Inzicht in het nieuws
Het verkeerde teken
„Wat is uw teken?” Voor miljoenen mensen die door astrologen gemaakte horoscopen raadplegen, is dat een heel belangrijke vraag. Zij geloven dat de stand van de sterren, planeten, zon en maan ten opzichte van de sterrenbeelden van de dierenriem bij de geboorte rechtstreeks iemands leven beïnvloedt. Volgens de Londense krant Independent geven astrologen mensen het verkeerde teken. Horoscopen zijn gebaseerd op astrologische „wetten” die zo’n 2000 jaar geleden zijn opgesteld.
De Independent zegt verder: „Een astroloog zal tegen de ouders van een vandaag geboren baby zeggen dat hij of zij een Kreeft is.” Het verslag merkt echter op: „Zouden zij daarentegen op de stand van de zon aan de hemel hebben gelet, dan zouden zij hebben gezien dat de zon feitelijk in de Tweelingen staat.” Hoe komt dit? Astronomen noemen het de „precessie van de equinoxen”, een verschijnsel waarbij de rotatieas van de aarde ’waggelt’, zoals dat bij een tol te zien is wanneer die langzamer gaat draaien. Deze precessie doorloopt elke 25.800 jaar een cirkel van 360 graden, wat erop neerkomt dat de equinoxen elk jaar 50 boogseconden vooruitschuiven, of één graad in 72 jaar. In de afgelopen 2000 jaar is de schijnbare stand van de zon aan de hemel met één volledig teken van de dierenriem teruggeschoven. Dientengevolge „geeft een geboortehoroscoop niet de werkelijke stand van de hemel ten tijde van iemands geboorte aan”, verklaart Richard F. Smith in zijn boek Prelude to Science. „De meeste Schorpioenen van deze wereld”, zegt hij, „zijn in werkelijkheid geboren toen de zon in de Weegschaal stond, de meeste Leeuwen zijn in feite Kreeften, Kreeften zijn Tweelingen, enzovoort.”
De onbetrouwbaarheid van horoscopen beklemtoont enkel de wijsheid om voor leiding naar de Schepper op te zien en niet naar de dingen die hij heeft geschapen (Romeinen 1:24, 25). Een krachtiger reden om het gebruik van horoscopen te vermijden, is echter dat het iemand ertoe zou kunnen brengen aanbidding te schenken aan „de zon of de maan of heel het heerleger des hemels, iets wat [God niet heeft] geboden”. — Deuteronomium 17:2-5.
Geen water — geen leven
Tot deze conclusie kwam professor Norman H. Horowitz, een geleerde die meegewerkt heeft aan de tussen 1965 en 1976 ondernomen Mariner- en Viking-missies naar Mars.
In zijn boek To Utopia and Back: The Search for Life in the Solar System merkte professor Horowitz op dat de bevindingen van deze missies een onomstotelijk antwoord hebben gegeven op de vraag of er leven op Mars of op enige andere planeet in ons zonnestelsel is. „Mars”, zegt hij, „mist dat bijzondere aspect waardoor het milieu van onze eigen planeet gekenmerkt wordt, namelijk de aanwezigheid van oceanen vloeibaar water in het volle licht van de zon.” Onderzoekingen hebben bevestigd dat er op Mars geen water is.
Nadat zorgvuldige experimenten elke mogelijkheid van een eventueel leven op Mars hadden uitgesloten, gaf Horowitz toe: „Dat men op Mars geen leven heeft kunnen ontdekken, was een teleurstelling, maar het was tevens een openbaring. Aangezien Mars verreweg de meestbelovende woonplaats biedt aan buitenaards leven in het zonnestelsel, is het nu zo goed als zeker dat de aarde de enige zich in ons gebied van de melkweg bevindende planeet met leven is.”
Hoe passend heeft de profeet Jesaja uit de oudheid — toen hij over de aarde schreef — verklaard dat haar Maker „haar geformeerd heeft om ook bewoond te worden”! (Jesaja 45:18) In het bijbelse scheppingsverslag wordt reeds vroeg over water gesproken. Kennelijk was het noodzakelijk dat er voor water gezorgd werd voordat tot het scheppen van een of andere levensvorm kon worden overgegaan. De missies naar Mars hebben bewezen: Buiten het geestenrijk geldt dat waar geen water is, geen leven kan zijn. — Genesis 1:1-10.
[Illustratie op blz. 7]
De levenloze oppervlakte van Mars, gezien vanuit het ruimtevaartuig „Viking II”
[Verantwoording]
NASA photo