Districtsvergaderingen der verenigde aanbidders
WAT een gelukkige demonstratie van eenheid — de internationale serie van districtsvergaderingen van Jehovah’s getuigen onder het thema der ’Verenigde aanbidders’! De ketting van dertien zesdaagse congressen begon met die welke van 20 tot en met 25 juni in New York werd gehouden en die het voorbeeld stelde voor de gehele serie — niet alleen ten aanzien van het programma van rijke geestelijke voorzieningen, maar eveneens van de grootse demonstratie van christelijke eenheid waarmee elke vergadering werd bekroond.
De titel van de openbare lezing die op elk van de dertien congressen het hoogtepunt vormde, was in overeenstemming met het thema van deze serie, namelijk: „Wanneer alle natiën zich onder Gods koninkrijk verenigen.” De president van het Wachttorengenootschap, N. H. Knorr, hield deze bezielende lezing het eerst in New York voor een gehoor van 89.853 personen, terwijl nog 3048 personen de Spaanse openbare lezing bijwoonden. Op de zeven vergaderingen in Noord-Amerika en de zes in Europa hoorde een totaalaantal personen van meer dan 400.000 deze aanmoedigende toespraak. De schijnwerper werd op de enige ware verenigende kracht van thans gericht — niet op de Verenigde Naties, maar op het opgerichte koninkrijk van Jehovah God!
Elk congres opende met de lezing van de voorzitter: „Welkom! gij allen, verenigde aanbidders!” en deze toespraak legde de nadruk op de oorzaken voor de wereldomvattende eenheid van Jehovah’s getuigen: Hun aanbidding van de enige ware God, Jehovah, en het feit dat zij zich door het ene leerboek van Eenheid, de bijbel, laten leiden.
DE NUTTIGE ASPECTEN VAN DE VRIJGEGEVEN LECTUUR
Of de congressen nu in New York, Houston, Vancouver, Kopenhagen, Hamburg, Turijn, Londen, Amsterdam, Parijs, Oklahoma City, Omaha, Milwaukee of San Francisco werden gehouden, overal waren de aanwezigen uitermate opgetogen over de nuttige aspecten van de vrijgegeven lectuur. Hierbij nam de volledige, in één band gebonden New World Translation of the Holy Scriptures de eerste plaats in. De president van het Genootschap gaf deze bijbel vrij aan het eind van zijn lezing „Verenigde verkondigers van het ’Woord des levens’”, waarin hij de nadruk legde op de waarde die Jehovah’s getuigen aan de bijbel hechten. Wat een hulp betekenen het handige formaat van deze bijbel en de concordantie van „Belangrijke bijbelwoorden voor snel naslagwerk”! In het Yankee stadion en op de andere congressen ging er een zucht van verbazing door het verrukte gehoor, toen de prijs van de bijbel werd bekendgemaakt: Slechts $1! Dit was nu precies wat de verkondigers van het Woord des levens nodig hadden!
Ook de andere lectuur die op de congressen werd vrijgegeven, was zeer nuttig. Overal begroetten de Koninkrijkspredikers de Schema’s voor toespraakjes met een luid applaus, want deze brochure stelt hen in staat de belangstelling van elke huisbewoner op te wekken. Een andere vrijgave van groot belang bestond in de Watch Tower Publications Index, 1930-1960, een boek dat de sleutel vormt tot het ontsluiten van schatten aan bijbelkennis. Dit boekwerk legde er getuigenis van af dat alle getuigen van Jehovah bedienaren van het evangelie zijn en dat zij er allen belang in stellen om ten behoeve van anderen bijbels onderzoekingswerk te verrichten. Een volgend uitzonderlijk hulpmiddel was de nieuwe brochure Blood, Medicine and the Law of God. Wat een verlichtende hulp is dit voor doctoren en andere personen ten aanzien van de redenen waarom Jehovah’s getuigen zich van elke vorm van bloed onthouden! Deze brochure verschaft gedocumenteerd medisch bewijsmateriaal betreffende de gevaren van bloedtransfusies en werpt een helder licht op de bijbelse raad: ’Houd u vrij van bloed’ (Hand. 15:29, NW). Een geweldig nuttige vrijgave was het nieuwe boek „Let Your Name Be Sanctified”. Dit boek werd na de lezing „De natiën bevreesd voor de naam welke over ons is uitgeroepen” aan het enthousiaste gehoor overgedragen. In deze toespraak legde de president van het Genootschap er de nadruk op hoe belangrijk het is dat Jehovah’s naam wordt geheiligd. Het nieuwe boek toont hoe het werk van de profeten Elia en Elisa in verband met het heiligen van Jehovah’s naam profetische waarde bezit voor onze tijd. Als laatste van de lijst van nuttige vrijgegeven boeken en brochures moet de nieuwe brochure Wanneer alle natiën zich onder Gods koninkrijk verenigen worden genoemd, waarvan iedereen die op deze congressen de openbare lezing bezocht, gratis een exemplaar ontving.
De vele congreslezingen wierpen net als de vrijgegeven lectuur zeer veel nut af. Wat een schitterende raadgevingen werden er niet verstrekt in de lezingen „Verenigde aanbidding binnen de gezinskring”, „Eenheid in aanbidding door vergaderingbezoek”, „Uw persoonlijke studie verbeteren” en „De gehele dag door vreugdevol”! Hoe bevorderlijk voor eenheid waren de raadgevingen over het begroeten en aanmoedigen van broeders, zusters en geïnteresseerde personen en over de wijze waarop zij die een tijdlang de vergaderingen niet hebben bezocht of van de kudde zijn afgedwaald, verwelkomd moeten worden! Hoe aanmoedigend was de lezing door de vice-president van het Genootschap, F. W. Franz, over het onderwerp „Verenigd tegen de natiën in het dal der beslissing”, dat over de symbolische sprinkhanenplaag ging! Ook de toespraak van de president van het Genootschap over „Loyaliteit met een verenigd hart”, was zeer bijzonder, want daarin werd getoond dat Jehovah’s getuigen niet alleen met elkaar maar eveneens als afzonderlijke individuen verenigd moeten zijn door nooit toe te laten dat zij door materialisme of zelfzuchtige verlangens een verdeeld hart krijgen.
ENIGE VAN DE TOT NOG TOE GROOTSTE CONGRESSEN
Vancouver in Brits-Columbia vormde het toneel van de grootste theocratische vergadering in de Canadese geschiedenis, waarbij 28.952 personen de openbare lezing bezochten. Opmerkelijk mooi weer begunstigde deze bijeenkomst, terwijl de hemel de laatste drie dagen onbewolkt was. De congresgangers genoten tegen een achtergrond van de Canadese Rocky Mountains die in al hun glorie omhoogtorenden en hier en daar met sneeuw waren bedekt, van een rijk geestelijk feestmaal.
Te Houston in Texas was het congres aldaar het grootste dat tot nog toe in deze staat werd gehouden. Vorige vergaderingen waren in Dallas, Corpus Christi en Fort Worth belegd, alsmede ook in Houston, maar het congres van 1961 brak met 19.141 personen op de Engelse en 2159 op de Spaanse lezing alle records voor Texas. De Spaans sprekende aanwezigen verwelkomden de vrijgave in het Spaans van Schema’s voor toespraakjes, „Uw wil geschiede op aarde”, Blood, Medicine and the Law of God en Wanneer alle natiën zich onder Gods koninkrijk verenigen.
De internationale vergadering der ’Verenigde aanbidders’ te Kopenhagen bleek het grootste theocratische congres in Denemarkens geschiedenis te zijn. Duizenden Getuigen uit Noorwegen, Zweden en Finland kwamen voor een uitermate opwindende vergadering naar het Idrætsparken in Kopenhagen. Bovendien waren vele duizenden Engels sprekende Getuigen aanwezig, daar tweeëndertig gecharterde vliegtuigen uit de Verenigde Staten en Canada ongeveer 3000 Getuigen naar Europa brachten opdat dezen de Europese congressen konden bijwonen. Vijf podiums voor de sprekers en programma’s die gelijktijdig in vijf verschillende talen werden gehouden, getuigden van de internationale sfeer die het congres in Kopenhagen voor degenen die zo bevoorrecht waren om dit te kunnen bijwonen, onvergetelijk maakte. Opschriften waren niet alleen in het Deens gesteld, maar eveneens in het Noors, Zweeds, Fins en Engels. De programma’s waren in vijf verschillende talen gedrukt. Nieuwe boeken en brochures die in het Noors, Zweeds, Fins en Deens werden vrijgegeven, brachten grote opwinding teweeg onder de duizenden Getuigen. Ondanks de koude wind en de kille regen op de eerste dagen van het congres, was het eindresultaat toch succesvol. De laatste twee dagen was het meestal mooi weer en de openbare lezing werd door 33.513 Getuigen en andere geïnteresseerde personen bezocht. Kopenhagen, een wereldse stad waar men een afkeer heeft van religie, had de congressen van Jehovah’s getuigen lang genegeerd, maar de pers, de radio en de TV brachten voor het eerst behoorlijk verslag uit van dit opmerkelijke congres.
De ervaring van een Finse Getuige is kenmerkend voor de vriendelijke behulpzaamheid welke de bezoekers uit vierendertig landen die het congres in Kopenhagen bezochten, ondervonden. Bij het zoeken naar de plaats waar het congres werd gehouden, verdwaalde hij. Door middel van gebarentaal vroeg hij een winkelier welke kant hij uit moest. Toen deze het hem trachtte uit te leggen, was het resultaat nihil, doordat geen van beiden de taal van de ander verstond. Daarom kwam de winkelier uit zijn winkel, stapte in de auto van de Getuige en reed hem naar het stadion, waarna hij per tram weer naar zijn zaak terugkeerde.
„Nog nooit zijn de tribunes te Twickenham op een zomerdag zo vol geweest”, verklaarde de Reynolds News van 30 juli 1961 over het congres der ’Verenigde aanbidders’ te Londen. Op de vergadering die in de Rugby Union Ground te Twickenham werd gehouden, krioelde het van de verenigde aanbidders van Jehovah. Dit stadion vormde in 1955 het toneel van de ’Zegevierende koninkrijks’-vergadering, waarbij 41.970 personen de openbare lezing bezochten. Zou de vergadering van 1961 hier boven uit komen? Inderdaad, want de grote menigte die in Twickenham de openbare lezing kwam beluisteren, bestond uit 48.070 personen. Het podium op het grootste Engelse congres tot nog toe stelde een schaapskooi voor, een passend symbool van de jaartekst van Jehovah’s getuigen voor 1961: „In eenheid zal ik hen stellen, als een kudde in de schaapskooi.” — Micha 2:12, NW.
Italië kon ook rapport uitbrengen van zijn grootste vergadering van verenigde aanbidders van Jehovah God, want de openbare toespraak in Turijn werd door 6372 personen bijgewoond. Dit was de eerste keer dat er in Italië een vergadering van zes dagen werd gehouden en eveneens voor het eerst dat de congresgelegenheid, het Palazzo delle Esposizioni, voor religieuze doeleinden werd gebruikt. Men maakte ook voor het eerst in Italië een theocratische bijeenkomst in het openbaar bekend. Daarbij gebruikte men niet alleen strooibiljetten, maar tevens twaalf grote spandoeken op straat, die op strategische plaatsen overal in de stad waren opgehangen. Het congres vond niet in het geheim plaats, maar wel ondergronds daar de tentoonstellingszaal onder de grond was gebouwd, met daarboven een groot park. Het licht kwam door ramen in het plafond en de faciliteiten bleken voldoende en ruim te zijn. Het congres lag op een internationaal niveau, doordat vertegenwoordigers uit zeventien natiën aanwezig waren. Het uit gouden letters bestaande tetragrammaton dat was aangebracht op een rood gordijn achter het podium, vormde een opmerkelijke versiering. Dit congres werd door een groot enthousiasme gekenmerkt, en de Italiaanse Getuigen waren zeer geestdriftig toen „Uw wil geschiede op aarde”, Schema’s voor toespraakjes en Wanneer alle natiën zich onder Gods koninkrijk verenigen in het Italiaans werden vrijgegeven.
Het congres in Amsterdam bleek eveneens het grootste tot nog toe in Nederland te zijn, want 23.708 personen woonden de openbare lezing bij. Het enthousiasme van de Nederlandse Getuigen werd door alle sprekers op prijs gesteld en de nieuwe lectuur in het Nederlands werd door de congresgangers met hartelijk applaus ontvangen.
Ook Parijs vestigde een record met het grootste congres van de Nieuwe-Wereldmaatschappij in Frankrijk! Tijdens de ’Zegevierende koninkrijks’-vergadering in 1955 te Parijs had men een hoogtepunt van 16.500 aanwezigen bereikt; de Franse Getuigen vroegen zich af wat er nu zou gebeuren, speciaal omdat er met het oog op de Algerijnse crisis geen publiciteit aan de vergadering mocht worden gegeven. Wat een vreugde heerste er daarom toen het aantal aanwezigen 23.004 bleek te bedragen!
Dit was niet alleen voor vele Frans sprekende Getuigen het grootste congres tot nog toe, maar er werden gelijktijdig met de Franse ook Spaanse, Poolse en Portugese lezingen uitgesproken. De Franse Getuigen spaarden geen moeite en gaven er grote bedragen voor uit, om hun christelijke broeders en zusters uit Spanje en Portugal onder te brengen en voor hun vervoer zorg te dragen.
Een opvallend kenmerk van het congres in Parijs vormde het aantal van hen die hun opdracht aan Jehovah God door de onderdompeling in water symboliseerden — 1203 personen, ofte wel ongeveer 9 percent van het aantal aanwezigen op dat ogenblik! Een zeer hoog gemiddelde. Op alle congressen gezamenlijk symboliseerden meer dan 9000 mensen door de onderdompeling, dat zij als verenigde aanbidders Jehovah’s wil wensten te doen.
VINDINGRIJKHEID EN AANPASSINGSVERMOGEN
Om deze serie congressen te houden, moesten vele problemen worden overwonnen. Op het congres in Kopenhagen bracht de geluidsinstallatie bijvoorbeeld vele ingewikkelde problemen met zich mee. De vergadering werd in een stadion gehouden met aan vier kanten tribunes. De Noors, Zweeds en Fins sprekende broeders en zusters hadden elk een kant. De vierde zijde bestond uit drie verdiepingen, waarbij de tribunes beneden en in het midden voor de Denen waren en de bovenste laag voor de Engels sprekenden. De lezingen moesten tegelijkertijd in vijf talen worden uitgesproken. Vijf lezingen op hetzelfde ogenblik? „Onmogelijk”, verklaarden elektrotechnici van de stad. Jehovah’s getuigen werkten een jaar lang met vindingrijkheid en aanpassingsvermogen aan het geluidssysteem; op het congres was het klaar en functioneerde het uitstekend.
Voor de schitterende bloemenpartij op het gras van het stadion waren vele bakken nodig. Men stelde plannen op voor een reusachtige rechthoek die uit honderden bakken met veelkleurige bloemen zou bestaan. Het probleem van de bakken werd opgelost doordat men gebruik maakte van 315 kistjes waar vroeger munitie in had gezeten. Toen men kleine bloembakken nodig had om deze op allerlei hoogten in het stadion aan hekleuningen te bevestigen, werd dit probleem opgelost doordat men kistjes gebruikte van een hard materiaal waarin mortiergranaten verpakt waren geweest.
In London hadden de Getuigen die het congres voorbereidden, enige stoomketels nodig. Waar konden zij die krijgen? Zij hoorden dat het laatste grote Engelse slagschip, de Vanguard, werd gesloopt en dat er op dit schip een aantal stoomketels stond. De Getuigen namen contact op met de betrokken firma en konden zich tegen een zeer redelijke prijs van het gebruik van de ketels verzekeren. Aldus stemden de Getuigen door problemen op te lossen en eveneens door hun vreedzame levenswijze, overeen met Jesaja 2:4, want als ware christenen smeedden zij zwaarden tot ploegscharen en speren tot snoeimessen.
De moeilijkheden met het geluid werden in Londen op een unieke wijze opgelost, waardoor er een einde werd gemaakt aan elke weerkaatsing of echo. Hoe was dit in een stadion mogelijk? Doordat men alle luidsprekers achterop de tribunes plaatste en naar voren richtte, in plaats dat men ze op de grond zette met de opening naar de toehoorders. Hierdoor hoorde men het geluid van achteren komen en kon het niet tegen de verschillende muren in het stadion weerkaatsen.
De problemen waarmee men in Hamburg werd geconfronteerd, konden niet onbetekenend worden genoemd; de kern van de moeilijkheid was hierin gelegen, dat de plaats van het congres enkel en alleen een groot, mooi grasveld in het grootste park van Hamburg was. Vóór het congres bevond er zich hier geen enkele faciliteit. Uit het niets werkend en gebruik makend van de ruimte, bouwden de Getuigen een reusachtig podium met een lengte van 55 m, een diepte van 24 m en een hoogte van 4 1/2 tot 5 1/2 m. Het orkest bevond zich in een halfcirkelvormige schelp die in het podium was ingebouwd. Het podium was zo groot, dat alle uitvoerende afdelingen erin waren ondergebracht. Van de podiumversiering vielen speciaal de reusachtige geschilderde bloemen die er heel echt uitzagen, en een geweldige cirkel op een stalen geraamte met daarop het tetragrammaton met nagebootste lichtstralen die hier van uitgingen, in het oog. Zo gebruikten de broeders in Hamburg en die in Turijn, los van elkaar werkend, het tetragrammaton als een zeer indrukwekkende en passende versiering.
Daar het congres in Hamburg in de openlucht werd gehouden, was er geen afdak boven de zitplaatsen. Wat zou er gebeuren wanneer het regende? En het regende inderdaad elke dag van de vergadering, en hoe! De stortbuien spoelden de vergadering echter niet weg. Daar men de raad had ontvangen om zich op slecht weer voor te bereiden en met warme kleding, paraplu’s en schoenen met lage hakken te komen, gehoorzaamden de congresgangers en kon het congres volgens programma verlopen. Zodra het begon te regenen, zag men plotseling een zee van paraplu’s.
Daar het congresterrein in Hamburg in feite een open veld was, vormde de aanleg van sanitaire installaties een probleem. Voor de vergadering nam men proeven met het aantal toiletten dat nodig zou zijn als bijna 100.000 personen het congres zouden bezoeken. (Op zondag waren er 88.338 aanwezigen.) Men berekende dat men aan 1300 toiletten voldoende zou hebben. Daarom legden de Getuigen in het gras een afvoersysteem van pijpen aan; bovendien werden enkele maanden voor het congres grote tenten opgetrokken en werden er voorzieningen getroffen voor 1300 hokjes met stromend water. Op de tweede dag van het congres kwamen enkele stedelijke deskundigen op sanitair gebied kijken of er ook rijen mensen voor de toiletten stonden. Zij kregen te horen dat er 1300 toiletten waren geplaatst en dat niemand behoefde te wachten. De verbaasde deskundigen zeiden: „Jullie hebben onze bezwaren totaal uit de weg geruimd.”
Een volgend probleem dat door de vindingrijkheid van de broeders in Hamburg werd opgelost, was het uitzoeken van akoestisch materiaal ter bekleding van de achterkant van de orkestschelp. De Getuigen werkten hard en het resultaat was dat men op een congres zelden rijkere en vollere muziek had gehoord. Het geheim? Eierkarton! De kartonnen eierrekken met hun komvormige holten werden hiervoor gebruikt en ze werden door jonge getuigen van Jehovah op verschillende manieren bijeengebracht. Bij honderden werden ze naast elkaar tegen de gehele achterkant van de orkestschelp getimmerd en vormden een uitstekend akoestisch materiaal.
Op het congres in Parijs waren tenten nodig voor de cafeteria. Wanneer men ze zou huren zou dit ƒ 108.000,– tot ƒ 144.000,– kosten. Daarom kocht het bijkantoor 5000 vierkante meter zeildoek, waarvan de leden van de Bethelfamilie ’s avonds en in de weekeinden de enorme tenten die nodig waren, naaiden. Naar schatting werd hierdoor ongeveer ƒ 108.000,– bespaard! Ook ten aanzien van het geluidssysteem moesten dergelijke financiële problemen worden overwonnen. Daar de lezingen in het Frans, Pools, Portugees en Spaans zouden worden gehouden, was er een ingewikkelde geluidsinstallatie nodig. Een commerciële firma stelde de huurprijs van zo’n uitrusting op ƒ 21.600,–. In plaats daarvan werden alle geluidsinstallaties van de kringen opgevraagd en werd er nog wat bijgekocht. Het laatstgenoemde werd later weer aan de kringen verkocht en zo werd het gehele bedrag van ƒ 21.600,– uitgespaard.
Tegen het einde van het congres in Parijs zei de stationschef van het spoorwegstation dat door de congresgangers werd gebruikt, tegen een verslaggever: „Ik heb nog nooit zo’n goed gedisciplineerde menigte gezien. Zelfs op de spitsuren bleef iedereen rustig. Wat een verschil met een voetbalwedstrijd! Zij leken allemaal gelukkig, ongeacht ras en nationaliteit. Jullie schijnen de eenheid gevonden te hebben die de wereld nodig heeft.”
Ja, de serie internationale congressen in 1961 onder het thema der ’Verenigde aanbidders’ gehouden, was inderdaad, ongeacht het weer of andere problemen, op wereldomvattende schaal een grootse demonstratie van eenheid en werd, dit alles tot heerlijkheid van de Grote Eenmaker, Jehovah God, met schitterend succes bekroond.