17. (ੳ) ਪਹਿਲੀ ਸਦੀ ਵਿਚ ਕੁਰਿੰਥੁਸ ਵਿਚ ਕਿਹੜੀ ਸਥਿਤੀ ਪੈਦਾ ਹੋ ਗਈ ਸੀ, ਅਤੇ ਪੌਲੁਸ ਨੇ ਕਲੀਸਿਯਾ ਦੇ ਭੈਣ-ਭਰਾਵਾਂ ਨੂੰ ਇਸ ਮਾਮਲੇ ਨਾਲ ਕਿਵੇਂ ਨਜਿੱਠਣ ਦੀ ਸਲਾਹ ਦਿੱਤੀ ਸੀ? (ਅ) ਪੌਲੁਸ ਦੀ ਨਸੀਹਤ ਵਿਵਹਾਰਕ ਕਿਉਂ ਸੀ, ਅਤੇ ਅਸੀਂ ਅੱਜ ਇਸ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਲਾਗੂ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ? (ਸੱਜੇ ਪਾਸੇ ਡੱਬੀ ਵੀ ਦੇਖੋ।)

¹⁷ ਇਸ ਮਾਮਲੇ ਵਿਚ ਆਪਣੀ ਜਾਂਚ ਕਰਨ ਲਈ, ਗੌਰ ਕਰੋ ਕਿ ਲਗਭਗ ਸਾਲ 55 ਸਾ.ਯੁ. ਵਿਚ ਕੁਰਿੰਥੁਸ ਵਿਚ ਕੀ ਵਾਪਰਿਆ ਸੀ। ਉੱਥੇ ਇਕ ਆਦਮੀ ਜਿਸ ਨੂੰ ਕਲੀਸਿਯਾ ਵਿੱਚੋਂ ਛੇਕ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਨੇ ਆਪਣੀ ਅਨੈਤਿਕ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਤਿਆਗ ਦਿੱਤਾ। ਭਰਾਵਾਂ ਨੂੰ ਕੀ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਸੀ? ਕੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਉਸ ਦੇ ਪਸ਼ਚਾਤਾਪ ਉੱਤੇ ਸ਼ੱਕ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸ ਤੋਂ ਦੂਰ ਰਹਿਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਸੀ? ਇਸ ਦੇ ਉਲਟ, ਪੌਲੁਸ ਨੇ ਕੁਰਿੰਥੀਆਂ ਨੂੰ ਤਾਕੀਦ ਕੀਤੀ: “ਤੁਹਾਨੂੰ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਜੋ ਉਹ ਨੂੰ ਮਾਫ਼ ਕਰੋ ਅਤੇ ਦਿਲਾਸਾ ਦਿਓ ਮਤੇ ਬਹੁਤਾ ਗਮ ਏਹੋ ਜੇਹੇ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਖਾ ਜਾਵੇ। ਉਪਰੰਤ ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੇ ਅੱਗੇ ਬੇਨਤੀ ਕਰਦਾ ਹਾਂ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਉਸ ਉੱਤੇ ਆਪਣੇ ਪ੍ਰੇਮ ਨੂੰ ਜ਼ਾਹਰ ਕਰੋ।” (2 ਕੁਰਿੰਥੀਆਂ 2:7, 8) ਅਕਸਰ, ਪਸ਼ਚਾਤਾਪੀ ਪਾਪੀਆਂ ਦੇ ਦਿਲ ਵਿਚ ਖ਼ਾਸ ਕਰਕੇ ਸ਼ਰਮ ਅਤੇ ਨਿਰਾਸ਼ਾ ਦੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਆਉਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਇਸ ਲਈ, ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਯਕੀਨ ਦਿਵਾਉਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸੰਗੀ ਵਿਸ਼ਵਾਸੀ ਅਤੇ ਯਹੋਵਾਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦੇ ਹਨ। (ਯਿਰਮਿਯਾਹ 31:3; ਰੋਮੀਆਂ 1:12) ਇਹ ਬਹੁਤ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ। ਕਿਉਂ?

¹⁹ ਜੇਕਰ ਉਹ ਹੁਣ ਬਿਲਕੁਲ ਉਲਟ ਕਰਨ ਲੱਗ ਪੈਂਦੇ ਅਤੇ ਪਸ਼ਚਾਤਾਪੀ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਮਾਫ਼ ਕਰਨ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੰਦੇ, ਤਾਂ ਸ਼ਤਾਨ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇਕ ਹੋਰ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਫੰਦੇ ਵਿਚ ਫਸਾ ਲੈਣਾ ਸੀ। ਕਿਵੇਂ? ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕਠੋਰ ਅਤੇ ਨਿਰਦਈ ਹੋਣ ਦਾ ਫ਼ਾਇਦਾ ਉਠਾ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਜੇਕਰ ਪਸ਼ਚਾਤਾਪੀ ਪਾਪੀ ਨੂੰ ‘ਬਹੁਤਾ ਗ਼ਮ ਖਾ ਜਾਵੇ’—ਜਾਂ ਟੂਡੇਜ਼ ਇੰਗਲਿਸ਼ ਵਰਯਨ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਪਾਪੀ “ਇੰਨਾ ਉਦਾਸ ਹੋ ਜਾਵੇ ਕਿ ਹੌਸਲਾ ਹਾਰ ਦੇਵੇ”—ਤਾਂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਸਾਮ੍ਹਣੇ ਬਜ਼ੁਰਗ ਕਿੰਨੇ ਦੋਸ਼ੀ ਠਹਿਰਦੇ! (ਹਿਜ਼ਕੀਏਲ 34:6; ਯਾਕੂਬ 3:1 ਦੀ ਤੁਲਨਾ ਕਰੋ।) ਚੰਗੇ ਕਾਰਨਾਂ ਕਰਕੇ, ਆਪਣੇ ਪੈਰੋਕਾਰਾਂ ਨੂੰ “ਇਨ੍ਹਾਂ ਛੋਟਿਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਨੂੰ” ਠੋਕਰ ਖੁਆਉਣ ਤੋਂ ਸਾਵਧਾਨ ਕਰਨ ਮਗਰੋਂ, ਯਿਸੂ ਨੇ ਕਿਹਾ: “ਖਬਰਦਾਰ ਰਹੋ! ਜੇ ਤੇਰਾ ਭਾਈ ਗੁਨਾਹ ਕਰੇ ਤਾਂ ਉਹ ਨੂੰ ਸਮਝਾ ਦਿਹ ਅਰ ਜੇ ਤੋਬਾ ਕਰੇ ਤਾਂ ਉਹ ਨੂੰ ਮਾਫ਼ ਕਰ।”a (ਟੇਢੇ ਟਾਈਪ ਸਾਡੇ।)—ਲੂਕਾ 17:1-4.