REZIN

(Re̱zin) [mogelijk: vastberaden, of: vorst].

Koning van Syrië die in Damaskus regeerde en wiens regering gedeeltelijk samenviel met de regering van koning Jotham (777–762 v.G.T.) van Juda en die van zijn zoon koning Achaz (wiens regering omstreeks 746 v.G.T. eindigde).

Klaarblijkelijk sloot Rezin zich tegen het einde van Jothams regering bij Pekah, de koning van Israël, aan om tegen Juda te strijden (2 Kon. 15:36-38). In het verloop van deze oorlog, die ook tijdens de regering van Achaz nog voortduurde, namen de Syriërs (blijkbaar onder Rezin) veel Judeeërs gevangen en voerden hen naar Damaskus (2 Kron. 28:5). Ook ontrukte Rezin Elath, een stad aan de Golf van Akaba, aan Juda; hij verdreef de joden en gaf de stad terug aan de Edomieten (2 Kon. 16:6). De gecombineerde Syro-Israëlitische strijdkrachten belegerden Jeruzalem, met de bedoeling er „de zoon van Tabeël” als koning te laten regeren, maar zij slaagden er niet in de stad in te nemen (2 Kon. 16:5; Jes. 7:1, 6). De situatie joeg Achaz grote angst aan, ondanks Jesaja’s verzekering dat hij niet bevreesd hoefde te zijn voor Rezin van Syrië en Pekah van Israël (Jes. 7:3-12; 8:6, 7). Achaz wendde zich tot Assyrië om hulp en bracht Tiglatpileser III (Tiglath-Pileser) er door omkoperij toe Syrië aan te vallen. — 2 Kon. 16:7, 8; 2 Kron. 28:16, 20.

Tiglath-Pileser bond de strijd aan tegen Damaskus, nam het in en bracht Rezin ter dood. Zo kwam Syrië onder Assyrische overheersing (2 Kon. 16:9). Naar verluidt heeft de oriëntalist Henry Rawlinson een tablet gevonden waarop Rezins dood vermeld stond maar is dat document in Azië achtergebleven en verloren gegaan.