan staat, samen met een aantal andere landen, „abortus op verzoek” toe. Formeel zou dat verzoek dan in overeenstemming moeten zijn met een van de eerder vermelde omstandigheden. In de praktijk wordt er echter vaak om abortus gevraagd omdat de vrouw gewoon geen kinderen meer wenst.

Het gemiddelde aantal kinderen ligt in Japan nu beneden de twee per gezin. Er bestaat dus een zekere sociale pressie om het daarbij te laten. Het gevolg is dat veel getrouwde vrouwen twee of drie abortussen hebben gehad; anderen zelfs tien of meer. In een betrekkelijk gering aantal gevallen vormen financiële problemen de werkelijke reden.

Hoewel abortus als middel tot beperking van gezinsuitbreiding niet wettig is, wordt dit omzeild door de bewering dat de gezondheid van de moeder in het geding is. Er wordt bericht dat 99,7 procent van alle Japanse abortussen in deze categorie valt. Men verlaat zich dus op abortus als een vorm van geboortenbeperking. Het gevolg is dat een Japanse arts berichtte dat hij in één maand 40 baby’s ter wereld had gebracht maar ook 80 abortussen had verricht!

In Japan begint men zich nu om de volgende redenen steeds minder gelukkig te voelen met de situatie: (1) De gemakkelijk beschikbare abortus heeft de achting voor het menselijk leven verlaagd. (2) Dat men een toevlucht neemt tot abortus toont aan dat er een algemene onwetendheid bestaat ten aanzien van moderne voorbehoedmiddelen. (3) Aangezien abortussen het bevolkingscijfer laag houden, spreekt men al de verwachting uit dat Japan een land wordt van bejaarden met betrekkelijk weinig jonge mensen om voor hen te zorgen.

Religie — een tegenkracht?

Japan is een overwegend boeddhistisch land. De boeddhistische leer gebiedt eerbied voor het leven, ook dat van de nog ongeborenen. Hoe is het dan mogelijk dat een abortus zo gemakkelijk te verkrijgen is?

Priesters van een tiental boeddhistische tempels, die werden geïnterviewd, gaven in het algemeen het volgende commentaar: Abortus is verkeerd, een zonde. Het is het nemen van een leven, vernietiging van leven. Maar aangezien abortus in Japan legaal is, zou een openlijke of krachtige tegenstand ertegen maar „onnodige moeilijkheden” oproepen. Daarom bewaart men het stilzwijgen met betrekking tot dit onderwerp.

Eén priester stencilde een traktaat en liet het onder de leden van de tempel circuleren. Het traktaat sprak zich tegen abortus uit. Op de vraag echter wat er zou gebeuren als een lid toch een abortus had, was het antwoord: ’De persoon zou berispt worden over de verkeerde daad en er zou haar streng geboden worden dat in de toekomst niet weer te doen.’ En wanneer de overtreding werd herhaald? Zou er excommunicatie volgen? ’Nee, tot zo’n drastische stap zou men niet overgaan’, was het antwoord. De overtreedster zou gevraagd worden bepaalde stappen te doen ter boetedoening of om door rituelen vergeving te zoeken.

Een voorbeeld van wat men zou moeten doen om vergeving te vinden, treffen wij aan in een advertentie van enkele maanden geleden, die uitging van 21 boeddhistische tempels in Noemazoe en reclame maakte voor een „gedenk-Jizo voor een geaborteerd kind”. („Jizo” is de beschermheilige van kinderen.) De advertentie sprak van een stenen beeld voor ƒ 920 of een kleinere versie voor ƒ 200. Voor dit beeld zouden dan gebeden opgezonden moeten worden voor de verrichte abortus. Wordt iemand hierdoor werkelijk aangemoedigd om de zonde niet te begaan?

Hoe staat het met de christenheid? Het standpunt van sommige kerken, hoewel niet van alle, is dat abortus verkeerd is. Maar wordt deze uitspraak kracht bijgezet? Het is duidelijk dat het antwoord neen is. Van de 66 landen waar abortus gelegaliseerd is, wordt haast de helft als „christelijk” beschouwd en hiervan is weer bijna de helft overheersend katholiek! Hoewel de paus heeft opgeroepen om het verzet van de Kerk tegen abortus te ondersteunen, hebben zijn oproepen voor het grootste deel dovemansoren gevonden.

Natuurlijk betekent dit niet dat alle boeddhisten of alle lidmaten van de kerken der christenheid abortus aanvaarden. Maar deze religies oefenen beslist geen sterke tegenkracht uit.

Wat valt er over de bijbel te zeggen?

De bijbel bevat geen rechtstreekse vermelding van medisch opgewekte abortus. Hoewel de term „abortus” in sommige bijbelvertalingen wel wordt aangetroffen, wordt ze gebruikt met betrekking tot een miskraam die het gevolg zou kunnen zijn van natuurlijke oorzaken. Niettemin laat de bijbel iemand niet in het ongewisse ten aanzien van Gods standpunt met betrekking tot het leven van een ongeboren kind.

De juiste zienswijze is dat de vrucht van de buik een van Jehovah afkomstige zegen is (Ps. 127:3). De bijbel laat zien dat de Schepper zelf zich op liefdevolle wijze bewust is van de ontwikkeling van het menselijke embryo of de foetus (Ps. 139:13-16). En ter bescherming van zowel de moeder als haar ongeboren kind verklaarde hij in zijn wet aan het oude Israël: „Ingeval mannen met elkaar vechten en zij werkelijk een zwangere vrouw letsel toebrengen en haar kinderen inderdaad te voorschijn komen maar er geen noodlottig ongeval geschiedt, dient er zonder mankeren schadevergoeding van hem te worden geëist, naar hetgeen de eigenaar van de vrouw hem mocht opleggen; en hij moet die door tussenkomst van de rechters geven. Maar geschiedt er een noodlottig ongeval, dan moet gij geven ziel voor ziel.” — Ex. 21:22, 23.

Sommige bijbelvertalingen geven de kwestie iets anders weer. Maar de oorspronkelijke Hebreeuwse tekst maakt duidelijk dat in Israël een boete opgelegd moest worden als een kind voortijdig werd geboren ten gevolge van letsel dat de moeder was toegebracht. En als het voorval hetzij de moeder of het kind in haar schoot noodlottig was, dan was de straf „ziel voor ziel”.

Is Gods zienswijze met betrekking tot menselijk leven veranderd? Nadat het Mozaïsche wetsverbond was geëindigd, liet Jehovah deze krachtige vermaning aan de christelijke gemeente schrijven: „Gij weet dat geen doodslager eeuwig leven blijvend in zich heeft.” — 1 Joh. 3:15.

Als iemand die verantwoordelijk is geweest voor de dood van een medemens, Gods goedkeuring zoekt, dan is het uitermate belangrijk dat hij ophoudt met alles wat hem als doodslager zou identificeren. Hij moet ernstig Gods vergeving zoeken en dan de „nieuwe persoonlijkheid” aandoen, welke Gods rechtvaardigheid hoog houdt en loyaliteit weerspiegelt jegens zijn geboden betreffende de heiligheid van leven. Er is een werkelijke verandering nodig. — Ef. 4:24.

De morele kant van de zaak

Waarom zou een vrouw een einde willen maken aan het menselijk leven dat zich in haar ontwikkelt? Het antwoord is misschien niet zo prettig voor degenen die voorstander zijn van abortus. Maar het feit blijft bestaan dat er vaak zelfzucht aan het probleem ten grondslag ligt. Gewoonlijk wil men onder de verantwoordelijkheid uit komen.

Andrew Hacker raakte de kern toen hij in een artikel in Harper’s schreef: „In feite verbergt abortus een fundamenteel sociaal conflict, waarover wij echter niet willen praten. Het onderwerp in kwestie is seksuele gemeenschap.” Voor veel personen is seks een heel belangrijk tijdverdrijf. Zij willen er ten volle van genieten maar willen niet de verantwoordelijkheid om zorg te dragen voor een natuurlijke consequentie van seks — een baby! Abortus is een methode voor geboortenbeperking — een heel walgelijke methode — die niet alleen in Japan maar in vele delen van de wereld wordt gebruikt.

Vele mensen zijn verslaafd aan het najagen van plezier. Hun eerbied voor het leven wordt overschaduwd door hun zelfzuchtige jacht naar seksueel genot. De bijbel zegt dat er in de laatste dagen kritieke tijden zullen aanbreken, die moeilijk zijn door te komen. „Want de mensen zullen zichzelf liefhebben” en „meer liefde voor genoegens dan liefde voor God” hebben. Is het niet duidelijk dat dit nu de toestand is die overheerst? — 2 Tim. 3:1-4.

Voorstanders van abortus hebben een speciaal taalgebruik om de ware gruwelijkheid van wat er wordt bedreven, te verdoezelen. Zij hebben het over „de produkten van conceptie” en de „inhoud van de baarmoeder”. De werkelijke uitvoering van abortus wordt „zwangerschapsonderbreking” genoemd. Zij proberen de morele kwestie te ontwijken. Maar de hele waarheid is simpelweg deze: Abortus is het doden van een mens. Het maakt geen verschil of het leven binnen 12 weken in de baarmoeder wordt beëindigd of dat dit 12 minuten na de geboorte gebeurt. Het is een moord.

Uit Engeland wordt bericht dat twee verpleegsters „verschrikkelijke nachtmerries” hebben gehad nadat een 24 weken oude geaborteerde foetus nog tien minuten lang had geleefd. Sommigen hebben hun beroep eraan gegeven na zulke voorvallen. Een hulpeloze geaborteerde foetus te zien vechten voor zijn leven is geen prettige aanblik!

Zijn de abortussen doorgegaan?

Wij hebben dit artikel ingeleid met twee werkelijke gevallen waar abortus aan de hand werd gedaan als de weg om een probleem op te lossen. In het eerste geval wist de 27 jaar oude moeder dat zij een ziekte had die haar leven bedreigde. De argumentatie van de arts had veel kracht en was werkelijk oprecht. Maar deze vrouw is een getuige van Jehovah en haar man ook. Zij kenden Gods wet betreffende de heiligheid van het leven. Zij hadden een sterk geloof in de opstanding. Daarom verwierpen zij de suggestie van de arts.

Wat was het gevolg? De oprecht bedoelde waarschuwing van de dokter kwam niet uit en de vrouw schonk het leven aan niet één maar twee gezonde baby’s — een tweeling! Haar gezondheid is niet beter geworden, maar zij is ook niet achteruit gegaan. Omdat zij de wetten van Jehovah God op de eerste plaats heeft gesteld en op hem heeft vertrouwd, heeft zij nu niet alleen vier gezonde kinderen maar ook een zuiver geweten.

In het besef dat zelfs een arts niet 100 procent zeker kan zijn, hebben vele vrouwen verkozen toch hun baby geboren te laten worden ondanks waarschuwingen dat de baby achterlijk of misvormd zou kunnen zijn. Ouders zijn van deze kinderen gaan houden als heel bijzondere kinderen. In ruil voor de liefde en het mededogen die zij hebben betoond, hebben zij warme liefde van deze kinderen ontvangen. De ouders die een op de bijbel gebaseerde hoop bezitten, weten dat in Gods nieuwe ordening hun kinderen in de nabije toekomst een volledig normaal leven zullen kunnen genieten, vrij van enige smet van onvolmaaktheid. — Openb. 21:3, 4.

En hoe liep het andere geval af? De vrouw was een getuige van Jehovah, maar haar man niet. Zij kon niet instemmen met een abortus. Zoals hij had gedreigd, liet de man zich van haar scheiden en ging met een andere vrouw samenleven. Zijn vrouw moest zelf in haar levensonderhoud voorzien en zorg gaan dragen voor de nieuwe baby toen die kwam. Er werd een jongetje geboren en de vrouw was gelukkig met hem.

Na enkele maanden ontdekte de echtgenoot dat hij het in zijn nieuwe omstandigheden niet zo goed had als bij zijn vroegere vrouw. Hij zocht haar op en zag ook zijn zoon. Nu nam hij het besluit zijn tweede relatie te beëindigen en naar zijn vroegere vrouw terug te keren. Zij vertelde hem echter dat zij hem niet kon hertrouwen omdat zij als christin alleen een man zou trouwen die een ware volgeling van Jezus Christus was.

Dit was een uitdaging voor hem. Hij vernederde zich en begon met Jehovah’s Getuigen de bijbel te bestuderen. Na verscheidene maanden werd hij gedoopt. Hierna kwam voor hem de hereniging met zijn gezin en in de jaren sindsdien is hij een rijpe christen geworden, een voorbeeld voor anderen in de christelijke gemeente.

Deze twee gevallen illustreren duidelijk dat Jehovah degenen die tonen vastbesloten te zijn om de heiligheid van het leven hoog te houden, niet in de steek laat.

Misschien zullen sommigen na het lezen van dit artikel het gevoel hebben dat zij, omdat zij een abortus hebben laten verrichten, een ernstige zonde hebben begaan. Maar er is voor hen reden om moed te vatten als zij werkelijk vanuit hun hart hun vroegere handelwijze betreuren, de verkeerde daad niet herhalen en de vergeving zoeken van Jehovah, de Gever van leven. — Zie Jesaja 1:18, ook 55:6, 7.

Zou u dus een abortus laten verrichten? Het antwoord is aan u. U moet leven met de beslissing die u neemt.

[Kader op blz. 19]

Is de foetus een afzonderlijk menselijk wezen?

Degenen die voor abortus pleiten, voeren aan dat de foetus geen afzonderlijk menselijk wezen, geen menselijke entiteit, is omdat hij nog niet op zichzelf kan bestaan. Als dit argument geldig zou zijn, wat moet er dan gezegd worden van een volwassene die alleen maar in leven blijft dank zij een kunstnier of een — door een batterij aangedreven — pacemaker? Er kan toch beslist niet van zo iemand gezegd worden dat hij nog geen ’menselijke entiteit’ is omdat hij niet onafhankelijk van die hulpmiddelen zou kunnen bestaan.

De medische professie onderschrijft over het algemeen dat het leven begint op het moment van de conceptie. The World Book Encyclopedia, uitgave van 1978, deel 16, bladzijde 228b, bevat een foto, met behulp van een microscoop genomen, van een eicel en een zaadcel. Het opschrift boven de foto luidt: „Een menselijk leven begint wanneer de zaadcel doordringt binnen de omhulling van een eicel en deze bevrucht.” Ja, bij de conceptie! Mag men dan zeggen dat het geen leven is waaraan bij het aborteren van de foetus een eind is gemaakt? Welk antwoord geeft u?

Laten degenen die voorstander zijn van abortus, ook bij dit feit stilstaan: Als hun ouders, vooral hun moeder, zo’n hartstochtelijk verlangen hadden gekoesterd naar legalisering van abortus, hadden zij zelf heel goed in de vuilnisbak kunnen belanden! Betreuren zij het dat hun moeders zich meer bekommerden om het „recht op leven” dan het „recht op abortus”?

[Kader/Illustratie op blz. 17]

De paus heeft gezegd: ’Niemand heeft ooit de autoriteit om een ongeboren leven te vernietigen.’ Maar van 66 landen die abortus hebben gelegaliseerd, zijn 15 overwegend katholiek. In Italië zijn er ieder jaar 200.000 abortussen. Jaarlijks vinden in Portugal 180.000 illegale abortussen plaats, en in Colombia bedraagt dit aantal ongeveer 250.000

[Kader/Illustratie op blz. 18]

De boeddhistische leer omvat eerbied voor het leven van de ongeborene. Priesters in Japan zijn het ermee eens dat abortus verkeerd is. Maar over het algemeen roeren zij deze zaak niet aan om geen „onnodige moeilijkheden” op te roepen. En als iemand een abortus laat verrichten — ach, men kan iets door de vingers zien