Jonge mensen vragen . . .

Zijn raves onschuldig vermaak?

„Als ik dans met mijn handen in de lucht en de muziek door mijn lichaam voel golven, word ik opgezweept door de anderen op de dansvloer. Het is een soort extase.” — Gena.

ZO BESCHRIJFT Gena hoe opwindend het is een rave bij te wonen. Deze dansfeesten, die meestal de hele nacht duren, begonnen hun opmars in de jaren ’80 in Engeland. Nu steken ze in alle delen van de wereld de kop op; onder andere in België, Canada, Duitsland, India, Nieuw-Zeeland, de Verenigde Staten en Zuid-Afrika.

Raves worden gehouden in clubs, in kale loodsen, op braakliggende terreinen — overal waar mensen maar kunnen samenkomen voor een nacht van heftig, non-stop dansen. „Raves nemen langzamerhand de plaats in van nachtclubs als de favoriete vorm van ontspanning van jongeren”, schreef Adam Levin in het Sunday Times Magazine (Johannesburg, Zuid-Afrika). „Als uw tienerzoon of -dochter het er nog niet over heeft gehad,” voegde hij eraan toe, „dan hebt u een communicatieprobleem.”

Een blik op de ’rave-scene’

Soms zijn raves in geheimzinnigheid gehuld, en wordt pas op de dag zelf bekendgemaakt waar ze gehouden worden. Maar wanneer de lichteffecten en de pulserende techno-muziek beginnen, kunnen er tussen de enkele tientallen en duizenden jongeren in bizarre kledij aanwezig zijn. „Het is één grote verenigde massa mensen die ronddansen en op de beat hun agressies de vrije loop laten”, zegt Katy, een tweedejaarsstudente.

Raves zijn echter meer dan gewoon dansfeesten. Ze vormen ook een cultuur, of een „scene”, zoals ravers het graag noemen. De basisprincipes van de ’rave-scene’ zijn naar verluidt vrede, liefde, eenheid en respect — ongeacht iemands ras, nationaliteit of seksuele geaardheid. „Wij proberen op deze party’s culturen te vermengen”, zegt de eigenaar van een winkel die gespecialiseerd is in dansmuziek. „Het doel is saamhorigheid”, zegt hij verder, „en samen dansen is een goede manier om dat te bereiken.”

Met zulke schijnbaar nobele idealen in gedachte, vraag je misschien: ’Wat zou er nu verkeerd kunnen zijn aan raves?’ Maar de ’rave-scene’ heeft nog een andere kant waarbij je zou moeten stilstaan.

Onverkwikkelijker aspecten van raves

Sommigen beweren dat er tijdens raves haast geen alcohol wordt gebruikt. Met drugs is het echter heel anders gesteld. „Je vraagt je wel eens af of de rave-scene niet eerder geaccepteerd zou zijn door het publiek als er niet op zo’n grote schaal drugs gebruikt zouden worden”, geeft een raver toe die Brian heet. „Natuurlijk”, zegt hij verder, „vragen vele anderen zich af hoe raves ooit zonder drugs konden zijn ontstaan.”

Hoewel op sommige raves marihuana en LSD gebruikt worden, schijnt MDMA, gewoonlijk bekend als ecstasy, de drug te zijn die onder ravers de voorkeur geniet. Gebruikers verkondigen dat ecstasy betrekkelijk veilig is. Zij beweren dat de drug hun gewoon de energie geeft om de hele nacht door te dansen en dat hun gevoelens van euforie erdoor worden versterkt. Toch merkt The New York Times onder de kop „Populaire drug kan hersenen beschadigen” op dat ecstasy „schadelijke lange-termijneffecten kan hebben op de eetlust, de nachtrust, het humeur, de impulsiviteit en andere mentale functies”. En dat is nog niet alles. „Er hebben zich enkele sterfgevallen tengevolge van ecstasy voorgedaan”, zegt dr. Howard McKinney, „en verschillende andere gevallen waarbij mensen die een normale dosis hadden genomen, te maken kregen met hartzwakte of leverinsufficiëntie, of in coma raakten.” Terecht zegt dr. Sylvain de Miranda: „Ravers die ecstasy nemen dansen met de dood.”

Zelfs natuurlijke drugs — zoals kruiden-LSD, ’acceleration’, kruiden-ecstasy of ’rush’ — kunnen schadelijk zijn. Er wordt bijvoorbeeld beweerd dat de natuurlijke drug ’acceleration’ onder bepaalde omstandigheden een hartaanval en zelfs de dood kan veroorzaken.

Voor degenen die blijven volhouden dat de drugs die tijdens raves gebruikt worden, onschadelijk zijn, volgt hier nog een factor ter overweging. Volgens de Canadese rechercheur Ian Briggs is negentig procent van de drugs die als ecstasy worden verkocht, in werkelijkheid helemaal geen ecstasy. „Veel ervan is PCP of een andere gevaarlijke drug”, zegt hij. „Mensen die deze drugs verkopen, hebben geen scrupules. Ze zijn er niet bij wanneer de drugs gaan werken.”a

Goed, tijdens sommige raves worden misschien geen drugs gebruikt. Toch zullen zelfs ravers toegeven dat het vaak onmogelijk is te voorspellen of sommige, veel of de meeste personen die een rave bijwonen onder invloed zullen zijn van een of ander illegaal middel.

Zijn raves echt iets voor jou?

Er is op zich niets mis met muziek en dansen en evenmin is het verkeerd plezier te willen maken. De bijbel zegt tenslotte dat er een „tijd [is] voor vreugde” en een „tijd om te dansen” (Prediker 3:4, Today’s English Version). De bijbel geeft ook de aansporing: „Verheug u . . . in uw jeugd” (Prediker 11:9). De Schepper wil dus dat je gelukkig bent! Toch mag je niet vergeten dat ’de gehele wereld in de macht ligt van de goddeloze’, Satan de Duivel (1 Johannes 5:19). Het hoeft ons dus niet bepaald te verbazen dat vormen van ontspanning die door deze wereld worden verheerlijkt, vaak doortrokken zijn van ongezonde elementen.

Denk bijvoorbeeld eens aan degenen die raves bijwonen. Volgen zij de bijbelse aansporing op om ’zich te reinigen van elke verontreiniging van vlees en geest’? (2 Korinthiërs 7:1) Het is waar dat ravers vrede, liefde en eenheid kunnen voorstaan. Maar „de wijsheid van boven” is meer dan „vredelievend”; ze is ook „zuiver” (Jakobus 3:15, 17). Vraag je af: ’Stemmen de morele maatstaven van degenen die regelmatig raves bijwonen, overeen met de maatstaven die in Gods Woord, de bijbel, te vinden zijn? Wil ik een hele nacht doorbrengen met mensen die „meer liefde voor genoegens dan liefde voor God” hebben?’ — 2 Timotheüs 3:4; 1 Korinthiërs 6:9, 10; vergelijk Jesaja 5:11, 12.

Dit zijn belangrijke vragen om over na te denken, want Paulus schreef dat ’slechte omgang nuttige gewoonten bederft’ (1 Korinthiërs 15:33). Omgaan met hen die minachting tonen voor Gods wetten zal uiteindelijk rampzalige gevolgen hebben, want de bijbel zegt: „Hij die met wijzen wandelt, zal wijs worden, maar wie zich met de verstandelozen inlaat, zal het slecht vergaan.” — Spreuken 13:20.

Het is een feit dat veel raves weinig meer zijn dan drugsparty’s, en degenen die ze bijwonen oogsten wellicht bittere gevolgen. Bij sommige raves bijvoorbeeld doet de politie een inval en wordt het feest afgelast, omdat er geen vergunning voor was verleend of omdat er drugs worden gebruikt. Zou je gerekend willen worden tot hen die zich niet aan de wet houden? (Romeinen 13:1, 2) Zelfs als er geen sprake zou zijn van het overtreden van de wet, zou je dan zo’n feest kunnen bijwonen en toch „onbevlekt van de wereld” kunnen blijven? (Jakobus 1:27) Zou je, aangezien brasserijen, of „wilde feesten” (Byington), in de bijbel worden veroordeeld, een rein geweten tegenover God en mensen kunnen behouden wanneer je een rave bijwoont? — Galaten 5:21; 2 Korinthiërs 4:1, 2; 1 Timotheüs 1:18, 19.

Het is duidelijk dat christenen moeten oppassen voor het gevaar van raves. Maar wanhoop niet. Er zijn nog genoeg vormen van ontspanning waarvan je kunt genieten. Veel gezinnen onder Jehovah’s Getuigen hebben bijvoorbeeld gezonde bijeenkomsten georganiseerd.b Door zorgvuldige planning en toezicht kan iedereen die daar aanwezig is er geestelijk en lichamelijk verkwikt op terugzien. Wat nog belangrijker is, opbouwende omgang behaagt Jehovah, „de gelukkige God”, die wil dat zijn dienstknechten zich verheugen. — 1 Timotheüs 1:11; Prediker 8:15.

[Voetnoten]

[Kader/Illustratie op blz. 26]

Wat is techno?

Eenvoudig gezegd duidt techno op elektronische dansmuziek. Het omvat vele genres. De meeste mensen zouden techno omschrijven als ritmisch, want het heeft meestal tussen de 115 en 160 beats per minuut.

„Voor de oningewijden”, zegt The European, „klinkt techno als de geluiden die je hoort wanneer je in de tandartsstoel zit, gecombineerd met de geluiden waarvan je je voorstelt dat ze te horen waren in de nacht dat Sodom en Gomorra werden vernietigd.” Sommigen die naar techno luisteren, worden echter gefascineerd door het constante ritme ervan. „Deze muziek”, zegt de achttienjarige Christine, „geeft mij het gevoel van onbegrensde vrijheid en onafhankelijkheid.” Sonja denkt er net zo over. „In het begin”, geeft zij toe, „hield ik helemaal niet van techno-muziek. Maar hoe vaker je ernaar luistert, hoe aanvaardbaarder de muziek wordt. Wanneer je techno heel hard zet, kan je bijna niet ontkomen aan de dreunende beat. Je gaat vanzelf bewegen. Als je niet oppast, beheerst de beat je hele lichaam.” Shirley, die negentien is, ziet iets diepzinnigers in techno. „Techno is niet alleen muziek,” zegt zij, „maar ook een complete manier van leven, die in kleding en taal tot uiting komt.”

Christenen willen ’zich ervan blijven vergewissen wat de Heer welgevallig is’ (Efeziërs 5:10). Daarom dienen zij voorzichtig te zijn met techno, net zoals zij dat met elk ander muziekgenre zouden zijn. Als je merkt dat techno je aantrekt, vraag je dan af: ’Wat voor invloed heeft dit muziekgenre op mij? Voel ik mij er gelukkig, kalm en vredig door? Of maakt deze muziek mij kwaad, en krijg ik er misschien zelfs woedende of immorele gedachten door? Zal ik doordat dit muziekgenre mij aantrekt, dichter tot de levensstijl ervan worden getrokken? Zou ik mij ertoe laten verleiden een rave bij te wonen om deze muziek te horen of erop te dansen?’

Ja, waar het om gaat is: Wat voor muzieksmaak je ook hebt, laat nooit toe dat die muziek tussen jou en je hemelse Vader komt.