„Zalig de zachtmoedigen”
Jezus Christus, de grootste man die er ooit op aarde geleefd heeft, moedigde zijn volgelingen zowel door woord als gedrag aan zachtmoedigheid aan de dag te leggen. „Zalig de zachtmoedigen, want zij zullen de aarde beërven,” zei hij, en hij drong er bij anderen op aan, „Leert van Mij, want Ik ben zachtmoedig en nederig van hart.” Velen weten niet wat zachtmoedigheid is en hebben een geheel verwrongen beeld van Jezus Christus. In The Catholic Encyclopedia, deel 8, staan tegenover bladzij 384 twintig afbeeldingen van de wijze waarop kunstenaars Jezus zien. Met uitzondering van een of twee beelden zij hem óf vrouwelijk óf als een asceet af. — Matth. 5:5; 11:29, NBG.
Jezus had echter een sterk, manlijk karakter; het krachtigste dat ooit iemand op aarde heeft bezeten. Volmaakt beheerste hij altijd zijn denkvermogen, gevoelens en lichaamsbewegingen. Hij verbaasde zijn toehoorders door de autoriteit waarmee hij sprak, hij aarzelde niet de religieuze leiders uit zijn tijd op vernietigende wijze aan de kaak te stellen vanwege hun huichelachtigheid en hebzucht. Soldaten die hem moesten arresteren, raakten zo onder de indruk van hem dat zij hun opdracht niet uitvoerden. Ook dreef hij geldwisselaars en zwendelaars uit zijn Vaders tempel. Toen een groep gewapende mannen de laatste nacht van zijn menselijk bestaan op hem afkwam om hem in te rekenen, deinsden zij voor zijn moedige manlijke houding terug. Hij was klaarblijkelijk niet de bedeesde, zwakke en ruggegraatloze persoon, die de meeste mensen verbinden met het woord „zachtmoedig.”
Wat wil zachtmoedigheid dan eigenlijk wel zeggen? Een der kenmerken is, dat men zich laat onderwijzen, maar het omvat nog veel meer. Het woord „zachtmoedig” wordt aldus omschreven: „Zacht van gemoed, niet geneigd tot heftigheid, zich gemakkelijk schikkende.” Er bestaat geen twijfel over Jezus’ zachtmoedigheid. Een ander belangrijk in de Schrift opgetekend voorbeeld van iemand die zachtmoedig was, is Mozes, die door middel van Gods heilige geest er toe werd gebracht onder inspiratie neer te schrijven: „De man Mozes was verreweg de zachtmoedigste van alle mensen op de oppervlakte der aardbodem.” — Num. 12:3.
Zachtmoedigheid of zachtaardigheid is de vrucht van Gods heilige geest: „De vrucht van de geest is liefde, . . . zachtaardigheid.” Zachtmoedig is het tegenovergestelde van hoogmoedig, eerzuchtig, ongeduldig, onmeedogend, twistziek of strijdlustig. Wie niet zachtmoedig of zachtaardig is, is vaak trots, wreed, gauw op zijn teentjes getrapt en heel moeilijk te behagen; door van zijn ellebogen gebruik te maken baant hij zich een weg door het leven en hij is er altijd op uit ruzie te maken. Daarom wordt speciaal vrouwen aanbevolen zich te tooien met zachtmoedigheid of zachtaardigheid, „de onverderfelijke tooi van de stille en zachtaardige geest, welke in Gods ogen van grote waarde is.” — Gal. 5:22, 23; 1 Petr. 3:4.
WAAROM MEN ZACHTMOEDIG OF ZACHTAARDIG DIENT TE ZIJN
Waarom? Omdat het voortvloeit uit gerechtigheid en liefde. Het is in overeenstemming met Gods gebod, „Gij moet uw naaste liefhebben als uzelf,” en met Jezus’ gebod: „Al wat gij derhalve wilt dat u de mensen doen, moet ook gij hun desgelijks doen; dit is trouwens de betekenis van de Wet en de Profeten.” — Matth. 22:39; 7:12.
Zachtmoedigheid of zachtaardigheid getuigt verder van wijsheid. Wij zullen dan gemakkelijk de raadgevingen tot ons kunnen nemen die uiteindelijk tot het eeuwige leven leiden. Iemand die zachtmoedig is, is goedaardig, vriendelijk, verkwikkend en prettig in de omgang. Wij maken het anderen gemakkelijk ons te benaderen. Jezus was zo: „Komt allen tot mij, die zwoegt en zwaar belast zijt, en ik zal u verkwikken. Neemt mijn juk op u en wordt mijn discipelen, want ik ben zachtaardig en nederig van hart, en gij zult verkwikking vinden voor uw ziel. Want mijn juk is weldadig en mijn last is licht.” — Matth. 11:28-30.
Dat zachtmoedigheid of zachtaardigheid van wijsheid getuigt, toont Jakobus ons aan: „Wie is wijs en verstandig onder u? Hij tone uit zijn juiste gedrag zijn werken met een aan wijsheid eigen zijnde zachtmoedigheid. Indien gij echter bittere jaloezie en twist in uw hart hebt, roemt en liegt niet tegen de waarheid. Dit is niet de wijsheid van boven, maar ze is aards, dierlijk, demonisch.” — Jak. 3:13-15.
De wijze persoon zal resultaten boeken; om werkelijk op een juiste wijze met anderen om te kunnen gaan dienen wij niet scherp en twistziek te zijn. Het is de menselijke natuur eigen zich te verzetten tegen een zekere dwang die op hem uitgeoefend wordt, daar God liefde voor vrijheid in de harten der mensen heeft ingeplant. Dwang houdt voor hen die trots en liefdeloos zijn, gevangenschap in. Daarom zal iemand die opziener is beter met anderen om kunnen gaan als hij zachtaardig van geest is, want daardoor zal hij prettig in de omgang zijn, dan zal het lijken alsof alles vrijwillig gaat en niet gedwongen. Zachtaardigheid is vooral voor hen die anderen moeten onderwijzen van essentieel belang, zoals ouders, onderwijzers, muziekleraars of christelijke predikers. Omdat wij moeten vasthouden aan beginselen zullen we zo nu en dan krachtiger moeten optreden zonder te schipperen, maar wij dienen nimmer scherp te zijn, te domineren of dwang op iemand uit te oefenen, alsof we datgene wat wij iemand willen leren er in moeten stampen.
Een wijs persoon zal innemend, zachtaardig, liefdevol en vriendelijk zijn. Of hij succes zal hebben bij hen die naar hem luisteren, zal afhangen van de beginselen waardoor hij zichzelf laat leiden en van de logische opbouw en de bekoorlijkheid van zijn boodschap. Daarom gaf Petrus christenen de raad altijd gereed te zijn ’een reden te geven van de hoop in u, doch dit met zachtaardigheid en diepe achting.’ Het moet gezegd worden dat, hoe moeilijker het in een bepaalde situatie is zachtaardigheid aan de dag te leggen, des te belangrijker het is dat wij dit doen, zoals de apostel Paulus ons voor ogen houdt: „Een slaaf des Heren behoeft echter niet te strijden, maar moet tactvol zijn jegens allen, bekwaam om te onderwijzen, zich onder het kwade in bedwang houdend, met zachtaardigheid onderrichtend degenen die niet gunstig gezind zijn.” — 1 Petr. 3:15; 2 Tim. 2:24, 25.
GOD ZIET NAAR DE ZACHTMOEDIGEN OM
Gods Woord bevat veel beloften voor hen die zachtmoedig zijn. „De zachtmoedigen zullen eten en verzadigd worden.” „Hij zal de zachtmoedigen zijn weg leren.” „Jehovah beurt de zachtmoedigen op.” „Maar Hij [Christus] zal de armen met gerechtigheid richten, en de zachtmoedigen des lands met rechtmatigheid bestraffen.” Wat zijn de vereisten die aan het in vervulling gaan van deze beloften gesteld worden? Dat de zachtmoedigen recht zal wedervaren en voorspoed zullen hebben wanneer zij ten opzichte van hun naasten deze zachtmoedigheid aan de dag blijven leggen. — Ps. 22:26 (vs. 27, SV); 25:9; 147:6; Jes. 11:4, SV.
Met het oog op de nabijheid van Gods dag der wrake is vooral de volgende belofte belangrijk: „Zoekt den HERE [Jehovah], alle gij zachtmoedigen des lands, die Zijn recht werken! Zoekt gerechtigheid, zoekt zachtmoedigheid, misschien zult gij geborgen worden in den dag van den toorn des HEREN [van Jehovah].” Die dag der wrake wordt ergens anders beschreven als „de oorlog van de grote dag van God de Almachtige,” Armageddon. — Zef. 2:3, SV; Openb. 16:14, 16.
Na Armageddon zal deze aarde gereinigd zijn van gewelddadigheid en goddeloosheid, evenals na de vloed in de dagen van Noach; er zal dan een nieuw samenstel van dingen beginnen, ’een nieuwe hemel en een nieuwe aarde waarin rechtvaardigheid zal wonen.’ Dan zal de gehele aarde tot een Edens paradijs gemaakt worden. Dan zal Jehovah’s oorspronkelijke voornemen ten opzichte van deze aarde ten uitvoer gebracht worden: „Weest vruchtbaar en wordt tot velen, en vult de aarde en onderwerpt haar.” Deze nieuwe wereld zal één in liefde, vrede en geluk zijn. Personen die weigeren zachtmoedigheid aan de dag te leggen zullen dan niet blijven bestaan, want zij zouden het geluk van anderen in de weg kunnen staan en zichzelf maar rampzalig voelen. — 2 Petr. 3:13; Gen. 1:28.
Zal dit dan de vervulling van Jezus’ profetie zijn: „Zalig de zachtmoedigen, want zij zullen de aarde beërven”? Neen, ten minste niet in de eerste plaats. Deze woorden die voor het eerst door de psalmist David werden uitgesproken, hebben allereerst betrekking op de meest eminente zachtmoedige, Jezus Christus, van wie zijn Vader, Jehovah God, zei: „Vraag mij, opdat ik u natiën tot een erfdeel en de einden der aarde tot een bezitting kan geven.” Het beërven van de aarde is een deel van zijn beloning voor zijn zachtmoedige en getrouwe loopbaan als mens. — Matth. 5:5, AS; Ps. 2:8.
De „bruid” van Jezus Christus, die in zijn voetspoor treedt — welke beperkt is tot het aantal van 144.000 personen die een hemelse beloning zullen ontvangen — zal met hem in deze erfenis delen (Openb. 14:1, 3). De apostel Paulus vertelt hun dit aldus: „Indien wij dan kinderen zijn, zijn wij ook erfgenamen: ja, erfgenamen van God, maar medeërfgenamen met Christus.” Jezus verwijst naar deze speciaal bevoorrechte volgelingen van hem als zijnde een „kleine kudde.” Het in Mattheüs uiteengezette beginsel geldt echter ook voor Jezus’ andere schapen, die als zachtmoedigen eeuwig leven op aarde zullen verkrijgen. Hoe dan wel? Doordat zij de aarde voor Christus en zijn bruid onder hun hoede mogen houden als het ware als blijvende rentmeesters. — Rom. 8:17; Luk. 12:32; Joh. 10:16.
Laat daarom iedereen die zich wenst te verheugen in Jehovah Gods zegeningen der nieuwe wereld nu geloof in hem aan de dag leggen en liefde betonen ten opzichte van hem en zijn naaste, door „rechtvaardigheid, godvruchtige toewijding, geloof, liefde, volharding en zachtaardigheid” na te jagen. — 1 Tim. 6:11.