ਗਾਯੁਸ ਦੇ ਮਹਿਮਾਨ ਸ਼ਾਇਦ ਮਿਸ਼ਨਰੀ, ਯੂਹੰਨਾ ਦੇ ਰਾਜ-ਦੂਤ ਜਾਂ ਸਫ਼ਰੀ ਨਿਗਾਹਬਾਨ ਸਨ। ਜੋ ਵੀ ਸੀ ਉਹ ਖ਼ੁਸ਼ ਖ਼ਬਰੀ ਦਾ ਪ੍ਰਚਾਰ ਕਰਨ ਲਈ ਸਫ਼ਰ ਕਰਦੇ ਸਨ। ਯੂਹੰਨਾ ਨੇ ਅੱਗੇ ਕਿਹਾ: “ਇਹ ਭਰਾ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਨਾਂ ਦਾ ਪ੍ਰਚਾਰ ਕਰਨ ਲਈ ਹੀ ਨਿਕਲੇ ਹਨ।” (3 ਯੂਹੰ. 7) ਇਹ ਭਰਾ ਮਸੀਹੀ ਮੰਡਲੀ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਸਨ ਅਤੇ ਪਰਾਹੁਣਚਾਰੀ ਦੇ ਹੱਕਦਾਰ ਸਨ। ਇਸ ਲਈ ਯੂਹੰਨਾ ਨੇ ਲਿਖਿਆ: “ਸਾਡਾ ਫ਼ਰਜ਼ ਬਣਦਾ ਹੈ ਕਿ ਅਸੀਂ ਅਜਿਹੇ ਭਰਾਵਾਂ ਦੀ ਪਰਾਹੁਣਚਾਰੀ ਕਰੀਏ, ਤਾਂਕਿ ਅਸੀਂ ਵੀ ਸੱਚਾਈ ਦੇ ਕੰਮ ਵਿਚ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਸਾਥ ਦੇਈਏ।”​—3 ਯੂਹੰ. 8.

ਪਹਿਲਾ, ਸਾਡੇ ਵਿੱਚੋਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਮਸੀਹੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਭੈਣਾਂ-ਭਰਾਵਾਂ ਦਾ ਧੰਨਵਾਦ ਕਰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਸੱਚਾਈ ਸਿਖਾਉਣ ਲਈ ਸਫ਼ਰ ਕਰ ਕੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲ ਗਏ ਸਨ। ਅੱਜ ਮੰਡਲੀ ਦੇ ਸਾਰੇ ਭੈਣ-ਭਰਾ ਖ਼ੁਸ਼ ਖ਼ਬਰੀ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ ਦੂਰ-ਦੂਰ ਸਫ਼ਰ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ। ਫਿਰ ਵੀ ਗਾਯੁਸ ਵਾਂਗ ਸਾਡਾ ਫ਼ਰਜ਼ ਬਣਦਾ ਹੈ ਕਿ ਅਸੀਂ ਸਫ਼ਰ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਮਸੀਹੀਆਂ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਸਫ਼ਰੀ ਨਿਗਾਹਬਾਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਪਤਨੀਆਂ, ਦੀ ਮਦਦ ਕਰੀਏ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਹੌਸਲਾ ਦੇਈਏ। ਨਾਲੇ ਅਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਭੈਣਾਂ-ਭਰਾਵਾਂ ਦੀ ਵੀ ਮਦਦ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ ਜੋ ਆਪਣੇ ਦੇਸ਼ ਵਿਚ ਹੋਰ ਜਗ੍ਹਾ ʼਤੇ ਜਾਂ ਦੂਸਰੇ ਦੇਸ਼ ਵਿਚ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਜਿੱਥੇ ਪ੍ਰਚਾਰਕਾਂ ਦੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਲੋੜ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਆਓ ਆਪਾਂ ‘ਪਰਾਹੁਣਚਾਰੀ ਕਰਨ ਵਿਚ ਲੱਗੇ ਰਹੀਏ।’​—ਰੋਮੀ. 12:13; 1 ਤਿਮੋ. 5:9, 10.