Godvruchtige eerbied voor leven en bloed
HOEVEEL veiliger zouden wij zijn als iedereen godvruchtige eerbied had voor leven en bloed! Maar veel mensen hebben deze eerbied niet. Geweld en bloedvergieten nemen overal toe. In veel gebieden is iemands leven al in gevaar als hij ’s avonds alleen op straat loopt. Zozeer is de wereld aan geweld gewend geraakt, dat mensen zelfs voor hun ontspanning urenlang naar geweld gaan zitten kijken dat hun op het televisiescherm of in de bioscoop wordt voorgeschoteld. De bijbel leert ons echter dat het leven iets heiligs is. Beziet u het ook zo?
Onschriftuurlijke zienswijzen zijn thans zo gewoon geworden, dat de bijbelse leer over deze kwestie sommigen in het begin zal verbazen. De Auteur van de bijbel, die ook de Gever van het leven en de Schepper van het bloed is, is echter de Opperste Autoriteit op dit gebied. Zijn wetten moeten gerespecteerd worden. — Ps. 36:6-10 5-9; Jes. 55:8, 9.
’HET BLOED VAN EEN MENS VERGIETEN’
Jehovah sprak er het eerst tot Kaïn, een zoon van Adam, over hoe ernstig het is een mens het leven te benemen. God had Kaïn reeds gewaarschuwd dat zijn toorn hem ertoe zou kunnen brengen te zondigen, maar Kaïn sloeg de waarschuwing in de wind en viel zijn broer Abel aan en doodde hem. Toen zei God: „Hoor, het bloed van uw broeder roept tot Mij van den aardbodem.” Kaïn moest God rekenschap geven van zijn wetteloze vergieting van bloed. — Gen. 4:6-11.
Na de vloed van Noachs dagen legde God er opnieuw de nadruk op dat menselijk leven kostbaar is in zijn ogen. „Ik zal uw eigen bloed eisen”, zei God. „Wie des mensen bloed vergiet, diens bloed zal door den mens vergoten worden, want naar het beeld Gods heeft Hij den mens gemaakt” (Gen. 9:5, 6). Dat gebod is niet verouderd. Het geldt thans voor alle mensen, omdat zij nakomelingen van Noach zijn. Of menselijke regeringen nu overeenkomstig die goddelijke wet met misdadigers handelen of niet, Jehovah zal degenen die iemand onrechtmatig het leven benemen, ter verantwoording roepen.
Er is echter meer nodig om in de ogen van de Gever van het leven onberispelijk te blijven. In 1 Johannes 3:15 staat geschreven: „Een ieder die zijn broeder haat, is een doodslager, en gij weet dat geen doodslager eeuwig leven blijvend in zich heeft.” Indien wij eeuwig leven wensen, moeten wij alle haat tegenover onze medemensen uit ons leven bannen. God zal geen mensen behouden zijn nieuwe samenstel binnenvoeren die, net als Kaïn, de goddelijke waarschuwing in de wind slaan en door hun opvliegendheid het leven van anderen in gevaar brengen. Een godvruchtige kijk op het leven eist, dat wij leren onze naaste lief te hebben. — 1 Joh. 3:11, 12; Matth. 5:21, 22.
Indien wij onze zienswijze in overeenstemming brengen met Gods gedachten hieromtrent, zullen wij ook beseffen dat het leven niet minder heilig is wanneer iemand heel oud of heel jong is. Gods Woord toont ons dat zelfs het leven van een ongeboren kind in de schoot van zijn moeder kostbaar is in Jehovah’s ogen (Ex. 21:22, 23; Ps. 127:3). En toch wordt er overal op aarde elk jaar miljoenen malen abortus gepleegd. Dit is een overtreding van Gods wet, want het menselijk embryo is een levend schepsel en mag niet vernietigd worden. Indien echtparen de grootte van hun gezin om economische redenen, uit gezondheidsoverwegingen of om andere redenen willen beperken, is dat hun persoonlijke zaak, en de wijze waarop zij dit doen, is voornamelijk iets wat zij persoonlijk uit moeten maken. Maar wij moeten wel het feit onder de ogen zien dat het plegen van abortus niet van godvruchtige eerbied voor het leven getuigt.
’ONTHOUDT U VAN BLOED’
De bijbel gebruikt het woord „bloed” vaak in de zin van „leven”. Dit omdat het leven of de ziel in het bloed is (Lev. 17:11). Daar God de Schepper van het bloed is, weet hij er meer over dan wie ook van ons, en hij heeft het volste recht te zeggen wat ermee mag gebeuren. Pas na de wereldomvattende Vloed verleende God de mensheid toestemming om dierlijk vlees te eten. Toen gaf hij hun daarom ook zijn wet inzake bloed, die luidt: „Alles wat zich roert, wat leeft, zal u tot spijze zijn; Ik heb het u alles gegeven evenals het groene kruid. Alleen vlees met zijn ziel, zijn bloed, zult gij niet eten” (Gen. 9:3, 4). Dierlijk vlees mocht gegeten worden, maar niet het bloed.
Later werd deze wet opgenomen in de geboden die aan de natie Israël werden gegeven, en Gods Woord maakt deze wet ook bindend voor christenen. Na grondig Gods vereisten voor christenen besproken te hebben, schreef het besturende lichaam van de eerste christengemeente aan de niet-joodse gelovigen: „Het heeft de heilige geest en ons goedgedacht ulieden geen verdere last toe te voegen dan deze noodzakelijke dingen: u te onthouden van dingen die aan afgoden ten slachtoffer zijn gebracht en van bloed en van al wat verstikt is en van hoererij. Indien gij u nauwlettend voor deze dingen wacht, zult gij voorspoedig zijn. Wij wensen u een goede gezondheid toe!” — Hand. 15:28, 29.
Ook wij moeten ons dus ’onthouden van bloed’. En het is van ernstig belang dat wij dit doen, daar het op één lijn is gesteld met het vermijden van hoererij en afgoderij.
Uit wat God over bloed zegt blijkt duidelijk, dat wij geen vlees mogen eten van een dier dat niet uitgebloed is (Deut. 12:15, 16). Noch mogen wij dierlijk bloed op zich of in ander voedsel verwerkt gebruiken. Geldt dit echter alleen voor het bloed van dieren?
God heeft de mensheid stellig niet verboden dierlijk bloed te eten en hun terzelfder tijd toegestaan mensenbloed te eten, alsof dat minder heilig zou zijn! Hij maakte dit duidelijk toen hij later tot de Israëlieten zei: „Ieder . . . die enig bloed eet — tegen zo iemand, die dat bloed gegeten heeft, zal Ik mijn aangezicht keren.” — Lev. 17:10.
Dit werd goed begrepen door de eerste christenen. Alhoewel algemeen werd geloofd dat het drinken van het bloed van een ander mens iemands gezondheid ten goede zou komen, wisten zij dat een blijvende goede gezondheid, zowel fysiek als geestelijk, afhankelijk was van gehoorzaamheid aan God. Tertullianus, een christelijke schrijver uit de tweede en derde eeuw G.T., zei dan ook:
„Waar zijn degenen, die bij de spelen in de arena het verse bloed der gedode misdadigers, terwijl het nog uit hun hals vloeit, gretig opslurpen, om daarmede de vallende ziekte te genezen? . . . Laat uw dwaling zich schamen voor ons Christenen, die zelfs het bloed van dieren niet als geoorloofd voedsel beschouwen.” Hun inzicht in Gods wet maakte hun dus duidelijk, dat deze voor elke soort van bloed gold, voor dierlijk en menselijk bloed.
HOE STAAT HET MET BLOEDTRANSFUSIES?
Wat valt er te zeggen over het hedendaagse gebruik van mensenbloed? Artsen maken, omdat zij zich ervan bewust zijn dat het bloed het leven in stand houdt, veelvuldig gebruik van bloedtransfusies bij hun behandeling van patiënten. Is dit in harmonie met Gods wil?
Sommige mensen zullen misschien redeneren dat het krijgen van een bloedtransfusie eigenlijk geen „eten” is. Maar is het niet zo dat als een patiënt niet in staat is via zijn mond te eten, artsen hem vaak voeden op de manier waarop ook een bloedtransfusie wordt toegediend? Bestudeer de schriftplaatsen eens nauwlettend, dan zult u opmerken dat ze ons zeggen ons te ’onthouden van bloed’ (Hand. 15:20, 29). Wat wil dit zeggen? Als een dokter u zou zeggen u te onthouden van alcohol, zou dat dan louter betekenen dat u het niet via uw mond mag nemen maar dat u het wel rechtstreeks in uw aderen zou kunnen spuiten? Natuurlijk niet! Zo betekent ook ’zich onthouden van bloed’, dat wij het helemaal niet in ons lichaam opnemen.
Zijn Gods dienstknechten hierdoor in het nadeel vergeleken bij personen die de bijbel negeren en bloedtransfusies nemen? Neen, het is geen echte last voor hen. Vergeet niet dat de Schrift onmiddellijk nadat ze de christenen had gezegd ’zich te onthouden van bloed’, eraan toevoegde: „Indien gij u nauwlettend voor deze dingen wacht, zult gij voorspoedig zijn. Wij wensen u een goede gezondheid toe!” — Hand. 15:29.
God heeft dat met een bedoeling in de bijbel laten optekenen. Hij weet wat hij zegt! Hij weet meer over bloed dan artsen, wier pogingen, ofschoon ze goed bedoeld kunnen zijn, niet altijd de gewenste resultaten opleveren. — Mark. 5:25-29.
Het is een feit dat hoewel de meeste patiënten een bloedtransfusie overleven, velen er een ziekte door oplopen, terwijl elk jaar duizenden personen als een rechtstreeks gevolg ervan sterven. Er zijn andere behandelingsmethoden, waaraan dergelijke nadelen niet kleven. Een arts zal iemand soms vertellen dat hij binnen korte tijd dood zal zijn als hij zich niet aan een transfusie onderwerpt, maar de patiënt zal wellicht ook sterven als hij wel bloed aanvaardt. Zoals u weet staat daartegenover dat veel patiënten weer goed gezond worden ondanks het feit dat een arts het tegendeel heeft voorspeld.
Zou het, ter wille van de twijfelachtige kans dat iemand in dit samenstel van dingen nog enkele jaren langer in leven zou blijven, verstandig zijn God de rug toe te keren door zijn wet te overtreden? Indien wij trachten ons leven, onze ziel, te redden door Gods wet te overtreden, zullen wij het voor eeuwig verliezen. Daarom zei Jezus: „Wie zijn ziel wil redden, zal ze verliezen; maar wie zijn ziel verliest om mijnentwil, zal ze vinden.” — Matth. 16:25.
VOLG DE VERSTANDIGE HANDELWIJZE
De verstandige handelwijze is dus, altijd vertrouwen te stellen in de juistheid van Gods wet en ons er ten volle op te verlaten dat God ons, zo nodig, weer leven kan geven door een opstanding in zijn nieuwe samenstel van dingen (1 Thess. 4:13, 14). Op die manier zullen wij van godvruchtige eerbied voor het leven blijk geven. Wij zullen ons huidige leven niet beschouwen als iets wat kostbaarder is dan loyaliteit aan God. In plaats daarvan zullen wij ons oog gericht houden op Gods voorziening van eeuwig leven voor degenen die de weg der waarheid bewandelen.
Het is nu dringender noodzakelijk dan ooit dat de mensen overal het leven gaan bezien zoals God het beziet. Zij moeten over de voorziening horen die Jehovah God zelf getroffen heeft om levens te redden. Hij heeft zijn Zoon Jezus Christus gezonden opdat deze zijn eigen levensbloed zou vergieten ten behoeve van degenen die geloof zouden oefenen, en hij heeft hem uit de doden opgewekt (Hebr. 13:20, 21). Niet door bloedtransfusies, maar slechts door geloof in Jezus’ vergoten bloed kan redding verkregen worden. En het is dringend noodzakelijk dat geloof nu te verwerven en te oefenen, voordat dit oude samenstel van dingen zijn einde vindt.
Indien wij deze liefdevolle voorziening hebben leren kennen, dienen wij ons ertoe bewogen te voelen anderen erover te vertellen. Godvruchtige bezorgdheid voor het leven van anderen zal ons ertoe brengen dit ijverig en vrijmoedig te doen (Ezech. 3:17-21). Indien wij deze verantwoordelijkheid op ons nemen en erin volharden totdat allen een gelegenheid hebben gehad erover te horen, zullen wij, net als de apostel Paulus, kunnen zeggen: „Ik [ben] rein . . . van het bloed van alle mensen, want ik heb mij er niet van weerhouden u al de raad Gods te vertellen.” — Hand. 20:26, 27.