ਉਹ ਲੋਕ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਯਹੋਵਾਹ ਬਣਿਆ

8. ਆਸਾਫ਼ ਕਿਹੜੀ ਗੱਲੋਂ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਸੀ?

⁸ ਇਕ ਗੋਤ ਵਜੋਂ ਲੇਵੀਆਂ ਨੇ ਯਹੋਵਾਹ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਹਿੱਸਾ ਬਣਾਉਣਾ ਸੀ। ਧਿਆਨ ਦਿਓ ਕਿ ਹਰ ਲੇਵੀ ਇਹੀ ਗੱਲ ਕਹਿੰਦਾ ਸੀ: “ਯਹੋਵਾਹ ਮੇਰਾ ਹਿੱਸਾ ਹੈ।” ਇਸ ਤੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਯਹੋਵਾਹ ਪ੍ਰਤੀ ਸ਼ਰਧਾ ਜ਼ਾਹਰ ਹੁੰਦੀ ਸੀ। (ਵਿਰ. 3:24) ਬਾਈਬਲ ਇਕ ਅਜਿਹੇ ਹੀ ਲੇਵੀ ਬਾਰੇ ਦੱਸਦੀ ਹੈ ਜੋ ਗਾਇਕ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਇਕ ਗੀਤਕਾਰ ਵੀ ਸੀ। ਅਸੀਂ ਉਸ ਨੂੰ ਆਸਾਫ਼ ਦੇ ਨਾਂ ਨਾਲ ਬੁਲਾਵਾਂਗੇ ਕਿਉਂਕਿ ਸ਼ਾਇਦ ਉਹ ਆਸਾਫ਼ ਦੇ ਘਰਾਣੇ ਦਾ ਹੀ ਇਕ ਮੈਂਬਰ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਰਾਜਾ ਦਾਊਦ ਦੇ ਜ਼ਮਾਨੇ ਵਿਚ ਗਾਇਕਾਂ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕੀਤੀ ਸੀ। (1 ਇਤ. 6:31-43) 73ਵੇਂ ਜ਼ਬੂਰ ਵਿਚ ਅਸੀਂ ਪੜ੍ਹਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਆਸਾਫ਼ ਉਦੋਂ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਹੋਇਆ ਜਦੋਂ ਉਸ ਨੇ ਬੁਰੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਮੌਜ-ਮਸਤੀਆਂ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਦੇਖਿਆ। ਉਸ ਨੇ ਅੱਕ ਕੇ ਆਖਿਆ: “ਸੱਚ ਮੁੱਚ ਮੈਂ ਅਵਿਰਥਾ ਆਪਣੇ ਦਿਲ ਨੂੰ ਸ਼ੁੱਧ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਨਿਰਮਲਤਾਈ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਧੋਤੇ ਹਨ।” ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਇਹ ਗੱਲ ਭੁੱਲ ਗਿਆ ਕਿ ਯਹੋਵਾਹ ਨੇ ਆਪਣੀ ਸੇਵਾ ਕਰਨ ਦਾ ਉਸ ਨੂੰ ਕਿੰਨਾ ਵੱਡਾ ਸਨਮਾਨ ਬਖ਼ਸ਼ਿਆ ਸੀ। ਨਾਲੇ ਉਸ ਨੇ ਇਸ ਗੱਲ ਦੀ ਵੀ ਕਦਰ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਕਿ ਯਹੋਵਾਹ ਉਸ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਸੀ। ਬਾਈਬਲ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ‘ਜਦ ਤੀਕ ਉਹ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਪਵਿੱਤਰ ਅਸਥਾਨ ਵਿੱਚ ਨਾ ਗਿਆ,’ ਤਦ ਤਕ ਉਸ ਦੀ ਨਿਹਚਾ ਡਾਵਾਂ-ਡੋਲ ਰਹੀ।—ਜ਼ਬੂ. 73:2, 3, 12, 13, 17.

11. ਯਿਰਮਿਯਾਹ ਨੇ ਕਿਹੜਾ ਸਵਾਲ ਪੁੱਛਿਆ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਕੀ ਜਵਾਬ ਮਿਲਿਆ?

¹¹ ਯਿਰਮਿਯਾਹ ਨਾਂ ਦਾ ਇਕ ਹੋਰ ਲੇਵੀ ਸੀ ਜਿਸ ਨੇ ਯਹੋਵਾਹ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਹਿੱਸਾ ਮੰਨਿਆ। ਆਓ ਆਪਾਂ ਦੇਖੀਏ ਕਿ ਉਸ ਨੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਹਿੱਸਾ ਕਿਵੇਂ ਮੰਨਿਆ। ਯਿਰਮਿਯਾਹ, ਯਰੂਸ਼ਲਮ ਲਾਗੇ ਅਨਾਥੋਥ ਨਾਮਕ ਲੇਵੀਆਂ ਦੇ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿਚ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ। (ਯਿਰ. 1:1) ਇਕ ਸਮੇਂ ਤੇ ਯਿਰਮਿਯਾਹ ਨੇ ਦੁਖੀ ਹੋ ਕਿ ਪੁੱਛਿਆ ਕਿ ਬੁਰੇ ਲੋਕ ਕਿਉਂ ਵੱਧ-ਫੁੱਲ ਰਹੇ ਸਨ ਜਦਕਿ ਧਰਮੀ ਲੋਕ ਦੁੱਖ ਸਹਿੰਦੇ ਹਨ? (ਯਿਰ. 12:1) ਯਰੂਸ਼ਲਮ ਤੇ ਯਹੂਦਾਹ ਵਿਚ ਜੋ ਕੁਝ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਉਹ ਸਭ ਕੁਝ ਦੇਖਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਹ ਯਹੋਵਾਹ ਨਾਲ ‘ਬਹਿਸ’ ਜਾਂ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਕਰਨ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਹੋ ਗਿਆ। ਯਿਰਮਿਯਾਹ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਯਹੋਵਾਹ ਧਰਮੀ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਹੈ। ਯਹੋਵਾਹ ਨੇ ਯਿਰਮਿਯਾਹ ਨੂੰ ਆਉਣ ਵਾਲੀ ਤਬਾਹੀ ਬਾਰੇ ਪ੍ਰਚਾਰ ਕਰਨ ਲਈ ਕਿਹਾ ਅਤੇ ਫਿਰ ਇਸ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰ ਕੇ ਉਸ ਦੇ ਸਵਾਲ ਦਾ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ। ਜਿਹੜੇ ਉਸ ਵੇਲੇ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀਆਂ ਦੇ ਮੁਤਾਬਕ ਯਹੋਵਾਹ ਦੀ ਸੇਧ ਵਿਚ ਚੱਲੇ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਤਾਂ “ਆਪਣੀ ਜਾਨ ਬਚਾ” ਲਈ ਜਦ ਕਿ ਬੁਰੇ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਚੇਤਾਵਨੀ ਨੂੰ ਅਣਸੁਣਿਆ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਜਾਨ ਤੋਂ ਹੱਥ ਧੋ ਬੈਠੇ।—ਯਿਰ. 21:9, ERV.

12, 13. (ੳ) ਕਿਹੜੀ ਗੱਲ ਕਰਕੇ ਯਿਰਮਿਯਾਹ ਨੇ ਕਿਹਾ: “ਯਹੋਵਾਹ ਮੇਰਾ ਹਿੱਸਾ ਹੈ” ਅਤੇ ਉਸ ਦਾ ਰਵੱਈਆ ਕਿਹੋ ਜਿਹਾ ਸੀ? (ਅ) ਇਸਰਾਏਲ ਦੇ ਸਾਰੇ ਗੋਤਾਂ ਨੂੰ ਯਿਰਮਿਯਾਹ ਵਰਗਾ ਰਵੱਈਆ ਰੱਖਣ ਦੀ ਲੋੜ ਕਿਉਂ ਸੀ?

¹² ਜਦੋਂ ਯਿਰਮਿਯਾਹ ਨੇ ਆਪਣੇ ਤਬਾਹ ਹੋਏ ਦੇਸ਼ ਵੱਲ ਦੇਖਿਆ, ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਲੱਗਾ ਜਿਵੇਂ ਉਹ ਹਨੇਰੇ ਵਿਚ ਚੱਲ ਰਿਹਾ ਹੋਵੇ। ਉਸ ਨੂੰ ਇੱਦਾਂ ਲੱਗਦਾ ਸੀ ਜਿੱਦਾਂ ਯਹੋਵਾਹ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਇਕ ਅਜਿਹੇ ਬੰਦੇ ਵਾਂਗ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ ਹੋਵੇ ਜਿਹੜਾ ਬਹੁਤ ਪਹਿਲੋਂ ਮਰ ਚੁੱਕਾ ਸੀ। (ਵਿਰ. 1:1, 16; 3:6) ਯਿਰਮਿਯਾਹ ਨੇ ਜ਼ਿੱਦੀ ਕੌਮ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸਵਰਗੀ ਪਿਤਾ ਵੱਲ ਵਾਪਸ ਆਉਣ ਲਈ ਕਿਹਾ, ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਬੁਰਾਈ ਇਸ ਹੱਦ ਤਕ ਵੱਧ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਕਿ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਯਰੂਸ਼ਲਮ ਤੇ ਯਹੂਦਾਹ ਨੂੰ ਤਬਾਹ ਕਰਨ ਦਾ ਫ਼ੈਸਲਾ ਕੀਤਾ। ਯਿਰਮਿਯਾਹ ਦੀ ਗ਼ਲਤੀ ਨਾ ਹੋਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਵੀ ਉਸ ਨੂੰ ਇਹ ਸਭ ਕੁਝ ਸਹਿਣਾ ਪਿਆ। ਦੁੱਖਾਂ ਵਿਚ ਵੀ ਇਹ ਨਬੀ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਦਇਆ ਨੂੰ ਨਾ ਭੁੱਲਿਆ। ਉਸ ਨੇ ਕਿਹਾ: “ਅਸੀਂ ਮੁੱਕੇ ਨਹੀਂ।” ਵਾਕਈ ਯਹੋਵਾਹ ਰੋਜ਼ ਸਾਡੇ ʼਤੇ ਦਇਆ ਕਰਦਾ ਹੈ! ਇਸ ਮੌਕੇ ʼਤੇ ਯਿਰਮਿਯਾਹ ਕਹਿ ਉੱਠਿਆ: “ਯਹੋਵਾਹ ਮੇਰਾ ਹਿੱਸਾ ਹੈ।” ਉਹ ਯਹੋਵਾਹ ਦੇ ਨਬੀ ਵਜੋਂ ਲਗਾਤਾਰ ਸੇਵਾ ਕਰਦਾ ਰਿਹਾ।—ਵਿਰਲਾਪ 3:22-24 ਪੜ੍ਹੋ।

¹³ ਸੱਤਰ ਸਾਲਾਂ ਤਕ ਇਸਰਾਏਲੀਆਂ ਕੋਲ ਆਪਣਾ ਦੇਸ਼ ਨਹੀਂ ਸੀ ਰਹਿਣਾ ਅਤੇ ਇਹ ਵਿਰਾਨ ਪਿਆ ਰਹਿਣਾ ਸੀ। (ਯਿਰ. 25:11) “ਯਹੋਵਾਹ ਮੇਰਾ ਹਿੱਸਾ ਹੈ,” ਇਹ ਕਹਿ ਕੇ ਯਿਰਮਿਯਾਹ ਨੇ ਦਿਖਾਇਆ ਕਿ ਉਸ ਨੂੰ ਯਹੋਵਾਹ ʼਤੇ ਪੂਰਾ ਭਰੋਸਾ ਸੀ ਅਤੇ ਇਸੇ ਕਰਕੇ ਉਸ ਨੇ “ਉਡੀਕ” ਕੀਤੀ ਕਿ ਯਹੋਵਾਹ ਇਕ ਦਿਨ ਕਦਮ ਜ਼ਰੂਰ ਚੁੱਕੇਗਾ। ਇਸਰਾਏਲ ਦੇ ਸਾਰੇ ਗੋਤਾਂ ਨੇ ਆਪੋ-ਆਪਣੀ ਜ਼ਮੀਨ ਗੁਆ ਲਈ ਸੀ, ਇਸ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਯਿਰਮਿਯਾਹ ਵਾਂਗ ਯਹੋਵਾਹ ʼਤੇ ਭਰੋਸਾ ਰੱਖਣ ਦੀ ਲੋੜ ਸੀ। ਯਹੋਵਾਹ ਹੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਇੱਕੋ-ਇਕ ਉਮੀਦ ਸੀ। 70 ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਇਸਰਾਏਲੀ ਆਪਣੇ ਵਤਨ ਵਾਪਸ ਆਏ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਯਹੋਵਾਹ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰਨ ਦਾ ਸਨਮਾਨ ਮਿਲਿਆ।—2 ਇਤ. 36:20-23.