ਜਲ-ਪਰਲੋ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਨੂਹ ਦੇ ਪੁੱਤਰਾਂ ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਪਤਨੀਆਂ ਦੇ ਕਈ ਬੱਚੇ ਹੋਏ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਵੱਡੇ ਹੋ ਗਏ। ਇਸ ਕਰਕੇ ਉਹ ਧਰਤੀ ਦੇ ਹੋਰ ਹਿੱਸਿਆਂ ਵਿਚ ਜਾ ਕੇ ਰਹਿਣ ਲੱਗੇ, ਜਿੱਦਾਂ ਯਹੋਵਾਹ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਰਨ ਲਈ ਕਿਹਾ ਸੀ।

ਪਰ ਕੁਝ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਨੇ ਯਹੋਵਾਹ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਨਹੀਂ ਮੰਨਿਆ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ: ‘ਆਓ ਆਪਾਂ ਇਕ ਸ਼ਹਿਰ ਬਣਾਈਏ ਤੇ ਉੱਥੇ ਰਹੀਏ। ਅਸੀਂ ਇਕ ਇੰਨਾ ਉੱਚਾ ਬੁਰਜ ਬਣਾਵਾਂਗੇ ਜਿਸ ਦਾ ਸਿਰਾ ਆਕਾਸ਼ ਨੂੰ ਛੂਹੇ। ਇੱਦਾਂ ਅਸੀਂ ਮਸ਼ਹੂਰ ਹੋ ਜਾਵਾਂਗੇ।’

ਯਹੋਵਾਹ ਬੁਰਜ ਬਣਾਉਣ ਵਾਲਿਆਂ ਤੋਂ ਖ਼ੁਸ਼ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਇਸ ਲਈ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਦਾ ਫ਼ੈਸਲਾ ਕੀਤਾ। ਉਸ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਲਈ ਕੀ ਕੀਤਾ? ਯਹੋਵਾਹ ਨੇ ਇਕਦਮ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਬਦਲ ਦਿੱਤੀਆਂ। ਹੁਣ ਉਹ ਇਕ-ਦੂਜੇ ਦੀ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਸਮਝ ਸਕਦੇ ਸਨ ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਬੁਰਜ ਬਣਾਉਣਾ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ। ਉਹ ਜਿਹੜਾ ਸ਼ਹਿਰ ਬਣਾ ਰਹੇ ਸਨ, ਉਸ ਨੂੰ ਬਾਬਲ ਕਿਹਾ ਗਿਆ ਜਿਸ ਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ “ਗੜਬੜੀ।” ਲੋਕ ਉੱਥੋਂ ਅਲੱਗ-ਅਲੱਗ ਥਾਵਾਂ ʼਤੇ ਚਲੇ ਗਏ ਅਤੇ ਸਾਰੀ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਫੈਲ ਗਏ। ਪਰ ਉਹ ਨਵੀਆਂ ਥਾਵਾਂ ʼਤੇ ਜਾ ਕੇ ਵੀ ਬੁਰੇ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਰਹੇ। ਕੀ ਕੋਈ ਅਜਿਹਾ ਵਿਅਕਤੀ ਸੀ ਜੋ ਅਜੇ ਵੀ ਯਹੋਵਾਹ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਸੀ? ਅਸੀਂ ਇਸ ਬਾਰੇ ਅਗਲੇ ਪਾਠ ਵਿਚ ਦੇਖਾਂਗੇ।

ਬਾਬਲ ਤੋਂ ਥੋੜ੍ਹੀ ਹੀ ਦੂਰੀ ʼਤੇ ਊਰ ਸ਼ਹਿਰ ਸੀ ਜਿੱਥੇ ਲੋਕ ਯਹੋਵਾਹ ਦੀ ਨਹੀਂ, ਸਗੋਂ ਹੋਰ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਦੇਵੀ-ਦੇਵਤਿਆਂ ਦੀ ਭਗਤੀ ਕਰਦੇ ਸਨ। ਪਰ ਊਰ ਵਿਚ ਇਕ ਅਜਿਹਾ ਆਦਮੀ ਸੀ ਜੋ ਸਿਰਫ਼ ਯਹੋਵਾਹ ਦੀ ਭਗਤੀ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਉਸ ਦਾ ਨਾਂ ਅਬਰਾਹਾਮ ਸੀ।

ਯਹੋਵਾਹ ਨੇ ਅਬਰਾਹਾਮ ਨੂੰ ਕਿਹਾ: ‘ਆਪਣਾ ਘਰ ਤੇ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ ਛੱਡ ਕੇ ਉਸ ਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਚਲਾ ਜਾਹ ਜੋ ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਦਿਖਾਵਾਂਗਾ।’ ਫਿਰ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਵਾਅਦਾ ਕੀਤਾ: ‘ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਤੋਂ ਇਕ ਵੱਡੀ ਕੌਮ ਬਣਾਵਾਂਗਾ ਅਤੇ ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਕਰਕੇ ਦੁਨੀਆਂ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਚੰਗੇ ਕੰਮ ਕਰਾਂਗਾ।’

ਅਬਰਾਹਾਮ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਯਹੋਵਾਹ ਉਸ ਨੂੰ ਕਿੱਥੇ ਭੇਜ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਪਰ ਉਸ ਨੇ ਯਹੋਵਾਹ ʼਤੇ ਭਰੋਸਾ ਰੱਖਿਆ। ਅਬਰਾਹਾਮ, ਉਸ ਦੀ ਪਤਨੀ ਸਾਰਾਹ, ਉਸ ਦੇ ਪਿਤਾ ਤਾਰਹ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਭਤੀਜੇ ਲੂਤ ਨੇ ਆਪਣਾ ਸਾਮਾਨ ਬੰਨ੍ਹ ਲਿਆ ਅਤੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਮੰਨਦਿਆਂ ਲੰਬੇ ਸਫ਼ਰ ਲਈ ਤੁਰ ਪਏ।

ਅਬਰਾਹਾਮ 75 ਸਾਲਾਂ ਦਾ ਸੀ ਜਦੋਂ ਉਹ ਅਤੇ ਉਸ ਦਾ ਪਰਿਵਾਰ ਉਸ ਦੇਸ਼ ਵਿਚ ਪਹੁੰਚੇ ਜੋ ਯਹੋਵਾਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦੇਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਉਸ ਦੇਸ਼ ਦਾ ਨਾਂ ਕਨਾਨ ਸੀ। ਉੱਥੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਅਬਰਾਹਾਮ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਇਹ ਵਾਅਦਾ ਕੀਤਾ: ‘ਇਹ ਦੇਸ਼ ਜੋ ਤੂੰ ਦੇਖ ਰਿਹਾ ਹੈਂ, ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਦਿਆਂਗਾ।’ ਪਰ ਅਬਰਾਹਾਮ ਅਤੇ ਸਾਰਾਹ ਬੁੱਢੇ ਹੋ ਚੁੱਕੇ ਸਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕੋਈ ਬੱਚਾ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਸੋ ਯਹੋਵਾਹ ਨੇ ਆਪਣਾ ਵਾਅਦਾ ਕਿਵੇਂ ਪੂਰਾ ਕਰਨਾ ਸੀ?