Een moedige en trouwe vriend

Jonathan was de oudste zoon van koning Saul. Hij was een dappere held. David zei dat Jonathan sneller was dan een arend en sterker dan een leeuw. Een keer zag Jonathan een aantal Filistijnse soldaten op een heuvel. Hij zei tegen zijn wapendrager: ‘We gaan ze pas aanvallen als Jehovah ons een teken geeft. Als de Filistijnen zeggen dat we naar boven moeten komen, dan is dat het teken dat we moeten vechten.’ De Filistijnen riepen: ‘Kom naar boven en vecht tegen ons!’ Jonathan en zijn wapendrager klommen dus de heuvel op en versloegen 20 soldaten.

Omdat Jonathan de oudste zoon van Saul was, zou hij de volgende koning worden. Maar Jonathan wist dat Jehovah David als koning had gekozen. Toch was hij niet jaloers. Jonathan en David werden zelfs heel goede vrienden. Ze spraken af dat ze elkaar altijd zouden beschermen en verdedigen. Jonathan gaf zijn mantel, zwaard, boog en riem aan David. Zo liet hij zien dat David zijn beste vriend was.

Toen David voor Saul op de vlucht was, ging Jonathan naar hem toe. Hij zei tegen David: ‘Geef de moed niet op! Jehovah heeft jou gekozen als koning. Dat weet mijn vader ook.’ Zou jij ook zo’n goede vriend als Jonathan willen?

Jonathan heeft zijn vriend vaak geholpen. Ook als zijn eigen leven daardoor in gevaar kwam. Hij wist dat zijn vader David wilde vermoorden. Daarom zei hij tegen zijn vader: ‘Als je David doodt, is dat een zonde. Hij heeft niets verkeerds gedaan.’ Saul werd toen heel erg boos op Jonathan.

Een paar jaar later stierven Jonathan en Saul tijdens een gevecht. David ging toen op zoek naar Mefiboseth, de zoon van Jonathan. Hij zei tegen Mefiboseth: ‘Je vader was een goede vriend van me. Daarom wil ik de rest van je leven voor je zorgen. Je mag in mijn paleis wonen. En tijdens het eten mag je bij mij aan tafel zitten.’ David is zijn vriend Jonathan nooit vergeten.