„Uitgezonden” — Waarom?
HET was 1943. De Tweede Wereldoorlog woedde nog in volle hevigheid toen Jehovah’s Getuigen, tot verbazing waarschijnlijk van vele mensen, de ogenschijnlijk onpraktische stap deden om aan de opleiding van zendelingen te beginnen, voor het verrichten van dienst over de gehele aarde. Toch gebeurde dat. Op 1 februari 1943 opende de Wachttoren-Bijbelschool Gilead zijn poorten. En enkele maanden later reeds verlieten de eerste afgestudeerden van de school hun leslokalen om in diverse landen hun zendingstoewijzing te gaan behartigen. Waarom werden zij uitgezonden?
De meest fundamentele reden vindt men onder woorden gebracht door de christelijke apostel Paulus, die schreef: „Want ’een ieder die de naam van Jehovah aanroept, zal worden gered’. Hoe zullen zij echter hem aanroepen in wie zij geen geloof hebben gesteld? Hoe zullen zij vervolgens geloof stellen in hem van wie zij niet hebben gehoord? Hoe zullen zij vervolgens horen zonder dat iemand predikt? Hoe zullen zij vervolgens prediken indien zij niet zijn uitgezonden?” — Rom. 10:13-15.
Gileads zestigste klas
Het was dan ook met dat doel dat vijfentwintig mannen en vrouwen uit zes landen naar Brooklyn (New York) kwamen om de zestigste klas van de Gileadschool te bezoeken. Voor hen was vooral zondag 7 maart 1976 erg belangrijk, omdat toen hun afscheid van de school plaatsvond in de Congreshal van Jehovah’s Getuigen te Long Island City, in New York.
Tijdens het programma legde een van de leden van het Besturende Lichaam van Jehovah’s Getuigen de nadruk op het feit dat deze afgestudeerden van de Gileadschool werden uitgezonden om te prediken, waarbij hij verwees naar de reeds hierboven aangehaalde woorden van de apostel Paulus. Waar hij tevens over uitweidde, was dat een toewijzing in Jehovah’s dienst het grootste voorrecht was dat iemand ooit ten deel kon vallen.
Op weg naar verre landen
Weldra zouden deze gelukkige afgestudeerden — sommigen gehuwd, anderen ongehuwd — hun predikingstoewijzing aanvaarden. Naar twaalf verschillende landen zouden ze gaan — nee, niet ter wille van het avontuur, hoe boeiend en intrigerend de nieuwe omgeving waar ze komen, ongetwijfeld is, maar om daar hard te werken.
Twee van de afgestudeerden, twee jonge mannen, kregen bijvoorbeeld de toewijzing in het „land van ijs en vuur” te gaan prediken. IJsland, dat die benaming dankt aan zijn gletsjers, geysers, hete bronnen en vulkanen, is gelegen in de Noord-Atlantische oceaan, net ten zuiden van de poolcirkel, en kent vooral in het binnenland een koud en bar klimaat. Alleen het laagland langs de zuid- en westflank en gedeelten van de noordkust worden door de Golfstroom verwarmd.
De twee afgestudeerden van Gilead zullen in Reykjavik, de hoofdstad van het land, als zendeling gaan dienen. Meer dan de helft van de 216.628 bewoners van IJsland wonen in of nabij deze stad in het zuidwesten. In het dienstjaar dat op 31 augustus 1975 eindigde werd een hoogtepunt van 157 Koninkrijksverkondigers bereikt. Het aantal Getuigen van Jehovah verhoudt zich dus tot de bevolking als 1 op 1380. Een van deze afgestudeerden is van IJslandse afkomst en spreekt de taal. De ander komt uit Nederland en zal de taal moeten leren. Maar optimistisch verklaarde hij: „Het is een uitdaging.”
Naar het zuidoosten, op het vasteland van Europa, ligt Spanje. Jarenlang hebben Jehovah’s Getuigen daar zonder wettelijke erkenning gewerkt. Maar in juli 1970 werd hun organisatie krachtens een nieuwe wet op religieuze vrijheid, door de regering wettig verklaard. In de daaropvolgende jaren zijn er door de Getuigen in dat land intensieve krachtsinspanningen in het werk gesteld om het goede nieuws bekend te maken.
Een afgestudeerd echtpaar van de zestigste klas is „erg blij” met hun toewijzing om als zendeling in Spanje te dienen. Oorspronkelijk afkomstig uit Duitsland, zullen ze wel Spaans moeten leren. Maar dat is geen bezwaar. Ze hebben een groot verlangen om mensen te helpen en hen met het goede nieuws te bereiken. Tijdens het dienstjaar 1975 werd er in Spanje een hoogtepunt van 30.838 predikende getuigen van Jehovah bereikt; ten opzichte van de Spaanse bevolking, bestaande uit 34.196.245 inwoners, een verhouding van 1 op de 1109.
Een van de jonge vrouwen in deze klas van afgestudeerden kreeg de toewijzing om in een Westafrikaans land te dienen dat zijn naam heeft ontleend aan een waardevol produkt dat daar jaren is verhandeld. Aan het eind van de vijftiende eeuw maakten de Fransen met deze handel — in ivoor — een begin. Weet u de naam? Ja, deze afgestudeerde van Gilead zal in Ivoorkust gaan dienen.
Wat een contrast met IJsland! Ivoorkust is een tropisch land met een bevolking van 4.100.000 mensen. En ofschoon Frans de officiële taal is, worden er door de diverse stammen meer dan zestig talen gesproken. Ook in religieus opzicht bestaat er een grote verscheidenheid. Zo’n 23 percent van de bevolking is moslim en ongeveer 12 percent behoort tot een van de religies van de christenheid. De meeste bewoners van Ivoorkust beoefenen echter nog altijd hun eeuwenoude stamgodsdiensten. Het laatste hoogtepunt in verkondigers bedroeg 1021. Met een verhouding van 1 op de 4106 hebben Jehovah’s Getuigen dus nog veel te doen wat het prediken van het goede nieuws betreft.
Eén echtpaar van de zestigste klas „had altijd al naar Zuid-Amerika gewild”. Nu is hun wens in vervulling gegaan, want zij kregen de toewijzing om als zendelingen in Colombia te gaan dienen. Wat preciezer: ze zullen in de op één na grootste stad van dat land — Medellin — gaan werken. Deze ligt in het noordwesten van Centraal-Colombia, hoog in de Andes, 1524 meter boven de zeespiegel. Medellin heeft een heerlijk klimaat en ligt in een gebied dat bekendstaat om zijn prachtige orchideeën. Ze biedt bovendien vooruitzichten op een aangename en vruchtbare prediking, want er wonen naar schatting 1.039.800 mensen.
Velen „uitgezonden”
Toen op 1 februari 1943 de Gileadschool zijn bestaan begon, werd de aandacht gevestigd op de betekenis van de naam „Gilead” („steenhoop van getuigenis”). De verwachting werd uitgesproken dat van deze school predikers zouden komen die ’over de gehele wereld een heuvel zouden opwerpen tot een getuigenis voor Gods koninkrijk en ter rechtvaardiging van Jehovah’s naam’. Sindsdien heeft deze School inderdaad overeenkomstig zijn naam gefunctioneerd, want vele afgestudeerden zijn naar landen overal ter wereld gegaan om daar „tot een getuigenis” het goede nieuws van Gods koninkrijk te prediken. — Matth. 24:14.
Vanaf het jaar 1943 tot en met 1975 zijn er 5809 afgestudeerden van de Gileadschool gekomen, van wie er thans nog meer dan 2500 actief in hun toewijzing werkzaam zijn. Een aantal afgestudeerden van de eerste klas dient zelfs nog steeds in de landen waar zij het eerst aan zijn toegewezen.
Nu zijn er weer vijfentwintig afgestudeerden uitgezonden. Net als hun medegetuigen van Jehovah over de gehele aarde zullen deze mannen en vrouwen zich er ijverig op toeleggen het goede nieuws van Gods opgerichte koninkrijk te prediken. Zij hebben grote waardering voor hun onuitsprekelijke voorrecht de Allerhoogste te mogen dienen en anderen te mogen helpen de naam van Jehovah in geloof aan te roepen.
[Illustratie op blz. 26]
Afgestudeerden van de zestigste klas van de Wachttoren-Bijbelschool Gilead
60th Class March 1976
In onderstaande lijst zijn de rijen genummerd van voren naar achteren, en de namen in elke rij verwijzen naar de studenten in volgorde van links naar rechts.
(1) Ellis, M.; Walker, E.; Sissons, M.; Yamasaki, K.; Sagorski, C. (2) Halls, S.; Tomasko, P.; Plager, L.; Gross, B.; Nagorne, M. (3) Ellis, E.; Sagorski, D.; Nyitrai, K.; Hedman, L.; Sissons, T. (4) Nagorne, K.; Mills, J.; Halls, M.; Hunter, I.; van Veen, F. (5) Nyitrai, D.; Gross, R.; Jonsson, O.; Walker, T.; Gauntt, C.