De hydrofiele dekschildjes van een woestijnkever

● Wereldwijd hebben zo’n 900 miljoen mensen geen toegang tot veilig drinkwater. In veel gebieden moeten vrouwen en kinderen grote afstanden afleggen om water te halen. „Ik vind het verschrikkelijk dat arme mensen elke dag urenlang moeten lopen voor een primaire levensbehoefte”, zegt Shreerang Chhatre, ingenieur aan het MIT (Massachusetts Institute of Technology). Daarom onderzoeken Chhatre en zijn collega’s op welke manieren er water geoogst kan worden uit mist. Ze laten zich hierbij inspireren door een woestijnkever.

Wetenswaardigheid: Elke ochtend trekt er mist over de Afrikaanse Namibwoestijn. Een kever met de naam Stenocara gracilipesa maakt gebruik van deze korte periode. Hij draait zich precies in de juiste hoek naar de wind. Op zijn dekschildjes zitten bobbeltjes van een hydrofiele (vocht aantrekkende) substantie. De minuscule waterdruppels groeien aan tot grotere druppels. Als de druppels zwaar genoeg zijn, rollen ze via de waterafstotende geultjes tussen de bobbeltjes naar zijn mond.

Chhatre en zijn collega’s willen een vergelijkbaar principe gebruiken om drinkwater te oogsten. Uiteraard hebben mensen om te overleven meer water nodig dan een woestijnkever. En de financiering van zo’n project is niet eenvoudig. Mist oogsten als drinkwatervoorziening is voorlopig dus nog toekomstmuziek, aldus Chhatre.

Wat denkt u? Zijn de hydrofiele dekschildjes van deze woestijnkever door evolutie ontstaan of zijn ze ontworpen?

[Voetnoot]

[Illustratie op blz. 22]

Waterdruppels worden steeds groter en rollen naar de mond van de kever

[Illustratieverantwoording op blz. 22]

Photo: Chris Mattison Photography/photographersdirect.com