Een graduatie die anders is

GRADUATIES, plechtige diploma-uitreikingen, hebben sinds de 14de eeuw de belangstelling gewekt, maar geen was zo belangrijk voor de toekomst van de menselijke familie als die welke voor het eerst meer dan 40 jaar geleden in een agrarisch gebied in het noordoosten van de Verenigde Staten had plaatsgevonden. Op 23 juni 1943 studeerde de eerste klas zendelingen van de Wachttoren-Bijbelschool Gilead af. Op 4 maart 1984 was dat met de 76ste klas het geval. En tussen deze twee datums hebben afgestudeerden van Gilead de spits afgebeten bij de prediking van „het goede nieuws” van Gods opgerichte koninkrijk „tot de verst verwijderde streek der aarde”. — Matthéüs 24:14; Handelingen 1:8.

Toen de eerste klas, bestaande uit 94 zendelingen, naar buitenlandse gebieden was uitgezonden, werd het „goede nieuws” door 126.000 Getuigen in 54 landen gepredikt. Thans verkondigen meer dan 2.500.000 in 205 landen het „goede nieuws” regelmatig. De veertig die nu afgestudeerd zijn, zullen hun stem toevoegen aan de bekendmaking van het „goede nieuws” in zestien van deze landen.

In welk opzicht anders?

Wat is er zo anders aan een Gilead-graduatie? „Verscheidene aspecten”, antwoordt Frederick W. Franz, de huidige president van de school. „Om iets te noemen, afgestudeerden van andere scholen hebben opleidingen afgemaakt waarvan de samenstelling hun eigen keuze was en hebben zich voorbereid op een carrière op een terrein van alweer hun eigen keuze. Maar hier op de Gileadschool hebben allen dezelfde opleiding gevolgd en zijn hun zendingstoewijzingen voor hen uitgekozen. Het Besturende Lichaam selecteert de cursus en ook het gebied waarheen iedere zendeling gezonden wordt.”

In het begin kwamen de Gileadstudenten pas bij hun graduatie te weten wat hun zendingstoewijzing zou zijn, maar de laatste jaren weten zij het al op de helft van hun vijfmaandelijkse cursus. Dit vormde geen probleem voor Dominic en Tjitske Busciglio. Toen zij hun uitnodiging voor Gilead ontvingen, hadden zij er geen idee van dat zij aan het Afrikaanse land Senegal toegewezen zouden worden. „Wij herinnerden ons Abraham en zijn vrouw Sara, die ook een toewijzing van Jehovah kregen en niet wisten waarheen zij zouden gaan”, zei Tjitske over die dag waarop hun uitnodiging kwam. „Mijn man en ik dachten na over Hebreeën 11:8, waar staat: ’Door geloof heeft Abraham, toen hij geroepen werd, gehoorzaamd, door weg te trekken . . . zonder te weten waar hij naar toe ging.’”

Nog een reden waarom Gilead anders is, betreft de doeleinden. Om dit uit te leggen, moeten wij in de geschiedenis teruggaan tot Gileads eerste graduatie. Merk op wat Nathan H. Knorr, de eerste president van de school, tot de aanwezigen zei:

„De mannen van deze wereld, en hun vrouwen en kinderen, vergaren schatten op deze aarde en proberen zich zo te verzekeren van een plaats waar zij veilig zijn. Maar slagen zij daar werkelijk in? Zij kunnen nooit veilig zijn voor de vernietiging die onvermijdelijk over de gehele wereld zal komen. Degenen echter die een verbond met God zijn aangegaan, vergaren zich schatten in de hemel die niet zullen roesten of vergaan. Ze hebben waarde bij God, die in de hemel is.

Nu dan, het werk dat jullie afgestudeerden van de Bijbelschool doen met betrekking tot . . . het bekendmaken van de Koninkrijksboodschap . . . waar nooit eerder getuigen zijn geweest . . . is een uitermate belangrijk werk dat voorafgaat aan de oprichting van de [Nieuwe Ordening] van rechtvaardigheid.”

Het doel van de Gilead-afgestudeerden is niet materiële rijkdom of prestige door de baan die zij zich verwerven. In plaats daarvan zien zij naar hun graduatie uit omdat die hun de mogelijkheid biedt hun vurige verlangen te bevredigen om het „goede nieuws” van Gods koninkrijk te prediken en ’discipelen te maken van mensen uit alle natiën’. En hun toewijzing als zendeling kan zich voortzetten tot in het nieuwe samenstel van dingen waar zij het „goede nieuws” kunnen onderwijzen aan degenen die uit de dood worden opgewekt. — Markus 13:10; Matthéüs 28:19; Johannes 5:28, 29.

Studenten van de Gileadschool worden niet pas met hun graduatie geordineerde bedienaren. Zij waren al lang voordat zij naar Gilead kwamen, als bedienaren geordineerd. Wat N. H. Knorr de eerste klas op hun allereerste schooldag vertelde, is nog steeds waar. Hij zei:

„Het is NIET het doel van deze [school] jullie toe te rusten om geordineerde bedienaren te zijn. Jullie zijn al bedienaren en zijn reeds jaren actief in de bediening. Dit is een vereiste voor toelating . . . De cursus van de [school] heeft uitsluitend ten doel jullie toe te rusten om bekwamere bedienaren te zijn in de gebieden waarheen jullie zullen gaan.”

De nu afgestudeerde 76ste klas heeft gemiddeld meer dan twaalf jaar als geordineerde bedienaren gediend, waarvan acht jaar in de volle-tijddienst. Interessant is dat één op de drie afgestudeerden, veertien in totaal, als volle-tijdbedienaren op de Bethelhuizen in Engeland, Canada of de Verenigde Staten hadden gediend.

Sam Gjesdal, die een toewijzing voor Brazilië ontving, wees op een kenmerk van de Gileadschool dat extra betekenis verleende aan de graduatie. „Wereldse opleidingen bieden je een hoeveelheid informatie en dan moet je maar zien wat je daarmee kunt aanvangen,” zei hij, „maar hier bekommeren ze zich echt om je en willen ze graag dat je je uiterste best doet. Er is echt belangstelling voor je.”

Zelfs de graduatie op zich was anders. Er was geen lawaaiig fanfarekorps dat het programma moest inleiden. Er was geen pompeuze optocht met allemaal plechtig kijkende professoren aan het hoofd. Niemand kwam onder het geschetter van muziek het gangpad van de vergaderinghal aflopen. Niemand was gekleed in een lange zwarte toga of droeg zo’n speciale vierhoekige academische baret met een bungelend kwastje. Neen, er was hier niets waarmee werd beoogd menselijke schepselen en hun talenten te eren. In plaats daarvan was alle eer en dankbaarheid gericht op Degene die dit alles mogelijk maakte, Jehovah God. De Gilead-graduaties zijn werkelijk anders.

[Kader op blz. 27]

Samenstelling van de klas

● Totaal aantal studenten ․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․ 40

● Aantal landen door hen vertegenwoordigd ․․․․․․ 6

● Aantal landen waaraan toegewezen ․․․․․․․․․․․․ 16

● Aantal ongetrouwde broeders ․․․․․․․․․․․․․․․․․ 12

● Aantal ongetrouwde zusters ․․․․․․․․․․․․․․․․․․․ 2

● Aantal echtparen ․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․ 13

● Gemiddelde leeftijd ․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․ 30,6

● Gemiddeld aantal jaren sinds doop ․․․․․․․․․ 12,5

● Gemiddeld aantal jaren in volle-tijddienst ․ 8,3

[Illustratie op blz. 26]

Wachttoren-Bijbelschool Gilead 76ste klas — maart 1984

In onderstaande lijst zijn de rijen genummerd van voren naar achteren, en de namen in elke rij verwijzen naar de studenten in volgorde van links naar rechts.

(1) G. Berglund; G. Cortez; B. Bartlett; M. Wilson; Z. Vittum; K. Thompson; R. Thompson. (2) M. Miranda; K. McNeill; A. Turincio; C. Turincio; T. Busciglio; S. Donald; M. Zubeck; D. Meyer. (3) D. George; D. Busciglio; A. Steinlein; D. Thrasher; J. Barreira; C. George; K. Etheridge; R. Hackney. (4) K. Bartlett; S. McKeel; E. Cortez; D. Donald; R. Fleet; C. Berglund; C. Williams; S. Gjesdal. (5) R. Meyer; B. Chappell; J. Nobiss; P. Vittum; R. Wilson; W. Crawley; R. Thrasher; J. Zubeck.