यहोआसको उदाहरणबाट हामी के सिक्न सक्छौँ? तिनी राम्ररी जरा नगाडिएको रूखजस्तै थिए, जसलाई अडिन टेको चाहिन्छ। टेको अर्थात्‌ यहोयादाको मृत्युपछि जब धर्मत्यागीहरूको बतास चल्न थाल्यो, तब यहोआस ढले। यसबाट हामी एउटा सशक्‍त पाठ सिक्न सक्छौँ: मण्डलीका भाइबहिनीहरू र परिवारका सदस्यहरूले परमेश्‍वरको डर मानेकोले मात्र आफूले पनि परमेश्‍वरको डर मान्‍नु सही होइन। आध्यात्मिक तवरमा बलियो रहिरहन हामीले नियमित रूपमा अध्ययन, मनन र प्रार्थना गरेर आफ्नो भक्‍ति र डरलाई कायम राख्नुपर्छ। (यर्मि. १७:७, ८; कल. २:६, ७) यहोवा हामीबाट बढ्‌तै माग गर्नुहुन्‍न। उहाँले हामीबाट चाहनुहुने कुराबारे उपदेशक १२:१३ मा यसो भनिएको छ: “साँचो परमेश्‍वरको भय मान र उहाँको आज्ञा पालन गर। यो नै मानिसले पूरा गर्नुपर्ने कर्तव्य हो।” जस्तोसुकै परीक्षाको सामना गर्नुपरे तापनि यदि हामी परमेश्‍वरको डर मान्छौँ भने वफादार रहन सक्नेछौँ। अनि कुनै पनि कुराले यहोवासितको हाम्रो मित्रतालाई बिगार्न सक्नेछैन। w२३.०६ पृ. १८-१९ अनु. १७-१९

पद ५ को सुरुमा यसो भनिएको छ: “सिंहासनमा बस्नुहुनेले भन्‍नुभयो।” (प्रका. २१:५क) प्रकाशको किताबमा यहोवा स्वयम्‌ले बोल्नुभएको तीन वटा विवरण पाउँछौँ, जसमध्ये यो एउटा हो। याद गर्नुहोस्‌, यो ग्यारेन्टी न त शक्‍तिशाली स्वर्गदूतले न त फेरि जीवित हुनुभएका येसुले बरु स्वयम्‌ यहोवा परमेश्‍वरले दिनुभएको हो। त्यसैले यहोवाले यसपछि भन्‍नुभएको कुरामा हामी पूर्णतया भरोसा गर्न सक्छौँ। किन? किनकि यहोवा “कहिल्यै झूट नबोल्नुहुने परमेश्‍वर” हुनुहुन्छ। (ति. १:२) त्यसैले प्रकाश २१:५, ६ मा लेखिएका शब्दहरू पक्कै पूरा हुनेछन्‌। “हेर!” शब्दबारे विचार गर्नुहोस्‌। “हेर!” भनेर अनुवाद गरिएको ग्रीक शब्द प्रकाशको किताबमा थुप्रै चोटि प्रयोग गरिएको पाउँछौँ। परमेश्‍वरले त्यसपछि के भन्‍नुभयो? उहाँले यसो भन्‍नुभयो: “म सबै थोक नयाँ बनाउँदै छु।” हुनत यहोवाले यी परिवर्तनहरू भविष्यमा गर्नुहुनेछ। तर उहाँ आफ्ना प्रतिज्ञाहरू पूरा हुने कुरामा यत्ति विश्‍वस्त हुनुहुन्छ कि उहाँ ती कुराहरू पूरा हुन थालिसकेको जस्तो गरी बताउँदै हुनुहुन्छ।—यसै. ४६:१०. w२३.११ पृ. ३-४ अनु. ७-८

प्रेषित पत्रुसले आफ्ना कमीकमजोरीहरूसित सङ्‌घर्ष गरिरहनुपऱ्‍यो। केही उदाहरण विचार गरौँ। धर्मशास्त्रमा बताइएझैँ मानिसको छोराले दुःख भोग्नु र मारिनु आवश्‍यक छ भनेर येसुले बताउनुहुँदा पत्रुसले उहाँलाई हप्काए। (मर्कु. ८:३१-३३) पत्रुस र अन्य प्रेषितहरूले बारम्बार आफूहरूमध्ये को ठूलो हो भनेर बहस गरे। (मर्कु. ९:३३, ३४) येसुको मृत्युको अघिल्लो रात पत्रुसले आवेगमा आएर एक जना मानिसको कान च्वाट्टै काटिदिए। (युह. १८:१०) सोही रात तिनी मानिसहरूसित डराए र आफ्नो मित्र येसुलाई चिन्‍न तीन चोटि इन्कार गरे। (मर्कु. १४:६६-७२) तर पछि तिनी आफ्नो गल्ती सम्झेर धुरुधुरु रोए। येसुले एकदमै निराश भएका पत्रुसलाई त्याग्नुभएन। पुनर्जीवित हुनुभएपछि येसुले पत्रुसलाई उहाँप्रतिको प्रेम फेरि प्रमाणित गर्ने मौका दिनुभयो। उहाँले पत्रुसलाई आफ्ना भेडाहरूको हेरचाह गर्न भन्‍नुभयो। (युह. २१:१५-१७) पत्रुस उहाँले भन्‍नुभएजस्तै गर्न तयार भए। त्यसैले पेन्तिकोसको दिन पहिलो पटक पवित्र शक्‍तिद्वारा अभिषेक हुनेहरूमध्ये तिनी पनि एक थिए। w२३.०९ पृ. २२ अनु. ६-७