BROOD.

Brood was een van de belangrijkste voedingsmiddelen van de joden en andere volken uit de oudheid. De kunst van het broodbakken was onder de Israëlieten, Egyptenaren, Grieken, Romeinen en andere volken algemeen bekend. Zelfs tegenwoordig is brood in sommige landen van het Oosten belangrijker dan andere voedingsmiddelen. Soms schijnt de bijbel het woord „brood” voor voedsel in het algemeen te gebruiken, zoals bijvoorbeeld in Genesis 3:19 en in het Modelgebed, dat het verzoek bevat: „Geef ons heden ons brood voor vandaag.” — Matth. 6:11.

Voor het bakken van brood gebruikten de Hebreeën gewoonlijk tarwe- of gerstemeel. Daar tarwe duurder was, moesten sommigen zich waarschijnlijk dikwijls met gerstebrood tevredenstellen. In Rechters 7:13, 2 Koningen 4:42 en Johannes 6:9, 13 wordt over gerstebrood gesproken. Men gebruikte tamelijk grof meel, dat met behulp van stamper en vijzel gemalen werd. Er bestond echter ook „meelbloem”. — Gen. 18:6; Lev. 2:1; 1 Kon. 4:22.

Het was de gewoonte om dagelijks graan te malen en vers brood te bakken, en vaak was het brood ongezuurd (Hebreeuws: mats·tsahʹ). Het meel werd eenvoudig met water vermengd, en voor het kneden van het deeg werd er geen zuurdeeg toegevoegd. Bij het maken van gezuurd brood was het algemeen gebruikelijk een stukje deeg te nemen dat van een vorig baksel was overgebleven en dit als zuurdeeg te gebruiken door het in het water te verkruimelen voordat men het meel toevoegde. Deze massa werd dan gekneed en weggezet totdat ze geheel gezuurd was. — Gal. 5:9; zie AVONDMAAL DES HEREN; MANNA.