De brief aan de Romeinen beklemtoont geloof
WAT moet u doen om God te behagen?
U zou verschillende antwoorden kunnen geven: Een goed leven leiden. Anderen geen kwaad berokkenen. Bepaalde offers voor God brengen. Zijn wetten gehoorzamen. Goede werken verrichten. Christus aanvaarden en oprecht zijn in uw aanbidding.
Deze antwoorden zijn op zich wel goed, want ze betreffen dingen die u moet doen om Gods goedkeuring te ontvangen. Maar iets anders is zó uiterst belangrijk dat al het bovengenoemde geen nut zou hebben wanneer het ontbreekt. Dat is GELOOF.
Misschien denkt u: ’Ik heb geloof en weet dat geloof belangrijk is.’ Toch doen wij allen er goed aan na te denken over een gedachte die in het boek Romeinen herhaaldelijk onder onze aandacht wordt gebracht. U zult dit verwante thema in Romeinen 1:16, 17 aantreffen. De apostel Paulus zegt ons daar dat ’het goede nieuws Gods kracht tot redding is’ en dat ’de rechtvaardige door middel van geloof zal leven’. Is redding dan beschikbaar voor iedereen die geloof heeft? Maakt geloof christelijke werken overbodig? Paulus’ brief aan de Romeinen geeft hier antwoord op.
Hebt u Romeinen persoonlijk gelezen? Of hebt u dit bijbelboek herhaaldelijk gelezen? De laatste vraag is beter geformuleerd, want men heeft wel opgemerkt dat wij in Romeinen Paulus’ uitvoerigste uiteenzetting van het goede nieuws aantreffen. Romeinen moet daarom herhaaldelijk worden gelezen; hoe meer u dit geestelijke voedsel „kauwt” des te „voedzamer” het wordt.
Redding door geloof voor allen
De eerste-eeuwse christenen stonden voor een kwestie die voor hen van groot belang was: Konden zowel joden als heidenen Gods goedkeuring verwerven en door hem rechtvaardig worden verklaard? God inspireerde Paulus ertoe om in de brief aan de Romeinen over deze uiterst gewichtige kwestie te schrijven. Wat hij optekende, kan ook in ons leven een buitengewoon belangrijke rol spelen wanneer wij geloof oefenen en redding trachten te verwerven. Het bevat tevens een waardevolle les voor ons wanneer wij geneigd zouden zijn te denken dat één volk of nationaliteit beter zou zijn dan een ander.
Laten wij, om de argumenten die Paulus te berde bracht beter te begrijpen, veel van het boek samenvatten. Wanneer u het boek Romeinen met deze samenvatting ernaast leest, zult u een duidelijk overzicht hebben dat u in staat zal stellen de gedachtengang die wordt uitgewerkt, te volgen. Daardoor zult u niet het grote verband uit het oog verliezen, hetgeen zou kunnen gebeuren wanneer u het boek alleen maar vers na vers zou doorlezen.
Na zijn inleiding en de hartelijke wijze waarop hij te kennen geeft de gemeente in Rome te willen bezoeken, vermeldt Paulus meteen het hier volgende centrale thema: God is onpartijdig en stelt de mogelijkheid van redding in het vooruitzicht van „een ieder die geloof heeft” — hetzij jood of heiden. Ook al vormt de vraag hoe God joden of heidenen beschouwt, thans niet zo’n brandende kwestie als destijds, leggen Paulus’ opmerkingen toch de nadruk op ons geloof. Waarom is dat voor iedereen noodzakelijk? — Rom. 1:1-17.
In werkelijkheid zijn alle mensen zondaars die Gods gramschap verdienen. Dit zal men gemakkelijk kunnen inzien in het geval van niet-joden die op een niet te verontschuldigen wijze de bewijzen voor het bestaan van de ware God negeren. Zij aanbidden vaak geschapen dingen en geven (wegens hun verkeerde ideeën over God) daarbij toe aan ontaarde praktijken (Rom. 1:18-32). Maar in werkelijkheid is dit ook het geval met personen als de joden, die de zonde beoefenende heidenen misschien oordelen of kritiseren. Beide groepen bevinden zich in de positie dat zij voor God in het oordeel staan. Waarom? De joden hebben de wet van God en beweren deze te onderwijzen. De heidenen hebben een geweten dat hen ertoe aanspoort het goede te doen, waardoor er van hen rekenschap gevraagd kan worden. Daarom is noch besnijdenis noch onbesnedenheid van het vlees de belangrijkste factor. — Rom. 2:1-29.
Wanneer u destijds een joodse christen was, zou u waarschijnlijk gevoelig zijn geweest voor Paulus’ erkenning dat Gods Woord aan de joden werd toevertrouwd. Toch kon men niet aan de waarheid ontkomen, zoals die in de Schrift tot uitdrukking werd gebracht, dat alle mensen zondig zijn. Daarom bestaat er wanhopig behoefte aan de een of andere manier waarop mensen rechtvaardig zouden kunnen worden. God heeft in die behoefte voorzien door een nieuwe manier waarop rechtvaardigheid verkregen kan worden — geloof in Jezus. Zou u een bewijs willen hebben waaruit blijkt dat geloof superieur is aan werken van de wet? Beschouw dan het voorbeeld van Abraham, die op basis van geloof door God rechtvaardig werd verklaard, zelfs nog voordat hij werd besneden of voordat de wet aan Israël werd gegeven. En wij kunnen niet voorbijgaan aan het feit dat de hieruit voortspruitende belofte aan Abraham, zegen betekende voor allen, ongeacht hun raciale oorsprong. — Rom. 3:1–4:25.
Ziet u nu hoe belangrijk geloof is voor christenen? In het geval van degenen die tot leven in de hemel zijn bestemd, gaat geloof vooraf aan hun rechtvaardigverklaring en hun zalving met heilige geest. Hoe dankbaar kunnen wij allen echter zijn voor de mogelijkheid door middel van ons geloof Gods goedkeuring te verwerven! Degenen die leefden voordat de wet werd gegeven, waren zondaars en stierven als gevolg daarvan. Nadat Mozes de wet had ontvangen, trad zonde duidelijker aan het licht. Wat zou een tegenwicht kunnen vormen tegen de gevolgen van Adams zonde, waardoor onvolmaaktheid aan ons werd doorgegeven? Jezus’ getrouwe handelwijze en de verzoenende kracht van zijn offerandelijke dood. Door hierin geloof te stellen, kunnen wij „eeuwig leven in het vooruitzicht” hebben. — Rom. 5:1-21.
In overeenstemming met geloof leven
Wanneer u verder leest in Romeinen, zult u bemerken dat Paulus aandacht schenkt aan een verkeerde conclusie die sommigen misschien uit zijn uitlatingen zouden kunnen trekken. Hoe dat zo? Welnu, iemand zou kunnen redeneren dat hij, aangezien God op zonde kan reageren door onverdiende goedheid te schenken, gewoon zijn gang kan gaan en kan zondigen. Wat zou dat een vergissing zijn! Paulus legt uit dat christenen wier zonden vergeven zijn, de zonde voortaan niet langer over zich moeten laten heersen. Het is alsof zonde vroeger onze eigenaar was die wij als slaven gehoorzaamden; maar nu is het alsof die vroegere meester is gestorven en zijn bevelen genegeerd kunnen worden. Wij hebben een nieuwe meester — God. Met geloof dienen wij „slaven van de rechtvaardigheid” te zijn, met „heiligheid tot vrucht, en als eindresultaat eeuwig leven”. — Rom. 6:1-23.
Het vereist krachtsinspanningen om in overeenstemming met geloof als een christen te leven. Dit wil niet zeggen dat wij krachtsinspanningen in het werk moeten stellen om te proberen alleen maar overeenkomstig een wetstelsel te leven, want degenen die vroeger onder de wet stonden, konden die niet volmaakt houden en zijn er nu van bevrijd, evenals een vrouw van de wet van haar man is bevrijd wanneer hij sterft. Wij kunnen echter aanmoediging putten uit Paulus’ eerlijke erkenning: Hij gaf toe dat hij niet in staat was zonde uit de weg te gaan, zoals hij zo graag zou willen. Toch voelde hij zich gered door Jezus. Wij kunnen een overeenkomstige redding ervaren. — Rom. 7:1-25.
Degenen die door God zijn aanvaard als zijn geestelijke zonen, zullen te zamen met Jezus Christus in de hemel regeren. Dat schenkt hun hoop, en het dient alle getrouwe christenen de verzekering te geven dat God degenen zal helpen die zich op hem verlaten. Ja, indien wij trouw zijn jegens hem, kan niets ons scheiden van de liefde die door bemiddeling van Jezus is (Rom. 8:1-39). Wij behoeven er niet aan te twijfelen dat God het goede zal bewerken. Hij heeft zowel het recht als het vermogen om de dingen op zijn manier te laten gebeuren, zoals hij dit toonde door Jakob te kiezen en door de manier waarop hij met Farao handelde. Aangezien de meeste joden tot struikelen waren gebracht en de Messías niet aanvaardden, besloot God dat iedereen die geloof oefende, gered kon worden. Dat is beslist goed nieuws! Toch legt het ons de verantwoordelijkheid op geloof te oefenen door het goede nieuws bekend te maken, opdat mensen van alle natiën dit kunnen horen en geloof kunnen verwerven. — Rom. 9:1–10:15.
Wij dienen te beseffen welke les er ligt opgesloten in de wijze waarop de kwestie zich ontwikkelde. Hoewel de natuurlijke joden zich in een gunstige positie met betrekking tot God bevonden en als eersten in aanmerking kwamen voor hemels leven als het „Israël Gods”, behielden zij hun positie niet. Zij werden als natuurlijke takken aan een gekweekte olijfboom weggekapt, waardoor er plaats vrijkwam voor heidenen (als het ware takken van een wilde olijfboom) die Christus aanvaardden. Het spreekt vanzelf dat allen die Gods barmhartigheid op deze of enige andere wijze hebben ontvangen, er vol waardering mee moeten voortgaan geloof te oefenen ten einde redding te verwerven. — Gal. 6:16; Rom. 10:16–11:36.
Op welke manieren kunt u blijk geven van uw geloof, behalve dat u een openbare bekendmaking tot redding doet, waardoor u anderen helpt het goede nieuws te leren kennen? In Romeinen 12:1–13:14 zult u enkele antwoorden aantreffen. Als christen kunt u het vermijden naar het voorbeeld van dit goddeloze samenstel gevormd te worden. U kunt bescheidenheid aankweken, gastvrijheid ten toon spreiden en het kwade overwinnen door het goede te doen. Wanneer u dit schriftgedeelte leest, zult u vanzelfsprekend nog meer uitstekende raadgevingen aantreffen, met inbegrip van die over uw relatieve onderworpenheid aan de „superieure [regerings]autoriteiten”.
Ook is het een christelijke plicht om personen met een zwak geweten met consideratie te behandelen en bereid te zijn zich toelaatbare dingen te ontzeggen om deze anderen niet tot struikelen te brengen. Wanneer wij aldus de zwakheden dragen van degenen die niet sterk zijn, in plaats dat wij onszelf behagen, volgen wij het voorbeeld na dat Christus heeft gegeven. Wij bevorderen daardoor ook vrede en eenheid. — Rom. 14:1–15:16.
Wanneer u de laatste twee hoofdstukken van Romeinen 15, 16 leest, zult u zien dat Paulus beslist in overeenstemming met zijn geloof leefde. Hij verrichtte zijn bediening speciaal onder mensen in de heidense natiën, en hij hield zich er intens mee bezig die bediening te vervullen. Behalve zijn bezoek aan de gemeente in Rome, hoopte Paulus zelfs naar Spanje te reizen. Dat was een belangrijke westelijke voorpost van het Romeinse Rijk en was van Paulus’ standpunt uit bezien maagdelijk gebied. Paulus’ talloze persoonlijke groeten aan christenen in Rome vormen nog een bewijs van zijn levende, actieve geloof.
Het boek Romeinen helpt ons beslist de superioriteit van geloof ten opzichte van werken van de wet in te zien. Het maakt absoluut duidelijk dat God in zijn onpartijdigheid bereid is allen te aanvaarden die geloof oefenen, en dat hij hun het vooruitzicht schenkt rechtvaardig te worden en eindeloos leven te verwerven. Laten wij ons derhalve altijd bewust zijn van de noodzaak een krachtig geloof te hebben en er in overeenstemming mee te leven.