Zult u getrouw zijn zoals Elia?
„Ik zend ulieden de profeet Elia vóór de komst van de grote en vrees inboezemende dag van Jehovah.” — MALEACHI 4:5.
1. Welke crisis doet zich voor als Israël zo’n 500 jaar in het Beloofde Land is?
„EEN land vloeiende van melk en honing” (Exodus 3:7, 8). Dat is wat Jehovah God de Israëlieten gaf nadat hij hen in de zestiende eeuw v.G.T. uit Egyptische knechtschap had bevrijd. Maar zie! Vijf eeuwen zijn voorbijgegaan, en nu bevindt het tienstammenrijk Israël zich in de greep van een zware hongersnood. Het is moeilijk ergens groen gras te vinden. De dieren sterven, en er is in drie en een half jaar geen regen gevallen (1 Koningen 18:5; Lukas 4:25). Waar ligt de verantwoordelijkheid voor deze ramp?
2. Wat is de oorzaak van Israëls nationale crisis?
2 Afval is de oorzaak van deze crisis. In overtreding van Gods Wet is koning Achab met de Kanaänitische prinses Izebel gehuwd en heeft hij toegelaten dat zij de Baälaanbidding in Israël invoerde. Erger nog, in Samaria, de hoofdstad, heeft hij een tempel voor deze valse god gebouwd. De Israëlieten zijn er nota bene toe verleid te geloven dat de Baälaanbidding hun overvloedige oogsten zal opleveren! Maar zoals Jehovah had gewaarschuwd, lopen zij nu gevaar ’uit hun goede land te vergaan’. — Deuteronomium 7:3, 4; 11:16, 17; 1 Koningen 16:30-33.
Een spectaculaire test bewijst wie de ware God is
3. Hoe richt de profeet Elia de aandacht op Israëls werkelijke probleem?
3 Als de hongersnood begint, zegt Gods getrouwe profeet Elia tot koning Achab: „Zo waar Jehovah, de God van Israël, leeft, ja, voor wiens aangezicht ik sta, er zal deze jaren geen dauw of regen vallen, behalve op bevel van mijn woord!” (1 Koningen 17:1) Na de verschrikkelijke waarheid van deze uitspraak te hebben ondervonden, verwijt de koning Elia dat hij de banvloek over Israël heeft gebracht. Maar Elia antwoordt dat de schuld bij Achab en zijn huis ligt omdat zij afvallige Baälaanbidders zijn geworden. Om de kwestie te beslechten, dringt Jehovah’s profeet er bij koning Achab op aan om heel Israël op de berg Karmel bijeen te brengen, samen met de 450 profeten van Baäl en de 400 profeten van de heilige paal. Achab en zijn onderdanen komen daar bijeen, misschien in de hoop dat deze gelegenheid een einde aan de droogte zal maken. Maar Elia richt de aandacht op de zwaarder wegende kwestie: „Hoe lang”, zo vraagt hij, „zult gij nog op twee verschillende gedachten hinken? Indien Jehovah de ware God is, gaat hem volgen; maar is het Baäl, gaat hem volgen.” De Israëlieten weten niets te zeggen. — 1 Koningen 18:18-21.
4. Wat stelt Elia voor om de strijdvraag wie de ware God is te beslechten?
4 Jarenlang hebben de Israëlieten geprobeerd de aanbidding van Jehovah met het Baälisme te vermengen. Om de strijdvraag wie de ware God is te beslechten, stelt Elia nu een test voor. Hij zal één jonge stier als slachtoffer gereedmaken, en een andere zal door de profeten van Baäl worden gereedgemaakt. Dan zegt Elia: „Gij moet de naam van uw god aanroepen, en ik voor mij zal de naam van Jehovah aanroepen; en het moet geschieden dat de ware God die door vuur antwoordt, de ware God is” (1 Koningen 18:23, 24). Stel u voor dat er vuur uit de hemel komt in antwoord op een gebed!
5. Hoe wordt de nutteloosheid van de Baälaanbidding aan het licht gebracht?
5 Elia nodigt de Baälsprofeten uit om te beginnen. Zij maken een stier als slachtoffer gereed en leggen hem op het altaar. Dan hinken zij om het altaar, terwijl zij bidden: „O Baäl, antwoord ons!” Dit duurt „van de ochtend tot de middag”. „Roept met luider stem”, hoont Elia. Baäl heeft het vast druk met een dringende kwestie, of „misschien slaapt hij wel en dient hij wakker te worden!” Het duurt niet lang of de profeten van Baäl zijn buiten zichzelf. Kijk! Zij maken zich insnijdingen met dolken, en het bloed stroomt uit hun wonden. En wat een kabaal, als alle 450 het luidkeels uitschreeuwen! Maar er komt geen antwoord. — 1 Koningen 18:26-29.
6. Welke voorbereiding treft Elia voor de test waardoor moet worden vastgesteld wie de ware God is?
6 Nu is Elia aan de beurt. Hij herstelt het altaar van Jehovah, graaft er een geul omheen en maakt het slachtoffer gereed. Daarna laat hij water over het hout en het slachtoffer uitgieten. Er worden twaalf grote kruiken met water over het altaar uitgegoten tot de geul geheel gevuld is. Stel u de ademloze spanning voor terwijl Elia bidt: „O Jehovah, de God van Abraham, Isaäk en Israël, laat het heden bekend worden dat gij God zijt in Israël en dat ik uw knecht ben en dat ik door uw woord al deze dingen heb gedaan. Antwoord mij, o Jehovah, antwoord mij, opdat dit volk moge weten dat gij, Jehovah, de ware God zijt en dat gíj hun hart hebt teruggebracht.” — 1 Koningen 18:30-37.
7, 8. (a) Hoe verhoort Jehovah Elia’s gebed? (b) Wat wordt door de gebeurtenissen op de berg Karmel bereikt?
7 In antwoord op Elia’s gebed ’valt het vuur van Jehovah uit de hemel neer en verteert zijn offer, het hout, de stenen en het stof, en lekt het water in de geul op’. De mensen vallen op hun aangezicht en zeggen: „Jehovah is de ware God! Jehovah is de ware God!” (1 Koningen 18:38, 39) Elia gaat nu op beslissende wijze tot handelen over. Hij gebiedt: „Grijpt de profeten van Baäl! Laat geen enkele van hen ontsnappen!” Nadat zij in het dal van de Kison zijn afgeslacht, pakken donkere wolken zich aan de hemel samen. Eindelijk maakt een stortregen een eind aan de droogte! — 1 Koningen 18:40-45; vergelijk Deuteronomium 13:1-5.
8 Wat een grootse dag! Jehovah heeft gezegevierd in deze opmerkelijke test om vast te stellen wie de ware God is. Bovendien brengen deze gebeurtenissen het hart van vele Israëlieten terug tot God. Op deze en andere manieren bewijst Elia zijn getrouwheid als profeet, en hij speelt persoonlijk een profetische rol.
Moet „de profeet Elia” nog komen?
9. Wat werd in Maleachi 4:5, 6 geprofeteerd?
9 Later voorzei God bij monde van Maleachi: „Ziet! Ik zend ulieden de profeet Elia vóór de komst van de grote en vrees inboezemende dag van Jehovah. En hij moet het hart van vaders tot zonen terugbrengen, en het hart van zonen tot vaders; opdat ik niet kom en de aarde werkelijk sla door haar aan de vernietiging prijs te geven” (Maleachi 4:5, 6). Elia leefde zo’n 500 jaar voordat die woorden werden uitgesproken. Aangezien dit een profetie was, verwachtten joden uit de eerste eeuw G.T. dat Elia zou komen om deze te vervullen. — Mattheüs 17:10.
10. Wie was de voorzegde Elia, en hoe weten wij dat?
10 Wie was dan deze toekomstige Elia? Zijn identiteit werd onthuld toen Jezus Christus zei: „Sedert de dagen van Johannes de Doper tot op heden is het koninkrijk der hemelen . . . het doel waarnaar mensen voorwaarts dringen, en zij die voorwaarts dringen, grijpen het. Want alle, de Profeten en de Wet, hebben geprofeteerd tot op Johannes; en indien gij het wilt aannemen: Hijzelf is ’Elia die komen moet’.” Ja, Johannes de Doper was de voorzegde tegenhanger van Elia (Mattheüs 11:12-14; Markus 9:11-13). Een engel had Johannes’ vader, Zacharias, verteld dat Johannes „de geest en de kracht van Elia” zou hebben om „voor Jehovah een toebereid volk gereed te maken” (Lukas 1:17). De doop die Johannes verrichtte, was een openbaar symbool van het berouw dat iemand had over de zonden die hij bedreven had tegen de Wet, die de joden tot Christus moest leiden (Lukas 3:3-6; Galaten 3:24). Aldus heeft het werk van Johannes ’voor Jehovah een toebereid volk gereedgemaakt’.
11. Wat zei Petrus met Pinksteren over de „dag van Jehovah”, en wanneer vond deze plaats?
11 Het werk van Johannes de Doper als „Elia” toonde aan dat er een „dag van Jehovah” nabij was. Ook de apostel Petrus wees op de nabijheid van die dag, waarop God handelend tegen zijn vijanden zou optreden en zijn volk zou bewaren. Hij maakte duidelijk dat de wonderbare gebeurtenissen die met Pinksteren 33 G.T. plaatsvonden, een vervulling waren van Joëls profetie over de uitstorting van Gods geest. Petrus toonde aan dat dit zou gebeuren vóór „de grote en doorluchtige dag van Jehovah” (Handelingen 2:16-21; Joël 2:28-32). In 70 G.T. vervulde Jehovah zijn Woord door de Romeinse legers het goddelijk oordeel te laten voltrekken aan de natie die zijn Zoon had verworpen. — Daniël 9:24-27; Johannes 19:15.
12. (a) Wat zeiden Paulus en Petrus over een toekomstige „dag van Jehovah”? (b) Waarom stond er beslist nog iets te gebeuren wat door het werk van Elia was afgebeeld?
12 Er stond echter nog meer te gebeuren na 70 G.T. De apostel Paulus bracht een toekomstige „dag van Jehovah” in verband met de tegenwoordigheid van Jezus Christus. Bovendien sprak de apostel Petrus over die dag in samenhang met de nog in de toekomst liggende „nieuwe hemelen en een nieuwe aarde” (2 Thessalonicenzen 2:1, 2; 2 Petrus 3:10-13). Houd in gedachte dat Johannes de Doper voordat in 70 G.T. de „dag van Jehovah” kwam, een werk als dat van Elia verrichtte. Dit alles te zamen gaf te kennen dat er nog iets te gebeuren stond wat door het werk van Elia was afgebeeld. Wat dan wel?
Zij hebben Elia’s geest
13, 14. (a) Welke parallel bestaat er tussen de activiteiten van Elia en die van de hedendaagse gezalfde christenen? (b) Wat hebben de afvalligen van de christenheid gedaan?
13 Elia’s werk had niet alleen een parallel in de activiteiten van Johannes de Doper maar heeft ook een parallel in de activiteiten van de gezalfde christenen in deze kritieke tijd, die zal uitmonden in de komende „dag van Jehovah” (2 Timotheüs 3:1-5). Met de geest en de kracht van Elia zijn zij loyale ondersteuners van de ware aanbidding. En hoe noodzakelijk is dit geweest! Na de dood van Christus’ apostelen heeft er afval van het ware christendom plaatsgevonden, juist zoals in het Israël in Elia’s dagen de Baälaanbidding hoogtij vierde (2 Petrus 2:1). Belijdende christenen gingen het christendom met vals-religieuze leerstellingen en praktijken vermengen. Zij namen bijvoorbeeld de heidense en onschriftuurlijke leer over dat de mens een onsterfelijke ziel bezit (Prediker 9:5, 10; Ezechiël 18:4). De afvalligen van de christenheid zijn ermee opgehouden de naam van de enige ware God, Jehovah, te gebruiken. In plaats daarvan aanbidden zij een Drieëenheid. Zij hebben ook het ’Baälistische’ gebruik overgenomen om zich neer te buigen voor beelden van Jezus en zijn moeder, Maria (Romeinen 1:23; 1 Johannes 5:21). Maar daar is het niet bij gebleven.
14 Vanaf de negentiende eeuw zijn kerkleiders van de christenheid twijfels omtrent veel bijbelgedeelten gaan uiten. Zij hebben bijvoorbeeld het Genesisverslag van de schepping verworpen en zijn zich gaan „neerbuigen” voor de evolutietheorie, door die als „wetenschappelijk” te kwalificeren. Deze was rechtstreeks in strijd met de leringen van Jezus Christus en zijn apostelen (Mattheüs 19:4, 5; 1 Korinthiërs 15:47). Evenals Jezus en zijn vroege volgelingen houden de met de geest gezalfde christenen in deze tijd echter het bijbelse scheppingsverslag hoog. — Genesis 1:27.
15, 16. Wie hebben zich, in tegenstelling tot de christenheid, in een geregelde toevoer van geestelijk voedsel verheugd, en op welke wijze?
15 Toen de wereld „de tijd van het einde” binnenging, kwam de christenheid in de greep van een geestelijke hongersnood (Daniël 12:4; Amos 8:11, 12). Maar de kleine groep gezalfde christenen verheugde zich in een geregelde toevoer van door God geschonken geestelijk voedsel „te rechter tijd”, juist zoals Jehovah erop toezag dat Elia tijdens de hongersnood in zijn dagen werd gevoed (Mattheüs 24:45; 1 Koningen 17:6, 13-16). Deze getrouwe dienstknechten van God, die eens bekendstonden als Internationale Bijbelonderzoekers, ontvingen later de schriftuurlijke naam Jehovah’s Getuigen. — Jesaja 43:10.
16 Elia leefde overeenkomstig zijn naam, die „Mijn God is Jehovah” betekent. Als het officiële tijdschrift van Jehovah’s aardse dienstknechten heeft De Wachttoren Gods naam consequent gebruikt. De tweede uitgave (augustus 1879) sprak zelfs het vertrouwen uit dat het tijdschrift Jehovah als ondersteuner had. Dit tijdschrift en andere publikaties van het Wachttorengenootschap stellen de onschriftuurlijke leerstellingen van de christenheid en het overige deel van Babylon de Grote, het wereldrijk van valse religie, aan de kaak, terwijl zij de waarachtigheid van Gods Woord, de bijbel, hoog houden. — 2 Timotheüs 3:16, 17; Openbaring 18:1-5.
Getrouw onder beproeving
17, 18. Hoe reageerde Izebel op de afslachting van de profeten van Baäl, maar hoe werd Elia geholpen?
17 De reactie van de geestelijken op hun ontmaskering vertoonde overeenkomst met die van Izebel toen zij vernam dat Elia de profeten van Baäl had gedood. Zij stuurde Jehovah’s getrouwe profeet een boodschap waarin zij zwoer dat zij hem ter dood zou laten brengen. Dit was geen loos dreigement, want Izebel had al veel van Gods profeten vermoord. Bevreesd vluchtte Elia in zuidwestelijke richting naar Berseba. Zijn bediende daar achterlatend, ging hij nog verder, de wildernis in, en bad of hij mocht sterven. Maar Jehovah liet zijn profeet niet in de steek. Er verscheen een engel aan Elia om hem voor te bereiden op de lange reis naar de berg Horeb. Aldus werd hij gespijzigd en gelaafd voor de veertig dagen durende reis van meer dan 300 kilometer. Bij de Horeb sprak God tot hem, nadat hij op een ontzag inboezemende wijze in een storm, een aardbeving en een vuur zijn macht had tentoongespreid. Jehovah bevond zich niet in deze manifestaties. Het waren uitingen van zijn heilige geest of werkzame kracht. Daarop sprak Jehovah tot zijn profeet. Denk u eens in hoe deze ervaring Elia heeft gesterkt (1 Koningen 19:1-12). En als wij nu eens, net als Elia, enigszins bevreesd worden wanneer wij door vijanden van de ware aanbidding worden bedreigd? Zijn ervaring dient ons te helpen beseffen dat Jehovah zijn volk niet in de steek laat. — 1 Samuël 12:22.
18 God maakte duidelijk dat er voor Elia als profeet nog werk te doen was. Bovendien toonde Jehovah hem dat, hoewel Elia dacht dat hij de enige aanbidder van de ware God in Israël was, er 7000 waren die niet voor Baäl hadden gebogen. Daarop stuurde God Elia naar zijn toewijzing terug (1 Koningen 19:13-18). Net als Elia kunnen wij door vijanden van de ware aanbidding worden opgejaagd. Wij kunnen het voorwerp van intense vervolging worden, zoals Jezus heeft voorzegd (Johannes 15:17-20). Soms worden wij misschien bang. Maar wij kunnen zijn zoals Elia, die verzekeringen van Gods steun ontving en vervolgens getrouw in Jehovah’s dienst volhardde.
19. Wat ondervonden gezalfde christenen ten tijde van de Eerste Wereldoorlog?
19 Wegens intense vervolging tijdens de Eerste Wereldoorlog zijn sommige gezalfde christenen voor vrees gezwicht en met de prediking opgehouden. Het was een dwaling van hun kant te denken dat hun werk op aarde geëindigd was. Maar God verwierp hen niet. Hij schraagde hen daarentegen barmhartig, net zoals hij in voedsel voor Elia had voorzien. Net als Elia aanvaardden getrouwe gezalfden de goddelijke correctie en herstelden van hun inactiviteit. Hun ogen werden geopend voor het grootse voorrecht de Koninkrijksboodschap te prediken.
20. Welk voorrecht wordt in deze tijd verleend aan hen die getrouw zijn zoals Elia?
20 In zijn profetie over zijn tegenwoordigheid schetste Jezus het wereldomvattende werk dat vóór het einde van dit goddeloze samenstel van dingen zou worden voltooid (Mattheüs 24:14). In deze tijd wordt dit werk voortgezet door de gezalfde christenen en hun miljoenen metgezellen die uitzien naar leven op een paradijsaarde. Het prediken van het Koninkrijk totdat dit werk is voltooid, is een voorrecht dat uitsluitend wordt verleend aan hen die getrouw zijn zoals Elia.
Wees getrouw zoals Elia
21, 22. (a) Aan welk werk geven de gezalfde christenen thans leiding? (b) Met de hulp waarvan wordt het predikingswerk tot stand gebracht, en waarom is die hulp nodig?
21 Met een ijver zoals die van Elia heeft het kleine overblijfsel van ware gezalfde christenen zich gekweten van hun verantwoordelijkheid de aardse belangen van de op de troon geplaatste Koning, Jezus Christus, te behartigen (Mattheüs 24:47). En al meer dan zestig jaar lang bedient God zich van deze gezalfden om leiding te geven aan het maken van discipelen van mensen aan wie hij de schitterende hoop op eeuwig leven op een paradijsaarde heeft gegeven (Mattheüs 28:19, 20). Hoe dankbaar kunnen deze miljoenen zijn dat de betrekkelijk weinig overgebleven gezalfden zich ijverig en getrouw van hun verantwoordelijkheden kwijten!
22 Deze Koninkrijksprediking wordt door onvolmaakte mensen verricht, en uitsluitend in de kracht die Jehovah schenkt aan hen die zich gebedsvol op hem verlaten. „Elia was een mens met dezelfde gevoelens als wij”, zei de discipel Jakobus toen hij de gebeden van de profeet als voorbeeld aanhaalde om aan te tonen dat het gebed van een rechtvaardige veel kracht heeft (Jakobus 5:16-18). Elia was niet altijd bezig met profeteren of wonderen verrichten. Hij had dezelfde menselijke gevoelens en zwakheden die wij hebben, maar hij diende God getrouw. Aangezien ook wij Gods hulp hebben en hij ons sterkt, kunnen wij getrouw zijn zoals Elia.
23. Waarom hebben wij goede reden om getrouw en optimistisch te zijn?
23 Wij hebben goede reden om getrouw en optimistisch te zijn. Bedenk dat Johannes de Doper een overeenkomstig werk verrichtte als Elia voordat in 70 G.T. de „dag van Jehovah” toesloeg. Met de geest en de kracht van Elia verrichten gezalfde christenen overal op aarde een soortgelijk door God gegeven werk. Dit bewijst duidelijk dat de grote „dag van Jehovah” nabij is.
Wat zou u antwoorden?
◻ Hoe werd op de berg Karmel bewezen dat Jehovah de ware God is?
◻ Wie was de ’Elia die komen moest’, en wat deed hij?
◻ Hoe hebben de hedendaagse gezalfde christenen getoond dat zij Elia’s geest bezitten?
◻ Waarom kunnen wij getrouw zijn zoals Elia?
[Kader op blz. 15]
NAAR WELKE HEMEL IS ELIA OPGEVAREN?
„NU GEBEURDE het, terwijl [Elia en Elisa] al sprekende verder gingen, ziedaar! een vurige strijdwagen en vurige paarden, en die maakten vervolgens scheiding tussen hen beiden; en Elia voer toen in de storm ten hemel.” — 2 Koningen 2:11.
Wat wordt in dit geval met het woord „hemel” bedoeld? Het heeft soms betrekking op de geestelijke woonplaats van God en zijn engelenzonen (Mattheüs 6:9; 18:10). Met „hemel” kan ook het stoffelijke universum worden bedoeld (Deuteronomium 4:19). En de bijbel gebruikt dit woord ter aanduiding van de onmiddellijke atmosfeer van de aarde, waar de vogels vliegen en de winden waaien. — Psalm 78:26; Mattheüs 6:26.
Naar welke van deze hemelen is de profeet Elia opgevaren? Hij werd klaarblijkelijk door de atmosfeer van de aarde heen vervoerd en op een ander deel van de aardbol neergezet. Elia was jaren later nog op aarde, want hij schreef een brief aan koning Joram van Juda (2 Kronieken 21:1, 12-15). Dat Elia niet naar de geestelijke verblijfplaats van Jehovah God is opgevaren, werd later bevestigd door Jezus Christus, die verklaarde: „Geen mens [is] tot in de hemel opgestegen, dan hij die uit de hemel is neergedaald, de Zoon des mensen”, dat wil zeggen, Jezus zelf (Johannes 3:13). De weg tot hemels leven werd voor onvolmaakte mensen pas opengesteld na de dood, opstanding en hemelvaart van Jezus Christus. — Johannes 14:2, 3; Hebreeën 9:24; 10:19, 20.