ਜਦੋਂ ਯਿਸੂ, ਜੋ ਸ਼ਾਇਦ ਲਗਭਗ ਦੋ ਵਰ੍ਹੇ ਦਾ ਹੈ, ਨੂੰ ਯੂਸੁਫ਼ ਅਤੇ ਮਰਿਯਮ ਦੁਆਰਾ ਮਿਸਰ ਤੋਂ ਇੱਥੇ ਲਿਆਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਦੋਂ ਸਪੱਸ਼ਟ ਤੌਰ ਤੇ ਉਹ ਮਰਿਯਮ ਦਾ ਇੱਕੋ-ਇਕ ਬੱਚਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਪਰੰਤੂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਦੇਰ ਲਈ ਨਹੀਂ। ਸਮਾਂ ਬੀਤਣ ਤੇ, ਯਾਕੂਬ, ਯੂਸੁਫ਼, ਸ਼ਮਊਨ, ਅਤੇ ਯਹੂਦਾ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਮਰਿਯਮ ਅਤੇ ਯੂਸੁਫ਼ ਦੇ ਘਰ ਧੀਆਂ ਵੀ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਅੰਤ ਵਿਚ ਯਿਸੂ ਦੇ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਛੇ ਛੋਟੇ ਭੈਣ-ਭਰਾ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।

ਯੂਸੁਫ਼ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਵਧ ਰਹੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦੇ ਗੁਜ਼ਾਰੇ ਲਈ ਬਹੁਤ ਸਖ਼ਤ ਮਿਹਨਤ ਕਰਨੀ ਪੈਂਦੀ ਹੈ। ਉਹ ਇਕ ਤਰਖਾਣ ਹੈ। ਯੂਸੁਫ਼ ਯਿਸੂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤਰ ਵਾਂਗ ਪਾਲਦਾ ਹੈ, ਇਸ ਲਈ ਯਿਸੂ “ਤਰਖਾਣ ਦਾ ਪੁੱਤ੍ਰ” ਅਖਵਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਯੂਸੁਫ਼ ਯਿਸੂ ਨੂੰ ਤਰਖਾਣਾ ਕੰਮ ਵੀ ਸਿਖਾਉਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਿੱਖਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਲੋਕੀ ਯਿਸੂ ਬਾਰੇ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ, ‘ਇਹ ਤਰਖਾਣ ਹੈ।’