De vooruitgang van de wetenschap
Velen zijn van mening dat er bij de huidige stand van de wetenschap voor de bijbel geen plaats meer is. Hoe moeten bijbelonderzoekers de vooruitgang van de wetenschap bezien? En hoe moeten wetenschappelijk ingestelde personen de bijbel bezien? Moeten deze twee bronnen van kennis met elkaar in tegenspraak zijn?
„DE SNELLE voortgang die de ware wetenschap nu maakt, doet mij soms betreuren dat ik in een zo vroege tijd geboren ben. Het is onmogelijk zich het niveau voor te stellen waarop over een duizend jaar de macht van de mens over de materie gekomen zal zijn.”
De Amerikaanse staatsman Benjamin Franklin sprak deze woorden tweehonderd jaar geleden. Hij was optimistisch ten aanzien van de vooruitgang die de wetenschap zou boeken, maar ongetwijfeld zou zelfs hij verbijsterd zijn geweest als hij had kunnen zien welke gigantische vorderingen er in die twee eeuwen sinds zijn tijd al zijn gemaakt.
Wetenschap — of de toepassing ervan — valt niet meer uit ons leven weg te denken. Iedereen die een aspirientje neemt, een operatie ondergaat, de trein of het vliegtuig neemt om op zijn bestemming te komen, een telefoongesprek voert, televisie kijkt of het afwaswater door de gootsteen laat weglopen zodat het via het riool in een zuiveringsinstallatie kan terechtkomen, profiteert van wetenschappelijke vooruitgang.
De wetenschap heeft zelfs onze kijk op de wereld veranderd. Vroeger was voedsel gewoon voedsel. Nu worden verschillende soorten voedsel bekeken op hun gehalte aan calorieën, spoorelementen en vitamines. Vóór de laatste wereldoorlog waren computers iets uit een science-fictionverhaal. Nu leren schoolkinderen die dingen programmeren. En de meesten van ons zijn gewend aan het idee dat materie bestaat uit heel kleine atomen die weer bestaan uit bijzonder kleine, zeer beweeglijke deeltjes; of dat de aarde een baan beschrijft om de zon die weer deel uitmaakt van een enorm sterrenstelsel dat de Melkweg wordt genoemd en slechts een van de ontelbare sterrenstelsels in de ruimte is. Sinds de dagen van Benjamin Franklin hebben geleerden geleidelijk de details van dit beeld kunnen invullen.
In ontwikkelde landen heeft de wetenschap zoveel bereikt dat velen haar zien als ’s mensen beste hoop voor de toekomst. Nobelprijswinnaar Dr. Max Perutz was duidelijk van mening dat de wetenschap de beste oplossing kon bieden voor ’s mensen problemen. Hij zei: „De priester bepraat nederige mensen om hun harde lot maar te verduren, de politicus spoort hen aan ertegen in verzet te komen, en de wetenschapsman bedenkt een manier om dat harde lot uit te bannen.” Een recent humanistisch manifest verwierp de bijbel als een bron van waarheid en beweerde: „Wij geloven dat de wetenschappelijke methode, al is ze onvolmaakt, nog steeds de betrouwbaarste weg vormt om de wereld te begrijpen.” Hoewel de wetenschap inderdaad een heel belangrijke bron van kennis is, heeft ze echter haar tekortkomingen.